Josue 2 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Josue 2:1-24

Nagpadala si Josue sang mga Espiya sa Jerico

1Karon, sekreto nga nagpadala si Josue sang duha ka tawo halin sa kampo sang mga Israelinhon sa Shitim sa pag-espiya sa duta sang Canaan, labi na gid sa banwa sang Jerico. Sang nakaabot ang duha ka espiya sa Jerico, didto sila nagdayon sa balay ni Rahab, isa ka babayi nga nagabaligya sang iya lawas.

2Karon, nabalitaan sang hari sang Jerico nga may nag-abot sadto nga gab-i nga mga Israelinhon sa pag-espiya sa ila. 3Gani nagpasugo ang hari sa pagsiling kay Rahab, “Paguwaa ang mga tawo nga nagadayon sa imo balay, kay ari sila sa pag-espiya sa aton lugar.”

4-6Nagsiling si Rahab, “Matuod nga may mga tawo nga nagdayon diri pero wala ako kahibalo kon taga-diin sila. Naghalin sila sang sirom na kag inugsira na gani sang puwertahan sang banwa. Wala ako kahibalo kon diin sila makadto, pero kon sundan ninyo sila gilayon, basi maabtan pa ninyo sila.” (Pero ang matuod, gintago ni Rahab ang duha ka tawo sa atop sang iya balay kag gintabunan niya sang mga ginpang-utod nga mga tanom nga flax nga iya ginbulad didto.) 7Naglakat ang mga tinawo sang hari sa paglagas sa duha ka espiya. Pagkaguwa nila sa banwa, ginsiradhan dayon ang puwertahan sang banwa. Sa ila nga paglagas nakalambot sila hasta sa talabukan sang Suba sang Jordan.

8Sa wala pa makatulog ang duha ka espiya, nagsaka si Rahab sa atop kag 9nagsiling sa ila, “Nakahibalo ako nga ginhatag sang Ginoo sa inyo ini nga duta kag puwerte gid ang kahadlok sang mga tawo diri sa inyo. 10Nakabati kami kon paano ginpamala sang Ginoo ang Mapula nga Dagat para sa inyo sang pagguwa ninyo sa Egipto. Nakabati man kami kon paano ninyo ginlaglag sing bug-os2:10 ginlaglag sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. si Sihon kag si Og, ang duha ka hari sang mga Amornon, didto sa sidlangan sang Jordan. 11Hinadlukan kami sang nabatian namon ini kag nadulaan sang kaisog ang kada isa sa amon tungod sa inyo. Kay ang Ginoo nga inyo Dios amo ang Dios sa langit kag sa duta. 12Gani karon, isumpa ninyo sa ngalan sang Ginoo nga pakitaan ninyo sang kaayo ang akon panimalay, subong nga ginpakitaan ko man kamo sang kaayo. Hatagi ninyo ako sang garantiya 13nga indi ninyo ako pagpatyon kag ang akon amay, iloy, mga utod kag ang tanan nila nga panimalay.”

14Nagsiling ang duha ka espiya kay Rahab, “Igarantiya namon ang amon kabuhi para sa inyo! Kon indi mo lang pag-ipanugid ang amon pagpang-espiya diri, pakitaan ka gid namon sang kaayo. Tumanon gid namon ini kon ihatag na sang Ginoo ining duta sa amon.”

15Ining si Rahab nagaestar sa balay nga ara sa pader sang banwa, gani ginbuligan niya ang duha ka espiya nga makapanaog sa bintana paagi sa kalat. 16Nagsiling si Rahab sa ila, “Kadto kamo sa kabukiran agod indi kamo makita sang mga nagalagas sa inyo. Panago kamo didto sa sulod sang tatlo ka adlaw hasta makabalik sila. Pagkatapos makapadayon na kamo sa inyo pagpauli.”

17Nagsiling ang duha ka espiya kay Rahab, “Tumanon namon ang ginpasumpa mo sa amon, 18pero kinahanglan nga himuon mo man ini: Kon salakayon namon ang inyo duta, ihigot ining pula nga kalat sa bintana nga imo ginpapanaugan sa amon. Tipunon mo sa imo balay ang imo amay, iloy, mga utod kag ang tanan nila nga panimalay. 19Kon may isa nga magguwa kag magkadto sa dalan, wala na kami sing salabton kon mapatay siya. Pero may salabton kami kon may mapatay sa sulod sang imo balay. 20Pero kon ipanugid mo ang amon pagpang-espiya, indi namon pagtumanon ang imo ginpasumpa sa amon.” 21Nagsabat si Rahab, “Huo, sugot ako.” Dayon ginpalakat sila ni Rahab, kag ginhigot dayon ni Rahab ang pula nga kalat sa bintana.

