Jeremias 6 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 6:1-30

Ginkibon ang Jerusalem sang Iya mga Kaaway

1“Mga kaliwat ni Benjamin, magpalagyo kamo kag magpanago! Maghalin kamo sa Jerusalem! Patunuga ang budyong sa Tekoa kag maghatag sang senyales sa Bet Hakerem. Kay magaabot ang puwerte nga kalaglagan halin sa aminhan. 2Gub-on ko ang matahom nga siyudad sang Zion.6:2 siyudad sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion. 3Palibutan ini sang mga kumander kag sang ila mga soldado.6:3 mga kumander kag sang ila mga soldado: sa literal, mga manugbantay kag sang ila mga kasapatan. Magapatindog sila sang ila mga tolda sa palibot sini kag didto sila magapuwesto. 4Magasiling ang mga kumander, ‘Magpreparar kamo sa pagsalakay sa Jerusalem. Salakayon naton sila sa udto.’ Pero sang hapon na, magasiling ang mga kumander, ‘Sayang, nagahinunod na ang adlaw kag nagadulom na. 5Gani magsalakay na lang kita sa gab-i kag gub-on naton ang mabakod nga mga parte sang sini nga siyudad.’ ”

6Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Mag-utod kamo sang mga kahoy nga pangwasak sa mga pader sang Jerusalem, kag magtumpok kamo sang duta sa kilid sang pader agod mataklas ninyo ini. Dapat silutan na ini nga siyudad, kay lapnag na sa sini nga lugar ang pagpamigos. 7Pareho sang isa ka tuburan nga padayon ang pag-ilig sang tubig, padayon man ang iya paghimo sang kalautan. Permi mabatian sa sini nga siyudad ang pagpamintas kag pagpanglaglag. Ang iya balatian kag mga pilas amo permi ang akon makita. 8Paandam ini sa imo, Jerusalem, kag kon indi ka pa magpamati, magatalikod gid ako sa imo; kag himuon ko ang imo duta nga mamingaw, nga wala na sing may mag-estar dira.”

9Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Ang mabilin nga buhi sa Israel ipasipot ko sa mga kaaway, pareho sang pagsipot sang manugpupo sang ubas. Ginatan-aw niya liwat ang mga sanga sini kag ginakuha ang nabilin nga mga bunga.”

10Pero sin-o bala, Ginoo, ang akon paandaman? Sin-o ang mamati sa akon? Gintakpan nila ang ila mga dulunggan para indi sila makabati. Ginakangil-aran nila ang pulong sang Ginoo, gani indi sila luyag magpamati. 11Puwerte man ang akon kaakig pareho sa Ginoo kag indi ko na gid mapunggan.

Nagsiling ang Ginoo, “Ipaagom ang akon kaakig bisan sa mga kabataan nga nagahampang sa dalan, sa mga pamatan-on nga lalaki nga nagatilipon, sa mga bana kag mga asawa, kag pati sa mga tigulang na gid. 12Ang ila mga balay igahatag sa iban, pati ang ila mga uma kag mga asawa. Matabo ini kon silutan ko na ang mga katawhan nga nagaestar sa sini nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

13“Halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 14Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 15Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani malaglag sila pareho sa iban. Mapukan sila sa tion nga silutan ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

16Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Magtindog kamo sa ginsang-an sang mga dalan kag mag-usisa sing maayo. Magpamangkot kamo kon diin ang daan kag maayo nga alagyan, kag didto kamo mag-agi. Kag makaangkon kamo sang kalinong. Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mag-agi dira.’ 17Nagpili ako sang mga manugbantay sa pagsiling sa inyo, ‘Pamatii ninyo ang pagtunog sang budyong bilang paandam.’ Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mamati.’

18“Gani magpamati kamo nga mga nasyon. Panilagi ninyo ang akon katawhan kon ano ang matabo sa ila. 19Pamati, O kalibutan! Magapadala ako sang kalaglagan sa sini nga mga tawo bilang silot sa ila malaot nga mga plano. Kay wala sila nagpamati sa akon mga pulong kag ginsikway nila ang akon kasuguan. 20Baliwala sa akon ang ginahalad nila nga insenso nga halin pa sa Sheba, ukon ang mga pahamot nga naghalin pa sa malayo nga lugar. Indi ko pagbatunon ang ila mga halad nga ginasunog. Ang ila mga halad wala makapalipay sa akon. 21Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga magabutang ako sang makapalaglag sa sini nga mga tawo. Tungod sini, malaglag ang mga amay kag mga bata nga lalaki, pati mga mag-abyan kag magkaingod.”

22Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Tan-awa, may mga soldado nga nagapadulong halin sa duta sa aminhan, isa ka gamhanan nga nasyon halin sa malayo gid nga lugar6:22 malayo gid nga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. nga handa sa pagsalakay. 23Armado sila sang mga pana kag bangkaw. Mga mapintas sila kag wala sing kaluoy. Ang ila gahod pareho sang mabaskog nga balod samtang nagasakay sila sa ila mga kabayo. Magaabot sila nga handa sa pagsalakay sa inyo nga mga pumuluyo sang Zion.”6:23 mga pumuluyo sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion.

24Nakabati kami sang balita parte sa sina nga mga soldado kag nagpalamuypoy ang amon mga kamot. Kahadlok kag kasakit ang amon nabatyagan pareho sang pagpasakit sang babayi nga manugbata. 25Indi kamo magkadto sa mga uma ukon maglakat sa mga dalan, kay may mga kaaway nga handa sa pagpatay sa aton. Makahaladlok bisan diin sa palibot naton. 26Mga kasimanwa, magsuksok kamo sang sako kag magligid sa abo sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Magpangasubo kamo sing tudo nga daw sa napatay ang inyo bugtong nga anak nga lalaki. Kay gulpi lang nga magsalakay ang manuglaglag sa aton.

27Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ginhimo ko ikaw nga daw manugtesting sang metal agod matestingan mo ang pagginawi sang akon katawhan. 28Tanan sila mga rebelde kag mga matig-a sing ulo, pareho katig-a sang saway kag salsalon. Ang ila ginahimo amo ang pagpakalain kag pagpanunto sa iban. 29Ginapainit sing tudo ang hurnohan para mapapuraw ang pilak. Pero wala sing pulos ang pagpapuraw sa akon katawhan, kay ang mga malaot wala gihapon makuha. 30Pagatawgon sila nga ‘Ginsikway nga Pilak’ kay ginsikway ko sila.”

Persian Contemporary Bible

ارميا 6:1-30

محاصره اورشليم

1ای اهالی بنيامين فرار كنيد! برای نجات جانتان از اورشليم فرار كنيد! در شهر تقوع شيپور خطر را به صدا درآوريد، در بيت هكاريم نشانه‌های خطر را بر پا كنيد، چون بلا و ويرانی عظيمی از سوی شمال به اين سو می‌آيد! 2من اورشليم را نابود خواهم كرد شهری كه مانند دختری زيبا و ظريف است. 3پادشاهان با سپاهيانشان گرداگرد آن خيمه خواهند زد و هر يک در هر كجا كه بخواهند مستقر خواهند شد. 4ببين، برای جنگ آماده می‌شوند. هنگام ظهر جنگ درمی‌گيرد و تمام بعد از ظهر به شدت ادامه می‌يابد تا شامگاه كه هوا تاريک می‌شود. 5آنگاه می‌گويند: «بياييد در تاريكی شب حمله كنيم و تمام كاخهايش را از بين ببريم!»

6خداوند قادر متعال چنين می‌فرمايد: «درختانش را ببريد و با آن در مقابل اورشليم سنگر بسازيد. اين شهر بايد مجازات بشود، چون به کلی فاسد شده است. 7همانطور كه از چشمه، آب فوران می‌كند، از اين شهر هم شرارت بيرون می‌جهد! فرياد ظلم و ستم در كوچه‌هايش طنين انداخته است. بيماری و زخمهای متعفن آن همواره در برابر ديدگانم می‌باشد.

8«ای اهالی اورشليم، از اين سختیها درس عبرت بگيريد، و گرنه از شما بيزار شده، سرزمينتان را ويران خواهم كرد تا كسی نتواند در آن ساكن شود. 9مانند درخت مويی كه همه خوشه‌هايش چيده شده، قوم اسرائيل نيز خوشه‌چينی خواهد شد آن گونه كه خوشه‌ای باقی نماند.»

ياغيگری اسرائيل

10من به خداوند گفتم: «چه كسی به سخنان و هشدارهای من گوش فرا خواهد داد؟ ايشان گوشهای خود را بسته‌اند و نمی‌خواهند بشنوند. كلام تو ايشان را ناراحت و خشمگين می‌سازد و نمی‌خواهند به گوششان برسد. 11به سبب تمام اين كارهای شرم‌آورشان من از خشم الهی لبريزم و ديگر نمی‌توانم تحمل كنم.»

