Jeremias 46 – HLGN & BPH

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 46:1-28

Ang Mensahi para sa mga Nasyon

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Propeta Jeremias parte sa mga nasyon:

2Ang Mensahi Parte sa Egipto:

Amo ini ang mensahi kontra sa mga soldado ni Faraon Neco nga hari sang Egipto. Ini sila ginpierdi ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia didto sa Carkemish malapit sa Suba sang Eufrates, sang ikaapat nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda:

3“Ipreparar ninyo ang inyo mga taming, dalagko kag gagmay, kag maglakat kamo sa inaway! 4Ipreparar man ninyo ang inyo mga kabayo kag sakyi ninyo. Isuksok ang inyo mga helmet, baira ang inyo mga bangkaw, kag itakod ang inyo mga panaming. 5Pero ano ining akon nakita? Nahadlok kamo kag nagaisol. Napierdi kamo kag nagpalalagyo sing madasig nga wala sing bulobalikid tungod sa kahadlok. 6Makusog kamo kag madasig magdalagan, pero indi gihapon kamo makapalagyo. Malaglag gid kamo malapit sa Suba sang Eufrates.

7“Ano ina nga nasyon nga nagagamhanan, pareho sang Suba sang Nilo nga nagaawas ang tubig hasta sa pangpang? 8Ina amo ang Egipto; nagagamhanan ini pareho sang Suba sang Nilo nga nagataas ang tubig hasta sa pangpang. Nagsiling ang Egipto, ‘Nagagamhanan ako kag mangin pareho sa baha nga magatabon sa kalibutan. Laglagon ko ang mga siyudad kag mga katawhan sini.’

9“Sige, mga taga-Egipto, padalagana na ninyo ang inyo mga kabayo kag mga karwahe! Magsalakay na kamo pati ang tanan ninyo nga kadampig halin sa Etiopia,46:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. Put, kag Lydia, nga mga hanas sa paggamit sang mga taming kag mga pana. 10Pero magadaog ang Ginoong Dios nga Makagagahom sa sini nga inaway. Sa sini nga adlaw magatimalos siya sa iya mga kaaway. Ang iya espada daw sa gutom nga sapat nga magalamon sa ila kag magainom sang ila dugo hasta nga mabusog. Ang ila mga bangkay daw sa mga halad para sa Ginoong Dios nga Makagagahom didto sa kadutaan sa aminhan, malapit sa Suba sang Eufrates.

11“Kamo nga mga pumuluyo46:11 mga pumuluyo: sa literal, birhen nga anak nga babayi. sang Egipto, bisan magkadto pa kamo sa Gilead sa pagpangita sang bulong, ang tanan ninyo nga bulong wala sing pulos kag indi makaayo sa inyo. 12Mahibaluan sang mga nasyon sa bug-os nga kalibutan ang inyo kahuy-anan kag paghibi. Ang inyo mga soldado magakalatumba nga nagasinampawanay.”

13Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Propeta Jeremias parte sa pagsalakay ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia sa Egipto:

14Jeremias, ibantala ini sa Egipto. Isugid ini sa Migdol, sa Memfis kag sa Tapanhes: Magpreparar kamo kay ang espada handa na sa paglaglag sa inyo. 15Ngaa bala nga nagpalalagyo ang inyo maisog nga mga soldado?46:15 maisog nga mga soldado: ukon, gamhanan nga dios nga si Apis. Nagpalalagyo sila tungod kay gintabog sila sang Ginoo. 16Ang inyo mga soldado magakalatumba nga nagasinampawanay. Magasiling sila, ‘Dali na, mapauli kita sa aton mga kasimanwa, sa duta nga aton natawhan, agod makalikaw kita sa espada sang aton kaaway.’ 17Kag didto magasiling sila, ‘Ang Faraon nga hari sang Egipto palawakal lang, kag ginpaligad niya ang iya kahigayunan.’

18“Ako, ang buhi nga Hari, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasumpa nga may magasalakay sa Egipto nga labaw gid sang sa iya, pareho sang Bukid sang Tabor sa tunga sang kabukiran, ukon sang Bukid sang Carmel sa higad sang baybay. 19Kamo nga mga pumuluyo sang Egipto, maghimos na kamo sang inyo dalal-on, kay bihagon kamo. Malaglag ang Memfis kag mangin mamingaw ini kag wala sing may mabilin nga tawo. 20Ang Egipto pareho sang bakiya nga baka, pero may sapat-sapat nga magasalakay sa iya halin sa aminhan. 21Bisan ang iya ginbayaran nga mga soldado magaisol kag magapalalagyo. Daw pareho lang sila sa torite nga mga baka nga ginpatambok agod ihawon. Matabo ini kay tion na nga silutan kag laglagon ang mga taga-Egipto. 22Magapalagyo ang mga taga-Egipto nga daw sa man-og nga nagasagirit samtang nagasalakay ang mga kaaway. Ini sila magasalakay nga may mga wasay pareho sang mga tawo nga nagapanapas sang kahoy. 23Pamatyon nila ang mga taga-Egipto nga daw sa nagapanapas sila sang mga kahoy nga madabong. Madamo pa sila sang sa mga apan; indi sila maisip. 24Mahuy-an gid ang mga taga-Egipto. Itugyan sila sa mga kamot sang mga katawhan sa aminhan.”

25Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Silutan ko na si Amon, ang dios-dios sang Tebes, kag ang iban pa nga dios-dios sang Egipto. Silutan ko man ang hari sang Egipto46:25 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. kag ang iya mga pangulo, pati ang mga nagasalig sa iya. 26Itugyan ko sila kay Haring Nebucadnezar sang Babilonia kag sa iya mga opisyal nga gusto magpatay sa ila. Pero sa ulihi pagaestaran liwat ang Egipto pareho sang una. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

27“Pero kamo nga mga Israelinhon nga mga kaliwat sang akon alagad nga si Jacob, indi kamo magkahadlok ukon magpakulba. Kay luwason ko gid kamo halin sa malayo nga lugar nga sa diin ginbihag kamo. Magkabuhi kamo liwat nga malinong kag wala sing katalagman, kag wala na sing may magpahadlok sa inyo. 28Gani indi gid kamo mahadlok, kamo nga mga kaliwat sang akon alagad nga si Jacob, kay kaupod ninyo ako. Laglagon ko sing bug-os ang tanan nga nasyon nga sa diin ginpalapta ko kamo, pero kamo indi ko paglaglagon sing bug-os. Disiplinahon ko kamo, pero suno sa nagakabagay sa inyo. Indi puwede nga indi ko kamo pagsilutan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Bibelen på hverdagsdansk

Jeremiasʼ Bog 46:1-28

Profetier imod Egypten

1Her følger en række budskaber angående fremmede nationer, som jeg modtog fra Herren.

2Det første budskab omhandler Egypten og kom i kong Jojakim af Judas fjerde regeringsår, under slaget ved Karkemish ved Eufratfloden, hvor kong Neko af Egypten blev besejret af kong Nebukadnezar af Babylonien. 3Herren sagde: „Grib I blot jeres skjolde og gør jer klar til kamp. 4Spænd for stridsvognene og lad ryttersoldaterne bestige deres heste. Stil op med hjelm, brynje og slebne spyd. 5Jamen, hvad ser jeg? siger Herren. Nu flygter egypterne pludselig i rædsel og styrter af sted uden at se sig tilbage. De er slået og flygter over hals og hoved. 6Men selv de hurtigste når ikke at undslippe, og de stærkeste må bukke under for overmagten. Alle krigerne snubler og falder, deroppe mod nord ved Eufratfloden.

7Hvem rejste sig som Nilen, når den går over sine bredder? 8Egypterne havde i tanke at oversvømme jorden som en flodbølge og løbe befæstede byer over ende. 9Pisk I blot på jeres heste og kør fremad til angreb. Lad rytterne galopere alt, hvad de kan. Lad bare fodfolket strømme frem i tætte rækker med deres skjolde og buer, både dem fra Egypten og lejesoldaterne fra Kush, Libyen og Lydien. 10Nu er dagen nemlig kommet, hvor Herren, den Almægtige, kræver sine fjender til regnskab. Sværdet skal æde sig mæt i kød og drikke sig beruset i blod. Herren, den Almægtige, har gjort klar til et slagtoffer ved Eufratfloden i landet mod nord. 11Gå blot til Gilead, Egyptens jomfru, og søg efter lægende salver. Men dine sår kan ikke læges. 12Nationerne vil høre om dit ydmygende nederlag, dit dødsskrig vil nå til jordens ender. Dine helte faldt over hinandens ben og styrtede til jorden, alle som én!”

13Derefter modtog jeg følgende budskab angående kong Nebukadnezars plan om at angribe Egypten: 14Herren sagde til mig: „Råb det ud over hele Egypten, forkynd det i Migdol, Memfis og Takpankes. Gør jer klar til kamp, for fjenden raserer rundt omkring jer. 15Hvorfor bliver jeres hær besejret? Fordi den ikke kan holde stand mod Herren. 16Jeres krigere snubler og falder over hinanden i et forsøg på at flygte. De råber: ‚Kom, lad os skynde os hjem til vores eget land, så vi undgår at blive sablet ned!’ 17Giv Farao tilnavnet: ‚Pralhalsen, der faldt, da det virkelig gjaldt.’ ”

18„Så sandt jeg lever,” siger Herren, den Almægtige Konge, „en fjende skal rykke frem mod Egypten. Han er frygtindgydende som Tabors bjerg, som Karmel ved havet. 19Pak jeres ejendele, egyptere, og gør jer klar til at gå i eksil. Memfis bliver jævnet med jorden og brændt af, så byen bliver en folketom ruin. 20Egypten er som en smuk kvie, der angribes af en bremse fra nord. 21Hendes berygtede lejesoldater springer for livet som skræmte fedekalve. De giver op og flygter, for det er en katastrofal dag for Egypten, straffens time er kommet. 22Egypten flygter som en hvæsende slange, når fjendens hær marcherer frem. De kommer som skovhuggere med hævede økser og slår alt ned. 23Egyptens folk er som en uigennemtrængelig urskov, men fjenden vil hugge det hele ned, for de er flere end en græshoppesværm, det er umuligt at tælle dem. 24Egypten bliver ydmyget og underlagt landet mod nord.”

25Herren, den Almægtige, Israels Gud, siger: „Jeg straffer Amon, Thebens gud, og alle Egyptens andre guder. Jeg nedkæmper Farao og hans embedsmænd samt alle dem, der stolede på ham. 26Jeg udleverer dem til deres fjender, til kong Nebukadnezar og hans hær. Men senere vil landet rejse sig igen og få fremgang.”

Et løfte om håb for Israels folk

27Herren fortsatte: „Du skal ikke være bange, min tjener Israel, for jeg vil befri jer fra de fjerne lande, hvor I lever i fangenskab, og føre jer hjem til jeres eget land. Der vil I opleve tryghed og fremgang, så I kan leve uden at skulle frygte de fremmede nationer. 28Frygt ikke, min tjener Jakob, siger Herren, for jeg er med dig, Jeg vil rasere de nationer, jeg spredte dig iblandt, men jeg vil ikke rasere dig. Jeg straffer dig, men ikke mere end højst nødvendigt.”