Jeremias 44 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 44:1-30

Ang Mensahi sang Dios sa mga Israelinhon sa Egipto

1Nagsiling ang Ginoo kay Jeremias parte sa tanan nga Judio nga nagaestar sa aminhan sang Egipto—sa mga banwa sang Migdol, Tapanhes, kag Memfis—kag pati ang sa bagatnan sang Egipto. 2Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: “Kamo mismo nakakita sang grabe nga kalaglagan nga ginpadala ko sa Jerusalem kag sa tanan nga banwa sang Juda. Guba na ini subong kag wala na sing may nagaestar 3tungod sa kalautan nga ginhimo sang ila mga pumuluyo. Ginpaakig nila ako paagi sa pagsunog sang insenso kag pagsimba sa mga dios-dios nga wala gani nila makilal-i ukon sang ila mga katigulangan. 4Permi ko sila ginapadal-an sang mga propeta nga akon mga alagad sa pagpaandam sa ila nga indi nila paghimuon inang makangilil-ad nga butang nga akon ginakaugtan. 5Pero wala gid sila magpamati ukon magtuman sa mga propeta. Wala sila magbiya sa ila kalautan ukon mag-untat sa pagsunog sang insenso sa iban nga mga dios. 6Gani ginpaagom ko sa ila ang akon puwerte nga kaakig. Daw sa kalayo ini nga naglamon sa mga banwa sang Juda kag sa Jerusalem, kag nangin mamingaw ini nga mga lugar kag guba hasta subong.

7“Gani ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagapamangkot: Ngaa ginalaglag ninyo ang inyo kaugalingon? Gusto bala ninyo nga maubos ang mga tawo sang Juda—ang mga lalaki, babayi, kabataan kag mga lapsag? 8Ngaa nga ginapaakig gid ninyo ako sa inyo ginhimo nga mga dios-dios? Ginasunugan pa ninyo ini sang insenso diri sa Egipto, nga inyo ginaestaran subong. Ginalaglag lang ninyo ang inyo kaugalingon kag ginahimo nga kangil-aran kag kahuy-anan sa tanan nga nasyon sa kalibutan. 9Nalimtan na bala ninyo ang mga kalautan nga ginhimo sang inyo mga katigulangan kag sang mga hari kag mga rayna sang Juda, kag ang mga kalautan nga ginhimo ninyo kag sang inyo mga asawa sa Juda kag Jerusalem? 10Hasta subong wala kamo magpaubos sang inyo kaugalingon kag magtahod sa akon. Wala man kamo magtuman sa akon kasuguan kag mga pagsulundan nga akon ginhatag sa inyo kag sa inyo mga katigulangan.

11“Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, handa na sa paglaglag sa inyo kag sa bug-os nga Juda. 12Kamo nga mga nabilin nga buhi sa Juda nga nagpamilit gid nga magkadto kag mag-estar diri sa Egipto, mapatay kamo tanan halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon. Huo, mapatay kamo diri sa inaway ukon gutom. Pakamalauton kamo, kangil-aran, pakalainon, kag yagutaon. 13Himuon ko sa inyo diri sa Egipto ang akon ginhimo sa Jerusalem. Silutan ko man kamo paagi sa inaway, gutom, kag balatian. 14Mapatay kamo tanan, kamo nga mga nabilin nga buhi sa Juda nga nag-estar diri sa Egipto. Indi na kamo makabalik pa sa Juda, nga sa diin gusto ninyo makabalik liwat kag makaestar. Wala sing may makabalik sa inyo luwas sa pila lang nga makapalagyo.”

15Madamo gid nga mga Judio ang nagtipon sa pagpamati kay Jeremias. Ini sila nagaestar sa aminhan kag sa bagatnan sang Egipto. Karon, ang tanan nga lalaki nga nakahibalo nga ang ila mga asawa nagasunog sang insenso sa iban nga mga dios, kag ang tanan nga babayi nga nagatipon didto, nagsiling kay Jeremias, 16“Indi kami magpamati sa ginasiling mo sa amon sa ngalan sang Ginoo! 17Himuon gid namon ang tanan nga gusto namon himuon: Magasunog kami sang insenso sa amon diosa nga ‘Rayna sang Langit’ kag magahalad kami sa iya sang halad nga ilimnon pareho sang ginhimo namon sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem. Amo man ini ang ginhimo sang amon mga katigulangan kag sang amon mga hari kag mga opisyal. Sadto nga tion maayo ang amon kahimtangan; madamo kami sang pagkaon kag wala sing may malain nga natabo sa amon. 18Pero sang mag-untat kami sunog sang insenso sa Rayna sang Langit kag wala na maghalad sang halad nga ilimnon sa iya, nawad-an kami sang tanan, kag nagakalamatay sa inaway kag gutom.”

