Job 22 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Job 22:1-30

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“May mabulig bala ang tawo sa Dios, ukon bisan ang maalam nga tawo? 3Mapalipay mo bala ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha bala siya sa imo kon wala sing kasawayan ang imo kabuhi? 4Ginasabdong ka sang Dios kag ginasentensyahan indi tungod kay nagatahod ka sa iya, 5kundi tungod kay puwerte na gid ang imo kalautan kag wala na sang untat ang imo pagpakasala. 6Kay ginakuha mo nga wala sing kaluoy ang bayo sang imo isigkatawo bilang garantiya sa iya utang sa imo. 7Wala mo ginahatagan sang tubig ang mga ginauhaw, kag wala mo man ginahatagan sang pagkaon ang mga ginagutom. 8Ginagamit mo ang imo pagkagamhanan kag pagkadungganon sa pag-angkon sang duta. 9Kon magpangayo sa imo sang bulig ang mga balo nga babayi, ginapapauli mo sila nga wala sing dala. Pati ang mga ilo wala mo ginatratar sing maayo. 10Amo ina kon ngaa ginalibutan ka sang mga siod, kag nagaabot sa imo ang gulpi nga kahadlok. 11Amo ina kon ngaa nadulman ka kag indi makakita, kag ginalapawan sang baha.

12“Ang Dios ara sa pinakaibabaw sang langit, labaw pa sa pinakamataas nga mga bituon. 13Amo ina kon ngaa nagasiling ka, ‘Wala nakahibalo ang Dios sa akon ginahimo. Natabunan siya sang gal-om, paano siya makahukom? 14Ginalikupan siya sang madamol nga mga panganod, gani indi niya kita makita samtang nagalakat siya sa ibabaw sang langit.’

15“Magpadayon ka bala sa pagsunod sa pagginawi nga dugay na nga ginasunod sang malaot nga mga tawo? 16Nagkalamatay sila sa wala pa ang ila tion; pareho sila sa pundasyon sang balay nga gin-anod sang baha. 17Nagsiling sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pabay-i lang kami! Ano bala ang mahimo mo para sa amon?’ 18Pero ang Dios amo ang nagpuno sang ila mga balay sang maayo nga mga butang. Gani kon ano man ang ilaygay sining malaot nga mga tawo, indi gid ako magpamati.

19“Kon makita sang matarong kag inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sang malaot nga mga tawo, magakalipay sila kag magakadlaw sa ila. 20Magasiling sila, ‘Nalaglag gid ang aton mga kaaway, kag ginlamon sang kalayo ang ila pagkabutang.’

21Job, magpasakop ka sa Dios kag magpakighusay sa iya agod pakamaayuhon niya ikaw. 22Batuna ang iya mga pagtudlo kag tipigi ang iya mga pulong sa imo tagipusuon. 23Kon magbalik ka sa Makagagahom nga Dios, kag kuhaon mo ang kalautan sa imo panimalay, ibalik niya ang imo maayo nga kahimtangan. 24Indi paghatagi sang bili ang imo mga bulawan; kabiga ina nga daw sa balas lang ukon daw sa mga bato lang sa suba. 25Dayon ang Makagagahom nga Dios mangin pareho sang bulawan kag malahalon nga pilak sa imo. 26Dayon masapwan mo ang kalipay nga nagahalin sa Makagagahom nga Dios, kag indi ka mahuya sa pagpalapit sa iya. 27Magapangamuyo ka sa iya kag pamatian ka niya, kag pagatumanon mo ang imo mga promisa sa iya. 28Ano man ang ginaplano mo nga himuon, matuman ini, kag mangin masanag ang imo alagyan. 29Kon may ara sang tawo nga nagakaluya, kag kon magpangamuyo ka sa Dios nga pabakuron siya, buligan niya ang amo nga tawo. 30Bisan ang tawo nga nakasala luwason niya paagi sa imo matarong nga kabuhi.”

New International Version – UK

Job 22:1-30

Eliphaz

1Then Eliphaz the Temanite replied:

2‘Can a man be of benefit to God?

Can even a wise person benefit him?

3What pleasure would it give the Almighty if you were righteous?

What would he gain if your ways were blameless?

4‘Is it for your piety that he rebukes you

and brings charges against you?

5Is not your wickedness great?

Are not your sins endless?

6You demanded security from your relatives for no reason;

you stripped people of their clothing, leaving them naked.

7You gave no water to the weary

and you withheld food from the hungry,

8though you were a powerful man, owning land –

an honoured man, living on it.

9And you sent widows away empty-handed

and broke the strength of the fatherless.

10That is why snares are all around you,

why sudden peril terrifies you,

11why it is so dark that you cannot see,

and why a flood of water covers you.

12‘Is not God in the heights of heaven?

And see how lofty are the highest stars!

13Yet you say, “What does God know?

Does he judge through such darkness?

14Thick clouds veil him, so he does not see us

as he goes about in the vaulted heavens.”

15Will you keep to the old path

that the wicked have trod?

16They were carried off before their time,

their foundations washed away by a flood.

17They said to God, “Leave us alone!

What can the Almighty do to us?”

18Yet it was he who filled their houses with good things,

so I stand aloof from the plans of the wicked.

19The righteous see their ruin and rejoice;

the innocent mock them, saying,

20“Surely our foes are destroyed,

and fire devours their wealth.”

21‘Submit to God and be at peace with him;

in this way prosperity will come to you.

22Accept instruction from his mouth

and lay up his words in your heart.

23If you return to the Almighty, you will be restored:

if you remove wickedness far from your tent

24and assign your nuggets to the dust,

your gold of Ophir to the rocks in the ravines,

25then the Almighty will be your gold,

the choicest silver for you.

26Surely then you will find delight in the Almighty

and will lift up your face to God.

27You will pray to him, and he will hear you,

and you will fulfil your vows.

28What you decide on will be done,

and light will shine on your ways.

29When people are brought low and you say, “Lift them up!”

then he will save the downcast.

30He will deliver even one who is not innocent,

who will be delivered through the cleanness of your hands.’