1Dayon nagsiling si Elihu, 2“Kamo nga nagasiling nga maalamon kamo kag madamo sang nahibaluan, pamatii ninyo ako sing maayo. 3Kay subong nga ang dila makahibalo kon ano ang manamit kag ang indi manamit nga pagkaon, ang dulunggan makahibalo man kon ano ang husto ukon indi husto nga mga pulong. 4Gani hibaluon naton kon ano ang husto; tun-an naton kon ano ang maayo. 5Kay nagsiling si Job, ‘Inosente ako pero wala ako ginhatagan sang Dios sang hustisya. 6Bisan matarong ako, ginakabig ako nga butigon. Bisan wala ako sing sala nga nahimo, ginhatagan niya ako sang balatian nga wala sing kaayuhan.’
7“Wala sing tawo nga pareho kay Job nga ginauhaw sa pagtamay. 8Nanamian siya mag-upod sa malaot kag makasasala nga mga tawo. 9Kay nagasiling siya, ‘Wala sing makuha ang tawo kon magtinguha siya sa paglipay sa Dios.’ 10Gani magpamati kamo sa akon, kamo nga nagasiling nga nakaintiendi kamo. Ang Makagagahom nga Dios wala nagahimo sing malain. 11Ginabalusan niya ang tawo suno sa iya binuhatan; ginatratar niya siya suno sa nagakabagay sa iya pamatasan. 12Imposible nga maghimo ang Makagagahom nga Dios sing malain. Indi niya mahimo nga tikuon ang hustisya. 13May nagsugo bala sa iya sa pagdumala sa bug-os nga kalibutan? Siyempre wala! 14Kon pagbuot sang Dios nga kuhaon ang ginhawa nga ginhatag niya sa tawo, 15magakalamatay ang tanan nga tawo kag magabalik sa duta.
16“Kon may pag-intiendi ka, Job, pamatii ining akon ihambal: 17Makadumala bala ang Dios kon indi niya gusto ang hustisya? Ti, ngaa ginapakalain mo ang matarong kag gamhanan nga Dios? 18Indi bala nga kon malaot kag wala sing pulos ang mga hari kag mga opisyal ginasabdong niya sila? 19Wala siya sing may ginapasulabi sa mga pangulo, kag wala niya ginapaboran ang mga manggaranon sa mga imol, kay sila tanan pareho niya nga ginhimo. 20Bisan ang gamhanan nga mga tawo mapatay gulpi sa kagab-ihon, nga wala sing may nagtandog sa ila. 21Ginabantayan gid sang Dios ang tanan nga ginahimo sang tawo. 22Wala gid sing madulom nga lugar nga sa diin makapanago ang mga malaot. 23Indi na kinahanglan nga tawgon pa sang Dios ang tawo nga magkadto sa iya atubangan agod usisaon kag hukman. 24Indi na kinahanglan nga mag-imbistigar pa siya kon pahalinon na niya ang gamhanan nga mga tawo sa ila posisyon kag buslan sang iban. 25Tungod nga nahibaluan niya ang ila ginahimo, ginakuhaan niya sila sang gahom kag ginalaglag bisan sa kagab-ihon. 26Ginasilutan niya sila sa atubangan sang mga tawo tungod sang ila kalautan. 27Ginahimo niya ini tungod kay nag-untat sila sa pagsunod sa iya, kag wala nila ginasapak ang iya mga pamaagi. 28Ginapigos nila ang mga imol, kag nabatian sang Dios ang ila sini pagpangayo sang bulig. 29Pero bisan maghipos kag magpanago ang Dios, wala sing may makasiling nga indi husto ang ginahimo niya. Pero ang matuod, nagabantay ang Dios sa mga tawo kag sa mga nasyon, 30agod matapna niya ang pagdumala sang indi diosnon nga mga tawo nga makahalit sa katawhan.
