Ginkibon ang Jerusalem sang Iya mga Kaaway
1“Mga kaliwat ni Benjamin, magpalagyo kamo kag magpanago! Maghalin kamo sa Jerusalem! Patunuga ang budyong sa Tekoa kag maghatag sang senyales sa Bet Hakerem. Kay magaabot ang puwerte nga kalaglagan halin sa aminhan. 2Gub-on ko ang matahom nga siyudad sang Zion.6:2 siyudad sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion. 3Palibutan ini sang mga kumander kag sang ila mga soldado.6:3 mga kumander kag sang ila mga soldado: sa literal, mga manugbantay kag sang ila mga kasapatan. Magapatindog sila sang ila mga tolda sa palibot sini kag didto sila magapuwesto. 4Magasiling ang mga kumander, ‘Magpreparar kamo sa pagsalakay sa Jerusalem. Salakayon naton sila sa udto.’ Pero sang hapon na, magasiling ang mga kumander, ‘Sayang, nagahinunod na ang adlaw kag nagadulom na. 5Gani magsalakay na lang kita sa gab-i kag gub-on naton ang mabakod nga mga parte sang sini nga siyudad.’ ”
6Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Mag-utod kamo sang mga kahoy nga pangwasak sa mga pader sang Jerusalem, kag magtumpok kamo sang duta sa kilid sang pader agod mataklas ninyo ini. Dapat silutan na ini nga siyudad, kay lapnag na sa sini nga lugar ang pagpamigos. 7Pareho sang isa ka tuburan nga padayon ang pag-ilig sang tubig, padayon man ang iya paghimo sang kalautan. Permi mabatian sa sini nga siyudad ang pagpamintas kag pagpanglaglag. Ang iya balatian kag mga pilas amo permi ang akon makita. 8Paandam ini sa imo, Jerusalem, kag kon indi ka pa magpamati, magatalikod gid ako sa imo; kag himuon ko ang imo duta nga mamingaw, nga wala na sing may mag-estar dira.”
9Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Ang mabilin nga buhi sa Israel ipasipot ko sa mga kaaway, pareho sang pagsipot sang manugpupo sang ubas. Ginatan-aw niya liwat ang mga sanga sini kag ginakuha ang nabilin nga mga bunga.”
10Pero sin-o bala, Ginoo, ang akon paandaman? Sin-o ang mamati sa akon? Gintakpan nila ang ila mga dulunggan para indi sila makabati. Ginakangil-aran nila ang pulong sang Ginoo, gani indi sila luyag magpamati. 11Puwerte man ang akon kaakig pareho sa Ginoo kag indi ko na gid mapunggan.
Nagsiling ang Ginoo, “Ipaagom ang akon kaakig bisan sa mga kabataan nga nagahampang sa dalan, sa mga pamatan-on nga lalaki nga nagatilipon, sa mga bana kag mga asawa, kag pati sa mga tigulang na gid. 12Ang ila mga balay igahatag sa iban, pati ang ila mga uma kag mga asawa. Matabo ini kon silutan ko na ang mga katawhan nga nagaestar sa sini nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
13“Halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 14Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 15Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani malaglag sila pareho sa iban. Mapukan sila sa tion nga silutan ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
16Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Magtindog kamo sa ginsang-an sang mga dalan kag mag-usisa sing maayo. Magpamangkot kamo kon diin ang daan kag maayo nga alagyan, kag didto kamo mag-agi. Kag makaangkon kamo sang kalinong. Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mag-agi dira.’ 17Nagpili ako sang mga manugbantay sa pagsiling sa inyo, ‘Pamatii ninyo ang pagtunog sang budyong bilang paandam.’ Pero nagsiling kamo, ‘Indi kami mamati.’
18“Gani magpamati kamo nga mga nasyon. Panilagi ninyo ang akon katawhan kon ano ang matabo sa ila. 19Pamati, O kalibutan! Magapadala ako sang kalaglagan sa sini nga mga tawo bilang silot sa ila malaot nga mga plano. Kay wala sila nagpamati sa akon mga pulong kag ginsikway nila ang akon kasuguan. 20Baliwala sa akon ang ginahalad nila nga insenso nga halin pa sa Sheba, ukon ang mga pahamot nga naghalin pa sa malayo nga lugar. Indi ko pagbatunon ang ila mga halad nga ginasunog. Ang ila mga halad wala makapalipay sa akon. 21Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga magabutang ako sang makapalaglag sa sini nga mga tawo. Tungod sini, malaglag ang mga amay kag mga bata nga lalaki, pati mga mag-abyan kag magkaingod.”
