Job 15 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

Job 15:1-35

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2Job, ang maalam nga tawo wala nagahambal sing wala sing pulos. 3Wala siya nagapakigbais sa wala sing pulos nga mga pulong. 4Pero ang imo iya mga ginapanghambal makatulod sa tawo nga indi na magtahod kag magpangalagad sa Dios. 5Ang imo mga ginapanghambal bunga sang imo kalautan. Kag ginadayaan mo ang iban paagi sa imo mga pulong. 6Indi na kinahanglan nga hukman ko pa ikaw. Ang imo mismo ginapanghambal amo ang nagapamatuod kontra sa imo. 7Nagahunahuna ka bala nga ikaw ang una nga natawo? Natawo ka na bala antes gintuga ang mga bukid? 8Nabatian mo na bala ang mga plano sang Dios? Ikaw lang bala ang maalam? 9Ano bala ang imo nahibaluan nga wala man namon nahibaluan? Ano bala ang imo naintiendihan nga wala man namon naintiendihan? 10Nakatuon kami sa mga tawo nga tigulang na, mas tigulang pa sa imo amay! 11Ginhambalan ka namon sang mga pulong nga halin sa Dios nga makapabaskog kag makapalipay sa imo. Kulang pa bala ina? 12Ngaa nagapadala ka sa imo balatyagon? Ano bala ang nagpabulag sa imo sa kamatuoran 13nga naakig ka gid sa Dios kag naghambal sinang malain nga mga pulong kontra sa iya? 14Mahimo bala sang tawo nga magkabuhi nga matinlo kag matarong? 15Wala gani nagasalig ang Dios sa iya mga anghel! Kon ining langitnon nga mga tinuga15:15 ining langitnon nga mga tinuga: sa literal, ang langit. indi gani matinlo sa iya panulok, 16ang tawo pa ayhan, nga malaot kag makasasala, kag ginauhaw sa paghimo sang malain?

17Job, pamatii ako. Sugiran ko ikaw kag paathagan sang akon naeksperiensyahan. 18Makasugid man parte sini ang maalamon nga mga tawo nga nakatuon sa ila mga katigulangan. 19Mga maalamon gid sila, kay sila lang ang nagapanag-iya sang ila duta, kag wala sing mga taga-iban nga lugar nga nagsakop sa ila.

20“Ang malaot nga tawo nagaantos sa bug-os niya nga kabuhi. 21Permi siya ginakulbaan, kag bisan sa tion nga wala sing katalagman ginakulbaan siya nga basi salakayon siya sang mga tulisan. 22Nahadlok siya magkadto sa dulom kay basi patyon siya. 23Nagatalang-talang siya sa pagpangita sang pagkaon bisan diin.15:23 Nagatalang-talang… bisan diin: ukon, Natigana siya nga pagkaon para sa uwak. Nahibaluan niya nga malapit na siya mapatay.15:23 malapit na siya mapatay: sa literal, malapit na ang adlaw sang kadulom. 24Puwerte ang iya kakulba, pareho sa hari nga manugsalakay sa inaway. 25Nagakatabo ini sa iya, tungod nagarebelde siya15:25 nagarebelde siya: sa literal, nagaumol siya sang iya kamot. sa Dios nga Makagagahom kag nagabato sa iya. 26Daw pareho lang nga nagauyat siya sang mabakod nga taming kag gusto gid nga kontrahon ang Dios. 27Bisan manggaranon kag matambok siya subong, 28magaestar siya sa guba nga mga banwa, sa mga balay nga wala sing may nagaestar kag daw sa marumpag na. 29Indi na siya padayon nga magamanggaranon. Ang iya manggad indi magdugay, kag ang iya pagkabutang indi magdamo sa duta. 30Indi siya makapalagyo sa kalaglagan.15:30 kalaglagan: sa literal, kadulom. Mangin pareho siya sa kahoy nga ang mga salingsing sini masunog. Madula ang tanan niya nga pagkabutang sa isa lang ka paghuyop sang Dios. 31Indi niya pagdayaan ang iya kaugalingon paagi sa pagsalig sa mga butang nga wala sing pulos, kay wala gid siya sing may makuha sa sini. 32Sa wala pa mag-abot ang iya tion, mabaton niya ang iya silot kag indi na siya mag-uswag pa.15:32 indi na siya mag-uswag pa: sa literal, ang iya mga sanga indi na pagtubuan sang mga dahon. 33Mangin pareho siya sa ubas nga nagakapulak ang iya hilaw nga mga bunga, ukon pareho sa kahoy nga olibo nga nagakapulak ang iya mga bulak. 34Kay ang mga indi diosnon magakalamatay nga wala sing mga kaliwat. Kag magakalasunog ang mga balay nga ginpatindog nila paagi sa pagpanguwarta. 35Nagahunahuna sila permi sa pagpanggamo, paghimo sang malain, kag pagpangdaya.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Аюб 15:1-35

