Jeremias 5 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 5:1-31

Ang mga Sala sang Jerusalem

1Nagsiling ang Ginoo, “Mga pumuluyo sang Jerusalem, kadto kamo sa inyo mga dalan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamo bisan isa lang ka tawo nga matarong kag masaligan, patawaron ko ang inyo siyudad. 2Bisan nagasumpa kamo sa akon ngalan, nagabutig gihapon kamo.”

3Dayon nagsiling ako, “O Ginoo, indi bala nga nagapangita ka sang tawo nga masaligan? Ginsakit mo ang imo katawhan pero wala sila masakitan. Ginsilutan mo sila, pero indi sila gusto disiplinahon. Nagkabalan na ang ila mga guya, kag indi na sila maghinulsol.

4“Abi ko mga imol lang ini sila nga wala makatuon, gali mga buang-buang sila. Kay wala sila makahibalo sang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila. 5Gani makadto ako sa ila mga pangulo kag magpakighambal sa ila. Sigurado nga nahibaluan nila ang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila.” Pero bisan sila nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios.5:5 nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios: sa literal, ginbali nila ang gota kag ginbugto ang mga gapos. 6Gani salakayon sila sang ila mga kaaway nga pareho sang leon nga halin sa kagulangan ukon pareho sang mabangis nga ido5:6 mabangis nga ido: sa English, wolf. nga halin sa kamingawan, ukon pareho sang sapat nga leopardo nga nagabantay malapit sa ila mga banwa sa paggus-ab sa kay bisan sin-o nga magguwa. Matabo ini sa ila kay puwerte na ang ila pagrebelde sa Dios kag madamo na nga beses nga nagtalikod sila sa iya.

7Nagsiling ang Ginoo, “Ngaa patawaron ko kamo? Kay bisan ang inyo mga kabataan nagsikway sa akon kag nagsumpa sa ngalan sang indi matuod nga mga dios. Ginhatag ko ang ila mga kinahanglanon pero nahimo pa nila ang pagpanginbabayi kag ang pagdinas-ok sa mga balay sang mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas. 8Pareho sila sa mga mapagros nga kabayo nga lalaki, nga ginsagod sing maayo. Kada isa sa ila nagakaibog sa asawa sang iban. 9Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

10Kamo nga mga kaaway sang mga Israelinhon, laglaga ninyo ang ila mga talamnan sang ubas, pero indi lang pag-ubusa. Pangtapsa ninyo ang mga sanga sini, kay ang ini nga katawhan indi na akon. 11Ako, ang Ginoo, nagasiling nga ang mga katawhan sang Israel kag sang Juda indi na gid matutom sa akon. 12Wala sila naghambal sing matuod parte sa akon. Siling nila, ‘Indi kita pag-anhon sang Ginoo! Wala sing katalagman nga magaabot sa aton. Indi kita makaeksperiensya sang inaway ukon gutom. 13Wala sing pulos ang mga ginahambal sang mga propeta kay ang ila mga mensahi wala naghalin sa Dios. Kabay pa nga matabo sa ila ang mga kalaglagan nga ila gintagna.’ ”

14Gani amo ini ang ginsiling sa akon sang Ginoong Dios nga Makagagahom: “Tungod kay amo ini ang ginhambal sang sini nga mga tawo, hatagan ko ikaw sang mensahi nga pareho sang kalayo nga magasunog sa ila. Mangin pareho sila sa kahoy nga nasunog.”

