Job 41 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Job 41:1-34

1Job, mabunit mo bala ang dragon nga Leviatan? Ukon mahigtan mo bala ang iya baba41:1 baba: sa literal, dila. sang kalat? 2Matuhog mo bala sang kalat ang iya ilong? Ukon makaw-itan mo bala sang taga ang iya sag-ang? 3Magapakitluoy bala siya permi sa imo nga buy-an mo siya? Ukon magapangabay bala siya sa imo nga kaluoyan mo siya? 4Magahimo bala siya sang kasugtanan sa imo nga magpaulipon siya sa imo sa bug-os niya nga kabuhi? 5Mahimo mo bala siya nga alaga pareho sa pispis ukon mahatag sa imo kabataan41:5 kabataan: ukon, mga suluguon. nga babayi agod ila hampangan? 6Mabakal bala siya sang mga negosyante kag kihadkiharon agod ibaligya? 7Madutlan mo bala ang iya panit ukon ang iya ulo sang sibat? 8Kon madakop mo siya, indi mo gid malipatan ang kabudlay sa pagdakop sa iya, kag indi mo na ini liwat paghimuon. 9Wala sing pulos ang pagtinguha sa pagdakop sa iya. Pagkakita mo pa lang sa iya madulaan ka na sang kaisog. 10Kon wala gani sing mangahas sa pagtublag sa iya, ti sin-o pa ayhan ang mangahas sa pagkontra sa akon? 11Sin-o ang makasiling nga may utang nga kabalaslan ako sa iya? Ang tanan diri sa kalibutan akon.

12“Sugiran ko pa gid ikaw parte sa lawas sang Leviatan kag kon ano siya kagamhanan kag kakusog. 13Sin-o bala ang makakakas sang iya panit ukon makadulot sini? 14Sin-o bala ang makapanganga sa iya? Kay ang iya mga ngipon makahaladlok! 15Ang iya likod daw sa may nagaidas nga mga taming nga nagatapikanay; 16-17ang kada isa lapitanay gid nga bisan ang hangin indi makalusot, kag wala sing may makakakas sini. 18Kon magpusnga siya nagakirab, kag ang iya mga mata nagasiga pareho sang pagbanagbanag sang adlaw. 19Nagabuga siya sang kalayo, 20kag nagaguwa ang aso sa iya ilong pareho sang aso sa nagabukal nga kolon nga may nagadabadaba nga gatong. 21Ang iya ginhawa makapabaga sang uling, kay kalayo ang nagaguwa sa iya baba. 22Makusog ang iya liog, kag ang makakita sa iya nahadlok gid. 23Bisan ang iya nagawilwig nga unod matibsol kag matig-a. 24Matig-a ang iya tagipusuon pareho sa galingan nga bato. 25Kon magbangon siya nagasalasala sa kahadlok ang gamhanan nga mga tawo.41:25 gamhanan nga mga tawo: ukon, mga dios. 26Wala sing espada, bangkaw, pana ukon sibat nga makahalit sa iya. 27Para sa iya ang salsalon daw sa dagami lang kahumok, kag ang saway daw sa gabok nga kahoy. 28Kon panaon siya wala siya nagapalagyo. Ang mga bato nga ginalabyog sa iya daw upa lang para sa iya. 29Ang kahoy nga inugbakol daw dagami lang para sa iya. Kag ginakadlawan lang niya ang hagunos sang bangkaw nga ginahaboy sa iya. 30Ang iya tiyan may mga himbis nga matalom nga daw sa buka nga botelya. Gani kon magkamang siya sa lunang, nagamarka ang iya inagyan. 31Ginapaalimbukad niya ang dagat pareho sa nagaindakal nga tubig sa kolon ukon sang nagabukal nga lana sa kaldero. 32Ang tubig nga iya maagyan nagabukal sing maputi, nga kon tan-awon daw maputi nga buhok. 33Wala sing pareho sa iya diri sa kalibutan. Isa siya ka tinuga nga wala sing kahadlok. 34Ginapakanubo niya ang tanan nga bugalon nga mga sapat. Ginaharian niya ang tanan nga matinaas-taason.”

O Livro

Job 41:1-34

1Poderias pescar o monstro marinho41.1 Ver nota a 3.8. com linha e anzol

ou atar-lhe a língua com uma corda?

2Serias capaz de o prender com uma corda no nariz,

ou furar-lhe as queixadas com uma escápula?

3Porventura iria pedir-te que desistisses das tuas intenções

e tentar brandamente fazer-te mudar de ideias?

4Aceitaria, alguma vez,

que fizesses dele teu escravo para toda a vida?

5Farias dele um animalzinho domesticado,

como um passarinho que se cria numa gaiola,

que darias às tuas filhinhas para brincar?

6Os teus companheiros de pesca

vendê-lo-iam aos comerciantes na lota?

7A sua pele, poderia ela ser furada por ganchos,

ou a cabeça presa por arpões?

8Se lhe pusesses as mãos em cima,

durante muito tempo haverias de te lembrar da luta

e nunca mais o farias outra vez!

9Não! É absolutamente inútil tentar capturá-lo!

Até só o pensar nisso aterroriza!

10Não há ninguém tão ousado, que se atreva a provocá-lo

e muito menos a conquistá-lo;

se ninguém lhe resiste, quem poderia erguer-se contra mim?

11Nada recebi de ninguém;

tudo o que existe debaixo dos céus é meu.

12Não deixarei de fazer referência à tremenda força dos seus membros,

nem da sua grande força, nem de seu belo porte.

13Quem poderia penetrar a sua pele,

ou quem ousaria ficar ao alcance das suas goelas?

14Quem jamais lhe abriu o focinho,

guarnecido como está de dentes terríveis?

15As escamas que possui,

sobrepostas como escudo, são o seu orgulho;

16são como uma proteção compacta,

de tal forma que nem o ar passa entre elas,

17e assim é impossível separá-las.

18Quando ele espirra, a luz brilha;

os seus olhos são como as pálpebras da alva.

19Da sua boca saem chamas,

saltam dela fagulhas de fogo que estalam.

20O fumo brota das suas narinas,

até parece uma panela a ferver com água,

ou uma caldeira aquecida.

21A sua respiração bastaria para acender carvões;

jorram-lhe chamas da boca.

22A força enorme que tem no pescoço

lança o terror por onde passa.

23Tem uns músculos duros e firmes;

não se encontra nele carne flácida.

24O seu coração é duro como uma rocha,

é como uma mó de moinho.

25Quando se ergue, até os mais valentes têm medo

e ficam paralisados de terror.

26Não há espada que o detenha, nem qualquer outra arma,

seja lança, dardo ou flecha.

27Ferro, para ele, é como palha

e o bronze como madeira podre.

28Setas não o fariam fugir;

pedras de fundas valem contra ele tanto como estolho.

29Uma tranca, que lhe seja atirada, é perfeitamente inútil;

fica-se a rir das lanças projetadas na sua direção.

30O ventre, tem-no revestido de escamas;

espoja-se no chão duro como sobre relva!

31Quando se desloca, deixa atrás de si um rasto de espuma;

agita violentamente os abismos dos oceanos.

32Deixa atrás de si um sulco brilhante;

poderia pensar-se que o mar gelou!

33Não há nada mais tremendo, sobre a face da Terra,

que se lhe possa comparar.

34De todos os animais, é o mais altivo;

é o rei sobre todos os arrogantes.”