Job 15 – HLGN & NTLR

Ang Pulong Sang Dios

Job 15:1-35

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2Job, ang maalam nga tawo wala nagahambal sing wala sing pulos. 3Wala siya nagapakigbais sa wala sing pulos nga mga pulong. 4Pero ang imo iya mga ginapanghambal makatulod sa tawo nga indi na magtahod kag magpangalagad sa Dios. 5Ang imo mga ginapanghambal bunga sang imo kalautan. Kag ginadayaan mo ang iban paagi sa imo mga pulong. 6Indi na kinahanglan nga hukman ko pa ikaw. Ang imo mismo ginapanghambal amo ang nagapamatuod kontra sa imo. 7Nagahunahuna ka bala nga ikaw ang una nga natawo? Natawo ka na bala antes gintuga ang mga bukid? 8Nabatian mo na bala ang mga plano sang Dios? Ikaw lang bala ang maalam? 9Ano bala ang imo nahibaluan nga wala man namon nahibaluan? Ano bala ang imo naintiendihan nga wala man namon naintiendihan? 10Nakatuon kami sa mga tawo nga tigulang na, mas tigulang pa sa imo amay! 11Ginhambalan ka namon sang mga pulong nga halin sa Dios nga makapabaskog kag makapalipay sa imo. Kulang pa bala ina? 12Ngaa nagapadala ka sa imo balatyagon? Ano bala ang nagpabulag sa imo sa kamatuoran 13nga naakig ka gid sa Dios kag naghambal sinang malain nga mga pulong kontra sa iya? 14Mahimo bala sang tawo nga magkabuhi nga matinlo kag matarong? 15Wala gani nagasalig ang Dios sa iya mga anghel! Kon ining langitnon nga mga tinuga15:15 ining langitnon nga mga tinuga: sa literal, ang langit. indi gani matinlo sa iya panulok, 16ang tawo pa ayhan, nga malaot kag makasasala, kag ginauhaw sa paghimo sang malain?

17Job, pamatii ako. Sugiran ko ikaw kag paathagan sang akon naeksperiensyahan. 18Makasugid man parte sini ang maalamon nga mga tawo nga nakatuon sa ila mga katigulangan. 19Mga maalamon gid sila, kay sila lang ang nagapanag-iya sang ila duta, kag wala sing mga taga-iban nga lugar nga nagsakop sa ila.

20“Ang malaot nga tawo nagaantos sa bug-os niya nga kabuhi. 21Permi siya ginakulbaan, kag bisan sa tion nga wala sing katalagman ginakulbaan siya nga basi salakayon siya sang mga tulisan. 22Nahadlok siya magkadto sa dulom kay basi patyon siya. 23Nagatalang-talang siya sa pagpangita sang pagkaon bisan diin.15:23 Nagatalang-talang… bisan diin: ukon, Natigana siya nga pagkaon para sa uwak. Nahibaluan niya nga malapit na siya mapatay.15:23 malapit na siya mapatay: sa literal, malapit na ang adlaw sang kadulom. 24Puwerte ang iya kakulba, pareho sa hari nga manugsalakay sa inaway. 25Nagakatabo ini sa iya, tungod nagarebelde siya15:25 nagarebelde siya: sa literal, nagaumol siya sang iya kamot. sa Dios nga Makagagahom kag nagabato sa iya. 26Daw pareho lang nga nagauyat siya sang mabakod nga taming kag gusto gid nga kontrahon ang Dios. 27Bisan manggaranon kag matambok siya subong, 28magaestar siya sa guba nga mga banwa, sa mga balay nga wala sing may nagaestar kag daw sa marumpag na. 29Indi na siya padayon nga magamanggaranon. Ang iya manggad indi magdugay, kag ang iya pagkabutang indi magdamo sa duta. 30Indi siya makapalagyo sa kalaglagan.15:30 kalaglagan: sa literal, kadulom. Mangin pareho siya sa kahoy nga ang mga salingsing sini masunog. Madula ang tanan niya nga pagkabutang sa isa lang ka paghuyop sang Dios. 31Indi niya pagdayaan ang iya kaugalingon paagi sa pagsalig sa mga butang nga wala sing pulos, kay wala gid siya sing may makuha sa sini. 32Sa wala pa mag-abot ang iya tion, mabaton niya ang iya silot kag indi na siya mag-uswag pa.15:32 indi na siya mag-uswag pa: sa literal, ang iya mga sanga indi na pagtubuan sang mga dahon. 33Mangin pareho siya sa ubas nga nagakapulak ang iya hilaw nga mga bunga, ukon pareho sa kahoy nga olibo nga nagakapulak ang iya mga bulak. 34Kay ang mga indi diosnon magakalamatay nga wala sing mga kaliwat. Kag magakalasunog ang mga balay nga ginpatindog nila paagi sa pagpanguwarta. 35Nagahunahuna sila permi sa pagpanggamo, paghimo sang malain, kag pagpangdaya.”

