Jeremias 3 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 3:1-25

1“Kon bulagan sang bana ang iya asawa kag magpamana liwat ang iya asawa, indi niya siya pagbawion, kay makapahigko gid ini sa inyo duta. Kamo nga mga Israelinhon nagakabuhi pareho sang babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Madamo ang inyo mga ginahigugma nga mga dios-dios. Pero sa pihak sini, ginatawag ko gihapon kamo sa pagbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

2“Tan-awa ang mahawan nga mga bukid nga ginasimbahan ninyo. May lugar pa bala didto nga wala ninyo mahigkuan? Ginhigkuan ninyo ang duta tungod sa inyo nga pagsimba sa mga dios-dios kag sa inyo kalautan. Pareho kamo sa babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga nagapungko sa higad sang dalan nga nagahulat sang lalaki. Pareho man kamo sang hurong3:2 hurong: sa Hebreo, Arabo. nga nagahulat sang iya mabiktima sa kamingawan. 3Amo ini kon ngaa wala mag-ulan sa tion sang tig-ululan. Kay pareho na gid kamo sa isa ka babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga wala na gid sing huya. 4Kag karon nagasiling kamo sa akon, ‘Amay ko, kaupod3:4 kaupod: ukon, abyan. ko ikaw halin sang bata pa ako. 5Permi ka na lang bala akig sa akon? Ang imo bala kaakig magpadayon hasta san-o?’ Amo ina ang inyo ginahambal, pero ginahimo ninyo ang tanan nga malaot nga inyo mahimo.”

Ginsunod sang Juda ang Israel

6Sang panahon sang paghari ni Josia, nagsiling ang Ginoo sa akon, “Nakita mo bala ang ginhimo sang indi matutom nga Israel? Nagsimba siya sa mga dios-dios sa tagsa ka mataas nga bukid kag sa idalom sang tagsa ka madabong nga kahoy. Pareho siya sa babayi nga nagpanginlalaki. 7Abi ko pagkatapos nga nahimo niya ini tanan magabalik siya sa akon, pero wala siya magbalik. Kag nakita ini sang iya maluibon nga utod nga amo ang Juda. 8Ginbulagan ko ang Israel kag ginpalakat tungod sang iya pagpanginlalaki nga amo ang pagsimba sa mga dios-dios. Pero nakita ko nga ang iya maluibon nga utod nga amo ang Juda wala mahadlok sa pihak sini. Nagpanginlalaki man siya 9paagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga bato kag kahoy, gani ginhigkuan niya ang duta. Ginsunod niya ini kay wala man lang sing kaso sa iya ang pagsimba sa mga dios-dios. 10Sa pihak sina tanan, wala nagbalik sa akon sing sinsero ang maluibon nga Juda. Nagpakuno-kuno lang siya nga nagbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

11Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Bisan indi matutom ang Israel sa akon mas maayo pa sila sang sa maluibon nga Juda. 12Karon, lakat ka, kag isugid ini nga mensahi sa Israel:3:12 Israel: sa Hebreo, aminhan. Ako, ang Ginoo, nagasiling: Magbalik ka, Israel nga indi matutom, kay maluluy-on ako. Indi ako maakig sa imo hasta san-o. 13Akuon mo lang ang imo sala nga nagrebelde ka sa Ginoo nga imo Dios kag nagsunod sa iban nga mga dios paagi sa pagsimba sa ila sa idalom sang tagsa ka madabong nga kahoy. Akuon mo nga wala ka magtuman sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

14Nagsiling pa ang Ginoo, “Magbalik kamo, mga anak nga indi matutom, kay akon kamo.3:14 akon kamo: sa literal, ako inyo agalon. Kuhaon ko ang isa ukon duha sa inyo halin sa kada banwa ukon tribo, kag dal-on sa Israel.3:14 Israel: ukon, Jerusalem; sa Hebreo, Zion. 15Dayon, hatagan ko kamo sang mga pangulo nga akon naluyagan nga magapangulo sa inyo nga may ihibalo kag may pag-intiendi. 16Ako, ang Ginoo, nagasiling nga kon mag-abot na ang tion nga magdamo na gid kamo sa sina nga duta, indi na ninyo paghandumon pa ang Kahon sang Kasugtanan. Indi na ninyo ini paghunahunaon ukon pagdumdumon. Indi na ninyo ini pagkahidlawan, kag indi na kamo maghimo liwat sang sini nga kahon. 17Sa sina nga tion, pagatawgon ninyo ang Jerusalem nga ‘Trono sang Ginoo’ kag ang tanan nga nasyon magatipon sa Jerusalem sa pagpadungog sa ngalan sang Ginoo. Indi na nila pagpasundan ang katig-a sang ila malaot nga tagipusuon. 18Sa sina nga mga inadlaw, ang katawhan sang Juda kag sang Israel magaupod sa pagbalik halin sa pagkabihag sa aminhan pakadto sa duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan bilang palanublion. 19Ako mismo ang nagsiling, ‘Malipayon gid ako nga kabigon kamo nga akon mga anak kag hatagan sang maayo nga duta, nga amo ang pinakamatahom nga palanublion sa bug-os nga kalibutan.’ Abi ko tawgon ninyo ako nga ‘Amay’ kag indi na kamo magbiya sa akon. 20Pero, pareho sang isa ka asawa nga maluibon sa iya bana, amo man kamo sa akon, katawhan sang Israel. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

21“Mabatian ang ginahod sa ibabaw sang mahawan nga mga bukid. Nagahilibion kag nagapakitluoy ang katawhan sang Israel. Kay malaot na ang ila pagginawi kag ginkalimtan nila ako, ang Ginoo nga ila Dios. 22Katawhan nga indi matutom, magbalik kamo sa akon kay ayuhon ko ang inyo pagkabalingag.”

