Job 21 – HLGN & NUB

Ang Pulong Sang Dios

Job 21:1-34

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Pamatii ninyo ako sing maayo agod mapalipay man ninyo ako. 3Pamati kamo samtang nagahambal ako, kag kon makatapos na gani ako, yagutaa gihapon ninyo ako kon gusto ninyo. 4Ang akon reklamo indi kontra sa tawo kundi sa Dios. Amo ini ang rason kon ngaa dali ako maakig. 5Tan-awa bala ninyo ako kag makapanabon gid kamo sang inyo kamot sa inyo baba sa katingala, nga indi makapati sa natabo sa akon. 6Kon hunahunaon ko ang mga nagakatabo sa akon, nagakurog ako sa kahadlok.

7“Ngaa padayon nga nagakabuhi ang mga malaot? Nagatigulang pa sila kag nagamauswagon. 8Kag makita pa nila ang pagdako sang ila mga anak kag mga apo. 9Nagaestar pa sila sa ila mga balay nga wala sing katalagman kag wala sing may ginakahadlukan. Kag wala sila ginasilutan sang Dios. 10Wala nagakapalyar sa pagpamata ang ila mga baka, kag wala ini ginahar-asi.21:10 ginahar-asi: sa English, miscarriage. 11Ang ila mga bata madamo pareho sa mga karnero.21:11 Ang ila… karnero: ukon, Ginapahampang nila ang ila mga bata nga daw sa mga karnero. Nagasinaot sila, 12nagakinanta, kag nagakinalipay sa tukar sang tamborin, arpa kag plawta. 13Nagakabuhi sila nga mainuswagon kag nagakalamatay nga malinong. 14Pero nagasiling sila sa Dios, ‘Pabay-i lang kami! Wala kami nagahandom nga mahibaluan ang imo mga pamaagi. 15Sin-o gid bala ikaw nga ginatawag Makagagahom? Ngaa dapat ka namon alagaron? Kag ano gid ang amon makuha kon magpangamuyo kami sa imo?’ 16Pero ang matuod, ang ila pag-uswag wala naghalin sa ila kaugalingon nga pagpangabudlay. Gani kon ano man ang ilaygay sining mga malaot, indi gid ako magpamati.

17“Diutay lang ang nagakapatay nga malaot nga mga tawo. Talagsa lang nagaabot sa ila ang kalisod ukon ang kasakit nga ginapadala sang Dios tungod sa iya kaakig. 18Talagsa lang sila ginatabog nga daw sa dagami ukon upa nga ginapalid sang mabaskog nga hangin. 19Nagasiling kamo nga kon indi sila pagsilutan sang Dios, ang ila mga kabataan amo ang iya silutan. Pero nagasiling ako nga ang nakasala amo ang dapat silutan sang Dios, agod maeksperiensyahan nila 20kag makita nila mismo ang ila kalaglagan. Pabay-i nga matilawan nila ang kaakig sang Makagagahom nga Dios. 21Kay kon patay na sila wala na sila kalibutan sa nagakalatabo sa ila panimalay.

22“Makatudlo bala ang tawo sa Dios, sanglit siya ang pinakamataas nga hukom? 23May mga tawo nga nagakapatay nga bugana kag matawhay ang ila kahimtangan, 24kag maayo ang ila lawas. 25May mga tawo man nga nagakapatay nga mapait ang ila kahimtangan, kag wala gid makatilaw sang maayo nga pangabuhi. 26Pero pareho lang sila nga ilubong sa duta kag pagakaunon sang mga ulod.

27“Nahibaluan ko gid kon ano ang inyo ginahunahuna. Nahibaluan ko ang inyo mga padihot kontra sa akon. 28Sugiran ninyo ako sang mga tawo nga manggaranon nga nagkalaguba ang ila mga balay tungod sa ila kalautan. 29Pero pamangkuta ang mga nagaalagi, kag pamatii ang ila mga ginasiling. Kay sugiran nila kamo 30nga bisan ang malaot nga mga tawo nagakaluwas sa adlaw nga mag-abot ang kalamidad tungod sa kaakig sang Dios. 31Wala gid sing may nagasabdong sing hayag sa malaot nga tawo. Wala gid sing may nagabalos sa iya ginhimo. 32Kon ilubong na siya, may nagaguwardya pa sang iya lulubngan. 33Madamo ang nagakumpanyar sa iya, kag ang duta nagahatag sang kapahuwayan sa iya.

34“Gani paano ninyo ako mapalipay sa inyo mga ginahambal nga wala sing pulos? Wala gid sing kamatuoran ang inyo ginasiling.”

Swedish Contemporary Bible

Job 21:1-34

Job är avundsjuk på de ogudaktiga

1Då svarade Job:

2Lyssna nu noga på mig!

Låt det vara er tröst till mig.

3Visa mig tålamod när jag talar,

och när jag slutat kan ni håna.

4Jag klagar väl inte på människor?

Skulle jag inte vara otålig?

5Se på mig och häpna!

Lägg handen för munnen!

6Jag blir rädd, när jag tänker på detta,

min kropp ryser.

7Varför får de ogudaktiga leva till hög ålder

och bli mäktiga?

8Deras barn lever trygga hos dem,

och de får se sina avkomlingar växa upp.

9Deras hem är trygga, utan något att frukta,

och Gud straffar dem inte.

10Deras oxar betäcker utan att misslyckas,

korna kalvar utan missfall.

11De släpper ut sina barn som en hjord,

och deras ungar dansar glatt.

12De sjunger till lyra och tamburin,

de jublar till flöjtmusik.

13De lever sitt liv i välfärd

och i frid21:13 Eller: och på ett ögonblick. stiger de ner i dödsriket.

14Ändå har de sagt till Gud: ”Lämna oss ifred,

vi vill inte veta av dina vägar.

15Vem är den Väldige?

Varför skulle vi tjäna honom?

Vad har vi för nytta av att be till honom?”

16Men framgången ligger ändå inte i deras egen hand;

jag tar avstånd från de ondas rådslag.

17Hur ofta slocknar de ogudaktigas ljus?

Hur ofta kommer olycka över dem,

det öde Gud tilldelar dem i sin vrede?

18Är de svaga strån, som vajar för vinden?

Förs de bort av stormen som agnar?

19Gud sparar kanske olyckan åt hans barn.

Men han borde själv få ett straff,

så att det känns.

20Låt honom få se sin förgörelse med egna ögon,

dricka den Väldiges vrede.

21För vad bryr han sig om sin familj när han är borta,

när tiden han blivit tilldelad är över?

22Men vem kan undervisa Gud,

den suveräne domaren?

23En möter döden i sin krafts dagar,

obekymrad och trygg,

24med välnärd kropp och med ben

som bevarat saven i sin märg.

25En annan dör i den djupaste bedrövelsen

och har aldrig upplevt något gott.

26Båda begravs i samma jord

och äts upp av samma maskar.

27Ja, jag känner era tankar

och era intriger för att göra mig illa.

28Ni frågar: ”Var är nu stormannens hus

och de ogudaktigas boningar?”

29Fråga dem som färdats på vägen,

lägg märke till deras vittnesbörd:

30Den ogudaktige skonas på olyckans dag,

han kommer undan på vredens dag.

31Vem tillrättavisar honom ansikte mot ansikte?

Vem ger igen för vad han har gjort?

32Han bärs till graven,

den blir bevakad

33och han vilar mjukt i dalens mull.

Alla människor följer i hans spår,

och otaliga har gått före honom.

34Hur ska ni kunna trösta mig med er tomhet,

när bara falskhet finns kvar av era svar?