Job 9 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Job 9:1-35

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Huo, matuod inang ginasiling mo. Pero paano makapamatuod ang tawo nga inosente siya sa atubangan sang Dios? 3Bisan baison pa niya ang Dios sa korte, wala siya sing may mahimo, kay sa isa ka libo nga pamangkot sang Dios bisan isa indi niya masabat. 4Maalam kag gamhanan gid ang Dios. Sin-o bala ang nagkontra sa iya kag nagmadinalag-on?

5“Sa wala sing paandam, ginauyog niya ang mga bukid kag nagakalatiphag ini sa iya kaakig. 6Ginapalinog niya ang duta halin sa pundasyon sini. 7Sa iya lang pagmando, puwede nga indi magbutlak ang adlaw kag indi magsiga ang mga bituon. 8Siya lang ang nagahumlad sang kalangitan, kag siya lang ang nagapauntat sang balod. 9Siya ang nagtuga sang mga grupo sang mga bituon nga ginatawag Oso, Orion, Pleades, kag sang mga bituon sa bagatnan. 10Nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga indi matungkad kag indi maisip. 11Kon maglabay siya sa akon, indi ko siya makita kag mabatyagan. 12Kon may gusto siya nga kuhaon, wala sing may makapugong sa iya. Sin-o bala ang makareklamo sa iya ginahimo? 13Wala ginapunggan sang Dios ang iya kaakig. Bisan ang mga kabulig sang dragon nga si Rahab nagaluhod sa kahadlok sa iya. 14Gani paano ko madepensahan ang akon kaugalingon sa Dios? Ano ang ihambal ko para makipagbais sa iya? 15Bisan inosente pa ako, indi ako makadepensa sang akon kaugalingon. Ang mahimo ko lang amo ang pagpakitluoy sa Dios nga akon Manughukom. 16Bisan pangabayon ko siya nga mag-atubangay kami kag magsugot siya, indi gihapon niya ako pagpamatian. 17Kay ginapaantos niya ako nga daw sa ginasalakay sang bagyo, kag ginadugangan niya ang akon mga kasakit sa wala sing rason. 18Daw halos indi niya ako pagpaginhawaon sing maayo sa mga kasakit nga ginapaantos niya sa akon. 19Kon sa pakusog lang, makusog gid siya! Kag kon sa akusaray, sin-o ang makaakusar sa iya? 20Bisan inosente pa ako, sentensyahan gihapon ako nga silutan tungod sang akon ginapanghambal sa pagdepensa sa akon kaugalingon. 21Bisan wala sing kasawayan ang akon kabuhi, baliwala na ini sa akon. Ginakaugtan ko ang akon kabuhi. 22Kay amo man lang gihapon; pareho lang nga laglagon sang Dios ang matarong kag ang malaot. 23Nagakadlaw lang siya kon mapatay gulpi ang matarong sa kalamidad. 24Gintugyan niya ang kalibutan sa mga malaot. Ginatabunan niya ang mata sang mga manughukom. Kon indi siya ang nagahimo sini, ti sin-o pa abi?

25“Kadasig magligad sang mga inadlaw sang akon kabuhi; daw mas madasig pa sang sa manugdalagan. Nagaligad ini nga wala gid sing kalipay. 26Huo, kadasig magligad sang akon kabuhi; pareho kadasig sang madasig nga sakayan ukon sang agila nga nagasibad. 27Bisan indi na ako magreklamo kag untatan ko na ang pagpangasubo, kag magyuhom na ako, 28mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga mag-abot sa akon. Kay nahibaluan ko nga indi niya ako pagkabigon nga inosente. 29Sanglit ginakabig niya ako subong nga nakasala, ano pa ang pulos sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akon kaugalingon? 30Bisan pa habunan ko ang akon bug-os nga lawas agod mangin matinlo ako, 31itum-oy niya gihapon ako sa lunangon nga buho, agod bisan ang akon bayo mangil-aran sa akon. 32Indi tawo ang Dios pareho sa akon, gani indi ako makabais sa iya kag makaakusar sa iya sa korte. 33Kuntani may makapatunga sa amon nga duha sa paghusay sa amon. 34Kag mapauntat niya ang paghanot sang Dios sa akon, agod indi na ako mahadlok. 35Dayon makahambal na ako sa iya nga wala sing kahadlok, pero sa karon indi ko pa ini mahimo.”

