Jeremias 48 – HLGN & NIV

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 48:1-47

Ang Mensahi Parte sa Moab

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte sa Moab:

“Kaluluoy ang Nebo kay pagalaglagon ini. Mahuy-an kag agawon ang Kiriataim, kag ang iya dalangpan sa mataas nga lugar magakalarumpag. 2Indi na pagdayawon ang Moab. Didto sa Heshbon nagaplano ang kaaway sa paglaglag sang Moab. Nagasiling sila, ‘Dali, laglagon ta ang Moab.’ Ang banwa sang Madmen salakayon man sang mga kaaway kag mangin mamingaw ini. 3Pamatii ninyo ang pagsinggit sa Horonaim tungod sa puwerte nga inaway kag kalaglagan. 4Malaglag gid ang Moab, kag magahinibi ang mga kabataan. 5Ang mga pumuluyo sang Moab magahinibi sing tudo samtang nagapataklad sila sa Luhit kag nagapadulhog sa Horonaim. Huo, mabatian ang ila paghinibi tungod sa kalaglagan.

6“Luwasa ang inyo kaugalingon! Magpalagyo kamo sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagasalig kamo sa inyo abilidad kag manggad, gani bihagon kamo pati ang inyo dios-dios nga si Kemosh kag ang iya sini nga mga pari kag mga opisyal.

8“Magaabot ang manuglaglag sa kada banwa kag wala sing banwa nga makaluwas. Malaglag pati ang mga banwa sa kapatagan kag sa pulopatag sa ibabaw sang bukid. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9May pakpak lang kuntani ang Moab agod makalupad siya palayo,48:9 May pakpak lang… palayo: ukon, Asini ang Moab agod wala sing may magtubo nga mga tanom. kay indi na pag-estaran ang mga banwa sini kag mangin mamingaw na ini. 10Pakamalauton ang tawo nga nagapatumbaya sa paghimo sang buluhaton sang Ginoo kontra sa Moab. Pakamalauton ang tawo nga wala nagapatay sa mga taga-Moab. 11Matawhay ang pagkabuhi sang Moab halin sang una. Wala gid ini mabihag. Pareho ini sa bino nga wala pagtanduga ukon pag-ihuwad halin sa isa ka suludlan pakadto sa isa. Gani ang iya sabor amo gihapon.

12“Pero magaabot ang tion nga magapadala ako sang mga kaaway nga magaula sang Moab halin sa iya suludlan kag magadugmok sini. 13Dayon ikahuya sang Moab ang dios-dios nga si Kemosh, subong nga ginkahuya sang katawhan sang Israel ang ila dios-dios sa Betel. 14Nagapabugal ang mga taga-Moab nga mga maisog ang ila mga soldado sa inaway. 15Pero malaglag gid ang Moab kag ang mga banwa sini. Pamatyon ang pinakamaayo nila nga mga pamatan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagasiling sini.

16“Madali na lang ang kalaglagan sang Moab. 17Magpangasubo kamo, tanan kamo nga kadampig sang Moab!48:17 kadampig sang Moab: ukon, nagaestar sa palibot sang Moab. Magsiling kamo, ‘Tapos na ang Moab! Nabali na ang iya baston, ang baston nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkabantog.’

18“Kamo nga mga pumuluyo sang Dibon, magpaubos kamo kag magpungko sa yab-ok, kay ang manuglaglag sang Moab magasalakay man sa inyo kag panggub-on niya ang inyo napaderan nga mga banwa. 19Kamo nga nagaestar sa Aroer, magtindog kamo sa higad sang dalan kag magbantay. Magpamangkot kamo sa mga nakapalagyo kon ano ang natabo. 20Magasabat sila, ‘Nalaglag kag nahuy-an ang Moab. Gani magpangasubo kamo kag maghibi. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’

21“Pagasilutan man ang mga banwa sa pulopatag sa ibabaw sang bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Keriot kag Bozra. Magaabot na ang silot sa tanan nga banwa sang Moab, sa malayo man ukon sa malapit. 25Wala na sing gahom ang Moab, gani maluya na ini subong. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