22Sang nakahalin na ang duha ka espiya, nagkadto sila sa kabukiran. Didto sila nagpanago sa sulod sang tatlo ka adlaw samtang ginapangita sila sang mga tinawo sang hari sa mga alagyan. Wala sila nakita, gani nagpauli na lang ang mga tinawo sang hari. 23Nagdulhog ang duha ka espiya kag nagtabok sa suba kag nagbalik kay Josue. Ginsugid nila kay Josue ang tanan nga natabo. 24Nagsiling sila, “Matuod gid nga ginahatag sang Ginoo ang bug-os nga duta sa aton. Nahadlok didto ang tanan nga tawo sa aton.”

Nueva Versión Internacional

Josué 2:1-24

Rajab y los espías

1Luego Josué, hijo de Nun, envió secretamente, desde Sitín, a dos espías con la siguiente orden: «Vayan a explorar la tierra, especialmente Jericó». Cuando los espías llegaron a Jericó, se hospedaron en la casa de una prostituta llamada Rajab.

2Pero el rey de Jericó se enteró de que dos espías israelitas habían entrado esa noche en la ciudad para reconocer el país. 3Así que envió a Rajab el siguiente mensaje: «Echa fuera a los hombres que han entrado en tu casa, pues vinieron a espiar nuestro país».

4Pero la mujer, que ya había escondido a los espías, respondió al rey: «Es cierto que unos hombres vinieron a mi casa, pero no sé quiénes eran ni de dónde venían. 5Salieron cuando empezó a oscurecer, a la hora de cerrar las puertas de la ciudad, y no sé a dónde se fueron. Vayan tras ellos; tal vez les den alcance». 6En realidad, la mujer había llevado a los hombres al techo de la casa y los había escondido entre los manojos de lino que allí secaba. 7Los hombres del rey fueron tras los espías por el camino que lleva a los cruces del río Jordán. En cuanto salieron, las puertas de Jericó se cerraron.

8Antes de que los espías se acostaran, Rajab subió al techo 9y dijo:

—Yo sé que el Señor les ha dado esta tierra y por eso un gran terror ante ustedes ha caído sobre nosotros; todos los habitantes del país han perdido el ánimo a causa de ustedes. 10Tenemos noticias de cómo el Señor secó las aguas del mar Rojo2:10 Lit. mar de las Cañas. Término con el que se designa en la Biblia al mar Rojo en su parte septentrional. para que ustedes pasaran, después de haber salido de Egipto. También hemos oído cómo destruyeron completamente a los reyes amorreos, Sijón y Og, al este del Jordán. 11Por eso estamos todos tan amedrentados y descorazonados frente a ustedes. Yo sé que el Señor su Dios es Dios arriba en el cielo y abajo en la tierra. 12Por lo tanto, les pido ahora mismo que juren en el nombre del Señor que serán bondadosos con mi familia, como yo lo he sido con ustedes. Quiero que me den como garantía una señal 13de que perdonarán la vida de mi padre y madre, de mis hermanos y hermanas, y de todos los que viven con ellos. ¡Juren que nos salvarán de la muerte!

14—¡Juramos por nuestra vida que la de ustedes no correrá peligro! —contestaron ellos—. Si no nos delatas, seremos bondadosos contigo y cumpliremos nuestra promesa cuando el Señor nos entregue este país.

15Entonces Rajab los bajó por la ventana con una soga, pues la casa donde ella vivía estaba sobre la muralla de la ciudad. 16Ya les había dicho previamente: «Huyan rumbo a las montañas para que sus perseguidores no los encuentren. Escóndanse allí por tres días, hasta que ellos regresen. Entonces podrán seguir su camino».

17Los hombres dijeron a Rajab:

—Quedaremos libres del juramento que te hemos hecho 18si, cuando conquistemos la tierra, no vemos este cordón rojo atado a la ventana por la que nos bajas. Además, tu padre, tu madre, tus hermanos y el resto de tu familia deberán estar reunidos en tu casa. 19Quien salga de la casa en ese momento será responsable de su propia vida y nosotros seremos inocentes. Solo nos haremos responsables de quienes permanezcan en la casa si alguien se atreve a ponerles la mano encima. 20Conste que, si nos delatas, nosotros quedaremos libres del juramento que nos obligaste hacer.

21—De acuerdo —respondió Rajab—. Que sea tal como ustedes han dicho.

Luego los despidió; ellos partieron y ella ató el cordón rojo a la ventana.

22Los hombres se dirigieron a las montañas y permanecieron allí tres días, hasta que sus perseguidores regresaron a la ciudad. Los habían buscado por todas partes, pero sin éxito. 23Los dos hombres emprendieron el regreso; bajando de las montañas, cruzaron el río y llegaron adonde estaba Josué, hijo de Nun. Allí relataron todo lo que había sucedido: 24«El Señor ha entregado todo el país en nuestras manos. ¡Todos sus habitantes han perdido el ánimo a causa de nosotros!».