Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Huo, matuod inang ginasiling mo. Pero paano makapamatuod ang tawo nga inosente siya sa atubangan sang Dios? 3Bisan baison pa niya ang Dios sa korte, wala siya sing may mahimo, kay sa isa ka libo nga pamangkot sang Dios bisan isa indi niya masabat. 4Maalam kag gamhanan gid ang Dios. Sin-o bala ang nagkontra sa iya kag nagmadinalag-on?
5“Sa wala sing paandam, ginauyog niya ang mga bukid kag nagakalatiphag ini sa iya kaakig. 6Ginapalinog niya ang duta halin sa pundasyon sini. 7Sa iya lang pagmando, puwede nga indi magbutlak ang adlaw kag indi magsiga ang mga bituon. 8Siya lang ang nagahumlad sang kalangitan, kag siya lang ang nagapauntat sang balod. 9Siya ang nagtuga sang mga grupo sang mga bituon nga ginatawag Oso, Orion, Pleades, kag sang mga bituon sa bagatnan. 10Nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga indi matungkad kag indi maisip. 11Kon maglabay siya sa akon, indi ko siya makita kag mabatyagan. 12Kon may gusto siya nga kuhaon, wala sing may makapugong sa iya. Sin-o bala ang makareklamo sa iya ginahimo? 13Wala ginapunggan sang Dios ang iya kaakig. Bisan ang mga kabulig sang dragon nga si Rahab nagaluhod sa kahadlok sa iya. 14Gani paano ko madepensahan ang akon kaugalingon sa Dios? Ano ang ihambal ko para makipagbais sa iya? 15Bisan inosente pa ako, indi ako makadepensa sang akon kaugalingon. Ang mahimo ko lang amo ang pagpakitluoy sa Dios nga akon Manughukom. 16Bisan pangabayon ko siya nga mag-atubangay kami kag magsugot siya, indi gihapon niya ako pagpamatian. 17Kay ginapaantos niya ako nga daw sa ginasalakay sang bagyo, kag ginadugangan niya ang akon mga kasakit sa wala sing rason. 18Daw halos indi niya ako pagpaginhawaon sing maayo sa mga kasakit nga ginapaantos niya sa akon. 19Kon sa pakusog lang, makusog gid siya! Kag kon sa akusaray, sin-o ang makaakusar sa iya? 20Bisan inosente pa ako, sentensyahan gihapon ako nga silutan tungod sang akon ginapanghambal sa pagdepensa sa akon kaugalingon. 21Bisan wala sing kasawayan ang akon kabuhi, baliwala na ini sa akon. Ginakaugtan ko ang akon kabuhi. 22Kay amo man lang gihapon; pareho lang nga laglagon sang Dios ang matarong kag ang malaot. 23Nagakadlaw lang siya kon mapatay gulpi ang matarong sa kalamidad. 24Gintugyan niya ang kalibutan sa mga malaot. Ginatabunan niya ang mata sang mga manughukom. Kon indi siya ang nagahimo sini, ti sin-o pa abi?
25“Kadasig magligad sang mga inadlaw sang akon kabuhi; daw mas madasig pa sang sa manugdalagan. Nagaligad ini nga wala gid sing kalipay. 26Huo, kadasig magligad sang akon kabuhi; pareho kadasig sang madasig nga sakayan ukon sang agila nga nagasibad. 27Bisan indi na ako magreklamo kag untatan ko na ang pagpangasubo, kag magyuhom na ako, 28mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga mag-abot sa akon. Kay nahibaluan ko nga indi niya ako pagkabigon nga inosente. 29Sanglit ginakabig niya ako subong nga nakasala, ano pa ang pulos sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akon kaugalingon? 30Bisan pa habunan ko ang akon bug-os nga lawas agod mangin matinlo ako, 31itum-oy niya gihapon ako sa lunangon nga buho, agod bisan ang akon bayo mangil-aran sa akon. 32Indi tawo ang Dios pareho sa akon, gani indi ako makabais sa iya kag makaakusar sa iya sa korte. 33Kuntani may makapatunga sa amon nga duha sa paghusay sa amon. 34Kag mapauntat niya ang paghanot sang Dios sa akon, agod indi na ako mahadlok. 35Dayon makahambal na ako sa iya nga wala sing kahadlok, pero sa karon indi ko pa ini mahimo.”