آنگاه خداوند فرمود: «خشم و غضب خود را بر سر اهالی اورشليم خواهم ريخت بر كودكانی كه در كوچه‌ها بازی می‌كنند، بر مجلس جوانان، بر زن و شوهرها، و بر سالخوردگان. 12زنان و خانه‌ها و مزرعه‌هايشان، همه به دست دشمن خواهد افتاد، چون من اهالی اين سرزمين را تنبيه خواهم كرد. 13همگی ايشان از كوچک تا بزرگ، دروغگو بوده، به دنبال سود نامشروع می‌باشند، حتی انبیا و كاهنان نيز فريبكارند! 14آنها زخمهای قوم مرا می‌پوشانند گويی چيز چندان مهمی نيست. می‌گويند: ”آرامش برقرار است!“ در حالی که آرامشی وجود ندارد. 15آيا قوم من از بت‌پرستی شرمنده‌اند؟ نه، ايشان هرگز احساس شرم و حيا نمی‌كنند! از اين رو، من ايشان را مجازات خواهم نمود و ايشان در ميان كشتگان خواهند افتاد.»

16با وجود اين، خداوند چنين می‌فرمايد: «بر سر جاده‌ها بايستيد و بپرسيد راه درست، يعنی راهی كه خداشناسان در ايام قديم می‌پيمودند، كدام است؛ شما نيز همان راه را دنبال نماييد تا در وجودتان آرامش بيابيد. ولی شما جواب می‌دهيد: ”نه، ما اين راه را پيروی نخواهيم كرد!“ 17بر شما نگهبانانی گماشتم تا به شما هشدار دهند كه به صدای شيپور خطر گوش دهيد، ولی شما گفتيد: ”گوش نخواهيم داد!“»

18پس خداوند می‌گويد: «ای قومها بشنويد! ای گواهان بنگريد كه بر سر ايشان چه خواهد آمد! 19ای زمين گوش بده! من بر سر اين قوم بلايی خواهم آورد كه ثمرهٔ خيالات گناه‌آلود خودشان است، چون به كلام من گوش نمی‌دهند و دستورات مرا زير پا می‌گذارند. 20پس ديگر چه فايده‌ای دارد كه از سرزمين سبا برای من بخور می‌آورند و از سرزمينهای دور دست، عطرهای گرانبها. من هدايای ايشان را نمی‌توانم بپذيرم؛ ديگر برايم خوشايند نيستند. 21بنابراين من بر سر راه اين قوم سنگهای لغزنده قرار خواهم داد تا پدران، پسران و دوستان و همسايگانشان بلغزند و هلاک شوند.»

حمله از سوی شمال

22خداوند می‌فرماید: «از سرزمين شمال لشكری در حركت است و قوم نيرومندی برای جنگ با شما برخاسته‌اند. 23ايشان به كمان و نيزه مسلحند، سنگدل و بی‌رحم هستند و وقتی بر اسبهای خود سوار می‌شوند، صدايشان مانند خروش درياست! آنها برای جنگ با اورشليم مهيا شده‌اند.»

24مردم اورشليم می‌گويند: «اين خبرها را شنيده‌ايم، برای همين دستهايمان لرزان شده و مانند زنی كه در حال زاييدن است، دچار هراس و درديم. 25جرأت نداريم به صحرا برويم و يا در جاده‌ها قدم بگذاريم، چون دشمن ما مسلح است! ترس از هر سو ما را فرا گرفته است!»

26خداوند می‌فرمايد: «ای قوم من، لباس ماتم بر تن كن و به عزا بنشين؛ مانند كسی كه در مرگ تنها پسرش به عزا نشسته، به تلخی سوگواری كن، چون سربازان غارتگر، ناگهان بر تو هجوم خواهند آورد.

27«ای ارميا، من تو را سنگ محک قرار داده‌ام تا قوم مرا محک بزنی؛ پس كردار و رفتار ايشان را مشاهده و ارزيابی نما. 28آنها كاملاً ياغی شده و دلشان همچون مفرغ و آهن سخت گرديده است؛ به هر جا كه می‌روند، غيبت می‌كنند؛ تمام اعمالشان گناه‌آلود است. 29آهنگر با افزودن دمای كوره، سرب را تصفيه می‌كند، ولی قوم من تصفيه ناپذيرند، زيرا بدكاران از آنها جدا نمی‌شوند. 30ايشان ”نقرهٔ ناخالص بی‌مصرف“ ناميده خواهند شد، چون من تركشان كرده‌ام.»