Jeremias 33 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 33:1-26

Mga Promisa sang Pagpakamaayo

1Samtang didto pa si Jeremias sa prisohan sa lagwerta sang mga guwardya sang palasyo, nagsiling ang Ginoo sa iya sa ikaduha nga beses. 2Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga nagtuga sang kalibutan, nagporma sini kag nagbutang sa iya nahamtangan—Ginoo ang iya ngalan:

3“Magpanawag ka sa akon kay buligan ko ikaw, kag ipahayag ko sa imo ang makatilingala kag sekreto nga mga butang nga wala mo pa mahibaluan. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling: Bisan ginpangguba pa ang mga balay sa Jerusalem kag ang palasyo sang hari sang Juda para himuon nga mga pamakod sa mga pader agod indi masulod sang mga kaaway, 5sudlon gihapon ini sang mga taga-Babilonia.33:5 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Madamo ang mapatay sa sini nga siyudad tungod kay laglagon ko ini sa akon puwerte nga kaakig sa inyo. Isikway ko ini nga siyudad tungod sa tanan nga kalautan sini.

6“Pero magaabot ang tion nga ayuhon ko ini nga siyudad kag ang mga pumuluyo sini. Dayon magakabuhi sila nga mauswagon kag malinong. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel kag taga-Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,33:7 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang mga taga-Israel kag taga-Juda. kag patindugon ko liwat ang ila mga banwa pareho sang una. 8Tinluan ko sila kag patawaron sa tanan nila nga sala nga nahimo kontra sa akon. 9Kon matabo na ini, ang siyudad sang Jerusalem magahatag sa akon sang kadungganan, kalipay, kag kadayawan. Kag ang tagsa ka nasyon sa kalibutan magakurog sa kahadlok kon mabatian nila ang maayo nga mga butang nga akon ginahimo sa sini nga siyudad, pati ang pagpauswag ko sini kag paghatag sang kalinong.”

10Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Nagasiling kamo nga mamingaw kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan ang Juda kag Jerusalem. Pero sa ulihi mabatian liwat sa sini nga mga lugar 11ang mga pagkinalipay kag pagkinasadya. Mabatian ang pagkinalipay sang bag-ong kasal, kag sang mga tawo nga nagadala sang mga halad sang pagpasalamat sa templo sang Ginoo. Magasiling sila, ‘Magpasalamat sa Ginoo nga Makagagahom, kay maayo gid siya. Ang iya gugma wala sing katapusan.’ Huo, magakinalipay ang mga tawo kay ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang sini nga duta pareho sang una. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

12Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Bisan mamingaw ini nga duta subong kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan, sa ulihi may mga palahalban na sa tanan nga banwa nga pagadal-an sang mga manugbantay sang ila mga karnero. 13Sa liwat magadamo ang ila mga kasapatan sa mga banwa nga ara sa kabukiran, sa mga bulobukid sa nakatundan, sa Negev, sa kadutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sang Jerusalem, kag sa mga banwa sang Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

14Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga tumanon ko gid ang akon maayo nga promisa sa katawhan sang Israel kag Juda. 15Sa sina nga tion, padumalahon ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Himuon niya ang matarong kag husto sa bug-os nga duta. 16Sa sina man nga tion maluwas ang mga taga-Juda kag magakabuhi nga malinong ang mga taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.33:16 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ ”

17Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “May ara permi si David sang kaliwat nga maghari sa katawhan sang Israel. 18Kag may ara man permi sang pari sa mga kaliwat ni Levi nga magaalagad sa akon kag magahalad sang mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, kag iban pa nga mga halad.”

19Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 20“Subong nga indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i nga magguwa sila sa husto nga tion, 21indi na man maliwat ang akon kasugtanan kay David nga akon alagad nga may ara siya permi sang kaliwat nga magahari. Kag amo man sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi, nga magaalagad sa akon sa gihapon. 22Padamuon ko ang mga kaliwat ni David kag ni Levi pareho kadamo sa mga bituon sa langit kag sa mga balas sa baybayon nga indi maisip.”

23Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Jeremias, 24“Wala ka bala makabati nga ginainsultuhan sang mga tawo ang akon katawhan? Nagasiling sila, ‘Ginsikway sang Ginoo ang duha ka ginharian nga iya ginpili.’ Gani ginatamay nila ang akon katawhan kag wala na nila ini ginakabig nga nasyon. 25Pero nagasiling ako nga subong indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i kag ang akon mga sistema nga nagagahom sa langit kag sa duta, 26indi man maliwat ang akon kasugtanan sa mga kaliwat ni Jacob kag kay David nga akon alagad. Magapili gid ako halin sa mga kaliwat ni David sang magahari sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, kag Jacob. Kaluoyan ko gid ang akon katawhan kag pabalikon ko sila sa ila duta halin sa pagkabihag.”33:26 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang ila maayo nga kahimtangan.

