Jeremias 31 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 31:1-40

Ang Pagbalik sang mga Israelinhon

1Nagpadayon ang Ginoo sa pagsiling, “Sa sina nga tion, mangin Dios ako sang tanan nga pamilya sang Israel, kag mangin katawhan ko sila. 2Ako, ang Ginoo, nagasiling nga tatapon ko ang mga nagkalabilin sa ila nga buhi samtang nagapanglakaton sila sa kamingawan. Magabalik ako sa paghatag sang kapahuwayan sa Israel.”

3Sang una,31:3 Sang una: ukon, Halin sa malayo. nagpakita ang Ginoo sa mga Israelinhon kag nagsiling, “Ginahigugma ko gid kamo sang wala sing katapusan nga gugma. Sa akon kaayo, ginpapalapit ko kamo sa akon. 4Patindugon ko kamo liwat, O katawhan sang Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi. Sa liwat magasaot kamo sa kalipay nga nagatukar sang inyo mga tamborin. 5Magatanom kamo liwat sang mga ubas sa mga bukid sang Samaria, kag magapulos sa mga bunga sini. 6Magaabot ang tion nga ang mga manugbantay didto sa mga bukid sang Efraim magasinggit, ‘Dali kamo, mataklad kita sa Jerusalem31:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. sa pagsimba sa Ginoo nga aton Dios.’ ”

7Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magkanta kamo kag maghinugyaw sa kalipay para sa Israel,31:7 Israel: sa Hebreo, Jacob. ang labaw sa tanan nga nasyon. Magdayaw kamo kag magsinggit, ‘O Ginoo, luwasa ang imo katawhan, ang nabilin nga buhi sa mga Israelinhon.’ 8Pamati! Ako mismo ang magakuha kag magatipon sa ila halin sa duta sa aminhan kag sa malayo gid nga mga lugar.31:8 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Pati ang mga bulag kag mga piang magaupod sa ila, subong man ang mga nagabulusong kag ang mga manugbata. Isa ka dako nga grupo ang magapauli. 9Magahibi sila kag magapangamuyo samtang ginadala ko sila pauli. Dal-on ko sila sa mga ililigan sang tubig, kag magaagi sila sa maayo nga dalan nga indi sila makasandad. Kay ako ang amay sang Israel, kag si Efraim31:9 Efraim: Ang nagapanguna nga tribo sang aminhan nga ginharian sang Israel kag nagarepresentar sang sini nga ginharian. ang akon kamagulangan nga anak.

10“O mga nasyon, pamatii ninyo ang akon ginasiling, kag ibantala ini sa malayo nga mga lugar: Ginpalapta ko ang mga Israelinhon, pero tipunon ko sila, kag bantayan ko sila pareho sang manugbantay sang mga karnero. 11Luwason ko sila nga mga kaliwat ni Jacob sa kamot sang mga tawo nga mas gamhanan sang sa ila. 12Magakadto sila sa Bukid sang Zion kag magahinugyaw sa kalipay. Magakalipay sila tungod sa mga pagpakamaayo ko sa ila. Mangin bugana ang ila uyas, duga sang ubas, lana, kag mga kasapatan. Mangin pareho sila sa katamnan nga permi ginabunyagan, kag indi na gid sila magkasubo pa. 13Magasaot sa kalipay ang ila mga dalaga kag mga soltero pati ang mga tigulang. Bayluhan ko ang ila paghinibi sang kalipay. Imbes nga magpangasubo sila, lipayon ko sila. 14Hatagan ko ang mga pari sang bugana nga mga halad. Pun-on ko ang akon katawhan sang mga pagpakamaayo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

15Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “May nabatian nga paghinibi kag pagpanalambiton sa banwa sang Rama. Nagahibi si Raquel tungod sa iya mga kabataan. Nagahibi siya kag indi na gid maulo-ulohan tungod kay ang iya mga kabataan nagkalamatay.”

