Ang Kaakig ni Jonas sa Kaluoy sang Dios
1Indi nagustuhan ni Jonas ang pagpatawad sang Ginoo sa Nineve, kag naakig gid siya. 2Siling niya sa Ginoo sang nagpangamuyo siya, “O Ginoo, wala gid ako magsala sa ginsiling ko sang didto pa ako sa amon lugar nga kaluoyan mo ang mga taga-Nineve kon maghinulsol sila, tungod nahibaluan ko nga maluluy-on ka kag mabinalak-on nga Dios. Mahigugmaon ka kag indi dali maakig. Kag handa ka nga magbaylo sang imo hunahuna nga indi na magpadala sang kalaglagan. Amo ina ang kabangdanan nga nagpalagyo ako pa-Tarshish. 3Gani Ginoo, kuhaa na lang ang akon kabuhi, kay mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” 4Nagsabat ang Ginoo, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa ginhimo ko sa Nineve?”
5Nagguwa si Jonas sa siyudad kag nagpungko sa sidlangan dampi sini. Naghimo siya didto sang payag-payag kag nagpahandong samtang nagahulat siya kon ano ang matabo sa siyudad. 6Pero nainitan gihapon si Jonas, gani ginpatubo sang Ginoong Dios ang isa ka tanom kag ginpalapaw ini kay Jonas agod mahandungan siya. Nalipay gid si Jonas tungod sa tanom. 7Pero sang madason nga adlaw, sang nagapamanagbanag pa lang, ginpakaon sang Dios sa ulod4:7 ulod: ukon, mga ulod. ang tanom kag nalaya ini.
8Sang nagbutlak na gid ang adlaw, nagpadala ang Dios sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Daw sa malipong si Jonas sang nainitan ang iya ulo sang adlaw. Gusto na lang niya nga mapatay, gani nagsiling siya, “Mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” 9Nagsiling ang Dios sa iya, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa natabo sa tanom?” Nagsabat siya, “Huo, puwerte gid, gani gusto ko na lang nga mapatay!” 10Nagsiling ang Ginoo, “Naluoy ka gani sa sinang tanom nga nagtubo sa isa lang ka gab-i kag napatay man dayon sa isa lang ka gab-i, bisan pa nga indi ikaw ang nagtanom ukon nagpatubo sina. 11Ako pa ayhan ang indi maluoy sa Nineve, sa sinang dako nga siyudad nga may sobra 120,000 ka tawo nga wala makahibalo parte sa akon mga kasuguan,4:11 nga wala makahibalo parte sa akon mga kasuguan: sa literal, nga wala makahibalo kon diin ang ila tuo ukon wala nga kamot. kag may madamo pa nga mga kasapatan?”
1这事令约拿十分不悦，非常恼怒。 2他向耶和华祷告说：“耶和华啊，我在家乡的时候岂不早就说过你会这样做吗？我知道你是一位有恩典、有怜悯的上帝，不轻易发怒，充满慈爱，不忍心降灾，所以我才急速逃往他施。 3耶和华啊，求你收回我的性命吧，我死了比活着还好！” 4耶和华对他说：“你这样大发脾气合理吗？”
5于是，约拿跑到城外，在城东为自己搭了一个棚，坐在棚下荫凉处，要看看尼尼微城究竟会怎样。 6后来，耶和华上帝安排了一棵蓖麻迅速地长起来，为约拿遮荫，使他的头免受日晒。约拿因有这棵蓖麻而非常欢喜。 7第二天黎明的时候，上帝却安排了一条虫来咬这棵蓖麻，蓖麻就枯萎了。 8太阳出来的时候，上帝刮起燥热的东风，烈日把约拿晒得发昏，他就再次求死说：“我死了比活着还好！”
9上帝对约拿说：“你为这棵蓖麻大发脾气合理吗？”约拿回答说：“我就是气死了也合理。” 10耶和华说：“这棵蓖麻不是你种的，也不是你栽培的，它在一夜之间长成，又在一夜之间死去，你尚且如此爱惜， 11我怎能不爱惜这尼尼微大城呢？城中单是连左右手都分不清的人就有十二万多，还有许多的牲畜。”
