Job 22 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

Job 22:1-30

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“May mabulig bala ang tawo sa Dios, ukon bisan ang maalam nga tawo? 3Mapalipay mo bala ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha bala siya sa imo kon wala sing kasawayan ang imo kabuhi? 4Ginasabdong ka sang Dios kag ginasentensyahan indi tungod kay nagatahod ka sa iya, 5kundi tungod kay puwerte na gid ang imo kalautan kag wala na sang untat ang imo pagpakasala. 6Kay ginakuha mo nga wala sing kaluoy ang bayo sang imo isigkatawo bilang garantiya sa iya utang sa imo. 7Wala mo ginahatagan sang tubig ang mga ginauhaw, kag wala mo man ginahatagan sang pagkaon ang mga ginagutom. 8Ginagamit mo ang imo pagkagamhanan kag pagkadungganon sa pag-angkon sang duta. 9Kon magpangayo sa imo sang bulig ang mga balo nga babayi, ginapapauli mo sila nga wala sing dala. Pati ang mga ilo wala mo ginatratar sing maayo. 10Amo ina kon ngaa ginalibutan ka sang mga siod, kag nagaabot sa imo ang gulpi nga kahadlok. 11Amo ina kon ngaa nadulman ka kag indi makakita, kag ginalapawan sang baha.

12“Ang Dios ara sa pinakaibabaw sang langit, labaw pa sa pinakamataas nga mga bituon. 13Amo ina kon ngaa nagasiling ka, ‘Wala nakahibalo ang Dios sa akon ginahimo. Natabunan siya sang gal-om, paano siya makahukom? 14Ginalikupan siya sang madamol nga mga panganod, gani indi niya kita makita samtang nagalakat siya sa ibabaw sang langit.’

15“Magpadayon ka bala sa pagsunod sa pagginawi nga dugay na nga ginasunod sang malaot nga mga tawo? 16Nagkalamatay sila sa wala pa ang ila tion; pareho sila sa pundasyon sang balay nga gin-anod sang baha. 17Nagsiling sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pabay-i lang kami! Ano bala ang mahimo mo para sa amon?’ 18Pero ang Dios amo ang nagpuno sang ila mga balay sang maayo nga mga butang. Gani kon ano man ang ilaygay sining malaot nga mga tawo, indi gid ako magpamati.

19“Kon makita sang matarong kag inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sang malaot nga mga tawo, magakalipay sila kag magakadlaw sa ila. 20Magasiling sila, ‘Nalaglag gid ang aton mga kaaway, kag ginlamon sang kalayo ang ila pagkabutang.’

21Job, magpasakop ka sa Dios kag magpakighusay sa iya agod pakamaayuhon niya ikaw. 22Batuna ang iya mga pagtudlo kag tipigi ang iya mga pulong sa imo tagipusuon. 23Kon magbalik ka sa Makagagahom nga Dios, kag kuhaon mo ang kalautan sa imo panimalay, ibalik niya ang imo maayo nga kahimtangan. 24Indi paghatagi sang bili ang imo mga bulawan; kabiga ina nga daw sa balas lang ukon daw sa mga bato lang sa suba. 25Dayon ang Makagagahom nga Dios mangin pareho sang bulawan kag malahalon nga pilak sa imo. 26Dayon masapwan mo ang kalipay nga nagahalin sa Makagagahom nga Dios, kag indi ka mahuya sa pagpalapit sa iya. 27Magapangamuyo ka sa iya kag pamatian ka niya, kag pagatumanon mo ang imo mga promisa sa iya. 28Ano man ang ginaplano mo nga himuon, matuman ini, kag mangin masanag ang imo alagyan. 29Kon may ara sang tawo nga nagakaluya, kag kon magpangamuyo ka sa Dios nga pabakuron siya, buligan niya ang amo nga tawo. 30Bisan ang tawo nga nakasala luwason niya paagi sa imo matarong nga kabuhi.”

New International Reader’s Version

Job 22:1-30

The Third Speech of Eliphaz

1Then Eliphaz the Temanite replied,

2“Can any person be of benefit to God?

Can even a wise person be of any help to him?

3Job, what pleasure would it give the Mighty One if you were right?

What would he get if you were completely honest?

4“You say you have respect for him.

Is that why he corrects you?

Is that why he brings charges against you?

5Haven’t you done many evil things?

Don’t you sin again and again?

6You took clothes away from your relatives

just because they owed you some money.

You left them naked for no reason at all.

7You didn’t give any water to people who were tired.

You held food back from those who were hungry.

8You did it even though you were honored and powerful.

You owned land and lived on it.

9But you sent widows away without anything.

You mistreated children whose fathers had died.

10That’s why traps have been set all around you.

That’s why sudden danger terrifies you.

11That’s why it’s so dark you can’t even see.

That’s why a flood covers you up.

12“Isn’t God in the highest parts of heaven?

See how high the highest stars are!

13But you still say, ‘What does God know?

Can he see through the darkest clouds to judge us?

14He goes around in the highest heavens.

Thick clouds keep him from seeing us.’

15Will you stay on the old path

that sinful people have walked on?

16They were carried off even before they died.

Their foundations were washed away by a flood.

17They said to God, ‘Leave us alone!

What can you do to us, you Mighty One?’

18But he was the one who filled their houses with good things.

So I don’t pay any attention to the plans of evil people.

19“Those who do what is right are joyful

when they see sinners destroyed.

Those who haven’t done anything wrong make fun of them.

20They say, ‘Our enemies are completely destroyed.

Fire has burned up their wealth.’

21“Job, obey God and be at peace with him.

Then he will help you succeed.

22Do what he teaches you to do.

Keep his words in your heart.

23If you return to the Mighty One,

you will have what you had before.

But first you must remove

everything that is evil far from your tent.

24You must throw your gold nuggets away.

You must toss your gold from Ophir into a valley.

25Then the Mighty One himself will be your gold.

He’ll be like the finest silver to you.

26You will find delight in the Mighty One.

You will honor God and trust in him.

27You will pray to him, and he will hear you.

You will keep the promises you made to him.

28What you decide to do will be done.

Light will shine on the path you take.

29When people are brought low you will say, ‘Lift them up!’

Then God will help them.

30He’ll even save those who are guilty.

He’ll save them because your hands are clean.”