Persian Contemporary Bible

ارميا 33:1-26

وعدهٔ تفقد

1وقتی هنوز در زندان بودم، كلام خداوند بار ديگر بر من نازل شد. 2خداوند، كه آسمان و زمين را آفريده و نام او يهوه است، به من چنين فرمود:

3«از من درخواست كن و من اسراری را درباره آنچه در آينده واقع خواهد شد، به تو آشكار خواهم ساخت! 4بدان كه حتی اگر خانه‌های اورشليم و قصر پادشاه را هم خراب كنند تا مصالح آنها را برای استحكام ديوار شهر در برابر حملهٔ دشمن به کار ببرند، 5سربازان بابلی داخل خواهند شد و اهالی اين شهر جان به در نخواهند برد؛ زيرا در شدت خشم و غضب خود اراده نمودم كه ايشان را نابود كنم. به سبب تمام شرارتهايشان، روی خود را از ايشان برگردانده‌ام.

6«با وجود اين، زمانی خواهد رسيد كه خرابیهای اورشليم را ترميم خواهم كرد و به اهالی آن سعادت و آسايش خواهم بخشيد. 7اسيران يهودا و اسرائيل را باز خواهم آورد و مانند گذشته، ايشان را كامياب خواهم گرداند. 8آنان را از تمام گناهانی كه نسبت به من مرتكب شده‌اند، پاک خواهم نمود و خواهم آمرزيد. 9آنگاه اين شهر مايهٔ شادی و افتخار من خواهد بود و باعث خواهد شد تمام قومهای دنيا، مرا تمجيد و تكريم كنند! همهٔ مردم جهان احسان و لطفی را كه در حق قومم خواهم كرد، خواهند ديد و از ترس خواهند لرزيد.»

10خداوند می‌فرمايد: «مردم می‌گويند كه شهرهای يهودا و كوچه‌های اورشليم همه ويران و خالی از سكنه و حيوانات شده است. 11ولی در همين مكان بار ديگر آواز سرور و شادمانی و صدای شاد عروس و داماد شنيده خواهد شد. مردم به خانهٔ من قربانیهای شكرگزاری آورده، خواهند گفت: ”بياييد خداوند قادر متعال را تمجيد نماييم، زيرا او نيكو و مهربان است و رحمت او هميشه پابرجاست!“ من اين سرزمين را بيش از دوران گذشته، سعادتمند و كامياب خواهم ساخت. 12در اين سرزمين كه همهٔ شهرهايش ويران شده و انسان و حيوانی در آن به چشم نمی‌خورد، بار ديگر چوپانان گله‌های خود را خواهند چرانيد، 13و شمار گوسفندانشان در همه جا فزونی خواهد يافت: در آبادی‌های كوهستانی، در شهرهای واقع در دشت، در تمام دشتهای نگب، در خاک بنيامين، اطراف اورشليم و در تمام شهرهای يهودا. 14بلی، روزی می‌آيد كه به تمام وعده‌های خوبی كه به اهالی اسرائيل و يهودا داده‌ام، وفا خواهم نمود.

15«در آن زمان از نسل داوود، شخص عادلی را بر تخت سلطنت خواهم نشاند تا با عدل و انصاف حكومت كند. 16در آن روزها، اهالی يهودا و اورشليم در آسايش و امنيت زندگی خواهند كرد و اين شهر ”خداوند عدالت ما“ ناميده خواهد شد! 17يقين بدانيد كه از آن به بعد، از دودمان داوود، همواره كسی وجود خواهد داشت كه بر تخت سلطنت اسرائيل تكيه بزند، 18و كاهنانی از نسل لاوی نيز همواره در عبادتگاه مشغول خدمت خواهند بود تا قربانیهای سوختنی، هدايای آردی و قربانیهای ديگر به حضور من تقديم كنند.»

19سپس اين پيغام از طرف خداوند به من رسيد:

20‏-21«اگر بتوانی عهدی را كه با روز و شب دارم، بشكنی تا نظمشان بر هم بخورد، آنگاه من نيز عهد و پيمان خود را با خدمتگزارم داوود خواهم شكست تا از نسل او كسی نباشد كه وارث تاج و تختش شود، و عهد خود را با خدمتگزارانم يعنی لاويان كاهن نيز خواهم گسست. 22چنانكه ستارگان آسمان و ماسه‌های ساحل درياها را نمی‌توان شمرد، همچنان نسل بنده‌ام داوود و خدمتگزارانم لاويان آنقدر زياد خواهند شد كه قابل شمارش نخواهند بود.»

23خداوند بار ديگر به من فرمود:

24«آيا نشنيده‌ای مردم چه می‌گويند؟ آنها با ريشخند می‌گويند: ”خداوند كه اسرائيل و يهودا را برگزيده بود، اكنون ايشان را به حال خود واگذاشته است! ديگر نمی‌توان اسرائيل را يک قوم خواند!“ 25‏-26ولی تا وقتی قوانين روز و شب، و نظام زمين و آسمان برقرار است، ديگر قوم خود و فرزندان داوود را ترک نخواهم نمود، بلكه كسی را از نسل داوود، بر فرزندان ابراهيم، اسحاق و يعقوب فرمانروا خواهم ساخت و بر ايشان رحمت خواهم كرد و سعادت از دست رفته را به ايشان باز خواهم گرداند.»