Ang Sulat ni Jeremias sa mga Ginbihag
1Didto sa Jerusalem, nagsulat si Jeremias para sa mga manugdumala, mga pari, mga propeta, kag sa iban pa nga ginbihag ni Nebucadnezar sa Babilonia halin sa Jerusalem. 2Ginsulat niya ini pagkatapos nga ginbihag si Haring Jehoyakin, ang iya iloy, ang mga opisyal sang palasyo, ang mga pangulo sang Juda kag Jerusalem, kag ang hanas nga mga panday kag mga trabahador. 3Ginhatag ni Jeremias ang sulat kay Elasa nga anak ni Shafan kag kay Gemaria nga anak ni Hilkia. Ini sila ginpadala ni Haring Zedekia sang Juda kay Nebucadnezar sa Babilonia. Amo ini ang iya sulat:
4Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, sa tanan nga taga-Jerusalem nga iya ginpabihag sa Babilonia: 5“Magpatindog kamo sang mga balay kag dira mag-estar. Magpananom kamo kag magkaon sang inyo patubas. 6Magpangasawa kag magpamana kamo, kag magpamata. Paasawaha ukon papamanaha man ninyo ang inyo mga anak agod magpamata man sila. Magmuad kag magdamo kamo. 7Buligi ninyo nga magmaayo kag magmainuswagon ang siyudad nga sa diin ginpabihag ko kamo. Pangamuyui ninyo ini, kay kon mag-uswag ini, mag-uswag man kamo.”
8Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: “Indi kamo magpatalang sa mga propeta ukon sa mga manugpakot nga kaupod ninyo. Indi man kamo magpamati sa ila mga damgo, 9kay nagasugid sila sang kabutigan sa akon ngalan. Wala ko sila ginpadala. 10Ako, ang Ginoo, nagasiling nga pagkatapos sang 70 ka tuig nga pagpanakop sang Babilonia, balikan ko kamo kag tumanon ko ang akon ginpromisa nga dal-on kamo pabalik sa inyo nga lugar. 11Nahibaluan ko kon paano ko tumanon ang akon mga plano para sa inyo—plano sa pagpauswag sa inyo kag indi sa paghalit, plano sa paghatag sa inyo sang paglaom nga may maayo kamo nga palaabuton. 12Dayon magapanawag kamo kag magapangamuyo sa akon, kag pamatian ko kamo. 13Kon magadangop kamo sa akon sing tinagipusuon, buligan ko kamo. 14Huo, buligan ko gid kamo kag pabalikon ko kamo sa inyo duta halin sa pagkabihag.29:14 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang inyo maayo nga kahimtangan. Tipunon ko kamo halin sa nagkalain-lain nga mga nasyon nga sa diin ginpalapta ko kamo, kag ibalik sa inyo kaugalingon nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
15“Basi masiling kamo nga ginpadal-an ko kamo sang mga propeta dira sa Babilonia. 16Pero amo ini ang ginasiling ko parte sa hari nga naghalin sa kaliwat ni David kag sa tanan ninyo nga mga kasimanwa nga nabilin sa siyudad sang Jerusalem, nga wala mabihag kaupod ninyo: 17Padal-an ko sila sang inaway, gutom kag balatian. Mangin pareho sila sa dunot nga higos nga indi gid makaon. 18Huo, lagson ko sila sang inaway, gutom kag balatian, kag mangin makangilil-ad sila sa tanan nga ginharian. Tabugon ko sila sa bisan diin nga nasyon, kag didto pakamalauton sila, kangil-aran, tamayon, kag yagutaon. 19Kay wala sila magpamati sa akon mga pulong nga permi ko ginahambal sa ila paagi sa akon mga alagad nga mga propeta. Kag bisan kamo nga mga ginbihag wala man magpamati. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