Nagsabat sila, “Huo, magapalapit kami sa imo kay ikaw ang Ginoo nga amon Dios. 23Matuod gid nga ang amon pagsimba sa mga dios-dios sa mga bukid sayop gid. Sa imo gid lang ang kaluwasan sang Israel, O Ginoo nga amon Dios. 24Halin sang pamatan-on pa kami ang makahuluya nga mga dios-dios amo ang nagpulos sang bunga sang kinabudlayan sang amon mga katigulangan, nga amo ang ila mga kasapatan kag mga kabataan. 25Dapat kami magpanago sa kahuya kay kami kag ang amon mga katigulangan nakasala kontra sa imo, O Ginoo nga amon Dios. Halin sang pamatan-on pa kami hasta subong, wala kami nagsunod sa imo.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 3:1-25

1»Supongamos que un hombre se divorcia de su mujer, y que ella lo deja para casarse con otro. ¿Volvería el primero a casarse con ella? ¡Claro que no! Semejante acción contaminaría por completo la tierra. Pues bien, tú te has prostituido con muchos amantes, y ya no podrás volver a mí —afirma el Señor—.

2»Fíjate bien en esas lomas estériles:

¡Dónde no se han acostado contigo!

Como un beduino en el desierto,

te sentabas junto al camino,

a la espera de tus amantes.

Has contaminado la tierra

con tus infames prostituciones.

3Por eso se demoraron las lluvias,

y no llegaron los aguaceros de primavera.

Tienes el descaro de una prostituta;

¡no conoces la vergüenza!

4No hace mucho me llamabas:

“Padre mío, amigo de mi juventud,

5¿vas a estar siempre enojado?

¿Guardarás rencor eternamente?”

Y mientras hablabas,

hacías todo el mal posible».

La infidelidad de Israel

6Durante el reinado del rey Josías el Señor me dijo: «¿Has visto lo que ha hecho Israel, la infiel? Se fue a todo monte alto, y allí, bajo todo árbol frondoso, se prostituyó. 7Yo pensaba que después de hacer todo esto ella volvería a mí. Pero no lo hizo. Esto lo vio su hermana, la infiel Judá, 8y vio3:8 vio (un ms. hebreo, mss. de LXX y Siríaca); yo vi (TM). también que yo había repudiado a la apóstata Israel, y que le había dado carta de divorcio por todos los adulterios que había cometido. No obstante, su hermana, la infiel Judá, no tuvo ningún temor, sino que también ella se prostituyó.

9»Como Israel no tuvo ningún reparo en prostituirse, contaminó la tierra y cometió adulterio al adorar ídolos de piedra y de madera. 10A pesar de todo esto, su hermana, la infiel Judá, no se volvió a mí de todo corazón, sino que solo fingió volverse», afirma el Señor.

11El Señor me dijo: «La apóstata Israel ha resultado ser más justa que la infiel Judá. 12Ve al norte y proclama este mensaje:

»“¡Vuelve, apóstata Israel!

No te miraré con ira

—afirma el Señor—.

No te guardaré rencor para siempre,

porque soy misericordioso

—afirma el Señor—.

13Tan solo reconoce tu culpa,

y que te rebelaste contra el Señor tu Dios.

Bajo todo árbol frondoso

has brindado a dioses extraños tus favores,

y no has querido obedecerme”

—afirma el Señor—.

14»¡Volveos a mí, apóstatas —afirma el Señor—, porque yo soy vuestro esposo! De vosotros tomaré uno de cada ciudad y dos de cada familia, y os traeré a Sión. 15Os daré pastores que cumplan mi voluntad, para que os guíen con sabiduría y entendimiento.

16»En aquellos días, cuando os hayáis multiplicado y seáis numerosos en el país, ya no se dirá más: “Arca del pacto del Señor”. Nadie pensará más en ella ni la recordará; nadie la echará de menos ni volverá a fabricarla —afirma el Señor—.

17»En aquel tiempo llamarán a Jerusalén: “Trono del Señor”. Todas las naciones se reunirán en Jerusalén para honrar el nombre del Señor, y ya no volverán a obedecer ciegamente a su malvado corazón.

18»En aquellos días la tribu de Judá se unirá al pueblo de Israel, y juntos vendrán del país del norte, a la tierra que di como herencia a sus antepasados.

19»Yo mismo dije:

»“¡Cómo quisiera tratarte como a un hijo,

y darte una tierra codiciable,

la heredad más hermosa de las naciones!”

Yo creía que me llamarías “Padre mío”,

y que nunca dejarías de seguirme.

20Pero tú, pueblo de Israel,

me has sido infiel

como una mujer infiel a su esposo»,

afirma el Señor.

21Se escucha un grito en las lomas estériles,

la súplica angustiosa del pueblo de Israel,

porque han pervertido su conducta,

se han olvidado del Señor su Dios.

22«¡Volveos, apóstatas,

y os curaré de vuestra infidelidad!»

«Aquí estamos, a ti venimos,

porque tú eres el Señor nuestro Dios.

23Ciertamente son un engaño las colinas,

y una mentira el estruendo sobre las montañas.

Ciertamente en el Señor nuestro Dios

está la salvación de Israel.

24Desde nuestra juventud, la vergonzosa idolatría

ha engullido el esfuerzo de nuestros antepasados:

sus rebaños y su ganado,

sus hijos y sus hijas.

25¡Acostémonos en nuestra vergüenza,

y que nos cubra nuestra desgracia!

¡Nosotros y nuestros antepasados

hemos pecado contra el Señor nuestro Dios!

Desde nuestra juventud y hasta el día de hoy,

no hemos obedecido al Señor nuestro Dios».