Jeremias 30 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 30:1-24

Ang mga Promisa sang Dios sa Iya Katawhan

1-2Nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, “Ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling nga isulat mo sa libro ang tanan nga ginsiling ko sa imo. 3Kay magaabot ang tion nga pabalikon ko ang akon katawhan nga taga-Israel kag taga-Juda sa ila duta halin sa pagkabihag.30:3 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang akon katawhan nga taga-Israel kag taga-Juda. Huo, pabalikon ko sila sa duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan nga ila panag-iyahan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

4-5Amo pa gid ini ang ginsiling sang Ginoo parte sa Israel kag Juda: “Mabatian ang pagsininggit sang mga tawo sa kahadlok. Puwerte ang ila kakulba kag wala sila sang kalinong. 6Karon may pamangkot ako sa inyo. Makabata bala ang mga lalaki? Ti, ngaa nakita ko ang mga lalaki nga nagapalanglapsi kag nagauyat sa ila tiyan pareho sang babayi nga nagapasakit? 7Daw ano ka makahaladlok ang ina nga adlaw kon mag-abot na! Wala gid sing may makapareho sa sina nga adlaw. Tion ina sang kalisod sa mga kaliwat ni Jacob, pero sa ulihi maluwas sila sa sina nga kahimtangan. 8Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling nga sa sina nga tion, indi na sila pag-ulipunon sang mga taga-iban nga lugar. Daw pareho lang nga balion ko ang gota sa ila mga liog kag panghukson ang ila mga kadena. 9Magaalagad na sila sa akon, ang Ginoo nga ila Dios, kag sa ila hari nga kaliwat ni David nga akon ipadala sa ila.

10“Gani indi kamo magkahadlok ukon magpakulba, kamo nga mga kaliwat ni Jacob nga akon alagad. Ako, ang Ginoo, nagasiling nga kuhaon ko gid kamo dira sa malayo nga lugar nga sa diin ginbihag kamo. Dayon magakabuhi kamo nga may kalinong. Indi na kamo maano kag wala na sing may magpahadlok sa inyo. 11Kay kaupod ninyo ako kag luwason ko kamo. Laglagon ko sing bug-os ang tanan nga nasyon nga sa diin ginpalapta ko kamo, pero indi ko ini paghimuon sa inyo. Pero wala nagakahulugan nga indi ko na kamo pagsilutan. Disiplinahon ko kamo sing nagakaigo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

12-13Nagsiling pa gid ang Ginoo sa iya katawhan: “Ang inyo mga pilas indi na mag-ayo kay grabe na gid ini. Wala gid sing may makabulig ukon makabulong sa inyo. Wala gid sing bulong para sa inyo. 14Ginkalimtan na kamo sang inyo kadampig nga mga nasyon; wala na sila nagasapak sa inyo. Ginsalakay ko kamo pareho sang pagsalakay sang kaaway. Puwerte gid ang akon pagsilot sa inyo tungod kay grabe ang inyo mga sala kag puwerte kadamo. 15Ngaa nagareklamo kamo nga ang inyo pilas wala nagaayo? Ginhimo ko ina sa inyo tungod kay grabe ang inyo mga sala kag puwerte kadamo.

16“Pero ang tanan nga maglaglag sa inyo laglagon man; ang tanan ninyo nga mga kaaway pagabihagon. Ang tanan nga nagsalakay kag nagpanguha sang inyo mga pagkabutang salakayon kag panguhaon man ang ila mga pagkabutang. 17Pero kamo ayuhon ko, kag bulngon ko ang inyo mga pilas, tungod kay nagasiling ang iban nga kamo nga mga taga-Jerusalem30:17 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. ginsikway kag ginpabay-an. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

18Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Pabalikon ko ang mga kaliwat ni Jacob sa ila mga banwa halin sa pagkabihag.30:18 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang mga banwa sang mga kaliwat ni Jacob. Kaluoyan ko ang ila mga banwa. Patindugon nila liwat ang ila mga banwa30:18 ang ila mga banwa: ukon, ang Jerusalem. kag ang mabakod nga mga parte sini didto mismo sa ginpatindugan sadto. 19Dayon magakanta sila sang mga pagpasalamat kag magahinugyaw sa kalipay. Padamuon ko sila kag padunggan. 20Ang ila mga kabataan magauswag pareho sang una. Palig-unon ko sila sa akon presensya, kag silutan ko ang bisan sin-o nga magpigos sa ila. 21Ang ila pangulo magahalin mismo sa ila. Papalapiton ko siya sa akon, kag magapalapit siya. Kay wala sing tawo nga mangahas nga magpalapit sa akon kon indi ko papalapiton. Ako, ang Ginoo, nagasiling nga 22mangin katawhan ko sila kag ako mangin ila Dios. 23Pamati! Ang akon kaakig pareho sang bagyo ukon buhawi nga magahampas sa ulo sang malaot nga mga tawo. 24Indi gid madula ang akon puwerte nga kaakig hasta mahimo ko ang akon luyag nga himuon. Kag sa ulihi, maintiendihan ninyo ini.”

