Jeremias 25 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 25:1-38

Ang 70 ka Tuig nga Pagkabihag

1Ini nga mensahi nga para sa katawhan sang Juda ginhatag sang Ginoo kay Jeremias sang ikaapat nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda. Ini amo ang nahauna nga tuig sang paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia.

2Nagsiling si Propeta Jeremias sa tanan nga katawhan sang Juda kag sa tanan nga nagaestar sa Jerusalem: 3Sa sulod sang 23 ka tuig—halin sang ika-13 nga tuig sang paghari ni Josia nga anak ni Amon sa Juda hasta subong—nagapakighambal ang Ginoo sa akon. Kag padayon ko nga ginasugid sa inyo ang iya ginasiling, pero wala gid kamo magpamati. 4Kag bisan padayon nga ginpadala sang Ginoo sa inyo ang tanan niya nga alagad nga mga propeta, wala gihapon kamo magsapak ukon magpamati. 5Nagsiling ang Ginoo paagi sa sini nga mga propeta, “Magbiya na kamo sa inyo malaot nga pagginawi kag mga binuhatan agod padayon kamo nga makaestar hasta san-o sa duta nga ginhatag ko sa inyo kag sa inyo mga katigulangan. 6Indi kamo mag-alagad kag magsimba sa mga dios-dios. Indi ninyo ako pagpaakiga sa mga dios-dios nga inyo lang ginhimo, agod indi ko kamo pagsilutan.”

7Pero wala gid kamo magpamati sa Ginoo. Ginpaakig gid ninyo siya paagi sa inyo ginhimo nga mga dios-dios. Gani kamo mismo ang nagdala sang silot sa inyo kaugalingon. 8Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Tungod wala kamo magpamati sa akon mga mensahi, 9ipasalakay ko kamo sa mga katawhan sa aminhan nga ginapanguluhan sang akon alagad nga si Haring Nebucadnezar sang Babilonia. Salakayon nila ini nga duta kag ang tanan nga pumuluyo sini, pati ang tanan nga nasyon sa palibot sini. Laglagon ko kamo sing bug-os, kag maurungan gid ang mga tawo sa matabo sa inyo kag tamayon nila kamo. Huo, malaglag gid kamo hasta san-o. 10Indi na kamo magkinasadya ukon magkinalipay. Indi na mabatian ang pagkinasadya sang bag-ong kasal. Wala na sing may maggaling sang trigo ukon magpasiga sang suga kon gab-i. 11Mangin mamingaw ining bug-os nga duta. Ini nga nasyon kag ang mga nasyon sa palibot sini magaalagad sa hari sang Babilonia sa sulod sang 70 ka tuig.

12“Pero pagkatapos sang 70 ka tuig, silutan ko ang hari sang Babilonia kag ang iya katawhan tungod sa ila sala. Himuon ko man nga mamingaw ang ila nasyon hasta san-o. 13Ipaagom ko sa ila nasyon ang tanan nga butang nga ginhambal ko kontra sa ila kag sa iban nga mga nasyon, nga ginpanghambal ni Jeremias kag nasulat sa sini nga libro. 14Ulipunon sila sang madamo nga nasyon kag sang gamhanan nga mga hari. Silutan ko sila suno sa ila mga ginhimo.”

Ang Kupa nga Puno sang Kaakig sang Dios

15Nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel sa akon, “Kuhaa sa akon kamot ining kupa nga puno sang akon kaakig kag ipainom sa tanan nga nasyon nga sa diin ginapadala ko ikaw. 16Kon makainom sila sini, magaduling-duling sila nga daw sa buang tungod sa inaway nga ipadala ko sa ila.”

17Gani ginkuha ko ang kupa sa kamot sang Ginoo kag ginpainom sa tanan nga nasyon nga sa diin ginpadala niya ako. 18Ginpainom ko ang Jerusalem, kag ang mga banwa sang Juda, pati ang ila mga hari kag mga opisyal, agod malaglag sila. Maurungan gid ang mga tawo sa matabo sa ila. Tamayon sila kag pakamalauton, subong man sang ginahimo karon sa ila. 19Ginpainom ko man ang Faraon nga hari sang Egipto, ang iya mga opisyal, mga pangulo kag ang tanan niya nga katawhan, 20pati ang tanan nga indi Egiptohanon nga nagaestar didto. Ginpainom ko man ang mga hari kag mga katawhan sang masunod nga mga lugar: Uz, mga banwa sang Filistia (nga ang mga hari sini nagdumala sa Ashkelon, Gaza, Ekron, kag Ashdod), 21Edom, Moab, Ammon, 22Tyre, Sidon, mga lugar sa tabok sang dagat, 23Dedan, Tema, Buz, mga malayo nga lugar,25:23 mga malayo nga lugar: sa literal, ang mga nagapautod sang ila patilya. 24Arabia, mga tribo sa desierto, 25Zimri, Elam, Media, 26mga lugar sa aminhan, malayo man ukon malapit—ang tanan nga ginharian sa kalibutan. Kag ang katapusan amo ang Babilonia.

27Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ihambal sa sini nga mga nasyon nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling: Sige, mag-inom kamo sa kupa sang akon kaakig hasta nga magkalahubog kamo, magsululuka, magkalatumba kag indi na makabangon pa, tungod kay padal-an ko kamo sang inaway.

28“Pero kon indi gani sila mag-inom, silinga sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling: Kinahanglan nga mag-inom kamo! 29Tan-awa ninyo! Ginasuguran ko na ang pagpadala sang kalaglagan sa Jerusalem, ang siyudad nga akon ginpili para padunggan ako. Karon nagahunahuna bala kamo nga indi ko kamo pagsilutan? Silutan ko gid kamo! Kay paawayon ko ang tanan nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.

30“Jeremias, isugid sa ila ang tanan ko nga ginsiling, kag silinga sila: Magangurob ang Ginoo halin sa langit; ang iya tingog magadaguob halin sa iya balaan nga puluy-an. Magangurob siya sing mabaskog sa iya katawhan. Magasinggit siya sa tanan nga nagaestar sa kalibutan pareho sang tawo nga nagasinggit samtang nagalinas sang ubas. 31Ang iya tingog mabatian sa bug-os nga kalibutan,25:31 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. kay iakusar niya ang mga nasyon. Sentensyahan niya ang tanan nga katawhan, kag pamatyon ang mga malaot sa inaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

32Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo nga Makagagahom: “Mag-andam kamo! Ang kalaglagan magaabot sa nagkalain-lain nga mga nasyon pareho sang mabaskog nga bagyo nga halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan.”

33Sa sina nga adlaw madamo ang pamatyon sang Ginoo, sa bagay nga ang mga bangkay magalalapta sa punta kag punta sang kalibutan. Wala gid sing may magpangasubo ukon magtipon ukon maglubong sa ila. Pabay-an lang sila pareho sang mga ipot sa palahalban.

34Kamo nga mga pangulo, maghibi kamo sing tudo kag magligid sa yab-ok sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Kay nag-abot na ang tion sa pagpatay sa inyo pareho sang pag-ihaw sang karnero. Malaglag kamo pareho sang espesyal nga kolon nga nabuka. 35Wala gid kamo sing lugar nga mapalagyuhan ukon madalaganan. 36Mabatian ang inyo mga paghibi kag pag-ugayong, kay ginlaglag sang Ginoo ang inyo katawhan. 37Ang mabuganaon nga palahalban mangin desierto tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo. 38Pareho siya sang leon nga nagguwa sa iya palanaguan sa pagpangita sang tulukbon. Mangin mamingaw ang inyo duta tungod sa pagsalakay sang kaaway, kag tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 25:1-38

Setenta años de cautiverio

1Esta es la palabra que vino a Jeremías en relación a todo el pueblo de Judá. La recibió en el año cuarto del reinado de Joacim hijo de Josías, rey de Judá, es decir, durante el año primero del reinado de Nabucodonosor, rey de Babilonia. 2El profeta Jeremías dijo lo siguiente a todo el pueblo de Judá y a todos los habitantes de Jerusalén: 3«Desde el año trece de Josías hijo de Amón, rey de Judá, hasta el día de hoy —¡y conste que ya han pasado veintitrés años!—, el Señor me ha dirigido su palabra, y yo os he hablado en repetidas ocasiones, pero no me habéis hecho caso.

4»Además, una y otra vez el Señor os ha enviado a sus siervos los profetas, pero no les habéis escuchado ni les habéis prestado atención. 5Ellos os exhortaban: “Dejad ya vuestro mal camino y vuestras malas acciones. Así podréis habitar en la tierra que, desde siempre y para siempre, el Señor os ha dado a vosotros y a vuestros antepasados. 6No vayáis tras otros dioses para servirles y adorarlos; no me irritéis con la obra de vuestras manos, y no os haré ningún mal”.

7»Pero no me obedecisteis —afirma el Señor—, sino que me irritasteis con la obra de vuestras manos, para vuestra propia desgracia.

8»Por eso, así dice el Señor Todopoderoso: “Por cuanto no habéis obedecido mis palabras, 9yo haré que vengan todos los pueblos del norte, y también mi siervo Nabucodonosor, rey de Babilonia. Los traeré contra este país, contra sus habitantes y contra todas las naciones vecinas, y los destruiré por completo: ¡los convertiré en objeto de horror, de burla y de eterna desolación! —afirma el Señor—. 10Haré que desaparezcan entre ellos los gritos de gozo y alegría, los cantos de bodas, el ruido del molino y la luz de la lámpara. 11Todo este país quedará reducido a horror y desolación, y estas naciones servirán al rey de Babilonia durante setenta años”.