16Pero karon nagasiling ang Ginoo, “Indi ka na maghibi kay balusan ko ikaw sa imo mga binuhatan. Magabalik ang imo mga anak halin sa duta sang mga kaaway. 17Gani may paglaom sa imo palaabuton. Kay magabalik gid ang imo mga anak sa ila kaugalingon nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

18Nabatian ko gid ang paghilibion sang mga taga-Efraim. Nagasiling sila, “O Ginoo, pareho kami sang torite nga baka nga wala maanad sang gota, pero gintudluan mo kami nga magtuman sa imo. Ikaw ang Ginoo nga amon Dios, gani ibalik kami sa amon duta. 19Nagbiya kami sadto sa imo, pero karon nagahinulsol na kami. Sang nakamarasmas kami nga nakasala kami ginpukpok namon ang amon dughan sa paghinulsol. Nahuya gid kami sa amon mga ginhimo sang bataon pa kami.”

20Nagsabat ang Ginoo, “Kamo katawhan sang Efraim akon gid pinalangga nga anak. Bisan permi ako nagahambal kontra sa inyo, palangga ko gihapon kamo. Ginakahidlawan ko kamo kag naluoy gid ako sa inyo.

21“Magbutang kamo sang mga tanda sa dalan. Tandai ninyo sing maayo ang dalan nga inyo ginaagyan kay amo ini nga dalan ang inyo pagaagyan sa inyo pagbalik. O Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi, magbalik na kamo sa inyo mga banwa. 22San-o pa kamo mabalik sa akon, O mga anak ko nga nagtalang. Magahimo ako sang bag-o nga butang sa kalibutan, pareho bala nga ang babayi amo na ang nagapangaluyag31:22 nagapangaluyag: ukon, nagaprotektar. sa lalaki.”

Ang Palaabuton nga Kauswagan sang Israel

23Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Kon pabalikon ko na ang katawhan sang Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,31:23 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko na ang maayo nga kahimtangan sang katawhan sang Juda. magasiling sila liwat, ‘Kabay pa nga bendisyunan sang Ginoo ang balaan nga bukid sang Jerusalem, nga sa diin siya nagaestar.’ 24Magaestar ang mga tawo sa Juda kag sa mga banwa sini, pati ang mga mangunguma kag ang mga bakiro. 25Kay papahuwayon ko ang mga ginakapoy kag busgon ko ang tanan nga nagakaluya sa kagutom. Gani magasiling sila,31:25 Gani magasiling sila: ukon, Dayon nagsiling si Jeremias. 26‘Nakabugtaw ako, kag manami gid ang akon tulog.’ ”

27Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga padamuon ko ang katawhan sang Israel kag Juda pati ang ila mga kasapatan. 28Sang una ginlaglag ko sila, gin-guba kag ginpukan, pero sa ulihi tukuron kag patindugon ko sila liwat. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 29Sa sina nga tion ang mga tawo indi na magsiling nga, ‘Nagkaon ang ginikanan sang maaslom nga ubas, kag ang kaaslom sini matilawan sang ila mga kabataan.’ 30Sa baylo, kon sin-o ang nagkaon sang maaslom nga ubas, siya lang mismo ang makatilaw sang kaaslom sini. Ang tawo lang nga nakasala amo ang mapatay.”

31Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga magahimo ako sang bag-o nga kasugtanan sa katawhan sang Israel kag sang Juda, 32kag ini indi na pareho sang una nga kasugtanan nga akon ginhimo sa ila mga katigulangan sadtong gintuytuyan ko sila paguwa sa Egipto. Bisan tuod pareho ako sang bana sa ila, wala gid sila magtuman sang akon una nga kasugtanan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

33Nagsiling pa ang Ginoo, “Ang bag-o nga kasugtanan nga akon himuon sa katawhan sang Israel sa palaabuton nga mga inadlaw amo ini: Ibutang ko ang akon mga sugo sa ila hunahuna, kag isulat ko ini sa ila tagipusuon. Ako mangin ila Dios, kag sila mangin akon katawhan. 34Wala na sing may magsiling pa sa iya kasimanwa ukon sa iya utod nga dapat kilalahon niya ang Ginoo. Tungod kay sila tanan magakilala sa akon, halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon. Kay patawaron ko sila sa ila mga malain nga nahimo, kag indi ko na pagdumdumon ang ila mga sala. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

35Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Ako amo ang nagamando sa adlaw nga magsanag kon adlaw, kag sa bulan kag mga bituon nga magsanag kon gab-i. Kag ako ang nagalabugay sa dagat kag nagapalinagumba sang mga balod. Ginoo nga Makagagahom ang akon ngalan. 36Samtang nagapabilin ang langit kag ang kalibutan, magapabilin man ang katawhan sang Israel hasta san-o. 37Subong nga indi matakos ang langit kag indi matungkad ang pundasyon sang kalibutan, indi ko man mahimo nga sikwayon ang tanan nga kaliwat sang Israel tungod sa mga sala nga ila ginhimo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

38Nagsiling pa ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga ang siyudad sang Jerusalem pagatukuron liwat halin sa Tore ni Hananel pakadto sa Pamusod nga Puwertahan. 39Halin sa sina nga mga lugar, ang dulunan magapadayon sa bukid sang Gareb dayon paliko sa Goa. 40Ang bug-os nga pulopatag nga ginahabuyan sang mga bangkay kag mga basura, mangin balaan para sa akon, kag pati man ang tanan nga uma sa Kidron nga ililigan sang tubig sa may sidlangan kag hasta sa Puwertahan sang mga Kabayo. Indi na gid malaglag ukon mapukan liwat ang ini nga siyudad.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 31:1-40

1– В то время, – возвещает Вечный, – Я буду Богом всем кланам Исраила, а они будут Моим народом.

2Так говорит Вечный:

– Народ, уцелевший от меча,

найдёт милость в пустыне;

Я приду успокоить Исраил.

3Вечный явился мне в прошлом31:3 Или: «издалека»., говоря:

– Любовью вечной Я возлюбил тебя

и явил тебе милость.

4Я отстрою тебя,

и ты будешь отстроена, девственница Исраил.

Снова возьмёшься за бубны

и выйдешь плясать с веселящимися.

5И вновь разведёшь виноградники

на холмах Самарии;

виноградари разведут их

и будут снимать урожай.

6Наступит день, когда дозорные закричат

в нагорьях Ефраима:

«Придите, поднимемся на Сион

к Вечному, нашему Богу».

7Так говорит Вечный:

– Радостно пойте о потомках Якуба,

восклицайте величайшему из народов.

Возносите хвалу и говорите:

«О Вечный, спаси Свой народ,

остаток Исраила!»

8Я приведу их из северных стран,

соберу их с краёв земли.

Среди них и незрячие, и хромые,

беременные и роженицы –

сюда возвратится великое множество людей.

9Они придут с плачем,

с мольбою, в то время, когда Я буду вести их.

Я поведу их вблизи водных потоков,

по ровной дороге, на которой им не споткнуться,

так как Я – Отец Исраилу,

Ефраим31:9 Ефраим – так часто называли Северное царство – Исраил, где наиболее влиятельным был род Ефраима. – Мой первенец.

10Слушайте слово Вечного, народы,

и провозгласите на далёких побережьях:

«Тот, Кто рассеял народ Исраила, соберёт его

и будет беречь, словно пастух своё стадо».

11Вечный искупит потомков Якуба

и избавит от рук тех, кто сильнее.

12И они придут, и будут кричать от радости

на горе Сион;

возликуют от щедрот Вечного:

от зерна, молодого вина и масла,

ягнят и крупного скота.

Станет их жизнь как сад, орошаемый щедро,

и не будут они больше горевать.

13Девушки будут плясать, ликуя,

юноши и старики будут веселиться вместе.

Я обращу их печаль в ликование,

утешу их, дам им радость вместо скорби.

14Я насыщу священнослужителей изобилием,

и Мой народ насытится Моей щедростью, –

возвещает Вечный.

15Так говорит Вечный:

– Голос слышен в Раме31:15 Вавилонский царь создал лагерь в Раме, своего рода перевалочный пункт для людей, которых уводили в плен (см. 40:1).,

плач и горькое рыдание.

Это Рахиля31:15 Рахиля была женой Якуба и прародительницей трёх родов Исраила – Ефраима, Манассы и Вениамина (см. Нач. 30:22-24; 35:16-20). Здесь она олицетворяет народ Исраила. плачет о детях своих

и не находит утешения,

потому что их больше нет31:15 См. Мат. 2:16-18..