31“Job, ngaa indi ka magpalapit sa Dios kag magsiling, ‘Nakasala ako, pero indi na ako magpakasala pa’ 32ukon ‘Ipahayag sa akon ang akon sala. Kon nakasala ako, indi ko na ini paghimuon liwat.’ 33Paano sabton sang Dios ang imo ginapangabay kon indi ka maghinulsol? Ara sa imo ang desisyon, indi sa akon. Gani sugiri ako kon ano ang masiling mo. 34Ang mga tawo nga maalamon kag may pag-intiendi, nga nagapamati sa akon, 35makasiling man nga ang imo ginahambal, Job, wala sing kaalam kag wala sing pulos. 36Dapat tilawan ka gid man sing tudo tungod nga nagahambal ka pareho sa malaot nga tawo. 37Gindugangan mo pa ang imo sala paagi sa pagrebelde sa Dios. Ginatamay kag ginainsulto mo ang Dios sa amon atubangan.”
1Eliú continuou:
2“Ouçam as minhas palavras, vocês que são sábios;
escutem-me, vocês que têm conhecimento.
3Pois o ouvido prova as palavras
como a língua prova o alimento.
4Tratemos de discernir juntos o que é certo
e de aprender o que é bom.
5“Jó afirma: ‘Sou inocente,
mas Deus me nega justiça.
6Apesar de eu estar certo,
sou considerado mentiroso;
apesar de estar sem culpa,
sua flecha me causa ferida incurável’.
7Que homem existe como Jó,
que bebe zombaria como água?
8Ele é companheiro dos que fazem o mal
e anda com os ímpios.
9Pois diz: ‘Não dá lucro
agradar a Deus’.
10“Por isso escutem-me, vocês que têm conhecimento.
Longe de Deus esteja o fazer o mal,
e do Todo-poderoso o praticar a iniquidade.
11Ele retribui ao homem conforme o que este fez,
e lhe dá o que a sua conduta merece.
12Não se pode nem pensar que Deus faça o mal,
que o Todo-poderoso perverta a justiça.
13Quem o nomeou para governar a terra?
Quem o encarregou de cuidar do mundo inteiro?
14Se fosse intenção dele,
e de fato retirasse o seu espírito34.14 Ou Espírito e o seu sopro,
15a humanidade pereceria toda de uma vez,
e o homem voltaria ao pó.
16“Portanto, se você tem entendimento,
ouça-me, escute o que tenho a dizer.
17Acaso quem odeia a justiça poderá governar?
Você ousará condenar aquele que é justo e poderoso?
18Não é ele que diz aos reis: ‘Vocês nada valem’,
e aos nobres: ‘Vocês são ímpios’?
19Não é verdade que ele não mostra parcialidade a favor dos príncipes
e não favorece o rico em detrimento do pobre,
uma vez que todos são obra de suas mãos?
20Morrem num momento, em plena noite;
cambaleiam e passam.
Os poderosos são retirados sem
a intervenção de mãos humanas.
21“Pois Deus vê o caminho dos homens;
ele enxerga cada um dos seus passos.
22Não há sombra densa o bastante,
onde os que fazem o mal possam esconder-se.
23Deus não precisa de maior tempo para examinar os homens
e levá-los à sua presença para julgamento.
24Sem depender de investigações,
ele destrói os poderosos e coloca outros em seu lugar.
25Visto que ele repara nos atos que eles praticam,
derruba-os, e eles são esmagados.
26Pela impiedade deles,
ele os castiga onde todos podem vê-los.
27Isso porque deixaram de segui-lo
e não deram atenção aos caminhos por ele traçados.
28Fizeram chegar a ele o grito do pobre,
e ele ouviu o clamor do necessitado.
29Mas, se ele permanecer calado,
quem poderá condená-lo?
Se esconder o rosto, quem poderá vê-lo?
No entanto, ele domina igualmente sobre homens e nações,
30para evitar que o ímpio governe
e prepare armadilhas para o povo.
31“Suponhamos que um homem diga a Deus:
‘Sou culpado, mas não vou mais pecar.
32Mostra-me o que não estou vendo;
se agi mal, não tornarei a fazê-lo’.
33Quanto a você, deveria Deus recompensá-lo
quando você nega a sua culpa?
É você que deve decidir, não eu;
conte-me, pois, o que você sabe.
34“Os homens de bom senso,
os sábios que me ouvem, me declaram:
35‘Jó não sabe o que diz;
não há discernimento em suas palavras’.
36Ah, se Jó sofresse a mais dura prova,
por sua resposta de ímpio!
37Ao seu pecado ele acrescenta a revolta;
com desprezo bate palmas entre nós
e multiplica suas palavras contra Deus”.