26“Hubuga ang Moab, kay nagrebelde siya sa akon. Magaligid siya sa iya kaugalingon nga suka kag mangin kaladlawan siya. 27Kamo nga mga pumuluyo sang Moab, indi bala nga ginyaguta ninyo ang Israel? Ngaa, nadakpan bala siya sa pagpangawat? Ti, ngaa nagalungo-lungo gid kamo sa pagyaguta sa iya? 28Maghalin na kamo sa inyo mga banwa kag mag-estar sa pil-as,48:28 pil-as: ukon, kabatuhan. pareho sa mga pating nga nagapugad sa mga pangpang. 29Puwerte gid kamo ka bugalon. Nabatian ko kon daw ano kamo ka bugalon kag matinaas-taason. 30Ako, ang Ginoo, nakahibalo kon daw ano kamo kahambog, pero wala ini sing pulos. 31Gani magahibi ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: ukon, Kir Heres. 32Magahibi man ako para sa katawhan sang Sibma, sobra pa sa paghibi ko sa mga taga-Jazer. Sibma, pareho ka sang tanom nga ubas nga ang imo mga sanga naglambot sa tabok sang Patay nga Dagat hasta sa Jazer. Pero karon gin-ubos panguha sang manuglaglag ang imo mga bunga. 33Wala na sing may mabatian nga kinalipay kag kinasadya sa mga uma kag sa mga talamnan sang ubas sa duta sang Moab. Wala na nagailig ang bino sa iya pulugaan. Wala na sing may nagalinas sang ubas nga nagasininggit sa kalipay. May pagsininggit matuod pero indi pagsininggit sa kalipay. 34Ang paghinibi sang mga taga-Heshbon mabatian hasta sa Eleale kag sa Jahaz. Ang paghinibi sang mga taga-Zoar mabatian hasta sa Horonaim kag sa Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sang Nimrim nagmala na. 35Pauntaton ko sa Moab atong mga nagahalad sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar kag nagasunog sang insenso sa ila mga dios-dios. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

36“Gani nagapangasubo gid ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset, pareho sang masubo nga sunata sang plawta sa patay. Wala na ang manggad nga ila naangkon. 37Ang tagsa-tagsa nagapakita sang pagpangasubo paagi sa pagpakalbo, pagpamarbas, pagpilas sang ila mga kamot, kag pagsuksok sang sako. 38Nagahinibi ang mga tawo sa atop sang ila mga balay kag sa mga plasa, kay ginlaglag ko ang Moab nga daw sa banga nga ginbuka kay wala na sing may naluyag. 39Daw ano ang pagkalaglag sang Moab! Pamatii ang paghinibi sang iya mga pumuluyo. Nahuy-an gid ang Moab, kag ginayaguta ini kag ginakangil-aran sang tanan nga nasyon sa palibot sini.”

40Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sang Moab pareho sang agila nga nagalupad sa pagdagit sini. 41Maagaw ang mga banwa48:41 mga banwa: ukon, Keriot. kag ang mabakod nga mga kuta sang Moab. Sa sina nga tion ang mga soldado sang Moab makulbaan pareho sang isa ka babayi nga manugbata. 42Malaglag gid ang Moab tungod sa iya pagrebelde sa akon. 43Ang dangatan sang mga taga-Moab amo ang kahadlok, buho, kag siod. 44Ang bisan sin-o nga magpalagyo sa kahadlok mahulog sa buho. Ang bisan sin-o nga magguwa sa buho madakpan gihapon sa siod, kay silutan ko gid ang Moab sa gintalana nga tion. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 45Ang makaluluoy nga mga nakapalagyo gusto magpanago sa Heshbon. Pero ining Heshbon nga gin-gamhan anay ni Haring Sihon nagadabadaba sa kalayo. Ginalamon sang kalayo ang mga bukid nga ginapanaguan sang mga taga-Moab nga gusto sang inaway.

46“Kaluluoy gid kamo, mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, kag ginbihag ang inyo kabataan. 47Pero sa ulihi ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.” Amo ato ang mensahi parte sa Moab.

New International Version

Jeremiah 48:1-47

A Message About Moab

1Concerning Moab:

This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says:

“Woe to Nebo, for it will be ruined.

Kiriathaim will be disgraced and captured;

the stronghold48:1 Or captured; / Misgab will be disgraced and shattered.

2Moab will be praised no more;

in Heshbon48:2 The Hebrew for Heshbon sounds like the Hebrew for plot. people will plot her downfall:

‘Come, let us put an end to that nation.’

You, the people of Madmen,48:2 The name of the Moabite town Madmen sounds like the Hebrew for be silenced. will also be silenced;

the sword will pursue you.

3Cries of anguish arise from Horonaim,

cries of great havoc and destruction.

4Moab will be broken;

her little ones will cry out.48:4 Hebrew; Septuagint / proclaim it to Zoar

5They go up the hill to Luhith,

weeping bitterly as they go;

on the road down to Horonaim

anguished cries over the destruction are heard.

6Flee! Run for your lives;

become like a bush48:6 Or like Aroer in the desert.

7Since you trust in your deeds and riches,

you too will be taken captive,

and Chemosh will go into exile,

together with his priests and officials.

8The destroyer will come against every town,

and not a town will escape.

The valley will be ruined

and the plateau destroyed,

because the Lord has spoken.

9Put salt on Moab,

for she will be laid waste48:9 Or Give wings to Moab, / for she will fly away;

her towns will become desolate,

with no one to live in them.

10“A curse on anyone who is lax in doing the Lord’s work!