16Так говорит Вечный:

– Сдержи свои рыдания

и сотри с глаз слёзы,

так как за твою работу будет награда, –

возвещает Вечный. –

Они вернутся из вражьей земли.

17Есть надежда у тебя на будущее, –

возвещает Вечный. –

Твои дети вернутся в свою землю.

18Поистине, Я слышу плач Ефраима:

«Ты наказал меня, и я наказан,

как непокорный телёнок.

Верни мне благополучие, чтобы мне возвратиться,

ведь Ты – Вечный, мой Бог.

19Сбившись с пути, я каялся,

и, образумившись, бил себя в грудь.

Я был пристыжен, унижен,

я нёс позор своей юности».

20Разве Ефраим не Мой дорогой сын,

не Моё любимое чадо?

И хотя Я часто вынужден выговаривать ему,

Я всё ещё вспоминаю его с теплотой.

Сердце Моё тревожится за него;

Я его непременно помилую, –

возвещает Вечный. –

21Расставь дорожные знаки,

поставь указатели.

Следи за дорогой,

за путём, которым идёшь.

Вернись, о девственница Исраил,

вернись в свои города.

22Сколько ещё тебе скитаться,

дочь-отступница?

Вечный сотворит на земле небывалое:

женщина защитит31:22 Или: «будет искать». мужчину.

23Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила:

– Когда Я восстановлю их, в земле иудейской и в городах Иудеи будут снова говорить: «Обитель праведности, святая гора, да благословит тебя Вечный!» 24Люди будут жить вместе в Иудее и во всех её городах: и земледельцы, и те, кто ходит со стадами. 25Я подкреплю уставшего и насыщу всех изнемогших.

26Тут я проснулся и огляделся. Мой сон был мне приятен.

27– Непременно наступят дни, – возвещает Вечный, – когда Я умножу людей и скот в Исраиле и Иудее. 28Как Я наблюдал за ними, искореняя и разрушая, низвергая, губя и посылая невзгоды, так же Я буду наблюдать за ними, созидая и утверждая, – возвещает Вечный. – 29В те дни уже не будут говорить:

«Отцы ели кислый виноград,

а у детей на зубах оскомина».

30Каждый будет умирать за свой грех; кто поест кислого винограда, у того и будет оскомина на зубах.

Новое священное соглашение

31– Приближается время, – возвещает Вечный, –

когда Я заключу новое священное соглашение

с народом Исраила и Иудеи.

32Это соглашение будет не таким,

какое Я заключил с их праотцами,

когда Я за руку вывел их из Египта.

То соглашение они нарушили,

хотя Я был им супругом31:32 Или: «Владыкой»., –

возвещает Вечный. –

33Поэтому Я в будущем заключу с народом Исраила

иное соглашение, – возвещает Вечный. –

Закон Мой Я вложу в их разум

и запишу в их сердцах.

Я буду их Богом,

а они будут Моим народом.

34И уже не будет друг учить друга,

и брат – брата,

говоря ему: «Познай Вечного»,

потому что Меня будут знать все,

от мала до велика, –

возвещает Вечный. –

Ведь Я прощу их беззакония

и больше не вспомню их грехов.

35Так говорит Вечный,

дающий солнце

для освещения днём,

установивший луну и звёзды

для освещения ночью,

вздымающий волны в море так,

что они ревут;

Вечный, Повелитель Сил, – Его имя:

36– Если эти уставы перестанут действовать предо Мной, –

возвещает Вечный, –

то и потомки Исраила перестанут быть народом предо Мной.

37Так говорит Вечный:

– Если можно измерить небо вверху,

а внизу отыскать основания земли,

то и Я отвергну всех потомков Исраила

из-за всего, что они сделали, –

возвещает Вечный.

38– Наступят дни, – возвещает Вечный, – когда этот город будет отстроен во славу Вечного от башни Хананила до Угловых ворот. 39А землемерная нить31:39 Землемерная нить – символ восстановления Иерусалима (см. также Зак. 1:16). протянется дальше, прямо до холма Гарев, а там свернёт к Гоа. 40Вся долина, куда бросали трупы и пепел, и все поля до долины Кедрон, до самого угла Конских ворот на востоке, станут святыней Вечного, а город больше никогда не будет ни разорён, ни разрушен.