Naghambal si Elifaz
1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“Maakig ka bala kon maghambal ako? Indi mahimo nga maghipos lang ako. 3Sadto anay madamo nga mga tawo ang gintudluan mo nga magsalig sa Dios. Ginpabakod mo ang mga tawo nga maluya. 4Ang imo mga pulong nakapalig-on sa nagakaluya kag nagakatumba. 5Pero karon nga ikaw naman ang nagaantos, nagakaluya ka kag nagakatublag. 6Indi bala nga kon nagatahod ka sa Dios kag matarong ang imo kabuhi, may pagsalig ka kag paglaom?
7“Karon, hunahunaa bala sing maayo. May tawo bala nga inosente ukon matarong nga nalaglag? 8Suno sa akon naobserbaran, ang nagahimo sang kalautan kag kagamo, kalautan kag kagamo man ang iya dangatan. 9Nagakalaglag sila sa isa lang ka huyop sang Dios. Sa iya kaakig, nagakapukan sila. 10Bisan pareho pa sila sa isa ka makusog kag mabangis nga leon, bingawon gihapon sang Dios ang ila mga ngipon. 11Magakalamatay sila tungod sa gutom, kag ang ila mga anak magalalapta.
12“May ginsugid sa akon sa sekreto. Ginhutik ini sa akon 13sa damgo sang isa ka gab-i samtang nagatulog sing mahamuok ang mga tawo. 14Hinadlukan ako kag nagkurog ang bug-os ko nga lawas. 15May espiritu nga naglabay4:15 May espiritu nga naglabay: ukon, Naghuyop ang hangin. sa akon guya kag nagpalanindog ang akon mga balahibo. 16Pagkauntat sini, may nakita dayon ako nga daw sa may nagatindog, pero indi ini klaro sa akon. Dayon may nabatian ako nga mahinay nga tingog nga nagasiling, 17‘May tawo bala nga matarong sa atubangan sang Dios? May tawo bala nga matinlo sa atubangan sang iya Manunuga? 18Kon wala gani nagasalig ang Dios sa mga anghel nga iya mga alagad, kag makakita siya sang sayop sa ila, 19ano pa ayhan sa mga tawo nga hinimo lang halin sa duta, nga madali lang dugmukon pareho sa sapat-sapat! 20Buhi sila sa aga, pero pagkagab-i patay na. Indi na sila makita hasta san-o. 21Daw sa mga tolda sila nga narumpag. Napatay sila nga kulang sing kaalam.’
Первая речь Элифаза
1Тогда ответил Элифаз из Темана:
2– Если кто-нибудь решится сказать тебе слово,
не досадит ли тебе?
Впрочем, кто в силах удержать речь?
3Вспомни о том, как ты наставлял многих
и укреплял ослабевшие руки.
4Слова твои были падающим опорой,
и дрожащие колени ты укреплял.
5А теперь тебя постигли беды, и ты изнемог,
тебя коснулось несчастье, и ты устрашен.
6Не в страхе ли перед Богом твоя уверенность,
а надежда – в непорочности твоих путей?
Праведные не страдают от гнева Бога
7Подумай, случалось ли гибнуть праведнику?
Были ли справедливые уничтожены?
8Я видел, что те, кто вспахивает несчастье
и сеет беду, их и пожинают.
9От дуновения Божьего исчезают они
и от дыхания Его гнева погибают.
10Пусть львы рычат и ревут –
сломаны будут зубы у свирепых львов.
11Гибнет лев без добычи,
и разбежались детеныши львицы4:10-11 Львы здесь символизируют нечестивых людей..
Видение Элифаза
12Ко мне прокралось слово,
но я уловил лишь отзвук его.
13Среди беспокойных ночных видений,
когда людьми владеет глубокий сон,
14меня объяли страх и трепет,
и я задрожал всем телом.
15Дух овеял мое лицо,
и волосы мои встали дыбом.
16Он возник,
но я не мог понять, кто это.
Некий облик явился моим глазам,
и услышал я тихий голос4:16 Или: «и в тишине я услышал голос».:
17«Может ли смертный быть пред Богом праведен,
а человек – пред Создателем чист?
18Если Бог не доверяет даже Своим слугам,
если даже в ангелах находит недостатки,
19то что говорить о живущих в домах из глины,
чье основание – прах,
кого раздавить легче моли!
20Гибнут они между зарей и сумерками;
не заметишь, как они исчезнут.
21Веревки их шатров порваны4:21 Или: «колышки их шатров выдернуты». Колышек шатра символизирует жизнь, процветание и изобилие.,
и умрут они, не познав мудрости».