Job 32 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Job 32:1-22

Si Elihu

1Sang ulihi nag-untat man sa pagsabat kay Job ang tatlo niya ka abyan, tungod kay nag-insister gid si Job nga wala siya sing sala.

2Karon, may isa ka tawo didto nga ang iya ngalan si Elihu. Anak siya ni Barakel nga taga-Buz nga kaliwat sang pamilya ni Ram. Naakig gid siya kay Job kay wala ginabasol ni Job ang iya kaugalingon kundi ang Dios. 3Naakig man siya sa tatlo ka abyan ni Job kay indi nila mapamatud-an nga nakasala si Job kag nagaguwa nga ang Dios amo ang may sala.32:3 kay indi… may sala: ukon, kay indi sila makasabat kay Job pero gin-akusar nila siya nga nakasala. 4Ginhulat ni Elihu nga makatapos sila tanan sa paghambal antes siya maghambal kay Job, tungod kay mas magulang sila sang sa iya. 5Pero sang makita niya nga ang tatlo wala na sing ihambal, naakig gid siya. 6Gani nagsiling siya, “Bata pa ako kag kamo tigulang na, gani natahap ako maghambal. Wala ako nangahas sa paghambal sa inyo sang akon nahibaluan. 7Naghunahuna ako nga kamo ang dapat magtudlo, kay mga tigulang na kamo kag madamo ang inyo nahibaluan. 8Pero ang matuod, ang espiritu sang Makagagahom nga Dios nga ara sa tawo amo ang nagahatag sa iya sang pag-intiendi. 9Ang pagkatigulang indi garantiya nga ang isa ka tawo maalam kag nakahibalo kon ano ang husto. 10Gani magpamati kamo sa akon. Magahambal man ako sang akon nahibaluan. 11Naghulat ako samtang nagahunahuna kamo kon ano ang inyo nagakadapat nga ihambal. Nagpamati ako sang inyo mga rason. 12Ginpamatian ko gid kamo sing maayo, pero wala gid sing isa sa inyo nga nakapamatuod nga nakasala si Job; wala gid kamo makasabat sa iya mga rason. 13Indi kamo magsiling, ‘Nasapwan namon nga mas maalam siya. Pabay-i nga ang Dios ang magsabat sa iya kag indi ang tawo.’ 14Kon ako ang ginabais ni Job, indi ko siya pagsabton pareho sang inyo panabat. 15Karon naurungan kamo kag wala na sang isabat. 16Kinahanglan pa bala nga maghulat ako, karon nga naghipos na kamo kag wala na sing isabat? 17May ihambal man ako; isugid ko man ang akon nahibaluan. 18Kay madamo ako sang inughambal, kag daw indi ko na gid ini mapunggan. 19Pareho ako sa bag-o nga panit nga suludlan sang bino nga daw mabusdik tungod nga indi makasungaw ang bino. 20Kinahanglan nga maghambal gid ako agod maumpawan ako. 21Wala ako sing may apinan ukon dayaw-dayawon. 22Indi ako kahibalo magdayaw-dayaw. Kon himuon ko ini, silutan ako gilayon sang Dios nga naghimo sa akon.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Аюб 32:1-22

Монолог Элиху

1Тогда трое друзей перестали спорить с Аюбом, потому что он был уверен в своей правоте. 2Но Элиху, сын Барахила, потомок Буза, из рода Рам, разгневался на Аюба за то, что тот считал себя праведным перед Аллахом. 3Он разгневался и на трёх его друзей за то, что, не сумев возразить, они клеветали на Аюба32:3 Или: «они клеветали на Аллаха».. 4Но Элиху не сразу заговорил с Аюбом, потому что остальные были старше его. 5Когда же он увидел, что тем троим нечего больше сказать, он разгневался.

Первая речь Элиху

6И тогда Элиху, сын Барахила, потомок Буза, сказал:

– Я молод годами,

вы же в преклонных летах;

поэтому я и робел

и не смел вам высказать своё мнение.

7Я думал: «Пусть говорит возраст;

пусть преклонные годы учат мудрости».

8Но нет, это дух в человеке

и дыхание Всемогущего разум дают.

9Не одни старики32:9 Или: «Не многие». мудры,

не одни престарелые знают правду.

10Поэтому говорю я: «Внимайте мне!

Я тоже скажу вам, что знаю».

11Я ждал, пока вы говорили,

суждения ваши слушал;

пока вы искали слова,

12я вглядывался в вас.

Но никто из вас Аюба не опроверг,

на его слова не ответил.

13Не говорите: «Мы мудрость нашли:

пусть Аллах обличает его, а не человек».

14Если бы против меня он обратил речь свою,

то я не как вы отвечал бы ему.

15Они испугались и нечего им сказать,

слов у них не осталось.

16Ждать ли мне, раз они замолчали,

раз они стоят здесь, не отвечая?

17Мне ведь тоже есть что сказать,

я тоже выскажу своё мнение.

18Я переполнен словами,

дух во мне побуждает меня.

19Сердце моё, как вино неоткрытое,

как новые бурдюки, готовые разорваться.

20Заговорю и найду покой;

разомкну уста свои и отвечу;

21не буду смотреть ни на чьё лицо

и льстить никому не стану,

22ведь я не умею льстить –

иначе убил бы меня мой Творец!