12»Pero, cuando se hayan cumplido los setenta años, yo castigaré por su iniquidad al rey de Babilonia y a aquella nación, país de los caldeos, y los convertiré en desolación perpetua —afirma el Señor—. 13Haré que vengan sobre ese país todas las amenazas que le anuncié, y todo lo que está registrado en este libro y que Jeremías ha profetizado contra las naciones. 14Los caldeos, a su vez, caerán bajo el yugo de muchas naciones y reyes poderosos. Así les daré lo que merecen su conducta y sus hechos».

15El Señor, el Dios de Israel, me dijo: «Toma de mi mano esta copa del vino de mi ira, y dásela a beber a todas las naciones a las que yo te envíe. 16Cuando ellas la beban, se tambalearán y perderán el juicio, a causa de la espada que voy a enviar contra ellos».

17Tomé de la mano del Señor la copa, y se la di a beber a todas las naciones a las cuales el Señor me envió: 18a Jerusalén y a las ciudades de Judá, a sus reyes y a sus jefes, para convertirlos en ruinas, en motivo de horror, burla y maldición, como hoy se puede ver. 19También se la di a beber al faraón, rey de Egipto, y a sus siervos y jefes y a todo su pueblo; 20a todos los forasteros, a todos los reyes del país de Uz, y a todos los reyes del país de los filisteos: a los de Ascalón, Gaza y Ecrón, y a los sobrevivientes de Asdod; 21a Edom y Moab, y a los hijos de Amón; 22a todos los reyes de Tiro y de Sidón; a todos los reyes de las costas al otro lado del mar; 23a Dedán, Temá y Buz; a todos los pueblos que se rapan las sienes; 24a todos los reyes de Arabia; a todos los reyes de las diferentes tribus del desierto; 25a todos los reyes de Zimri, Elam y Media; 26a todos los reyes del norte, cercanos o lejanos entre sí, y a todos los reinos que están sobre la faz de la tierra. Y después de ellos beberá el rey de Sesac.25:26 Sesac es un criptograma que alude a Babilonia.

27«Tú les dirás: “Así dice el Señor Todopoderoso, el Dios de Israel: ‘Bebed, emborrachaos, vomitad y caed para no levantaros más, por causa de la espada que envío contra vosotros’ ”. 28Pero, si se niegan a tomar de tu mano la copa y beberla, tú les dirás: “Así dice el Señor Todopoderoso: ‘¡Tendréis que beberla!’ 29Desataré calamidades contra la ciudad que lleva mi nombre. ¿Y creéis vosotros que no os voy a castigar? Al contrario, seréis castigados —afirma el Señor Todopoderoso—, porque yo desenvaino la espada contra todos los habitantes de la tierra”.

30»Tú, Jeremías, profetiza contra ellos todas estas palabras:

»“Ruge el Señor desde lo alto;

desde su santa morada hace tronar su voz.

Ruge violento contra su rebaño;

grita como los que pisan la uva,

contra todos los habitantes del mundo.

31El estruendo llega hasta los confines de la tierra,

porque el Señor litiga contra las naciones;

enjuicia a todos los mortales,

y pasa por la espada a los malvados”»,

afirma el Señor.

32Así dice el Señor Todopoderoso:

«La calamidad se extiende de nación en nación;

una terrible tempestad se desata

desde los confines de la tierra».

33En aquel día, las víctimas del Señor quedarán tendidas de un extremo a otro de la tierra. Nadie las llorará ni las recogerá ni las enterrará; se quedarán sobre la faz de la tierra, como el estiércol.

34Gemid, pastores, y clamad;

revolcaos en el polvo, jefes del rebaño,

porque os ha llegado el día de la matanza;

seréis dispersados, y caeréis como carneros escogidos.25:34 carneros escogidos (LXX); vasijas escogidas (TM).

35Los pastores no tendrán escapatoria;

no podrán huir los jefes del rebaño.

36Escuchad el clamor de los pastores

y el gemido de los jefes del rebaño,

porque el Señor destruye sus pastizales.

37Las hermosas praderas son asoladas,

a causa de la ardiente ira del Señor.

38Como león que deja abandonada su guarida,

el Señor ha dejado desolado su país,

a causa de la espada25:38 la espada (mss. hebreos, LXX y Targum; véanse también Jer 46:16 y 50:16); la ira (TM). devastadora,

a causa de la ardiente ira del Señor.