Jeremias 6 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 6:1-30

Ginkibon ang Jerusalem sang Iya mga Kaaway

1“Mga kaliwat ni Benjamin, magpalagyo kamo kag magpanago! Maghalin kamo sa Jerusalem! Patunuga ang budyong sa Tekoa kag maghatag sang senyales sa Bet Hakerem. Kay magaabot ang puwerte nga kalaglagan halin sa aminhan. 2Gub-on ko ang matahom nga siyudad sang Zion.6:2 siyudad sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion. 3Palibutan ini sang mga kumander kag sang ila mga soldado.6:3 mga kumander kag sang ila mga soldado: sa literal, mga manugbantay kag sang ila mga kasapatan. Magapatindog sila sang ila mga tolda sa palibot sini kag didto sila magapuwesto. 4Magasiling ang mga kumander, ‘Magpreparar kamo sa pagsalakay sa Jerusalem. Salakayon naton sila sa udto.’ Pero sang hapon na, magasiling ang mga kumander, ‘Sayang, nagahinunod na ang adlaw kag nagadulom na. 5Gani magsalakay na lang kita sa gab-i kag gub-on naton ang mabakod nga mga parte sang sini nga siyudad.’ ”

6Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Mag-utod kamo sang mga kahoy nga pangwasak sa mga pader sang Jerusalem, kag magtumpok kamo sang duta sa kilid sang pader agod mataklas ninyo ini. Dapat silutan na ini nga siyudad, kay lapnag na sa sini nga lugar ang pagpamigos. 7Pareho sang isa ka tuburan nga padayon ang pag-ilig sang tubig, padayon man ang iya paghimo sang kalautan. Permi mabatian sa sini nga siyudad ang pagpamintas kag pagpanglaglag. Ang iya balatian kag mga pilas amo permi ang akon makita. 8Paandam ini sa imo, Jerusalem, kag kon indi ka pa magpamati, magatalikod gid ako sa imo; kag himuon ko ang imo duta nga mamingaw, nga wala na sing may mag-estar dira.”

9Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Ang mabilin nga buhi sa Israel ipasipot ko sa mga kaaway, pareho sang pagsipot sang manugpupo sang ubas. Ginatan-aw niya liwat ang mga sanga sini kag ginakuha ang nabilin nga mga bunga.”

10Pero sin-o bala, Ginoo, ang akon paandaman? Sin-o ang mamati sa akon? Gintakpan nila ang ila mga dulunggan para indi sila makabati. Ginakangil-aran nila ang pulong sang Ginoo, gani indi sila luyag magpamati. 11Puwerte man ang akon kaakig pareho sa Ginoo kag indi ko na gid mapunggan.

Nagsiling ang Ginoo, “Ipaagom ang akon kaakig bisan sa mga kabataan nga nagahampang sa dalan, sa mga pamatan-on nga lalaki nga nagatilipon, sa mga bana kag mga asawa, kag pati sa mga tigulang na gid. 12Ang ila mga balay igahatag sa iban, pati ang ila mga uma kag mga asawa. Matabo ini kon silutan ko na ang mga katawhan nga nagaestar sa sini nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

13“Halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 14Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 15Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani malaglag sila pareho sa iban. Mapukan sila sa tion nga silutan ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

16Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Magtindog kamo sa ginsang-an sang mga dalan kag mag-usisa sing maayo. Magpamangkot kamo kon diin ang daan kag maayo nga alagyan, kag didto kamo mag-agi. Kag makaangkon kamo sang kalinong. Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mag-agi dira.’ 17Nagpili ako sang mga manugbantay sa pagsiling sa inyo, ‘Pamatii ninyo ang pagtunog sang budyong bilang paandam.’ Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mamati.’