20Gani pamati kamo sa ginasiling sang Ginoo, kamo nga mga ginpabihag niya halin sa Jerusalem pa-Babilonia. 21Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte kay Ahab nga anak ni Kolaya kag kay Zedekia nga anak ni Maasea, “Ini nga mga tawo nagasugid sa inyo sang kabutigan sa akon ngalan. Gani itugyan ko sila kay Haring Nebucadnezar sang Babilonia kag ipapatay niya sila sa inyo mismo atubangan. 22Ang ila dangatan gamiton sang mga taga-Juda nga ginbihag sa Babilonia sa pagpakamalaot sa iban. Magasiling sila, ‘Kabay pa nga patyon ka sang Ginoo pareho kay Zedekia kag kay Ahab nga ginsunog sang hari sang Babilonia.’ 23Matabo ini sa ila kay nakahimo sila sang makahuluya nga butang sa Israel. Nagpanginbabayi sila sa asawa sang iban kag naghambal sang kabutigan sa akon ngalan, nga wala ko gid ginsugo nga himuon nila. Nahibaluan ko gid ining ila mga ginhimo kag makapamatuod ako kontra sa ila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
Ang Mensahi para kay Shemaya
24Ginsugo ako sang Ginoo nga ihambal ini nga mensahi kay Shemaya nga taga-Nehelam: 25“Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: Nagpadala ka sang sulat sa imo lang awtoridad kay Zefanias nga anak ni Maasea nga pari, kag nagpadala ka sang mga kopya sa iban pa nga mga pari, kag sa tanan nga katawhan sang Jerusalem. Amo ini ang imo sulat kay Zefanias, 26‘Ginpili ka sang Ginoo sa pagbulos kay Jehoyada bilang pari nga manugdumala sang templo. Katungdanan mo ang pagdakop kag pagkadena sa kay bisan sin-o nga buang-buang nga nagapakapropeta. 27Ti ngaa wala mo pagtapnaa si Jeremias nga taga-Anatot, nga nagapakapropeta dira sa inyo? 28Nagsulat pa gani siya sa amon diri sa Babilonia nga madugay pa kami kuno diri. Suno sa iya, magpatindog kami sang mga balay kag diri mag-estar, kag magpananom kag magkaon sang amon patubas.’ ”
29Sang mabaton ni Zefanias nga pari ang sulat ni Shemaya, ginbasa niya ini kay Propeta Jeremias. 30Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 31“Ipadala ining akon mensahi sa tanan nga ginbihag. Silinga sila nga amo ini ang akon ginasiling parte kay Shemaya nga taga-Nehelam: Wala ko ginpadala si Shemaya nga maghambal sa inyo. Ginpapati niya kamo sa iya kabutigan. 32Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga silutan ko gid siya kag ang iya mga kaliwat. Wala gid sing bisan isa sa iya mga kaliwat nga mabilin ukon makakita sang maayo nga mga butang nga akon pagahimuon sa inyo, kay gintudluan niya kamo nga magrebelde sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
Uma carta aos exilados
1-2Depois de Jeconias, da rainha-mãe, dos chefes da administração pública, dos anciãos e dos artífices terem sido deportados para a Babilónia por Nabucodonozor, Jeremias escreveu-lhes uma carta de Jerusalém endereçada aos sacerdotes, aos profetas e a todo o povo. 3Mandou a carta por intermédio de Elasá, filho de Safã, e de Gemarias, filho de Hilquias, quando estes foram à Babilónia como embaixadores do rei Zedequias junto de Nabucodonozor. Era este o conteúdo da carta:
4O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, envia esta mensagem a todos os cativos de Jerusalém que foram exilados para a Babilónia. 5“Construam as vossas casas, não tenham receio de fazer projetos a longo prazo; plantem pomares, pois hão de ficar aí muitos anos. 6Podem casar e ter filhos; procurem maridos e mulheres para estes últimos e façam-se rodear de netos. Multipliquem-se e não decaiam! 7Trabalhem para a paz e a prosperidade da Babilónia. Orem por ela, porque se a Babilónia tiver paz, vocês também terão.” 8Porque o Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: “Não deixem os falsos profetas e os bruxos que estão no vosso meio enganar-vos. Não prestem atenção aos sonhos e visões que eles inventam. 9Pois profetizam mentiras em meu nome. Eu não os enviei, diz o Senhor.”
