Job 29 – HLGN & NRT

Ang Pulong Sang Dios

Job 29:1-25

Ang mga Pagpakamaayo nga Nabaton ni Job Sadto

1Nagpadayon pa gid si Job sa paghambal, 2“Kon mabalik lang kuntani ang mga nagligad nga mga inadlaw sang ginabantayan pa ako sang Dios, 3sang ginasanagan pa niya ang akon dalanon samtang nagalakat ako sa madulom. 4Sadtong tion nga maayo pa ang akon kahimtangan, ang Dios amo ang akon suod nga abyan, kag ginapakamaayo niya ang akon panimalay. 5Ginaupdan pa ako sadto sang Makagagahom nga Dios, kag kaupod ko pa ang akon mga anak. 6Sadto nga tion, ang akon mga baka nagahatag sang madamo gid nga gatas, kag ang akon mga talamnan sang olibo nagahatag sang madamo gid nga lana. 7Kon magkadto gani ako sa puwertahan sang banwa, kag mag-upod sa mga manugdumala sang banwa kon magmiting sila, 8nagapahigad ang pamatan-on nga mga lalaki kon makita nila ako, kag ang mga tigulang nagatindog sa pagtahod sa akon. 9Nagahipos bisan ang mga pangulo 10kag ang dungganon nga mga tawo pagkakita nila sa akon. 11Ang bisan sin-o nga nakakita sa akon ukon nakabati sa akon maghambal, nagadayaw sa akon. 12Kay ginabuligan ko ang mga imol nga nagapangayo sang bulig kag ang mga ilo nga wala sing dalangpan. 13Ginapakamaayo ako sang tagumatayon nga mga tawo nga akon ginbuligan, kag nalipay gid ang mga balo nga babayi nga akon man ginbuligan. 14Ginahimo ko permi ang matarong kag husto; daw bayo kag turban ini nga akon ginasuksok. 15Nangin pareho ako sang mata sa tawo nga bulag kag tiil sa tawo nga piang. 16Nangin pareho ako sang isa ka amay sa mga imol, kag bisan ang mga estranghero ginbuligan ko sa ila mga kaso. 17Gindula ko ang gahom sang malaot nga mga tawo kag ginluwas ang ila mga biktima.

18“Naghunahuna ako nga magakabuhi ako sing malawig kag mapatay nga ginalibutan sang akon pamilya. 19Kay pareho ako sadto sang mabakod nga kahoy nga nagapangalapkap ang mga gamot sa tubig kag permi ginatun-ogan ang mga sanga. 20Ginadayaw ako permi sang mga tawo kag permi ako mabaskog. 21Nagahipos ang mga tawo kag nagapamati sing maayo sa akon mga laygay. 22Pagkatapos ko hambal, wala na sila sang may idugang pa kay kontento sila sa akon ginhambal. 23Ginahandom nila ang akon mga pulong pareho sang ila paghandom sa ulan. Gusto gid nila ini nga pamatian. 24Daw indi sila makapati kon magyuhom ako sa ila;29:24 Daw indi… sa ila: ukon, Kon nadulaan sila sang paglaom, ginayuhuman ko sila. ang akon malipayon nga nawong nakapabaskog sa ila. 25Ginatudluan ko sila sang ila himuon pareho sa isa ka pangulo. Ginadumalahan ko sila pareho sa isa ka hari nga nagadumala sa iya mga soldado. Ginalipay ko sila kon nagakasubo sila.

New Russian Translation

Иов 29:1-25

Иов вспоминает о днях своей благословенной жизни

1И продолжил Иов свое рассуждение:

2– Как я томлюсь по прошедшим месяцам,

по тем дням, когда Бог хранил меня,

3и светильник Его сиял над моей головой,

и при свете Его я шел сквозь тьму!

4О, это были мои лучшие годы,

когда Божья дружба хранила мой шатер,

5когда Всемогущий еще был со мной,

а дети – вокруг меня,

6когда молочные реки текли мне под ноги,

и скалы источали масло.

7Выходил ли я к городским воротам,

и садился ли на площади,

8меня завидев, юноши отступали,

и поднимались старцы;

9властители удерживались от слов

и прикрывали рты руками;

10голоса знатных стихали,

прилипали у них языки к небу.

11Кто меня слышал – превозносил меня

кто меня видел – хвалил меня,

12ведь я спасал кричащего бедняка

и беспомощного сироту.

13Умирающий благословлял меня,

и сердце вдовы наполнял я радостной песней.

14Праведность я надевал, как одежду;

справедливость, как мантию и тюрбан.

15Слепому я был глазами,

и хромому – ногами.

16Я был отцом для бедняков;

я разбирал дело странника.

17Я сокрушал челюсти беззаконных

и спасал жертвы из их зубов.

18Я думал: «Скончаюсь в своем гнезде,

и дни мои будут многочисленны, как песок.

19Как дерево, чьи корни достигают воды,

на чьи ветви ложится роса,

20не стареет слава моя,

и лук крепок в руке моей».

21Внимали мне, ожидали меня,

в молчании слушали мой совет.

22Когда замолкал я, больше не говорили;

они впитывали мои слова, как губка.

23Ждали меня, как дождя,

и слова мои, как дождь весенний, ртом ловили.

24Когда я улыбался, не смели верить;

света лица моего они не помрачали29:24 Смысл этого места в еврейском тексте неясен..

25Я путь избирал им, воссев, как вождь;

я жил, словно царь посреди войска,

словно тот, кто плачущих утешает.