Job
1Resposta de Job:
2“Sim, eu sei isso tudo. Não me estão a dizer nada de novo.
Como pode alguém ser verdadeiramente justo aos olhos de Deus?
3Se Deus decidir confrontá-lo,
terá alguma possibilidade de responder
a uma só das mil questões que lhe apresentar?
4Deus é infinitamente sábio e poderoso.
Quem jamais conseguiu defrontá-lo com sucesso?
5É capaz de, repentinamente,
derrubar montanhas, na sua cólera;
6de abanar a Terra, e tirá-la do seu lugar,
de fazer estremecer os seus alicerces.
7O Sol poderá não aparecer, nem as estrelas brilhar,
se tal for ordenado por ele.
8Foi só Deus quem estendeu os céus;
ele caminha sobre as ondas do mar.
9Formou as constelações da Ursa, Orion e Plêiades,
assim como as do Zodíaco, no extremo sul.
10Seus milagres são enormes e inumeráveis.
11Deus está junto de nós e não o vemos;
move-se por toda a parte e ninguém o sente.
12Quando apanha a presa que deseja,
quem pode impedi-lo de o fazer?
Quem ousaria perguntar-lhe: ‘Que estás a fazer?’
13Deus não refreia a sua ira;
até os aliados de Raab9.13 Nos relatos babilónicos da criação do mundo, o monstro marinho (Raab) personificava o oceano ou o caos, vencido pelo deus criador. se curvam a seus pés.
14Quem seria eu, para argumentar com o Deus,
ou para abrir sequer a minha boca diante dele?
15Mesmo que eu não fosse pecador,
não haveria de proferir uma palavra,
a não ser para implorar misericórdia ao meu juiz.
16E se as minhas orações fossem respondidas,
dificilmente haveria de crer que a minha voz foi ouvida.
17Deus é o único que é capaz de me destruir;
multiplica as minhas feridas, sem eu compreender porquê.
18Impede-me de respirar,
antes me enche de amargura.
19Em questão de força, ele é o mais forte;
a tribunal, quem o intimaria?
20Mas eu, seria eu também justo?
A minha boca obriga-me a dizer que não!
Ainda que eu fosse perfeito, em confronto com Deus,
facilmente teria de revelar a minha perversão natural.
21Ainda que esteja inocente, não ouso considerar-me tal;
não considero a minha vida com valor algum.
22Aliás, que esteja inocente ou não, é-lhe indiferente,
porque Deus faz acabar a vida tanto dos que o são
como dos que o não são.
23Para ele é coisa sem grande peso
que a calamidade esmague o inocente.
24Toda a Terra foi entregue nas mãos dos ímpios;
Deus cega os olhos dos juízes e deixa-os ser parciais.
Se não é ele quem o faz, quem é então?
25Os meus dias correm mais rápidos que um atleta;
fogem sem ter vislumbrado o bem e a felicidade.
26Os anos passam por mim como rápidos barcos de junco,
como águias caindo sobre uma presa.
27Se eu decidisse esquecer as minhas queixas contra Deus,
esquecer a amargura e me pusesse bem disposto,
28nessa altura, ó Deus, haverias de derramar sobre mim
angústias ainda maiores.
Eu sei que não permitirás que eu seja tido por inocente.
29Pelo contrário, me condenarás;
por isso, de que serve tentar mudar de atitude?
30Ainda que me lavasse com a água mais pura
e esfregasse as mãos com o mais forte sabão,
31mesmo assim, haverias de me atolar num fosso de lama;
até a minha roupa seria considerada, por ti,
menos suja que eu mesmo!
32E eu não posso defender-me a mim próprio,
porque ele não é um simples humano como eu.
33Se fosse, poderíamos discutir este assunto,
ao mesmo nível, de homem para homem;
mas não há árbitro possível entre nós,
não há intermediário, não há mediador
34que possa pôr-nos frente a frente.
Oh! Que ele pare de me castigar,
para que não continue a viver no terror da sua punição!
35Então sim, poderia falar-lhe sem ter medo
e dizer-lhe ousadamente que não sou culpado.
