Joel 1 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Joel 1:1-20

1Amo ini ang mensahi sang Ginoo nga iya ginpahayag kay Joel nga anak ni Petuel.

Ginpierdi sang mga Apan ang mga Tanom

2Kamo nga mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, pamatii ninyo ining isugid ko sa inyo. Wala pa sing may natabo nga pareho sini sang panahon sang inyo mga katigulangan ukon sang inyo panahon subong. 3Kinahanglan nga isugid ini sa kada henerasyon sang inyo mga kaliwat:

4Sunod-sunod nga nagsalakay ang mga panong sang mga apan. Ang nabilin nga mga tanom nga wala maubos sang isa ka panong ginkaon naman sang masunod nga panong hasta nga nagkalaubos ang mga tanom.1:4 Posible man nga nagasugid ang ini nga bersikulo sang apat ka klase sang apan ukon apat ka “stages” sang pagdako sang apan.

5Kamo nga mga palahubog, bangon kamo kag maghibi sing tudo! Kay wala na kamo sing mainom; wala na sing mga ubas nga hilimuon nga bag-o nga bino. 6Kay ang duta sang Ginoo1:6 duta sang Ginoo: sa literal, akon duta, nga amo ang Juda. ginsalakay sang terible nga mga apan1:6 mga apan: sa literal, nasyon. Posible nga ang ini nga mga apan nagarepresentar sang nasyon nga magasalakay sa Juda. nga puwerte kadamo. Matalom ang ila mga ngipon pareho sa ngipon sang leon. 7Ginpamierde nila ang mga tanom nga ubas sang Ginoo kag ang iya mga kahoy nga higera.1:7 ang mga tanom… higera: sa literal, ang akon mga tanom nga ubas kag ang akon mga kahoy nga higera. Ginkitkit nila ang mga panit sini hasta nga nagpuluti ang mga sanga.

8Maghibi kamo pareho sang isa ka dalaga1:8 dalaga: ukon, birhen. nga nagasuksok sang sako sa pagpakita nga nagapangasubo siya sa pagkapatay sang iya palamanahon. 9Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang Ginoo; amo gani nga nagapangasubo ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo. 10Nagkalapierdi ang kaumahan kag daw sa tawo ini nga nagapangasubo. Nagkalapierdi ang mga uyas kag wala na sang duga sang ubas kag lana.

11Kamo nga mga mangunguma, magkasubo1:11 magkasubo: ukon, mahuya. kamo! Kamo nga nagaatipan sang talamnan sang ubas, maghibi kamo sing tudo! Kay nagkalapierdi ang mga patubas sa kaumahan—ang mga trigo kag mga barley. 12Kag nalaya ang mga tanom nga ubas kag ang tanan nga kahoy pati na ang mga higera, pomegranata, palma, kag mansanas. Matuod gid man nga nadula ang kalipay sang mga tawo.

Ang Panawagan sa Paghinulsol

13Kamo nga mga pari nga nagaalagad sa halaran sang akon Dios, magsuksok kamo sang sako kag magkadto sa templo kag maghibi sa bilog nga gab-i. Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang inyo Dios. 14Hambali ninyo ang mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, nga magtipon sila tanan sa templo sang Ginoo nga inyo Dios kag magpuasa. Magpangayo sila sang bulig sa Ginoo.

15Abaw, malapit na ang adlaw nga magapanglaglag ang Ginoo nga Makagagahom. 16Nakita ta mismo kon paano kita nawad-an sang pagkaon kag kon paano nadula ang kasadya sa templo sang Dios. 17Nagkalamatay ang mga binhi sa duta.1:17 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Kag tungod nga naghuyos ang mga uyas, wala na sing unod ang mga bodega, gani nagkalaguba na lang ini. 18Nagaugayong ang mga kasapatan sa kagutom. Nagadalang-dalang ang mga baka kay wala na sila sing halalbon; pati ang mga karnero nagaantos.

19Nagpangamuyo si Joel. Siling niya, “Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, kay nagkalalaya ang mga palahalban kag ang tanan nga kahoy sa kaumahan nga daw sa ginlamon sang kalayo. 20Bisan ang talunon nga mga sapat nagahulat sang imo bulig, kay mala na gid ang mga suba kag mga sapa, kag nagkalalaya ang mga palahalban nga daw sa ginlamon sang kalayo.”

Священное Писание

Иоиль 1:1-20

1Слово Вечного1:1 Вечный – на языке оригинала: «Яхве». Под этим именем Всевышний открылся Мусе и народу Исраила (см. Исх. 3:13-15). См. пояснительный словарь., которое было к Иоилю, сыну Петуила.

Нашествие саранчи

2Слушайте, старцы,

внимайте, все жители этой страны!

Случалось ли что-либо подобное в ваши дни

или в дни ваших отцов?

3Расскажите об этом вашим детям,

они же пусть перескажут это своим,

а те пусть передадут следующему поколению.

4Стая за стаей налетела саранча,

пожрала всё на своём пути.

Что оставалось после одной стаи,

уничтожала следующая1:4 В этом стихе на языке оригинала для обозначения саранчи использованы четыре слова. Эти слова могут быть либо просто синонимами, либо терминами, которые отражают четыре стадии развития саранчи. То же в 2:25..

5Пробудитесь, пьяницы, и плачьте,

причитайте, пьющие вино,

оплакивайте молодое вино,

потому что оно отнято от уст ваших!

6На мою землю вступил народ,

сильный и бесчисленный.

Его зубы – зубы льва,

а клыки – как у львицы.

7Он разорил мою виноградную лозу,

обломал мой инжир.

Обнажил, ободрав его кору, и бросил;

белыми стали его ветви.

8Плачьте, как девушка, что облачилась в рубище

и оплакивает своего возлюбленного.

9Хлебные приношения и жертвенные возлияния

прекратились в доме Вечного;

скорбят священнослужители Вечного.

10Опустошено поле,

и высохла земля;

уничтожено зерно,

засох молодой виноград,

и увяла маслина.

11Сокрушайтесь, земледельцы,

о пшенице и ячмене,

потому что погиб урожай на полях.

Рыдайте, виноградари,

12потому что засохла виноградная лоза

и завял инжир;

гранат, пальма и яблоня –

все деревья на поле засохли;

потому и прекратилось веселье

у всего народа.

13Облекитесь в рубище, священнослужители, и плачьте,

рыдайте, служащие перед жертвенником.

Придите, служители моего Бога,

и проведите ночь в рубищах,

потому что хлебные приношения и жертвенные возлияния

прекратились в доме вашего Бога.

14Объявите священный пост,

созовите собрание,

пригласите старцев

и всех жителей страны

в дом Вечного, вашего Бога,

и взывайте к Нему.

День Вечного

15О, этот день!

Близок день Вечного,

несёт он разрушение от Всемогущего.

16Не на наших ли глазах

отнимается пища,

а радость и веселье уходят

из дома нашего Бога?

17Истлели зёрна под глыбами земли,

разрушены кладовые,

опустели амбары,

потому что нет больше зерна.

18О, как стонет скот!

Уныло бродят стада,

потому что нет для них пищи;

даже отары овец несут наказание.

19Я взываю к Тебе, о Вечный,

потому что огонь спалил степные пастбища

и пламя пожрало все деревья в поле.

20Даже дикие животные взывают к Тебе,

потому что высохли источники воды

и огонь спалил степные пастбища.