22Amo pa gid ini ang ginasiling sang Ginoo: “Tan-awa, may mga soldado nga nagapadulong halin sa duta sa aminhan, isa ka gamhanan nga nasyon halin sa malayo gid nga lugar6:22 malayo gid nga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. nga handa sa pagsalakay. 23Armado sila sang mga pana kag bangkaw. Mga mapintas sila kag wala sing kaluoy. Ang ila gahod pareho sang mabaskog nga balod samtang nagasakay sila sa ila mga kabayo. Magaabot sila nga handa sa pagsalakay sa inyo nga mga pumuluyo sang Zion.”6:23 mga pumuluyo sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion.
24Nakabati kami sang balita parte sa sina nga mga soldado kag nagpalamuypoy ang amon mga kamot. Kahadlok kag kasakit ang amon nabatyagan pareho sang pagpasakit sang babayi nga manugbata. 25Indi kamo magkadto sa mga uma ukon maglakat sa mga dalan, kay may mga kaaway nga handa sa pagpatay sa aton. Makahaladlok bisan diin sa palibot naton. 26Mga kasimanwa, magsuksok kamo sang sako kag magligid sa abo sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Magpangasubo kamo sing tudo nga daw sa napatay ang inyo bugtong nga anak nga lalaki. Kay gulpi lang nga magsalakay ang manuglaglag sa aton.
27Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ginhimo ko ikaw nga daw manugtesting sang metal agod matestingan mo ang pagginawi sang akon katawhan. 28Tanan sila mga rebelde kag mga matig-a sing ulo, pareho katig-a sang saway kag salsalon. Ang ila ginahimo amo ang pagpakalain kag pagpanunto sa iban. 29Ginapainit sing tudo ang hurnohan para mapapuraw ang pilak. Pero wala sing pulos ang pagpapuraw sa akon katawhan, kay ang mga malaot wala gihapon makuha. 30Pagatawgon sila nga ‘Ginsikway nga Pilak’ kay ginsikway ko sila.”
Een laatste waarschuwing
1Ren, volk van Benjamin, ren voor uw leven! Vlucht weg uit Jeruzalem! Sla alarm in Tekoa en geef een rooksignaal vanaf Bet-Kerem!
Waarschuw iedereen dat er een sterk leger vanuit het noorden onderweg is om dit land te verwoesten! 2Jeruzalem, u bent mooi en kwetsbaar, hulpeloos als een meisje, maar u bent ten dode opgeschreven. 3Als herders zullen de legers u omringen. Zij zullen hun kamp rond uw stad opslaan en uw weiden verdelen voor hun kuddes. 4Kijk eens hoe zij zich rond het middaguur klaarmaken voor de strijd. De schaduwen van de avond overvallen hen echter al gauw en het wordt te laat voor de strijd. 5‘Vooruit,’ zeggen zij, ‘laten we dan maar vannacht aanvallen en haar paleizen verwoesten!’ 6Want de Here van de hemelse legers heeft tegen hen gezegd: ‘Hak haar bomen om en gebruik die om een wal op te werpen tegen de muren van Jeruzalem. Dit is de stad die moet worden gestraft, want zij is vol onderdrukking. 7Het kwaad spuit uit haar op als water uit een fontein! In haar straten weerklinken de geluiden van het geweld, haar ziekte en wonden staan Mij dag en nacht voor ogen. 8U bent gewaarschuwd, Jeruzalem. Als u niet luistert, zal Ik u in de steek laten en uw land tot een onbewoonbaar gebied maken.