Вторая речь Елифаза

1Тогда ответил Елифаз из Темана:

2– Отвечает ли мудрый знанием, взятым с ветра,

наполняет ли свой живот палящим вихрем?

3Возражает ли он пустыми словами,

речами, в которых нет прока?

4А ты и страх перед Всевышним потерял

и молитву к Всевышнему считаешь малостью.

5Твой грех рождает твои речи,

ты усвоил язык нечестивых.

6Ты сам себя обвиняешь, а не я;

язык твой против тебя свидетельствует.

7Разве ты был первым человеком?

Разве ты был создан раньше холмов?

8Разве ты был на совете Всевышнего?

Разве ты один мудр?

9Что знаешь ты, чего бы мы не знали?

Что понимаешь, чего бы мы не поняли?

10Есть среди нас и седовласые старики,

старше, чем твой отец.

11Разве мало тебе утешений Всевышнего,

добрых слов, что тебе сказали?

12Почему отвлекают тебя твои чувства,

почему сверкают в гневе твои глаза,

13что ты обратил против Всевышнего свой дух,

что твой язык выговаривает такие слова?

14Как человек может быть чистым,

и рождённый женщиной – быть праведным?

15Если Всевышний и ангелам своим не доверяет,

и даже небеса в Его глазах нечисты,

16то тем более нечист и порочен человек,

который пьёт неправду, словно воду!

17Послушай меня, и я объясню тебе;

расскажу тебе то, что видел,

18то, о чём говорили мудрецы,

не скрывая усвоенного от предков

19(им одним земля была отдана,

и чужой среди них не жил15:19 Или: «и чужой на них не влиял».):

20все дни свои мучается нечестивый,

отсчитаны все годы притеснителя.

21В его ушах – гул ужаса;

средь мира к нему приходит губитель.

22От мглы он не надеется спастись;

он обречён на меч.

23Он – скиталец, пища для стервятника;

он знает, что день мрака близок.

24Беда и горе его пугают,

наводят страх, как царь, готовящийся к войне,

25за то, что простёр против Всевышнего руку

и Всемогущему бросил вызов,

26шёл на Него упрямо и дерзко

с толстым крепким щитом.

27За то, что лицо нечестивого жиром заплыло,

и жир нарастил он у себя на бёдрах, –

28он поселится в городах разорённых,

в домах, в которых никто не живёт,

в домах, обречённых на разрушение.

29Он больше не будет богатым:

богатство его расточится,

и владения его не расширятся по земле.

30Он не спасётся от мглы,

пламя иссушит ветви его,

и дыхание Всевышнего умчит его прочь.

31Пусть он не обманывается,

полагаясь на пустоту,

ведь пустота и будет ему воздаянием.

32Он получит сполна, прежде чем придёт его время,

и не будут его ветви зеленеть.

33Он сбросит незрелый виноград, как лоза,

и растеряет свои цветы, как маслина.

34Бесплодными будут безбожники,

и огонь истребит шатры вымогателей.

35Они зачали горе и родили беду;

их сердце полно коварства.