Naghambal si Bildad
1Dayon nagsabat si Bildad nga taga-Shua, 2“San-o ka bala mag-untat sa imo mga ginahambal? Kagahod sa imo kag wala sing pulos ang imo mga ginahambal. 3Indi puwede nga lubagon sang Makagagahom nga Dios ang hustisya ukon tikuon ang husto. 4Nakasala ang imo mga anak sa Dios, gani dapat lang nga silutan niya sila. 5Pero kon magdangop ka sa Makagagahom nga Dios kag magpakitluoy sa iya, 6kag magkabuhi nga matinlo kag matarong, bisan karon dayon buligan ka niya kag ibalik ang imo maayo nga kahimtangan. 7Kag ang manggad nga mangin imo sa palaabuton mas dako gid kon ikomparar sa manggad mo sang una.
8“Pamangkuta bala ang nahauna nga mga henerasyon. Hibalua kon ano ang natun-an8:8 natun-an: ukon, natukiban; ukon, naeksperiensyahan. sang ila mga katigulangan. 9Kay daw bag-o lang kita natawo kag diutay lang ang aton nahibaluan, kag umalagi lamang kita sa kalibutan pareho sa landong nga wala nagadugay. 10Pamatii sila, kay tudluan ka nila sang ila nahibaluan.
11“Indi mabuhi ang tanom nga nagatubo sa tubig kon wala sing tubig. 12Mapatay ini gilayon samtang nagatubo pa lang kag indi pa talapson. 13Pareho man sina ang dangatan sang tanan nga tawo nga nagatalikod sa Dios. Wala sing paglaom ang tawo nga indi diosnon. 14Ang tanan nga ginasaligan niya matapok pareho sa lawa sang damang. 15Kon sandigan niya, nagakabugto dayon; kon uyatan niya, nagakahukas. 16Kon tan-awon daw maayo ang iya kahimtangan, pareho sa tanom nga nabunyagan sing maayo kag nasilakan sang adlaw. Nagagapa ini sa katamnan 17kag nagapanggamot sing maayo sa mga bato. 18Pero kon magabot na ini, wala na sing may magsapak sini. 19Amo ina ang katapusan sang iya kabuhi, kag may magatubo naman nga tanom sa duta nga iya gintubuan.
20“Sa pagkamatuod, wala ginasikway sang Dios ang tawo nga wala sing kasawayan ang iya kabuhi, kag wala niya ginabuligan ang malaot nga tawo. 21Pakadlawon ka niya liwat, kag pahugyawon sa kalipay. 22Pakahuy-an niya ang imo malaot nga mga kaaway, kag laglagon ang ila mga panimalay.”
The First Speech of Bildad
1Then Bildad the Shuhite replied,
2“Job, how long will you talk like that?
Your words don’t have any meaning.
3Does God ever treat people unfairly?
Does the Mighty One make what is wrong
appear to be right?
4Your children sinned against him.
So he punished them for their sin.
5But seek God with all your heart.
Make your appeal to the Mighty One.
6Be pure and honest.
And he will rise up and help you now.
He’ll give you everything you had before.
7In the past, things went well with you.
But in days to come, things will get even better.
8“Find out what our parents taught.
Discover what those who lived before them learned.
9After all, we were born only yesterday.
So we don’t know anything.
Our days on this earth are like a shadow that disappears.
10Won’t your people of long ago teach you and tell you?
Won’t the things they said help you understand?
11Can grass grow tall where there isn’t any swamp?
Can plants grow well where there isn’t any water?
12While they are still growing and haven’t been cut,
they dry up faster than grass does.
13The same thing happens to everyone who forgets God.
The hope of ungodly people dies out.
14What they trust in is very weak.
What they depend on is like a spider’s web.
15They lean on it, but it falls apart.
They hold on to it, but it gives way.
16They are like a plant in the sunshine
that receives plenty of water.
It spreads its new growth all over the garden.
17It wraps its roots around a pile of rocks.
It tries to find places to grow among the stones.
18But when the plant is pulled up from its spot,
that place says, ‘I never saw you.’
19The life of that plant is sure to dry up.
But from the same soil other plants will grow.
20“I’m sure God doesn’t turn his back on anyone who is honest.
And he doesn’t help those who do what is evil.
21He will fill your mouth with laughter.
Shouts of joy will come from your lips.
22Your enemies will put on shame as if it were clothes.
The tents of sinful people will be gone.”