19Nagsiling man ang mga babayi, “Sang nagsunog kami sang insenso sa Rayna sang Langit kag naghalad sang halad nga ilimnon sa iya, kag nagluto sang tinapay sa iya dagway, nahibaluan ini sang amon bana.”

20Dayon nagsiling si Jeremias sa ila tanan, sa mga lalaki kag mga babayi nga nagabulos-bulos sabat sa iya, 21“Nagahunahuna bala kamo nga ang Ginoo wala nakahibalo nga kamo kag ang inyo mga katigulangan, ang inyo mga hari kag mga opisyal, kag ang tanan nga pumuluyo nagsunog sang insenso sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem? 22Kag sang indi na mabatas sang Ginoo ang inyo kalautan kag ang inyo makangilil-ad nga mga binuhatan, ginhimo niya ang inyo duta nga talamayon kag mamingaw, nga wala na sing may nagaestar, pareho sang natabo subong. 23Natabo ini nga kalaglagan sa inyo tungod kay nagsunog kamo sang insenso kag nagpakasala sa Ginoo. Wala kamo magtuman sa iya kasuguan ukon magsunod sa iya mga pagsulundan kag mga pagpanudlo.”

24Nagsiling pa si Jeremias sa tanan nga tawo didto, pati sa mga babayi, “Pamatii ninyo ang pulong sang Ginoo, kamo nga katawhan sang Juda nga nagaestar diri sa Egipto. 25Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: ‘Gintuman gid ninyo kag sang inyo mga asawa ang inyo ginpromisa nga magsunog sang insenso kag maghalad sang halad nga ilimnon sa Rayna sang Langit. Sige, padayuna ninyo ang inyo ginahimo. Tumana gid ninyo ang inyo ginpromisa. 26Pero pamatii ninyo ang akon ginasiling, kamo nga katawhan sang Juda nga nagaestar diri sa Egipto. Ginasumpa ko sa akon kaugalingon nga wala na sing may makagamit sa inyo sang akon makagagahom nga ngalan. Wala na sing may makasumpa sing pareho sini: “Nagasumpa ako sa ngalan sang buhi nga Ginoong Dios.” 27Kay imbes nga bantayan ko kamo para sa inyo kaayuhan, halitan ko kamo. Magakalamatay kamo diri sa Egipto paagi sa inaway ukon gutom hasta nga wala sing may mabilin sa inyo. 28Kon may mabilin gid man sa inaway kag makabalik sa Juda, diutay gid lang. Dayon mahibaluan sang mga nabilin nga katawhan sang Juda nga nagaestar subong diri sa Egipto kon kay sin-o pulong ang natuman—ang akon ukon ang ila. 29Amo ini ang tanda nga silutan ko gid kamo sa sini nga lugar, agod mahibaluan ninyo nga matuman gid ang kalaglagan nga ginsiling ko kontra sa inyo: 30Itugyan ko si Faraon Hofra nga hari sang Egipto sa iya mga kaaway nga gusto magpatay sa iya, subong nga gintugyan ko si Haring Zedekia sang Juda sa iya kaaway nga si Haring Nebucadnezar sang Babilonia nga gusto man magpatay sa iya.’ ”

Священное Писание

Иеремия 44:1-30

Осуждение идолопоклонства

1Слово, которое было к Иеремии об иудеях, живущих в Нижнем Египте – в городах Мигдоле, Тахпанхесе и Мемфисе44:1 Букв.: «Нофе». – и в Верхнем Египте44:1 Букв.: «в Патросе»; также в ст. 15.:

2– Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила: Вы видели все невзгоды, которые Я обрушил на Иерусалим и на все города Иудеи. Сегодня они лежат в развалинах, и никто не живёт там 3из-за злодеяний, которые они совершили. Они прогневили Меня, возжигая благовония и поклоняясь чужим богам, которых не знали ни вы, ни ваши предки. 4Снова и снова Я посылал Моих рабов пророков, которые говорили: «Не делайте этой мерзости, которую Я ненавижу!» 5Но они не слушали и не обращали внимания; они не отступали от своих злодеяний и не переставали возжигать благовония чужим богам. 6За это Мой страшный гнев прорвался и заполыхал в городах Иудеи и на улицах Иерусалима, превратив их в заброшенные руины, каковы они и сегодня.