15Nagsiling ang Ginoo, “Mga katawhan sang Israel, magapadala ako sang mga tawo halin sa malayo nga nasyon sa pagsalakay sa inyo. Ini isa ka madugay na gid nga nasyon, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 16Ang ila mga armas makamamatay, kag sila tanan mga mangangaway. 17Ubuson nila ang inyo mga patubas, mga pagkaon, pati ang inyo mga ubas kag mga higera. Pamatyon nila ang inyo mga kasapatan kag mga kabataan. Gub-on nila ang inyo napaderan nga mga banwa, nga ginasaligan ninyo nga makadepensa sa inyo. 18Pero bisan sa sina nga mga inadlaw, indi ko kamo paglaglagon sing bug-os. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 19Kon mamangkot ang mga tawo, ‘Ngaa ginhimo ini tanan sa aton sang Ginoo nga aton Dios?’ Silinga sila, ‘Kay ginsikway ninyo ang Ginoo kag nag-alagad kamo sa iban nga mga dios sa inyo mismo duta. Gani karon magaalagad kamo sa mga taga-iban nga lugar sa duta nga indi inyo.’

20“Ipahibalo ini sa mga katawhan sang Israel5:20 katawhan sang Israel: sa Hebreo, balay ni Jacob. kag sang Juda: 21Pamatii ninyo ini, kamo nga mga buang-buang kag balingag nga mga katawhan. May mga mata kamo pero indi makakita, may mga dulunggan pero indi makabati. 22Ako, ang Ginoo, nagasiling: Wala bala kamo sang kahadlok sa akon? Ti ngaa wala kamo nagakurog sa akon atubangan? Ginhimo ko ang baybayon nga dulunan sang dagat. Ini permanente nga dulunan nga indi malapawan. Mahampak ini sang mga balod pero indi nila ini malapawan. 23Pero ini nga mga katawhan matig-a sing ulo kag mga rebelde. Nagtalikod sila kag nagpalayo sa akon. 24Wala gid sila nagahambal halin sa ila tagipusuon nga, ‘Tahuron naton ang Ginoo nga aton Dios nga nagahatag sang ulan sa husto nga tion kag nagahatag sa aton sang patubas sa tion sang tig-alani.’ 25Ang inyo mga kalautan amo ang nagpalayo sang sini nga mga butang sa inyo. Ang inyo mga sala amo ang kabangdanan nga indi ninyo mabaton ini nga mga pagpakamaayo.

26“May malaot nga mga tawo sa akon katawhan nga nagahulat sang ila mabiktima pareho sang tawo nga nagapaniod sang pispis. Nagabutang sila sang mga siod para sa iban nga mga tawo. 27Pareho sang hawla nga puno sang mga pispis, ang balay sining malaot nga mga tawo puno man sang manggad halin sa ila pagpanunto. Gani nagmanggaranon sila kag nangin gamhanan. 28Nagtalambok sila kag nagbalakod ang ila mga lawas. Wala sing pugong-pugong ang ila paghimo sang mga kalautan. Wala nila ginahatagan sang hustisya ang mga ilo, kag wala nila ginapangapinan ang kinamatarong sang mga imol. 29Ako, ang Ginoo, nagasiling: Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? 30Makahaladlok kag makakulugmat nga butang ang natabo sa sini nga duta: 31Ang mga propeta nagpanagna sing butig. Ang mga pari nagadumala sa ila lang kaugalingon nga awtoridad. Kag gusto ini sang akon katawhan. Pero ano ang ila himuon kon mag-abot na ang katapusan?”

Священное Писание

Иеремия 5:1-31

Грех Иерусалима

1– Пройдите по улицам Иерусалима,

посмотрите, разведайте,

поищите на площадях:

если найдёте хотя бы одного человека,

поступающего честно и ищущего правды,

тогда Я пощажу этот город.

2Пусть они клянутся: «Верно, как и то, что жив Вечный»,

только лживы их клятвы.

3О Вечный, разве не истины жаждут Твои глаза?

Ты поражаешь Свой народ, а они не чувствуют боли;

Ты сокрушаешь их, а они отвергают урок.

Стали они черствее камня

и отказываются вернуться.

4Я думал: «Они бедны и глупы;

они не знают пути Вечного

и Закона своего Бога.

5Пойду я к знатным,

поговорю с ними;

уж они-то знают путь Вечного

и Закон своего Бога».

