Job 41 – HLGN & NUB

Ang Pulong Sang Dios

Job 41:1-34

1Job, mabunit mo bala ang dragon nga Leviatan? Ukon mahigtan mo bala ang iya baba41:1 baba: sa literal, dila. sang kalat? 2Matuhog mo bala sang kalat ang iya ilong? Ukon makaw-itan mo bala sang taga ang iya sag-ang? 3Magapakitluoy bala siya permi sa imo nga buy-an mo siya? Ukon magapangabay bala siya sa imo nga kaluoyan mo siya? 4Magahimo bala siya sang kasugtanan sa imo nga magpaulipon siya sa imo sa bug-os niya nga kabuhi? 5Mahimo mo bala siya nga alaga pareho sa pispis ukon mahatag sa imo kabataan41:5 kabataan: ukon, mga suluguon. nga babayi agod ila hampangan? 6Mabakal bala siya sang mga negosyante kag kihadkiharon agod ibaligya? 7Madutlan mo bala ang iya panit ukon ang iya ulo sang sibat? 8Kon madakop mo siya, indi mo gid malipatan ang kabudlay sa pagdakop sa iya, kag indi mo na ini liwat paghimuon. 9Wala sing pulos ang pagtinguha sa pagdakop sa iya. Pagkakita mo pa lang sa iya madulaan ka na sang kaisog. 10Kon wala gani sing mangahas sa pagtublag sa iya, ti sin-o pa ayhan ang mangahas sa pagkontra sa akon? 11Sin-o ang makasiling nga may utang nga kabalaslan ako sa iya? Ang tanan diri sa kalibutan akon.

12“Sugiran ko pa gid ikaw parte sa lawas sang Leviatan kag kon ano siya kagamhanan kag kakusog. 13Sin-o bala ang makakakas sang iya panit ukon makadulot sini? 14Sin-o bala ang makapanganga sa iya? Kay ang iya mga ngipon makahaladlok! 15Ang iya likod daw sa may nagaidas nga mga taming nga nagatapikanay; 16-17ang kada isa lapitanay gid nga bisan ang hangin indi makalusot, kag wala sing may makakakas sini. 18Kon magpusnga siya nagakirab, kag ang iya mga mata nagasiga pareho sang pagbanagbanag sang adlaw. 19Nagabuga siya sang kalayo, 20kag nagaguwa ang aso sa iya ilong pareho sang aso sa nagabukal nga kolon nga may nagadabadaba nga gatong. 21Ang iya ginhawa makapabaga sang uling, kay kalayo ang nagaguwa sa iya baba. 22Makusog ang iya liog, kag ang makakita sa iya nahadlok gid. 23Bisan ang iya nagawilwig nga unod matibsol kag matig-a. 24Matig-a ang iya tagipusuon pareho sa galingan nga bato. 25Kon magbangon siya nagasalasala sa kahadlok ang gamhanan nga mga tawo.41:25 gamhanan nga mga tawo: ukon, mga dios. 26Wala sing espada, bangkaw, pana ukon sibat nga makahalit sa iya. 27Para sa iya ang salsalon daw sa dagami lang kahumok, kag ang saway daw sa gabok nga kahoy. 28Kon panaon siya wala siya nagapalagyo. Ang mga bato nga ginalabyog sa iya daw upa lang para sa iya. 29Ang kahoy nga inugbakol daw dagami lang para sa iya. Kag ginakadlawan lang niya ang hagunos sang bangkaw nga ginahaboy sa iya. 30Ang iya tiyan may mga himbis nga matalom nga daw sa buka nga botelya. Gani kon magkamang siya sa lunang, nagamarka ang iya inagyan. 31Ginapaalimbukad niya ang dagat pareho sa nagaindakal nga tubig sa kolon ukon sang nagabukal nga lana sa kaldero. 32Ang tubig nga iya maagyan nagabukal sing maputi, nga kon tan-awon daw maputi nga buhok. 33Wala sing pareho sa iya diri sa kalibutan. Isa siya ka tinuga nga wala sing kahadlok. 34Ginapakanubo niya ang tanan nga bugalon nga mga sapat. Ginaharian niya ang tanan nga matinaas-taason.”

Swedish Contemporary Bible

Job 41:1-25

1Ingen är så dum att han vågar reta den.

Vem vågar då sätta sig upp mot mig?

2Vem kan kräva att jag ska betala tillbaka något?

Allt som finns under himlen är mitt.

3Jag tänker inte tiga om dess lemmar,

styrka och sköna form.41:3 Grundtextens innebörd är osäker.

4Vem kan klä av den dess hölje,

vem vågar närma sig den med betsel?

5Vem vågar öppna dörrarna till dess gap,

som omgärdas av dess fruktansvärda tänder?

6Sköldarna på dess rygg

sitter tätt sammanfogade, som sigill.

7De sluter så tätt intill varandra

att ingen luft kan tränga in mellan dem.

8De är fästade vid varandra, de sitter ihop,

och ingenting kan skilja dem åt.

9Dess fnysning kastar ut gnistor av ljus,

dess ögon glöder som morgonrodnadens strålar.

10Eldslågor strömmar ut ur dess mun,

gnistor skjuts ut.

11Rök kommer ur dess näsborrar,

som från en kokande gryta på elden.

12Dess andedräkt kan antända kol,

och lågor väller fram ur dess mun.

13Styrkan bor i dess nacke,

från den utgår förskräckelse.

14Dess hudveck är fasta, inte slappa,

de är orubbliga.

15Dess hjärta41:15 Kan ev. syfta på dess bröst här. Annars står hjärtat i hebreiskan, när det används som metafor i samband med människan, oftast för det innersta, medvetna livet. är hårt som sten,

ja, som en kvarnsten.

16När den reser sig drabbas de mäktiga av förfäran,

de ryggar tillbaka när den drar fram.41:16 Grundtextens innebörd är osäker; de mäktiga kan också översättas gudarna.

17Varken svärd som når den,

spjut, pil eller pansar, har någon effekt.

18Järn är som ett strå för den,

och koppar som murket trä.

19Inga pilar får den att fly.

Slungstenar är för den som agnar.

20Klubban är för den som ett halmstrå,

och den skrattar åt lansars rassel.

21Dess buk är som krukskärvor,

och den lämnar efter sig ett spår i dyn som av trösksläde.

22Den får djupet att koka som en gryta

och havet att sjuda som ett smörjelsekärl.

23Den lämnar efter sig ett gnistrande ljus,

som om djupet skulle bära silverhår.

24Dess like finns inte på jorden,

en skapelse utan fruktan.

25Den ser41:25 De hebreiska verben för ”se” och ”frukta” liknar varandra, och om det skulle vara det senare som avses, kan översättningen bli: Allt upphöjt fruktar den, kungen över alla stolta rovdjur.Men det enda som skulle kunna tyda på denna tolkning är en viss parallellism till föregående vers. på allt upphöjt

och är kung över alla stolta djur.