Jeremias 9 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 9:1-26

1Kuntani ang akon mga mata tuburan sang mga luha agod makahibi ako adlaw-gab-i tungod sa akon mga kasimanwa nga ginpamatay. 2Kuntani may dalayunan ako didto sa kamingawan agod makapalayo ako sa akon mga kasimanwa, kay tanan sila mga maluibon sa Ginoo pareho sang mga babayi nga nagapanginlalaki.

3Nagsiling ang Ginoo, “Handa sila permi nga magbutig pareho sang pana nga handa nga ipana. Kabutigan ang nagapangibabaw sa sini nga duta kag indi kamatuoran. Nagalala na gid ang ila pagpakasala, kag wala nila ako ginakilala.

4“Mag-andam kamo sa inyo mga kapareho, kag indi magsalig bisan sa inyo paryente, kay ang kada isa dayaon kag nagabutang-butang sang sugilanon. 5Ang kada isa nagadaya sa iya kapareho, kag wala sing isa nga nagasugid sang matuod. Naanad na ang ila mga dila nga magbinutig, kag ginapakapuyan nila ang ila kaugalingon sa pagpakasala. 6Puro na lang pangdaya ang ila ginahimo, kag sa ila pagkadayaon wala na sila nagakilala sa akon. 7Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling nga purawon ko ang akon katawhan pareho sang metal, kag testingan ko sila. Ano pa ang mahimo ko sa ila? 8Kay ang ila dila pareho sang makamamatay nga pana, nga puro lang pangdaya ang ila ginahambal. Nagahambal sila sing maayo sa ila kapareho, pero sa sulod sang ila tagipusuon nagaplano sila sa paghalit sa ila. 9Ti, indi ko bala sila pagsilutan tungod sini? Indi ko bala pagbalusan ang nasyon nga pareho sini? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

10Nagsiling si Jeremias: Magahibi ako sing tudo para sa mga bukid; magapanalambiton ako para sa mga palahalban.9:10 palahalban: sa iban nga Bisaya, pahalalban. Kay mamingaw na ini kag wala na sing may nagaagi. Indi na mabatian ang ima sang mga baka, kag nagpalalagyo na ang mga pispis kag mga sapat. 11Kay nagsiling ang Ginoo, “Laglagon ko ang Jerusalem, kag mangin puluy-an na lang ini sang talunon nga mga ido.9:11 talunon nga mga ido: sa English, jackals. Himuon ko nga mamingaw ang mga banwa sang Juda kag wala na sing may magaestar dira.”

12Nagpamangkot ako sa Ginoo, “Sin-o bala nga maalamon nga tawo ang makaintiendi sini nga mga hitabo? Sin-o bala ang ginsaysayan mo parte sini nga makapaathag sini? Ngaa nalaglag ang ini nga duta kag nangin pareho sang kamingawan nga wala na ginaagyan?”

13Nagsabat ang Ginoo, “Natabo ini tungod kay wala nila pagtumana ang akon kasuguan nga akon ginhatag sa ila. Wala sila magtuman sa akon ukon magsunod sa akon kasuguan. 14Sa baylo, ginsunod nila ang katig-a sang ila tagipusuon. Nagsimba sila sa mga imahen ni Baal subong sang gintudlo sang ila mga katigulangan sa ila. 15Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling nga pakan-on ko ini nga mga tawo sang mapait nga pagkaon kag paimnon sang tubig nga may hilo. 16Laptahon ko sila sa iban nga mga nasyon nga wala nila makilal-i ukon sang ila mga katigulangan. Ipasalakay ko sila sa ila mga kaaway hasta nga magkalaubos sila pamatay.”

17Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Hunahunaa ninyo kon ano ang nagakatabo! Tawga ninyo ang mga babayi nga manughibi, labi na gid atong maayo gid maghibi. 18Padalia gid sila sa pagkadto sa paghibi para sa akon katawhan hasta nga magtululo gid ang ila mga luha.9:18 sa akon katawhan… ang ila mga luha: sa Hebreo, sa amon… ang amon mga luha. 19Pamatii ang mga paghinibi sa Jerusalem.9:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nagasiling ang mga tawo, ‘Nalaglag kita! Makahuluya ining natabo sa aton! Kinahanglan nga bayaan ta ang aton duta kay nagkalaguba na ang aton mga balay.’ ”

20Karon, kamo nga mga babayi, pamatii ninyo ang ginasiling sang Ginoo. Pamatii gid ninyo ini sing maayo. Tudlui ninyo ang inyo mga anak nga babayi kag ang inyo isigkatawo sa pagpanalambiton kag sa pagkanta sang mga ambahanon sa patay. 21Nag-abot ang kamatayon sa aton panimalay kag sa mabakod nga mga parte sang aton siyudad. Ginpamatay ang mga kabataan nga nagahampang sa mga dalan kag ang mga pamatan-on nga lalaki nga nagatilipon sa mga plasa. 22Kag nagsiling ang Ginoo, “Magalalapta ang mga bangkay pareho sang mga ipot sa palahalban, ukon pareho sang mga uhay nga nabilin sang mga manug-ani, nga wala na sing may magpanguha sini.” 23Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Indi dapat magpabugal ang maalamon sang iya kaalam, ukon ang makusog sang iya kusog, ukon ang manggaranon sang iya manggad. 24Kon gusto niya magpabugal, dapat ipabugal lamang niya nga naintiendihan kag nakilal-an niya ako, nga ako ang Ginoo nga mahigugmaon, nga nagahimo sang husto kag matarong diri sa kalibutan, kay amo ini ang akon kalipay. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