9Want zoals een druivenplukker elke wijnstok nog eens goed bekijkt of hij nog druiven heeft laten zitten, zo moet u het restant van mijn volk gaan onderzoeken,’ zegt de Here van de hemelse legers tegen Jeremia. 10Daarop antwoordt Jeremia: ‘Maar wie zal luisteren als ik hen waarschuw? Hun oren zitten dicht, zij kunnen niet luisteren. Aan het woord van de Here hebben zij een hekel, zij willen er niets mee te maken hebben. 11Vanwege dit alles ben ik vol van de toorn van de Here. Ik ben te moe om me nog langer in te houden. Ik zal het uitgieten over Jeruzalem, zelfs over de spelende kinderen in de straten, over de bijeenkomsten van jonge mannen, over echtparen en bejaarden. 12Hun vijanden zullen in hun huizen wonen en hun velden en vrouwen in bezit nemen. Want Ik zal het volk van dit land straffen, heeft de Here gezegd. 13Allemaal zijn ze uit op hun eigen voordeel, van de laagste tot de hoogste! Ja, zelfs onder profeten en priesters zijn er bedriegers! 14U kunt een wond niet genezen door te doen alsof hij er niet is! Toch verzekeren de priesters en profeten de mensen dat het vrede is. 15Schaamde mijn volk zich toen het afgoden aanbad? Nee, ze weten niet eens meer wat schaamte is. Daarom zal mijn volk tussen de gesneuvelden neervallen en sterven onder mijn toorn.’
16Toch blijft de Here tegen u zeggen: ‘Vraag waar de goede weg is, de vertrouwde paden die u lang geleden bewandelde. Als u die volgt, zult u rust vinden voor uw ziel. Maar u antwoordt: “Nee, die weg willen wij niet gaan!” 17Ik stelde wachtposten over u aan die u waarschuwden: “Luister naar het trompetgeschal. Dat is het teken dat er moeilijkheden op komst zijn.” Maar u zei: “Nee, wij luisteren niet!”
18-19 Dan is dit mijn besluit tegen mijn volk: luister er naar, verre landen, luister, heel de aarde, naar wat er met mijn volk gaat gebeuren! Ik zal rampen over de mensen brengen, het zal het gevolg zijn van hun eigen zonde, omdat zij niet naar Mij willen luisteren. Zij wijzen mijn wet af. 20Wat heb Ik eraan dat u zoet reukwerk uit Seba voor Mij verbrandt! Houd uw exotische parfums maar! Ik kan uw offers niet aannemen, de geur ervan kan Ik niet waarderen! 21Ik zal daarom hindernissen op de weg van mijn volk leggen. Vaders en zonen zullen erover struikelen, buren en vrienden zullen gezamenlijk ten val komen.’
22De Here God zegt: ‘Kijk hoe de legers uit het noorden komen aanmarcheren, een groot volk van het einde van de aarde trekt tegen u ten strijde. 23Het is een wreed en genadeloos volk, zwaar bewapend en klaar voor de oorlog. Het lawaai van dat leger klinkt als de brullende zee. Als één man vallen zij u aan, Jeruzalem.’ 24Wij horen hun legers komen en wij trillen van angst. Angst en paniek overvallen ons, zoals weeën een barende vrouw. 25Ga niet naar buiten, het veld in! Want de vijand is overal, klaar om toe te slaan. Wij zijn omringd door terreur. 26Och Jeruzalem, trots van mijn volk, trek rouwkleding aan en ga zitten in de as. Huil bittere tranen alsof u uw enige zoon had verloren. Want de verwoestende legers zullen u plotseling overvallen.
27Jeremia, Ik heb u tot een keurmeester van metalen gemaakt, zodat u het erts—dat is mijn volk—kunt testen en de waarde ervan kunt bepalen. Luister naar wat het zegt en kijk wat het doet. 28Zijn zij niet de grootste opstandelingen en loopt hun mond niet over van roddel? Zij zijn zo onverbeterlijk en waardeloos als koper en ijzer. 29De blaasbalgen blazen zo hard mogelijk en het zuiverende vuur wordt heter, maar het kan hen nooit reinigen, want er is niets puurs in hen wat naar buiten kan worden gebracht. Hoe heet het vuur ook is, zij blijven hun slechte wegen bewandelen. 30Ik noem hen ‘onzuiver, afgekeurd zilver’ omdat de Here hen heeft verworpen.
