Job 16 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Job 16:1-22

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Nabatian ko na ina sang una pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, ginapasubo pa gani ninyo ako tapat. 3Indi na bala kamo mag-untat sa paghambal sing wala sing pulos? Ano gid bala ang nagatublag sa inyo nga sagi kamo ka bais sa akon? 4Kon kamo sa akon lugar, makahambal man ako pareho sa inyo ginahambal sa akon. Waswasan ko man kamo hambal kag magalungo-lungo sang akon ulo sa inyo. 5Pero indi ko ina paghimuon. Sa baylo, mahambal ako sang mga pulong nga makapabaskog kag makalipay sa inyo. 6Pero sa karon, ang akon kasakit nagapadayon bisan ano pa ang akon ihambal. Kag kon maghipos man ako indi gihapon ini madula.

7O Dios, ginpakapuyan mo ako. Ginlaglag mo ang bug-os ko nga panimalay. 8Ginpakurinot16:8 Ginpakurinot: ukon, Gindakop. mo ako; puwerte na sa akon kaniwang, kag suno sa iban ini nagapamatuod nga nakasala ako. 9Sa imo kaakig, O Dios, ginsalakay mo ako. Daw pareho ka sa mabangis nga sapat nga naggus-ab sang akon unod. Ginpabagrutan mo ako sang imo ngipon kag gintulok sang masakit nga daw sa kaaway mo ako.

10“Ginyaguta kag ginkadlawan ako sang mga tawo. Gintampa nila ako sa guya sa pagtamay sa akon. Nag-isa sila kontra sa akon. 11Gintugyan ako sang Dios sa kamot sang malaot kag makasasala nga mga tawo. 12Maayo ang akon kahimtangan sadto, pero ginlaglag niya ako. Daw sa ginkuga niya ako kag gindugmok. Ginhimo niya ako nga iya iliguon. 13Ginlibutan ako sang iya mga manugpana, kag ginpana nga wala sing luoy-luoy. Natuhog ang akon batobato, kag nag-awas ang akon apdo sa duta. 14Wala untat ang pagpilas niya sa akon; daw isa siya ka soldado nga nagasalakay sa akon. 15Nagasuksok ako sang sako kag nagapungko sa duta sa pagpangasubo. 16Nagapalamula ang akon guya sa sobra nga hibi kag nagapalamarok ang akon mata. 17Wala gid ako sang may nahimo nga sala, kag sinsero gid ako sa akon pagpangamuyo.

18“Pareho ako sa tawo nga ginpatay nga nagapangabay sa duta nga indi pagtabunan ang iya dugo sa wala pa niya maangkon ang hustisya. 19Bisan karon ang akon saksi16:19 saksi: Posible isa ka langitnon nga tinuga. ara sa langit. Siya ang magasiling nga wala ako sing sala. 20Ang akon mga abyan nagatamay sa akon, pero nagahibi ako sa Dios sa pagpangayo sang bulig. 21Ang akon saksi amo ang magapakitluoy sa Dios para sa akon pareho sa isa ka tawo nga nagapakitluoy para sa iya abyan. 22Kay sa indi madugay magataliwan na ako kag indi na magbalik.”

La Bible du Semeur

Job 16:1-22

Réponse de Job à Éliphaz

Job, blessé par les propos de ses amis

1Alors Job prit la parole et dit :

2J’ai entendu beaucoup ╵de discours de ce genre,

vous êtes tous ╵des consolateurs bien pénibles !

3Cesseras-tu ╵de parler pour du vent ?

Qu’est-ce qui te contraint ╵à répliquer encore16.3 Réponse à Eliphaz (voir 15.2). ?

4Si vous étiez vous-mêmes ╵à la place où je suis,

je pourrais parler comme vous,

tenir contre vous des discours,

et, à votre sujet, ╵hocher la tête16.4 Geste de mépris et d’insulte (Ps 22.8 ; Jr 48.27 ; Mt 27.39)..

5Je vous fortifierais ╵par mes paroles,

je vous soulagerais ╵par mes lèvres pleines de mots.

6Cependant, si je parle, ╵pour autant ma souffrance ╵n’en est pas soulagée,

et si je m’en abstiens, ╵va-t-elle me quitter ?

7Oui, à l’heure présente, ╵Dieu m’a poussé à bout,

oui, tu as ravagé16.7 Au milieu de son discours, Job se tourne soudain vers Dieu. ╵toute ma maisonnée.

8Tu m’as creusé des rides, ╵elles témoignent contre moi,

et ma maigreur se lève ╵pour m’accuser16.8 Comme un faux témoin accusant Job d’être coupable, puisqu’il souffre..

9Dans sa colère, ╵Dieu me déchire ╵et il s’attaque à moi,

il grince des dents16.9 Dieu est comparé à un lion (comparer 10.16) qui l’attaque et le déchire. contre moi.

Mon adversaire ╵me transperce de ses regards.

10Ils ouvrent contre moi ╵leur bouche toute grande.

Leurs outrages me giflent,

ils se liguent tous contre moi.

11Dieu m’a livré ╵au pouvoir des injustes,

il m’a jeté en proie ╵à des méchants.

12Je vivais en repos, ╵et il m’a secoué,

il m’a pris par la nuque, ╵pour me briser,

puis il m’a relevé ╵pour me prendre pour cible,

13ses flèches m’environnent,

il transperce mes reins, ╵sans aucune pitié

il répand à terre ma bile.

14Il m’inflige blessure ╵après blessure.

Il s’est rué sur moi ╵comme un guerrier.

15J’ai cousu pour ma peau ╵une toile de sac,

et j’ai traîné ma dignité ╵dans la poussière.

16Mon visage est rougi ╵à force de pleurer,

et l’obscurité la plus noire ╵s’étend sur mes paupières.

17Pourtant mes mains n’ont pas commis ╵d’actes de violence

et ma prière ╵est sans hypocrisie.

18Ne couvre pas mon sang, ô terre,

et que mon cri ╵ne soit pas étouffé.

19Dès à présent : ╵j’ai un témoin au ciel,

oui j’ai dans les lieux élevés, ╵quelqu’un qui témoigne pour moi.

20Mes amis se moquent de moi :

les yeux baignés de larmes, ╵je me tourne vers Dieu.

21Qu’il16.21 il: c’est-à-dire le témoin (v. 19), qui n’est sans doute autre que Dieu lui-même (v. 20 ; voir 17.3). prenne la défense ╵d’un homme devant Dieu,

et qu’il arbitre ╵entre l’homme et son compagnon16.21 Autre traduction : comme le fait un homme pour son ami..

22Ma vie touche à sa fin

et je m’en vais par le chemin ╵d’où l’on ne revient pas.