25Nagsiling pa ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga silutan ko ang tanan nga natuli nga ang ila kabuhi wala nagbag-o— 26ang mga katawhan sang Egipto, Juda, Edom, Ammon, Moab, kag ang tanan nga nagaestar sa kamingawan sa malayo nga mga lugar.9:26 sa malayo nga mga lugar: sa literal, nga nagapautod sang ila patilya. Sa matuod lang, ini tanan nga mga nasyon kag pati ang bug-os nga katawhan sang Israel daw pareho lang nga wala matuli.”

New International Version – UK

Jeremiah 9:1-26

In Hebrew texts 9:1 is numbered 8:23, and 9:2-26 is numbered 9:1-25. 1Oh, that my head were a spring of water

and my eyes a fountain of tears!

I would weep day and night

for the slain of my people.

2Oh, that I had in the desert

a lodging place for travellers,

so that I might leave my people

and go away from them;

for they are all adulterers,

a crowd of unfaithful people.

3‘They make ready their tongue

like a bow, to shoot lies;

it is not by truth

that they triumph9:3 Or lies; / they are not valiant for truth in the land.

They go from one sin to another;

they do not acknowledge me,’

declares the Lord.

4‘Beware of your friends;

do not trust anyone in your clan.

For every one of them is a deceiver,9:4 Or a deceiving Jacob

and every friend a slanderer.

5Friend deceives friend,

and no-one speaks the truth.

They have taught their tongues to lie;

they weary themselves with sinning.

6You9:6 That is, Jeremiah (the Hebrew is singular) live in the midst of deception;

in their deceit they refuse to acknowledge me,’

declares the Lord.

7Therefore this is what the Lord Almighty says:

‘See, I will refine and test them,

for what else can I do

because of the sin of my people?

8Their tongue is a deadly arrow;

it speaks deceitfully.

With their mouths they all speak cordially to their neighbours,

but in their hearts they set traps for them.

9Should I not punish them for this?’

declares the Lord.

‘Should I not avenge myself

on such a nation as this?’

10I will weep and wail for the mountains

and take up a lament concerning the wilderness grasslands.

They are desolate and untravelled,

and the lowing of cattle is not heard.

The birds have all fled

and the animals are gone.

11‘I will make Jerusalem a heap of ruins,

a haunt of jackals;

and I will lay waste the towns of Judah

so that no-one can live there.’

12Who is wise enough to understand this? Who has been instructed by the Lord and can explain it? Why has the land been ruined and laid waste like a desert that no-one can cross?

13The Lord said, ‘It is because they have forsaken my law, which I set before them; they have not obeyed me or followed my law. 14Instead, they have followed the stubbornness of their hearts; they have followed the Baals, as their ancestors taught them.’ 15Therefore this is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: ‘See, I will make this people eat bitter food and drink poisoned water. 16I will scatter them among nations that neither they nor their ancestors have known, and I will pursue them with the sword until I have made an end of them.’

17This is what the Lord Almighty says:

‘Consider now! Call for the wailing women to come;

send for the most skilful of them.

18Let them come quickly

and wail over us

till our eyes overflow with tears

and water streams from our eyelids.

19The sound of wailing is heard from Zion:

“How ruined we are!

How great is our shame!

We must leave our land

because our houses are in ruins.” ’

20Now, you women, hear the word of the Lord;

open your ears to the words of his mouth.

Teach your daughters how to wail;

teach one another a lament.

21Death has climbed in through our windows

and has entered our fortresses;

it has removed the children from the streets

and the young men from the public squares.

22Say, ‘This is what the Lord declares:

‘ “Dead bodies will lie

like dung on the open field,

like cut corn behind the reaper,

with no-one to gather them.” ’

23This is what the Lord says:

‘Let not the wise boast of their wisdom

or the strong boast of their strength

or the rich boast of their riches,

24but let the one who boasts boast about this:

that they have the understanding to know me,

that I am the Lord, who exercises kindness,

justice and righteousness on earth,

for in these I delight,’

declares the Lord.

25‘The days are coming,’ declares the Lord, ‘when I will punish all who are circumcised only in the flesh – 26Egypt, Judah, Edom, Ammon, Moab and all who live in the wilderness in distant places.9:26 Or wilderness and who clip the hair by their foreheads For all these nations are really uncircumcised, and even the whole house of Israel is uncircumcised in heart.’