Но и они разбили ярмо

и разорвали Его оковы5:5 См. сноску на 2:20..

6За это их разорвёт лев из зарослей,

загрызёт волк из Иорданской долины.

Барс в засаде у их городов:

любой, кто выйдет, будет растерзан,

потому что велик их мятеж,

многочисленны их отступничества.

7– Как Мне простить тебя, Иерусалим?

Ведь твои дети Меня оставили

и клянутся теми, кто вовсе не боги.

Я насыщал их,

а они изменяли

и толпами ходили в дома блудниц.

8Они – откормленные, похотливые жеребцы,

каждый ржёт на чужую жену.

9Неужели Я не накажу их за это? –

возвещает Вечный. –

Неужели Я не воздам по заслугам

такому народу, как этот?

10Ступайте по его виноградникам и опустошайте их,

но не разрушайте их полностью.

Отсекайте его ветви –

они не принадлежат Мне.

11Народ Исраила и народ Иудеи

были неверны Мне, –

возвещает Вечный.

12Они оклеветали Вечного,

сказав: «Он ничего не сделает!

К нам не придёт беда;

мы не увидим ни меча, ни голода.

13Пророки – лишь ветер,

и нет в них слов Вечного.

Поступим же с ними по их словам».

14Поэтому так говорит Вечный, Бог Сил:

– За эти слова, сказанные ими,

Я вложу слова Мои в твои уста, как пламя,

а этот народ станет дровами, и пожрёт его это пламя.

15О дом Исраила, – возвещает Вечный, –

Я веду против тебя народ издалека,

сильный народ, древний народ,

народ, чей язык ты не знаешь,

чья речь тебе непонятна.

16Стрелы его – смертоносны;

а люди его – могучие воины.

17Съедят они твою жатву и твой хлеб,

убьют твоих сыновей и дочерей,

съедят твоих овец и волов,

съедят твой виноград и инжир.

Они разрушат своим мечом

укреплённые города, на которые ты надеешься.

18– Но даже в те дни, – возвещает Вечный, – Я не погублю вас окончательно. 19И когда народ спросит: «Почему Вечный, наш Бог, сделал с нами всё это?» – ты ответь им: «Как вы оставили Вечного и служили в своей земле чужим богам, так вы будете служить иноземцам в их земле».

20– Объявите потомкам Якуба,

возвестите в Иудее:

21Слушай, глупый и безрассудный народ,

у которого есть глаза, но который не видит,

есть уши, но не слышит!

22Разве ты не боишься Меня? – возвещает Вечный. –

Разве ты передо Мной не трепещешь?

Я сделал песок границей морю,

вечной гранью, которую не переступить.

Волны накатывают, но отступают,

ревут, но не в силах переступить.

23А у этого народа упрямое и мятежное сердце;

они повернулись и ушли прочь.

24Не говорят себе:

«Убоимся Вечного, нашего Бога,

Который в свой срок посылает нам дожди осенние и весенние

и назначает время для жатвы».

25Ваши беззакония отняли всё это,

ваши грехи лишили вас всех благ.

26Есть среди Моего народа неправедные,

которые сидят в засаде, как птицеловы,

и ставят силки, чтобы ловить людей.

27Как клетки полны птиц,

так дома их полны обмана;

они возвысились, разбогатели,

28разжирели, лоснятся от жира.

Их злодействам нет предела;

дела сирот они не судят по справедливости,

не решают в их пользу,

и не защищают прав бедных.

29Неужели Я не накажу их за это? –

возвещает Вечный. –

Неужели Я не воздам по заслугам

такому народу, как этот?

30Страшное и ужасное

происходит в этой стране:

31пророки возвещают ложь,

священнослужители правят по своему произволу5:31 Или: «по их указке»; или: «вместе с ними».,

а Моему народу всё это нравится.

Что же вы станете делать, когда наступит конец?