Joel 1 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Joel 1:1-20

1Amo ini ang mensahi sang Ginoo nga iya ginpahayag kay Joel nga anak ni Petuel.

Ginpierdi sang mga Apan ang mga Tanom

2Kamo nga mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, pamatii ninyo ining isugid ko sa inyo. Wala pa sing may natabo nga pareho sini sang panahon sang inyo mga katigulangan ukon sang inyo panahon subong. 3Kinahanglan nga isugid ini sa kada henerasyon sang inyo mga kaliwat:

4Sunod-sunod nga nagsalakay ang mga panong sang mga apan. Ang nabilin nga mga tanom nga wala maubos sang isa ka panong ginkaon naman sang masunod nga panong hasta nga nagkalaubos ang mga tanom.1:4 Posible man nga nagasugid ang ini nga bersikulo sang apat ka klase sang apan ukon apat ka “stages” sang pagdako sang apan.

5Kamo nga mga palahubog, bangon kamo kag maghibi sing tudo! Kay wala na kamo sing mainom; wala na sing mga ubas nga hilimuon nga bag-o nga bino. 6Kay ang duta sang Ginoo1:6 duta sang Ginoo: sa literal, akon duta, nga amo ang Juda. ginsalakay sang terible nga mga apan1:6 mga apan: sa literal, nasyon. Posible nga ang ini nga mga apan nagarepresentar sang nasyon nga magasalakay sa Juda. nga puwerte kadamo. Matalom ang ila mga ngipon pareho sa ngipon sang leon. 7Ginpamierde nila ang mga tanom nga ubas sang Ginoo kag ang iya mga kahoy nga higera.1:7 ang mga tanom… higera: sa literal, ang akon mga tanom nga ubas kag ang akon mga kahoy nga higera. Ginkitkit nila ang mga panit sini hasta nga nagpuluti ang mga sanga.

8Maghibi kamo pareho sang isa ka dalaga1:8 dalaga: ukon, birhen. nga nagasuksok sang sako sa pagpakita nga nagapangasubo siya sa pagkapatay sang iya palamanahon. 9Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang Ginoo; amo gani nga nagapangasubo ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo. 10Nagkalapierdi ang kaumahan kag daw sa tawo ini nga nagapangasubo. Nagkalapierdi ang mga uyas kag wala na sang duga sang ubas kag lana.

11Kamo nga mga mangunguma, magkasubo1:11 magkasubo: ukon, mahuya. kamo! Kamo nga nagaatipan sang talamnan sang ubas, maghibi kamo sing tudo! Kay nagkalapierdi ang mga patubas sa kaumahan—ang mga trigo kag mga barley. 12Kag nalaya ang mga tanom nga ubas kag ang tanan nga kahoy pati na ang mga higera, pomegranata, palma, kag mansanas. Matuod gid man nga nadula ang kalipay sang mga tawo.

Ang Panawagan sa Paghinulsol

13Kamo nga mga pari nga nagaalagad sa halaran sang akon Dios, magsuksok kamo sang sako kag magkadto sa templo kag maghibi sa bilog nga gab-i. Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang inyo Dios. 14Hambali ninyo ang mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, nga magtipon sila tanan sa templo sang Ginoo nga inyo Dios kag magpuasa. Magpangayo sila sang bulig sa Ginoo.

15Abaw, malapit na ang adlaw nga magapanglaglag ang Ginoo nga Makagagahom. 16Nakita ta mismo kon paano kita nawad-an sang pagkaon kag kon paano nadula ang kasadya sa templo sang Dios. 17Nagkalamatay ang mga binhi sa duta.1:17 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Kag tungod nga naghuyos ang mga uyas, wala na sing unod ang mga bodega, gani nagkalaguba na lang ini. 18Nagaugayong ang mga kasapatan sa kagutom. Nagadalang-dalang ang mga baka kay wala na sila sing halalbon; pati ang mga karnero nagaantos.

19Nagpangamuyo si Joel. Siling niya, “Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, kay nagkalalaya ang mga palahalban kag ang tanan nga kahoy sa kaumahan nga daw sa ginlamon sang kalayo. 20Bisan ang talunon nga mga sapat nagahulat sang imo bulig, kay mala na gid ang mga suba kag mga sapa, kag nagkalalaya ang mga palahalban nga daw sa ginlamon sang kalayo.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Joel 1:1-20

1Esta es la palabra del Señor, que vino a Joel hijo de Petuel.

La invasión de langostas

2¡Oíd esto, ancianos del pueblo!

¡Prestad atención, habitantes todos del país!

¿Alguna vez sucedió cosa semejante

en vuestros tiempos o en los de vuestros antepasados?

3Contádselo a vuestros hijos,

y que ellos se lo cuenten a los suyos,

y estos a la siguiente generación.

4Lo que dejaron las langostas grandes

lo devoraron las langostas pequeñas;

lo que dejaron las langostas pequeñas

se lo comieron las larvas;

y lo que dejaron las larvas

se lo comieron las orugas.1:4 El texto hebreo en este versículo usa cuatro términos que se refieren a langostas y que son de difícil traducción; también en 2:25.

5¡Despertad, borrachos, y llorad!

Gemid, todos los entregados al vino,

porque el vino dulce os fue arrebatado de los labios.

6Una nación poderosa e innumerable

ha invadido mi país:

tiene dientes de león,

colmillos de leona.

7Asoló mis vides,

desgajó mis higueras.

Las peló hasta dejar blancas sus ramas;

¡las derribó por completo!

8Mi pueblo gime como virgen vestida de luto

por la muerte de su prometido.

9Las ofrendas de cereales y las libaciones

no se ofrecen ya en la casa del Señor.

Hacen duelo los sacerdotes,

los ministros del Señor.

10Los campos yacen devastados,

reseca está la tierra;

han sido arrasados los cereales,

se ha secado el vino nuevo

y agotado el aceite.

11Secaos también vosotros, labradores;

gemid, viñadores,

por el trigo y la cebada,

porque se ha perdido la cosecha de los campos.

12La vid se marchitó;

languideció la higuera;

se marchitaron los granados,

las palmeras, los manzanos,

¡todos los árboles del campo!

¡Y hasta la alegría de la gente acabó por marchitarse!

Llamado al arrepentimiento

13Vestíos de duelo y gemid, sacerdotes;

lamentaos, ministros del altar.

Venid, ministros de mi Dios,

y pasad la noche vestidos de luto,

porque las ofrendas de cereales y las libaciones

han sido suspendidas en la casa de vuestro Dios.

14Proclamad ayuno,

convocad una asamblea solemne.

Reunid a los ancianos del pueblo

en la casa del Señor vuestro Dios;

reunid a todos los habitantes del país,

y clamad al Señor.

15¡Ay de aquel día, el día del Señor, que ya se aproxima!

Vendrá como devastación de parte del Todopoderoso.

16¿No se nos arrebató el alimento

ante nuestros propios ojos,

y la alegría y el regocijo

de la casa de nuestro Dios?

17La semilla se pudrió

a pesar de haber sido cultivada.1:17 La semilla … cultivada. Texto de difícil traducción.

Los silos están en ruinas

y los graneros, derribados

porque la cosecha se perdió.

18¡Cómo brama el ganado!

Vagan sin rumbo las vacas

porque no tienen donde pastar,

y sufren también las ovejas.

19A ti clamo, Señor,

porque el fuego ha devorado los pastizales de la estepa;

las llamas han consumido todos los árboles silvestres.

20Aun los animales del campo te buscan con ansiedad,

porque se han secado los arroyos

y el fuego ha devorado los pastizales de la estepa.