1“Nagakubakuba ang akon dughan tungod sa sina nga bagyo. 2Pamatii ninyo ang tingog sang Dios nga nagadaguhob. 3Ginpakilat niya sa kalangitan hasta sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan. 4Dayon mabatian ang daguhob sang iya makusog nga tingog. Wala niya ginapunggan ang pagdaguhob sang iya tingog. 5Makatilingala gid ang nagadaguhob nga tingog sang Dios. Nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang nga indi naton matungkad. 6Ginamanduan niya ang snow nga magtupa sa duta kag ang ulan nga mag-ulan sing mabaskog, 7agod makapahuway ang mga tawo sa ila obra kag makapamalandong sa mga ginahimo sang Dios. 8Ang mga sapat nagapanago sa ila palanaguan kag nagapabilin sila didto sa panahon sang bagyo. 9Ang bagyo kag ang matugnaw nga hangin nagahalin sa ila sini talaguan. 10Sa ginhawa sang Dios nagaporma ang yelo;37:10 yelo: ang buot silingon diri, ice. nangin yelo ang malapad nga tubig. 11Ginapuno niya sang tubig ang mga panganod, kag ginapakilat ini. 12Nagalibot-libot ang mga panganod sa bug-os nga kalibutan suno sa mando sang Dios. 13Nagapadala ang Dios sang mabaskog nga ulan sa paghatag sang tubig sa duta, ukon sa pagdisiplina sa tawo, ukon sa pagpakita sang iya gugma.
14“Pamatii ini, Job, kag pamalandungi ang makatilingala nga mga butang nga ginahimo sang Dios. 15Nakahibalo ka bala kon paano ginakontrolar sang Dios ang mga panganod kag kon paano niya ginapakirab ang kilat? 16Nakahibalo ka bala kon paano nagalutaw-lutaw ang mga panganod sa ibabaw? Buhat ini sang makatilingala nga Dios nga ang iya kaalam wala sing limitasyon. 17Ikaw nga nagapalamalhas tungod sa mainit nga hangin halin sa bagatnan, 18makabulig ka bala sa Dios sa paghumlad sang panganod kag himuon ini nga matig-a pareho sa espiho nga saway?37:18 panganod… saway: Siguro ang buot silingon diri nga ang panganod makabulig bilang proteksyon sa mainit nga hangin. 19Kon maalamon ka, sugiri kami kon ano ang dapat namon isiling sa Dios. Indi kami kahibalo kon paano namon ihambal ang amon rason kay nadulman ang amon panghunahuna. 20Indi ako magsiling sa Dios nga magpakigbais ako sa iya, kay basi laglagon niya ako. 21Wala sing tawo nga makatulok sa adlaw kay nagasilak ini sing masanag sa kalangitan kon mahawanan sang hangin ang mga panganod. 22Halin sa aminhan nagaguwa ang Dios nga nagabadlak pareho sa bulawan kag ang iya kasilaw makatilingala. 23Indi naton matungkad ang Makagagahom nga Dios nga labaw sa tanan. Matarong gid siya kag wala nagapamigos, 24gani ginatahod siya sang mga tawo. Wala niya ginasapak ang mga tawo nga nagakabig sang ila kaugalingon nga mga maalam.”
1‘At this my heart pounds
and leaps from its place.
2Listen! Listen to the roar of his voice,
to the rumbling that comes from his mouth.
3He unleashes his lightning beneath the whole heaven
and sends it to the ends of the earth.
4After that comes the sound of his roar;
he thunders with his majestic voice.
When his voice resounds,
he holds nothing back.
5God’s voice thunders in marvellous ways;
he does great things beyond our understanding.
6He says to the snow, “Fall on the earth,”
and to the rain shower, “Be a mighty downpour.”
7So that everyone he has made may know his work,
he stops all people from their labour.37:7 Or work, / he fills all people with fear by his power
8The animals take cover;
they remain in their dens.
9The tempest comes out from its chamber,
the cold from the driving winds.
10The breath of God produces ice,
and the broad waters become frozen.
11He loads the clouds with moisture;
he scatters his lightning through them.
12At his direction they swirl around
over the face of the whole earth
to do whatever he commands them.
13He brings the clouds to punish people,
or to water his earth and show his love.
14‘Listen to this, Job;
stop and consider God’s wonders.
15Do you know how God controls the clouds
and makes his lightning flash?
16Do you know how the clouds hang poised,
those wonders of him who is perfect in knowledge?
17You who swelter in your clothes
when the land lies hushed under the south wind,
18can you join him in spreading out the skies,
hard as a mirror of cast bronze?
19‘Tell us what we should say to him;
we cannot draw up our case because of our darkness.
20Should he be told that I want to speak?
Would anyone ask to be swallowed up?
21Now no-one can look at the sun,
bright as it is in the skies
after the wind has swept them clean.
22Out of the north he comes in golden splendour;
God comes in awesome majesty.
23The Almighty is beyond our reach and exalted in power;
in his justice and great righteousness, he does not oppress.
24Therefore, people revere him,
for does he not have regard for all the wise in heart?37:24 Or for he does not have regard for any who think they are wise.’