Священное Писание

Иеремия 30:1-24

Обещания Всевышнего Исраилу

1Вот слово, которое было к Иеремии от Вечного:

2– Так говорит Вечный, Бог Исраила: Запиши всё, что Я говорил тебе, в свиток. 3Наступят дни, – возвещает Вечный, – когда Я восстановлю Мой народ, Исраил и Иудею, и приведу их в землю, которую отдал во владение их предкам, – говорит Вечный.

4Вот слова, которые Вечный произнёс об Исраиле и Иудее. 5Так говорит Вечный:

– Слышны крики ужаса,

крики страха – нет мира.

6Расспросите и подумайте:

разве может мужчина рожать детей?

Почему же Я вижу, как сильные мужчины

прижали руки к животу,

как женщины в родах,

и лица у всех смертельно бледны?

7Как страшен будет тот день!

Не было подобного ему.

Это будет время бедствий для потомков Якуба,

но они от них спасутся.

8В тот день, – возвещает Вечный, Повелитель Сил, –

Я разобью ярмо, которое у них на шее,

и разорву их оковы;

чужеземцы больше не будут их порабощать.

9Нет, они будут служить Вечному, своему Богу,

и Давуду30:9 Давуд – имеется в виду Масих, обещанный Царь по линии Давуда (см. 23:5-6; 2 Цар. 7:12-14; Рим. 1:3-4)., своему царю,

которого Я им дам.

10Итак, не бойся, раб Мой Якуб;

не пугайся, Исраил, –

возвещает Вечный. –

Я вызволю тебя из далёкого края,

твоё потомство – из земли его пленения.

Исраил вернётся к спокойной и мирной жизни,

и никто не будет его устрашать.

11Я с тобою, и Я спасу тебя, –

возвещает Вечный. –

Я истреблю все народы,

среди которых рассеял тебя,

а тебя не истреблю.

Я накажу тебя по справедливости,

но безнаказанным не оставлю тебя.

12Так говорит Вечный:

– Твоя рана неисцелима,

твоё увечье жестоко.

13Нет у тебя ходатая,

нет для твоей раны лекарств,

нет исцеления тебе.

14Позабыли тебя все союзники,

не думают о тебе.

Я поразил тебя, как поражает недруг,

и наказал, точно лютый враг,

за тяжесть твоей вины

и за множество грехов.

15Что ты кричишь о своей ране,

о неисцелимом увечье?

За тяжесть твоей вины

и за множество грехов

Я поступил так с тобой.

16Но будут уничтожены все, кто тебя уничтожает;

все твои неприятели будут уведены в плен.

Будут разорены все, кто тебя разоряет;

будут ограблены все, кто тебя грабит.

17А тебе Я дам исцеление

и залечу твои раны, –

возвещает Вечный, –

потому что тебя назвали отверженным:

«Вот Иерусалим30:17 Букв.: «Сион»., о котором никто не заботится».

18Так говорит Вечный:

– Я восстановлю шатры потомков Якуба

и пожалею их жилища;

город поднимется из руин,

и дворец будет восстановлен.

19Зазвучат там песни благодарности

и голоса веселящихся.

Я умножу их число,

они не будут редеть;

Я их прославлю,

они не канут в безвестность.

20Их сыновья будут как прежде,

их общество утвердится предо Мной.

Я накажу всех, кто их притесняет.

21Вождь у них будет из их же народа,

их правитель выйдет из их среды.

Я приближу его,

и он приблизится ко Мне;

разве кто-нибудь посмеет

приблизиться ко Мне самовольно? –

возвещает Вечный. –

22И вы будете Моим народом,

а Я буду вашим Богом.

23Вот буря Вечного разразится яростью,

сильный смерч закружится

над головами нечестивых!

24Пылающий гнев Вечного не утихнет,

пока до конца не исполнит

того, что у Него на сердце.

В последующие дни

вы это поймёте.