10Diz ainda o Senhor: “Quando passarem 70 anos na Babilónia, irei em vossa ajuda, cumprirei a minha promessa e vos trarei para casa. 11Porque não me esqueci dos planos que fiz a vosso respeito, planos de bem e não de mal, para vos dar um futuro e uma esperança. 12Nesses dias, quando orarem a mim, eu vos ouvirei. 13Encontrar-me-ão quando me buscarem de todo o vosso coração, com toda a diligência. 14Sim, diz o Senhor, serei achado por vocês e porei fim à vossa escravidão; restaurarei a vossa situação; juntar-vos-ei das nações para onde vos enviei e hei de trazer-vos de novo para a vossa terra natal.
15Mas agora, porque aceitam falsos profetas, no vosso meio, que dizem que o Senhor os enviou? 16Vou mandar guerra, fome e pestilências sobre o povo que aqui ficou em Jerusalém, sobre os vossos parentes que não foram exilados para a Babilónia e sobre o rei que se senta no trono de David. 17Farei com eles o que se faz a figos podres que já não se podem comer. 18Lançá-los-ei pelo mundo fora e em todas as nações onde os colocarei hão de ser amaldiçoados, desprezados e humilhados. 19Porque se recusaram ouvir-me, ainda que lhes tenha falado múltiplas vezes pela voz dos meus profetas.”
20Por isso, ouçam a palavra do Senhor, todos os habitantes de Jerusalém exilados na Babilónia! 21O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz isto acerca dos vossos falsos profetas, de Acabe, filho de Colaías, e Zedequias, filho de Maaseias: “Vos declaram mentiras em meu próprio nome. Vejam, entregá-los-ei a Nabucodonozor, rei da Babilónia, e ele os matará à vossa frente. 22O seu destino tornar-se-á num provérbio, significativo de todo o mal, de tal maneira que quem quiser amaldiçoar outra pessoa dirá: ‘O Senhor te faça como fez a Zedequias e a Acabe, a quem o rei da Babilónia queimou vivos!’ 23Porque estes homens fizeram uma coisa terrível entre o meu povo. Cometeram adultérios com as mulheres dos seus próximos e mentiram em meu nome. Sei tudo isto, porque vejo tudo o que acontece!, diz o Senhor.”
A mensagem para Semaías
24E diz isto a Semaías, o neelamita: 25O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: Sei que escreveste uma carta ao sacerdote Sofonias, filho de Maaseias, e enviaste cópias a todos os outros sacerdotes, assim como a toda a gente em Jerusalém. Nessa carta dizias a Sofonias:
26O Senhor te designou sacerdote, para substituíres Jeoiada como responsável do templo do Senhor. Será da tua responsabilidade prender todo o louco que se considera profeta, encarcerá-lo e pô-lo incomunicável. 27Porque é que não fizeste nada com esse pretenso profeta que é Jeremias de Anatote? 28Porque ele escreveu-nos para aqui, para a Babilónia, dizendo que o nosso cativeiro seria longo e que devíamos construir casas com carácter permanente, e fazer planos a longo prazo para a nossa vida aqui, e que devíamos plantar pomares, porque haveríamos de comer dos seus frutos durante muito tempo.
29Sofonias levou, entretanto, esta mesma carta a Jeremias e leu-lha. 30Foi então que o Senhor deu a Jeremias esta mensagem: 31“Manda uma carta aberta a todos os exilados da Babilónia e diz-lhes: O Senhor diz que, visto que Semaías, o neelamita, profetizou, quando eu não lhe transmiti nada, e vos enganou, levando-vos a acreditar em mentiras, 32castigá-lo-ei, a ele e à sua família. Nenhum dos seus descendentes verá o bem que espero dar ao meu povo, porque vos ensinou a rebelarem-se contra o Senhor.”
