Job 39 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Job 39:1-30

1“Nakahibalo ka bala kon san-o nagabata ang talunon nga mga kanding? Nakabantay ka bala sang pagbata sang mga usa? 2Ginaisip mo bala ang mga binulan sang ila pagbusong hasta makabata sila? Kag nahibaluan mo bala kon san-o gid sila mabata? 3Nagaluko sila kag nagapasakit hasta nga makabata. 4Pagdako sang ila bata sa kamingawan, nagalakat ini kag wala na nagabalik. 5Sin-o bala ang naghatag sang kahilwayan sa talunon nga asno? 6Ako ang naghatag sa iya sang kamingawan nga iya elistaran; ginapaestar ko siya sa duta nga ginpabay-an na. 7Nagapalayo siya sa magahod nga siyudad kag indi niya gusto nga antaon. 8Nagalibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita sang iya mahalab.

9“Mapaobra mo bala ang talunon nga baka? Magpabilin bala siya sa imo toril kon gab-i? 10Mahigtan mo bala siya kag mapaarado sa imo uma? 11Makasalig ka bala sa iya kusog agod obrahon niya ang imo mabug-at nga ulobrahon? 12Makasalig ka bala sa iya nga tipunon niya kag hakuton ang imo patubas pakadto sa linasan?

13“Katahom tulukon sang pakpak sang ostrits kon magkapay-kapay ini, pero indi ini makatupong sa katahom sang pakpak sang tulabong. 14Ginabiyaan sang ostrits ang iya mga itlog sa duta agod mainit-initan ini. 15Wala siya nagakabalaka nga basi matapakan ini ukon matasak sang talunon nga sapat. 16Mapintas siya sa iya mga piso, nga daw indi ini iya. Wala siya nagakabalaka kon ang iya pinangabudlayan mangin wala sing pulos. 17Kay wala ko siya ginhatagan sang kaalam kag pag-intiendi. 18Pero kon magdalagan na gani siya, ginakadlawan lang niya ang kabayo kag ang nagasakay sini.

19“Ikaw bala, Job, ang nagahatag sang kusog sa kabayo? Ikaw bala ang naghatag sang bungay-bungay sa iya liog? 20Ikaw bala ang nagapalumpat sa iya pareho sa apan kag nagapahadlok sa mga tawo sang iya pusnga? 21Nagapangahig siya nga may kapagsik,39:21 nga may kapagsik: ukon, sa may patag. nga nagapabugal sang iya kusog. Dayon nagadalagan siya pakadto sa inaway. 22Wala siya sing may ginakahadlukan, kag wala siya nagapalagyo sa espada.39:22 espada: ukon, inaway. 23Nagalinagatik kag nagaidlab ang mga armas sang nagasakay sa iya. 24Puwerte ang tap-ok sang yab-ok sa kadasig sang iya pagdalagan. Indi siya mapunggan kon magtunog na ang budyong. 25Nagahirihiri siya pagkabati niya sang tunog sang budyong. Makapanimaho siya sang inaway bisan malayo pa siya, kag mabatian niya ang mga sininggit sa inaway kag ang mga mando sang mga kumander.

26“Ikaw bala ang nagatudlo sa dapay sa paglupad kag sa pagkadto sa bagatnan? 27Ikaw bala ang nagamando sa agila sa paglupad kag sa paghimo sang iya pugad sa mataas nga lugar? 28Didto nagaestar ang agila sa pil-as; ang mataas nga mga bato amo ang iya palanaguan. 29Didto siya nagatan-aw sang iya mabiktima, kag makita niya ini bisan malayo siya. 30Kon may makita siya nga bangkay ginakadtuan niya, kag ang iya mga buto nagasuyop sang dugo sang sini nga bangkay.”

Священное Писание

Аюб 39:1-35

1Знаешь ли ты время рождения серн?

Видел ли ты, как рожают детёнышей лани?

2Считаешь ли, сколько месяцев они носят плод?

Знаешь ли время их родов?

3Они, приседая, рожают приплод,

освобождаясь от бремени.

4В полях набираются сил их детёныши;

потом уходят и не возвращаются к ним.

5Кто дал волю диким ослам?

Кто развязал их узы?

6Я назначил их домом степь

и жилищем – солончаки.

7Над шумом городским смеются они

и не слышат криков погонщика.

8По горам они ищут пищу

и всякой зелени рады.

9Согласится ли дикий бык тебе служить?

Станет ли в стойле твоём ночевать?

10Привяжешь ли его верёвкой к плугу,

чтобы он боронил за тобой поле?

11Понадеешься ли на силу его

и доверишь ли труд свой ему?

12Поверишь ли ты, что привезёт он твоё зерно

и сложит его на гумне?

13Весело хлопает страус крыльями,

но они не сравнятся с перьями и пухом аиста.

14Его самка на землю яйца свои кладёт;

оставляет их греться в горячем песке,

15забыв, что нога может их раздавить

и дикий зверь – растоптать.

16Жесток он к своим птенцам, словно к чужим,

не боится, что труд его будет напрасен,

17потому что Всевышний обделил его мудростью

и здравого разума не дал.

18Но когда он поднимется и помчится,

конь и всадник ему смешны.

19Ты ли дал коню силу,

шею гривой покрыл,

20заставил его прыгать, как саранча?

Гордый храп его страшен.

21Он бьёт по земле копытом, радуясь силе,

и мчится навстречу битве.

22Он смеётся над страхом и не робеет;

он не дрогнет перед мечом.

23Звенит на боку у него колчан,

сверкают копьё и дротик.

24В порыве ярости бросается в галоп,

не сдержать его при трубном зове.

25При звуке рога ржёт конь;

издалека чует битву,

крик воевод и клич боевой.

26Твоей ли мудростью парит ястреб,

крылья свои простирая к югу?

27По твоей ли воле орёл взмывает

и строит гнездо своё на высоте?

28Он живёт на скале и ночь там проводит;

его твердыня – горный утёс.

29Там он высматривает добычу;

глаза его видят её издалека.

30Кровь пьют его птенцы;

где труп, там и он.

Вечный призывает Аюба отвечать

31Вечный сказал Аюбу:

32– Тебе ли, спорщик, наставлять Всемогущего?

Ответь Всевышнему, обвинитель!

33Тогда Аюб ответил Вечному:

34– Я столь ничтожен – как я Тебе отвечу?

Руку свою молча кладу на уста.

35Я говорил однажды – больше не буду продолжать,

говорил дважды – но теперь умолкну.