Nouă Traducere În Limba Română

Iov 15:1-35

Al doilea discurs al lui Elifaz

1Atunci Elifaz temanitul a răspuns și a zis:

2„Răspunde oare înțeleptul cu o cunoștință deșartă

și să‑și umple pântecul cu vântul de răsărit?

3Să se apere folosind cuvinte nefolositoare

sau o vorbire fără de folos?

4Tu dai la o parte chiar și teama de Dumnezeu

și împiedici cugetarea înaintea lui Dumnezeu.

5Căci nelegiuirea ta îți învață gura,

și ai ales limba celor vicleni.

6Gura ta te condamnă, nu eu,

buzele tale mărturisesc împotriva ta.

7Crezi că tu te‑ai născut primul între oameni?

Ai fost adus pe lume înaintea dealurilor?

8Ai fost tu la sfatul lui Dumnezeu?

Tu ești singurul care are înțelepciune?

9Ce cunoști tu, și noi să nu cunoaștem?

Ce înțelegi tu, iar noi să nu putem?

10Între noi sunt oameni cu părul cărunt,

oameni mai bătrâni chiar decât tatăl tău.

11Sunt prea neînsemnate pentru tine mângâierile lui Dumnezeu

sau cuvintele care ți‑au fost spuse cu blândețe?

12De ce îți îndepărtezi inima?

Și ce înseamnă strălucirea ochilor tăi,

13de îți întărâți duhul împotriva lui Dumnezeu

și lași să‑ți iasă din gură astfel de cuvinte?

14Ce este omul ca să poată fi curat

și cel născut din femeie ca să fie drept?

15Dacă Dumnezeu nu Se încrede nici în sfinții Săi

și nici chiar cerurile nu sunt curate în ochii Săi,

16cu atât mai puțin omul care este mârșav și corupt,

care bea nedreptatea ca pe apă!

17Îți voi explica; ascultă‑mă

și îți voi istorisi ceea ce am văzut,

18ceea ce au istorisit oamenii înțelepți,

care nu au ascuns nimic din ce le‑au spus părinții lor,

19pentru că doar lor le‑a fost dată țara

și niciun străin n‑a trecut printre ei.

20Cel rău se chinuie în durere în toate zilele sale,

iar cel înspăimântător, în numărul de ani păstrați pentru el.

21Zgomote îngrozitoare îi umplu urechile;

când toate par bine, tâlharii îl atacă.

22El nu crede că se va întoarce din întuneric;

este însemnat pentru sabie.22 Sau: este supravegheat de către sabie.

23Aleargă încoace și încolo după pâine, zicând: «Unde e?»23 Sau: Aleargă încoace și încolo – hrană pentru vulturi.

Știe că ziua întunericului este aproape.

24Necazul și neliniștea îl înspăimântă,

se aruncă asupra lui ca un împărat gata de luptă,

25căci a ridicat mâna împotriva lui Dumnezeu

și s‑a mândrit înaintea Celui Atotputernic,

26și a alergat cu încăpățânare26 Lit.: cu gâtul. împotriva Lui,

cu grosimea marginilor scuturilor lui.

27Pentru că și‑a acoperit fața cu grăsime

și a adunat osânză pe coapse,

28va sălășlui în cetăți distruse,

în case nelocuite,

pregătite să ajungă un morman de pietre.

29Nu va mai fi bogat, nu‑i va mai rămâne averea,

și avuția lui nu va mai împânzi țara.

30Nu va scăpa de întuneric,

o flacără îi va usca mlădițele

și suflarea gurii lui Dumnezeu îl va îndepărta.

31Să nu se înșele încrezându‑se în deșertăciune,

căci deșertăciunea îi va fi răsplata.

32Va fi răsplătit înainte de vreme

și mlădițele lui nu vor înverzi.

33El va fi ca o viță ai cărei struguri necopți au fost scuturați,

și ca un măslin ale cărui flori au căzut.

34Căci gloata celor lipsiți de evlavie va ajunge stearpă

și focul va mistui corturile mitei.

35Ei concep necazul și dau naștere la nelegiuire;

pântecul lor pregătește înșelătoria.“