18“Gani magpamati kamo nga mga nasyon. Panilagi ninyo ang akon katawhan kon ano ang matabo sa ila. 19Pamati, O kalibutan! Magapadala ako sang kalaglagan sa sini nga mga tawo bilang silot sa ila malaot nga mga plano. Kay wala sila nagpamati sa akon mga pulong kag ginsikway nila ang akon kasuguan. 20Baliwala sa akon ang ginahalad nila nga insenso nga halin pa sa Sheba, ukon ang mga pahamot nga naghalin pa sa malayo nga lugar. Indi ko pagbatunon ang ila mga halad nga ginasunog. Ang ila mga halad wala makapalipay sa akon. 21Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga magabutang ako sang makapalaglag sa sini nga mga tawo. Tungod sini, malaglag ang mga amay kag mga bata nga lalaki, pati mga mag-abyan kag magkaingod.”

22Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Tan-awa, may mga soldado nga nagapadulong halin sa duta sa aminhan, isa ka gamhanan nga nasyon halin sa malayo gid nga lugar6:22 malayo gid nga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. nga handa sa pagsalakay. 23Armado sila sang mga pana kag bangkaw. Mga mapintas sila kag wala sing kaluoy. Ang ila gahod pareho sang mabaskog nga balod samtang nagasakay sila sa ila mga kabayo. Magaabot sila nga handa sa pagsalakay sa inyo nga mga pumuluyo sang Zion.”6:23 mga pumuluyo sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion.

24Nakabati kami sang balita parte sa sina nga mga soldado kag nagpalamuypoy ang amon mga kamot. Kahadlok kag kasakit ang amon nabatyagan pareho sang pagpasakit sang babayi nga manugbata. 25Indi kamo magkadto sa mga uma ukon maglakat sa mga dalan, kay may mga kaaway nga handa sa pagpatay sa aton. Makahaladlok bisan diin sa palibot naton. 26Mga kasimanwa, magsuksok kamo sang sako kag magligid sa abo sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Magpangasubo kamo sing tudo nga daw sa napatay ang inyo bugtong nga anak nga lalaki. Kay gulpi lang nga magsalakay ang manuglaglag sa aton.

27Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ginhimo ko ikaw nga daw manugtesting sang metal agod matestingan mo ang pagginawi sang akon katawhan. 28Tanan sila mga rebelde kag mga matig-a sing ulo, pareho katig-a sang saway kag salsalon. Ang ila ginahimo amo ang pagpakalain kag pagpanunto sa iban. 29Ginapainit sing tudo ang hurnohan para mapapuraw ang pilak. Pero wala sing pulos ang pagpapuraw sa akon katawhan, kay ang mga malaot wala gihapon makuha. 30Pagatawgon sila nga ‘Ginsikway nga Pilak’ kay ginsikway ko sila.”

Nova Versão Internacional

Jeremias 6:1-30

Jerusalém Sitiada

1“Fuja para um lugar seguro, povo de Benjamim!

Fuja de Jerusalém!

Toquem a trombeta em Tecoa!

Ponham sinal em Bete-Haquerém!

Porque já se vê a desgraça que vem do norte,

uma terrível destruição!

2Destruirei a cidade6.2 Hebraico: filha; também no versículo 23. de Sião;

você é como uma bela pastagem,6.2 Ou Sião, tão bela e formosa,

3para onde os pastores vêm com os seus rebanhos;

armam as suas tendas ao redor dela e apascentam,

cada um no seu lugar.

4“Preparem-se para enfrentá-la na batalha!

Vamos, ataquemos ao meio-dia!

Ai de nós! O dia declina

e as sombras da tarde já se estendem.

5Vamos, ataquemos de noite!

Destruamos as suas fortalezas!”

6Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Derrubem as árvores

e construam rampas de cerco contra Jerusalém.

Ó cidade da falsidade!6.6 Tradicionalmente traduzida por Esta é a cidade que deve ser castigada.

Ela está cheia de opressão.

7Assim como um poço produz água,

também ela produz sua maldade.

Violência! Destruição!

É o que se ouve dentro dela;

doenças e feridas estão sempre diante de mim.

8Ouça a minha advertência, ó Jerusalém!