7И теперь так говорит Вечный, Бог Сил, Бог Исраила:

– Зачем вам наводить на себя такую страшную беду? Зачем наводить гибель на мужчин и женщин, детей и младенцев Иудеи, на всех без остатка? 8Зачем вызывать Мой гнев делами своих рук, возжигая благовония чужим богам в Египте, куда вы пришли поселиться? Вы погубите себя и сделаете самих себя предметом проклятий и порицания среди всех народов земли. 9Неужели вы забыли злодеяния, совершённые вашими отцами, злодеяния царей Иудеи и их жён, а также злодеяния ваши и жён ваших в земле Иудеи и на улицах Иерусалима? 10Вплоть до сегодняшнего дня вы не смирились, не боитесь Меня и не живёте по Моему Закону и по Моим установлениям, которые Я дал вам и вашим предкам.

11Поэтому так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила:

– Я решил обрушить на вас беду и погубить всю Иудею. 12Я заберу уцелевших иудеев, которые решили идти в Египет и поселиться там. Все они погибнут в Египте; они падут от меча или умрут от голода. Все, от малого до великого, умрут от меча или голода. Они станут предметом проклятий и ужаса, порицания и презрения. 13Я накажу живущих в Египте мечом, голодом и мором, как наказал Иерусалим. 14Никто из оставшихся иудеев, пришедших поселиться в Египте, не спасётся и не уцелеет, чтобы вернуться в землю иудейскую, куда они хотели бы вернуться, чтобы жить там; никто, кроме нескольких беженцев, не вернётся.

15Тогда все мужчины, знавшие, что их жёны жгут благовония чужим богам, и все женщины, которые там были, – огромное собрание – и весь народ, живущий в Нижнем и Верхнем Египте, сказали Иеремии:

16– Мы не станем слушать того, что ты говоришь нам от имени Вечного! 17Мы обязательно будем делать всё, о чём дали обеты: возжигать благовония богине неба44:17 См. сноску на 7:18. и совершать ей жертвенные возлияния, как делали и мы, и наши отцы, наши цари, и наши сановники в городах Иудеи и на улицах Иерусалима. Мы тогда ели досыта, жили в благополучии и не видели зла. 18А с тех пор как мы перестали возжигать благовония богине неба и совершать для неё жертвенные возлияния, мы терпим нужду и погибаем от меча и голода.

19А женщины сказали:

– Когда мы возжигали благовония богине неба и совершали ей жертвенные возлияния, разве наши мужья не знали, что мы делаем для неё лепёшки с её изображением и приносим ей жертвенные возлияния?

20Тогда Иеремия сказал всему народу, и мужчинам, и женщинам, которые отвечали ему:

21– Разве Вечный не помнит и не думает о благовониях, которые вы и ваши отцы, ваши цари и сановники и народ страны возжигали в городах Иудеи и на улицах Иерусалима? 22Когда Вечный не мог больше терпеть ваших злодеяний и мерзостей, ваша земля стала предметом проклятий и необитаемой пустыней, какой она остаётся и сегодня. 23За то, что вы возжигали благовония, грешили против Вечного, не слушались Его и не жили по Его Закону, установлениям и заповедям, эта беда и пришла к вам, как вы сами сегодня видите.

24Потом Иеремия сказал всему народу и женщинам:

– Слушайте слово Вечного, весь народ Иудеи, живущий в Египте. 25Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила: «Вы с вашими жёнами совершили на деле то, что обещали, говоря: „Мы непременно будем исполнять свои обеты, которые мы дали, возжигая благовония и совершая жертвенные возлияния богине неба“. Давайте же, делайте, что обещали! Исполняйте свои обеты!» 26Но выслушай слово Вечного, весь народ Иудеи, живущий в Египте: «Клянусь Своим великим именем, – говорит Вечный, – что никому из иудеев, живущих во всём Египте, не будет впредь дано призывать Моё имя и клясться: „Верно, как и то, что жив Владыка Вечный“. 27Я буду наблюдать за ними, чтобы причинить им зло, а не благо; иудеи в Египте будут умирать от меча и голода, пока все не погибнут. 28Тех же, кто спасётся от меча и вернётся из Египта в землю иудейскую, будет очень мало. Тогда весь оставшийся народ Иудеи, который пришёл в Египет, чтобы поселиться там, узнает, чьё слово сбудется, Моё или их.

29Вот вам знамение того, – возвещает Вечный, – что Я накажу вас в этом краю, чтобы вы знали, что Мои угрозы причинить вам зло непременно сбудутся. 30Так говорит Вечный: Я отдам фараона Хофру44:30 Хофра (Априй) правил Египтом с 589 по 570 гг. до н. э. и был свергнут и убит своими врагами., египетского царя, в руки его врагов, которые ищут его смерти, как отдал Я Цедекию, царя Иудеи, в руки Навуходоносора, царя Вавилона, врага, который хотел убить его».