Nova Versão Internacional

Jó 9:1-35

1Então Jó respondeu:

2“Bem sei que isso é verdade.

Mas como pode o mortal ser justo diante de Deus?

3Ainda que quisesse discutir com ele,

não conseguiria argumentar nem uma vez em mil.

4Sua sabedoria é profunda, seu poder é imenso.

Quem tentou resistir-lhe e saiu ileso?

5Ele transporta montanhas sem que elas o saibam

e em sua ira as põe de cabeça para baixo.

6Sacode a terra e a tira do lugar,

e faz suas colunas tremerem.

7Fala com o sol, e ele não brilha;

ele veda e esconde a luz das estrelas.

8Só ele estende os céus

e anda sobre as ondas do mar.

9Ele é o Criador da Ursa e do Órion,

das Plêiades e das constelações do sul.

10Realiza maravilhas que não se pode perscrutar,

milagres incontáveis.

11Quando passa por mim, não posso vê-lo;

se passa junto de mim, não o percebo.

12Se ele apanha algo, quem pode pará-lo?

Quem pode dizer-lhe: ‘O que fazes?’

13Deus não refreia a sua ira;

até o séquito de Raabe9.13 Ou até o mar; ou ainda até o séquito do Egito encolheu-se diante dos seus pés.

14“Como então poderei eu discutir com ele?

Como achar palavras para com ele argumentar?

15Embora inocente, eu seria incapaz de responder-lhe;

poderia apenas implorar misericórdia ao meu Juiz.

16Mesmo que eu o chamasse e ele me respondesse,

não creio que me daria ouvidos.

17Ele me esmagaria com uma tempestade

e sem motivo multiplicaria minhas feridas.

18Não me permitiria recuperar o fôlego,

mas me engolfaria em agruras.

19Recorrer à força? Ele é mais poderoso!

Ao tribunal? Quem o9.19 Conforme a Septuaginta. O Texto Massorético diz me. intimará?

20Mesmo sendo eu inocente, minha boca me condenaria;

se eu fosse íntegro, ela me declararia culpado.

21“Conquanto eu seja íntegro, já não me importo comigo;

desprezo a minha própria vida.

22É tudo a mesma coisa; por isso digo:

Ele destrói tanto o íntegro como o ímpio.

23Quando um flagelo causa morte repentina,

ele zomba do desespero dos inocentes.

24Quando um país cai nas mãos dos ímpios,

ele venda os olhos de seus juízes.

Se não é ele, quem é então?

25“Meus dias correm mais velozes que um atleta;

eles voam sem um vislumbre de alegria.

26Passam como barcos de papiro,

como águias que mergulham sobre as presas.

27Se eu disser:

Vou esquecer a minha queixa,

vou mudar o meu semblante e sorrir,

28ainda assim me apavoro com todos os meus sofrimentos,

pois sei que não me considerarás inocente.

29Uma vez que já fui considerado culpado,

por que deveria eu lutar em vão?

30Mesmo que eu me lavasse com sabão9.30 Ou neve

e limpasse as minhas mãos com soda de lavadeira,

31tu me atirarias num poço de lodo,

para que até as minhas roupas me detestassem.

32“Ele não é homem como eu, para que eu lhe responda

e nos enfrentemos em juízo.

33Se tão somente houvesse alguém

para servir de árbitro entre nós,

para impor as mãos sobre nós dois,

34alguém que afastasse de mim a vara de Deus,

para que o seu terror não mais me assustasse!

35Então eu falaria sem medo;

mas não é esse o caso.