A curse on anyone who keeps their sword from bloodshed!

11“Moab has been at rest from youth,

like wine left on its dregs,

not poured from one jar to another—

she has not gone into exile.

So she tastes as she did,

and her aroma is unchanged.

12But days are coming,”

declares the Lord,

“when I will send men who pour from pitchers,

and they will pour her out;

they will empty her pitchers

and smash her jars.

13Then Moab will be ashamed of Chemosh,

as Israel was ashamed

when they trusted in Bethel.

14“How can you say, ‘We are warriors,

men valiant in battle’?

15Moab will be destroyed and her towns invaded;

her finest young men will go down in the slaughter,”

declares the King, whose name is the Lord Almighty.

16“The fall of Moab is at hand;

her calamity will come quickly.

17Mourn for her, all who live around her,

all who know her fame;

say, ‘How broken is the mighty scepter,

how broken the glorious staff!’

18“Come down from your glory

and sit on the parched ground,

you inhabitants of Daughter Dibon,

for the one who destroys Moab

will come up against you

and ruin your fortified cities.

19Stand by the road and watch,

you who live in Aroer.

Ask the man fleeing and the woman escaping,

ask them, ‘What has happened?’

20Moab is disgraced, for she is shattered.

Wail and cry out!

Announce by the Arnon

that Moab is destroyed.

21Judgment has come to the plateau—

to Holon, Jahzah and Mephaath,

22to Dibon, Nebo and Beth Diblathaim,

23to Kiriathaim, Beth Gamul and Beth Meon,

24to Kerioth and Bozrah—

to all the towns of Moab, far and near.

25Moab’s horn48:25 Horn here symbolizes strength. is cut off;

her arm is broken,”

declares the Lord.

26“Make her drunk,

for she has defied the Lord.

Let Moab wallow in her vomit;

let her be an object of ridicule.

27Was not Israel the object of your ridicule?

Was she caught among thieves,

that you shake your head in scorn

whenever you speak of her?

28Abandon your towns and dwell among the rocks,

you who live in Moab.

Be like a dove that makes its nest

at the mouth of a cave.

29“We have heard of Moab’s pride—

how great is her arrogance!—

of her insolence, her pride, her conceit

and the haughtiness of her heart.

30I know her insolence but it is futile,”

declares the Lord,

“and her boasts accomplish nothing.

31Therefore I wail over Moab,

for all Moab I cry out,

I moan for the people of Kir Hareseth.

32I weep for you, as Jazer weeps,

you vines of Sibmah.

Your branches spread as far as the sea48:32 Probably the Dead Sea;

they reached as far as48:32 Two Hebrew manuscripts and Septuagint; most Hebrew manuscripts as far as the Sea of Jazer.

The destroyer has fallen

on your ripened fruit and grapes.

33Joy and gladness are gone

from the orchards and fields of Moab.

I have stopped the flow of wine from the presses;

no one treads them with shouts of joy.

Although there are shouts,

they are not shouts of joy.

34“The sound of their cry rises

from Heshbon to Elealeh and Jahaz,

from Zoar as far as Horonaim and Eglath Shelishiyah,

for even the waters of Nimrim are dried up.

35In Moab I will put an end

to those who make offerings on the high places

and burn incense to their gods,”

declares the Lord.

36“So my heart laments for Moab like the music of a pipe;

it laments like a pipe for the people of Kir Hareseth.

The wealth they acquired is gone.

37Every head is shaved

and every beard cut off;

every hand is slashed

and every waist is covered with sackcloth.

38On all the roofs in Moab

and in the public squares

there is nothing but mourning,

for I have broken Moab

like a jar that no one wants,”

declares the Lord.

39“How shattered she is! How they wail!

How Moab turns her back in shame!

Moab has become an object of ridicule,

an object of horror to all those around her.”

40This is what the Lord says:

“Look! An eagle is swooping down,

spreading its wings over Moab.

41Kerioth48:41 Or The cities will be captured

and the strongholds taken.

In that day the hearts of Moab’s warriors

will be like the heart of a woman in labor.

42Moab will be destroyed as a nation

because she defied the Lord.

43Terror and pit and snare await you,

you people of Moab,”

declares the Lord.

44“Whoever flees from the terror

will fall into a pit,

whoever climbs out of the pit

will be caught in a snare;

for I will bring on Moab

the year of her punishment,”

declares the Lord.

45“In the shadow of Heshbon

the fugitives stand helpless,

for a fire has gone out from Heshbon,

a blaze from the midst of Sihon;

it burns the foreheads of Moab,

the skulls of the noisy boasters.

46Woe to you, Moab!

The people of Chemosh are destroyed;

your sons are taken into exile

and your daughters into captivity.

47“Yet I will restore the fortunes of Moab

in days to come,”

declares the Lord.

Here ends the judgment on Moab.