Do contrário eu me afastarei inteiramente de você

e farei de você uma desolação,

uma terra desabitada”.

9Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Rebusque-se o remanescente de Israel tão completamente

como se faz com uma videira,

como faz quem colhe uvas:

e você, repasse os ramos cacho por cacho”.

10A quem posso eu falar ou advertir?

Quem me escutará?

Os ouvidos deles são obstinados6.10 Hebraico: incircuncisos.,

e eles não podem ouvir.

A palavra do Senhor é para eles desprezível,

não encontram nela motivo de prazer.

11Mas a ira do Senhor dentro de mim transborda,

já não posso retê-la.

“Derrama-a sobre as crianças na rua

e sobre os jovens reunidos em grupos;

pois eles também serão pegos com os maridos e as mulheres,

os velhos e os de idade bem avançada.

12As casas deles serão entregues a outros,

com os seus campos e as suas mulheres,

quando eu estender a minha mão

contra os que vivem nesta terra”,

declara o Senhor.

13“Desde o menor até o maior,

todos são gananciosos;

profetas e sacerdotes igualmente,

todos praticam o engano.

14Eles tratam da ferida do meu povo

como se não fosse grave.

‘Paz, paz’, dizem,

quando não há paz alguma.

15Ficarão eles envergonhados da sua conduta detestável?

Não, eles não sentem vergonha alguma,

nem mesmo sabem corar.

Portanto, cairão entre os que caem;

serão humilhados quando eu os castigar”,

declara o Senhor.

16Assim diz o Senhor:

“Ponham-se nas encruzilhadas e olhem;

perguntem pelos caminhos antigos,

perguntem pelo bom caminho.

Sigam-no e acharão descanso.

Mas vocês disseram: ‘Não seguiremos!’

17Coloquei sentinelas entre vocês e disse:

Prestem atenção ao som da trombeta!

Mas vocês disseram: ‘Não daremos atenção’.

18Vejam, ó nações; observe, ó assembleia,

o que acontecerá a eles.

19Ouça, ó terra:

Trarei desgraça sobre este povo,

o fruto das suas maquinações,

porque não deram atenção às minhas palavras

e rejeitaram a minha lei.

20De que me serve o incenso trazido de Sabá,

ou o cálamo aromático de uma terra distante?

Os seus holocaustos6.20 Isto é, sacrifícios totalmente queimados; também em 7.21 e 22. não são aceitáveis

nem me agradam as suas ofertas”.

21Assim diz o Senhor:

“Estou colocando obstáculos diante deste povo.

Pais e filhos tropeçarão neles;

vizinhos e amigos perecerão”.

22Assim diz o Senhor:

“Veja! Um exército vem do norte;

uma grande nação está sendo mobilizada

desde os confins da terra.

23Eles empunham o arco e a lança;

são cruéis e não têm misericórdia,

e o barulho que fazem é como o bramido do mar.

Vêm montando os seus cavalos em formação de batalha,

para atacá-la, ó cidade de Sião”.

24Ouvimos os relatos sobre eles,

e as nossas mãos amoleceram.

A angústia tomou conta de nós,

dores como as da mulher que está dando à luz.

25Não saiam aos campos

nem andem pelas estradas,

pois o inimigo traz a espada,

e há terror por todos os lados.

26Ó minha filha, meu povo,

ponha vestes de lamento

e revolva-se em cinza.

Lamente-se com choro amargurado,

como quem chora por um filho único,

pois subitamente o destruidor

virá sobre nós.

27“Eu o designei para examinador de metais,

provador do meu povo,

para que você examine

e ponha à prova a conduta deles.

28Todos eles são rebeldes obstinados

e propagadores de calúnias.

Estão endurecidos como o bronze e o ferro.

Todos eles são corruptos.

29O fole sopra com força

para separar o chumbo com o fogo,

mas o refino prossegue em vão;

os ímpios não são expurgados.

30São chamados prata rejeitada,

porque o Senhor os rejeitou.”