Job 9 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Job 9:1-35

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Huo, matuod inang ginasiling mo. Pero paano makapamatuod ang tawo nga inosente siya sa atubangan sang Dios? 3Bisan baison pa niya ang Dios sa korte, wala siya sing may mahimo, kay sa isa ka libo nga pamangkot sang Dios bisan isa indi niya masabat. 4Maalam kag gamhanan gid ang Dios. Sin-o bala ang nagkontra sa iya kag nagmadinalag-on?

5“Sa wala sing paandam, ginauyog niya ang mga bukid kag nagakalatiphag ini sa iya kaakig. 6Ginapalinog niya ang duta halin sa pundasyon sini. 7Sa iya lang pagmando, puwede nga indi magbutlak ang adlaw kag indi magsiga ang mga bituon. 8Siya lang ang nagahumlad sang kalangitan, kag siya lang ang nagapauntat sang balod. 9Siya ang nagtuga sang mga grupo sang mga bituon nga ginatawag Oso, Orion, Pleades, kag sang mga bituon sa bagatnan. 10Nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga indi matungkad kag indi maisip. 11Kon maglabay siya sa akon, indi ko siya makita kag mabatyagan. 12Kon may gusto siya nga kuhaon, wala sing may makapugong sa iya. Sin-o bala ang makareklamo sa iya ginahimo? 13Wala ginapunggan sang Dios ang iya kaakig. Bisan ang mga kabulig sang dragon nga si Rahab nagaluhod sa kahadlok sa iya. 14Gani paano ko madepensahan ang akon kaugalingon sa Dios? Ano ang ihambal ko para makipagbais sa iya? 15Bisan inosente pa ako, indi ako makadepensa sang akon kaugalingon. Ang mahimo ko lang amo ang pagpakitluoy sa Dios nga akon Manughukom. 16Bisan pangabayon ko siya nga mag-atubangay kami kag magsugot siya, indi gihapon niya ako pagpamatian. 17Kay ginapaantos niya ako nga daw sa ginasalakay sang bagyo, kag ginadugangan niya ang akon mga kasakit sa wala sing rason. 18Daw halos indi niya ako pagpaginhawaon sing maayo sa mga kasakit nga ginapaantos niya sa akon. 19Kon sa pakusog lang, makusog gid siya! Kag kon sa akusaray, sin-o ang makaakusar sa iya? 20Bisan inosente pa ako, sentensyahan gihapon ako nga silutan tungod sang akon ginapanghambal sa pagdepensa sa akon kaugalingon. 21Bisan wala sing kasawayan ang akon kabuhi, baliwala na ini sa akon. Ginakaugtan ko ang akon kabuhi. 22Kay amo man lang gihapon; pareho lang nga laglagon sang Dios ang matarong kag ang malaot. 23Nagakadlaw lang siya kon mapatay gulpi ang matarong sa kalamidad. 24Gintugyan niya ang kalibutan sa mga malaot. Ginatabunan niya ang mata sang mga manughukom. Kon indi siya ang nagahimo sini, ti sin-o pa abi?

25“Kadasig magligad sang mga inadlaw sang akon kabuhi; daw mas madasig pa sang sa manugdalagan. Nagaligad ini nga wala gid sing kalipay. 26Huo, kadasig magligad sang akon kabuhi; pareho kadasig sang madasig nga sakayan ukon sang agila nga nagasibad. 27Bisan indi na ako magreklamo kag untatan ko na ang pagpangasubo, kag magyuhom na ako, 28mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga mag-abot sa akon. Kay nahibaluan ko nga indi niya ako pagkabigon nga inosente. 29Sanglit ginakabig niya ako subong nga nakasala, ano pa ang pulos sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akon kaugalingon? 30Bisan pa habunan ko ang akon bug-os nga lawas agod mangin matinlo ako, 31itum-oy niya gihapon ako sa lunangon nga buho, agod bisan ang akon bayo mangil-aran sa akon. 32Indi tawo ang Dios pareho sa akon, gani indi ako makabais sa iya kag makaakusar sa iya sa korte. 33Kuntani may makapatunga sa amon nga duha sa paghusay sa amon. 34Kag mapauntat niya ang paghanot sang Dios sa akon, agod indi na ako mahadlok. 35Dayon makahambal na ako sa iya nga wala sing kahadlok, pero sa karon indi ko pa ini mahimo.”

New International Version – UK

Job 9:1-35

Job

1Then Job replied:

2‘Indeed, I know that this is true.

But how can mere mortals prove their innocence before God?

3Though they wished to dispute with him,

they could not answer him once in a thousand times.

4His wisdom is profound, his power is vast.

Who has resisted him and come out unscathed?

5He moves mountains without their knowing it

and overturns them in his anger.

6He shakes the earth from its place

and makes its pillars tremble.

7He speaks to the sun and it does not shine;

he seals off the light of the stars.

8He alone stretches out the heavens

and treads on the waves of the sea.

9He is the Maker of the Bear9:9 Or of Leo and Orion,

the Pleiades and the constellations of the south.

10He performs wonders that cannot be fathomed,

miracles that cannot be counted.

11When he passes me, I cannot see him;

when he goes by, I cannot perceive him.

12If he snatches away, who can stop him?

Who can say to him, “What are you doing?”

13God does not restrain his anger;

even the cohorts of Rahab cowered at his feet.

14‘How then can I dispute with him?

How can I find words to argue with him?

15Though I were innocent, I could not answer him;

I could only plead with my Judge for mercy.

16Even if I summoned him and he responded,

I do not believe he would give me a hearing.

17He would crush me with a storm

and multiply my wounds for no reason.

18He would not let me catch my breath

but would overwhelm me with misery.

19If it is a matter of strength, he is mighty!

And if it is a matter of justice, who can challenge him9:19 See Septuagint; Hebrew me.?

20Even if I were innocent, my mouth would condemn me;

if I were blameless, it would pronounce me guilty.

21‘Although I am blameless,

I have no concern for myself;

I despise my own life.

22It is all the same; that is why I say,

“He destroys both the blameless and the wicked.”

23When a scourge brings sudden death,

he mocks the despair of the innocent.

24When a land falls into the hands of the wicked,

he blindfolds its judges.

If it is not he, then who is it?

25‘My days are swifter than a runner;

they fly away without a glimpse of joy.

26They skim past like boats of papyrus,

like eagles swooping down on their prey.

27If I say, “I will forget my complaint,

I will change my expression, and smile,”

28I still dread all my sufferings,

for I know you will not hold me innocent.

29Since I am already found guilty,

why should I struggle in vain?

30Even if I washed myself with soap

and my hands with cleansing powder,

31you would plunge me into a slime pit

so that even my clothes would detest me.

32‘He is not a mere mortal like me that I might answer him,

that we might confront each other in court.

33If only there were someone to mediate between us,

someone to bring us together,

34someone to remove God’s rod from me,

so that his terror would frighten me no more.

35Then I would speak up without fear of him,

but as it now stands with me, I cannot.