Jeremias 25 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 25:1-38

Ang 70 ka Tuig nga Pagkabihag

1Ini nga mensahi nga para sa katawhan sang Juda ginhatag sang Ginoo kay Jeremias sang ikaapat nga tuig sang paghari ni Jehoyakim nga anak ni Josia sa Juda. Ini amo ang nahauna nga tuig sang paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia.

2Nagsiling si Propeta Jeremias sa tanan nga katawhan sang Juda kag sa tanan nga nagaestar sa Jerusalem: 3Sa sulod sang 23 ka tuig—halin sang ika-13 nga tuig sang paghari ni Josia nga anak ni Amon sa Juda hasta subong—nagapakighambal ang Ginoo sa akon. Kag padayon ko nga ginasugid sa inyo ang iya ginasiling, pero wala gid kamo magpamati. 4Kag bisan padayon nga ginpadala sang Ginoo sa inyo ang tanan niya nga alagad nga mga propeta, wala gihapon kamo magsapak ukon magpamati. 5Nagsiling ang Ginoo paagi sa sini nga mga propeta, “Magbiya na kamo sa inyo malaot nga pagginawi kag mga binuhatan agod padayon kamo nga makaestar hasta san-o sa duta nga ginhatag ko sa inyo kag sa inyo mga katigulangan. 6Indi kamo mag-alagad kag magsimba sa mga dios-dios. Indi ninyo ako pagpaakiga sa mga dios-dios nga inyo lang ginhimo, agod indi ko kamo pagsilutan.”

7Pero wala gid kamo magpamati sa Ginoo. Ginpaakig gid ninyo siya paagi sa inyo ginhimo nga mga dios-dios. Gani kamo mismo ang nagdala sang silot sa inyo kaugalingon. 8Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Tungod wala kamo magpamati sa akon mga mensahi, 9ipasalakay ko kamo sa mga katawhan sa aminhan nga ginapanguluhan sang akon alagad nga si Haring Nebucadnezar sang Babilonia. Salakayon nila ini nga duta kag ang tanan nga pumuluyo sini, pati ang tanan nga nasyon sa palibot sini. Laglagon ko kamo sing bug-os, kag maurungan gid ang mga tawo sa matabo sa inyo kag tamayon nila kamo. Huo, malaglag gid kamo hasta san-o. 10Indi na kamo magkinasadya ukon magkinalipay. Indi na mabatian ang pagkinasadya sang bag-ong kasal. Wala na sing may maggaling sang trigo ukon magpasiga sang suga kon gab-i. 11Mangin mamingaw ining bug-os nga duta. Ini nga nasyon kag ang mga nasyon sa palibot sini magaalagad sa hari sang Babilonia sa sulod sang 70 ka tuig.

12“Pero pagkatapos sang 70 ka tuig, silutan ko ang hari sang Babilonia kag ang iya katawhan tungod sa ila sala. Himuon ko man nga mamingaw ang ila nasyon hasta san-o. 13Ipaagom ko sa ila nasyon ang tanan nga butang nga ginhambal ko kontra sa ila kag sa iban nga mga nasyon, nga ginpanghambal ni Jeremias kag nasulat sa sini nga libro. 14Ulipunon sila sang madamo nga nasyon kag sang gamhanan nga mga hari. Silutan ko sila suno sa ila mga ginhimo.”

Ang Kupa nga Puno sang Kaakig sang Dios

15Nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel sa akon, “Kuhaa sa akon kamot ining kupa nga puno sang akon kaakig kag ipainom sa tanan nga nasyon nga sa diin ginapadala ko ikaw. 16Kon makainom sila sini, magaduling-duling sila nga daw sa buang tungod sa inaway nga ipadala ko sa ila.”

17Gani ginkuha ko ang kupa sa kamot sang Ginoo kag ginpainom sa tanan nga nasyon nga sa diin ginpadala niya ako. 18Ginpainom ko ang Jerusalem, kag ang mga banwa sang Juda, pati ang ila mga hari kag mga opisyal, agod malaglag sila. Maurungan gid ang mga tawo sa matabo sa ila. Tamayon sila kag pakamalauton, subong man sang ginahimo karon sa ila. 19Ginpainom ko man ang Faraon nga hari sang Egipto, ang iya mga opisyal, mga pangulo kag ang tanan niya nga katawhan, 20pati ang tanan nga indi Egiptohanon nga nagaestar didto. Ginpainom ko man ang mga hari kag mga katawhan sang masunod nga mga lugar: Uz, mga banwa sang Filistia (nga ang mga hari sini nagdumala sa Ashkelon, Gaza, Ekron, kag Ashdod), 21Edom, Moab, Ammon, 22Tyre, Sidon, mga lugar sa tabok sang dagat, 23Dedan, Tema, Buz, mga malayo nga lugar,25:23 mga malayo nga lugar: sa literal, ang mga nagapautod sang ila patilya. 24Arabia, mga tribo sa desierto, 25Zimri, Elam, Media, 26mga lugar sa aminhan, malayo man ukon malapit—ang tanan nga ginharian sa kalibutan. Kag ang katapusan amo ang Babilonia.

27Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ihambal sa sini nga mga nasyon nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling: Sige, mag-inom kamo sa kupa sang akon kaakig hasta nga magkalahubog kamo, magsululuka, magkalatumba kag indi na makabangon pa, tungod kay padal-an ko kamo sang inaway.

28“Pero kon indi gani sila mag-inom, silinga sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling: Kinahanglan nga mag-inom kamo! 29Tan-awa ninyo! Ginasuguran ko na ang pagpadala sang kalaglagan sa Jerusalem, ang siyudad nga akon ginpili para padunggan ako. Karon nagahunahuna bala kamo nga indi ko kamo pagsilutan? Silutan ko gid kamo! Kay paawayon ko ang tanan nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.

30“Jeremias, isugid sa ila ang tanan ko nga ginsiling, kag silinga sila: Magangurob ang Ginoo halin sa langit; ang iya tingog magadaguob halin sa iya balaan nga puluy-an. Magangurob siya sing mabaskog sa iya katawhan. Magasinggit siya sa tanan nga nagaestar sa kalibutan pareho sang tawo nga nagasinggit samtang nagalinas sang ubas. 31Ang iya tingog mabatian sa bug-os nga kalibutan,25:31 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. kay iakusar niya ang mga nasyon. Sentensyahan niya ang tanan nga katawhan, kag pamatyon ang mga malaot sa inaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

32Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo nga Makagagahom: “Mag-andam kamo! Ang kalaglagan magaabot sa nagkalain-lain nga mga nasyon pareho sang mabaskog nga bagyo nga halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan.”

33Sa sina nga adlaw madamo ang pamatyon sang Ginoo, sa bagay nga ang mga bangkay magalalapta sa punta kag punta sang kalibutan. Wala gid sing may magpangasubo ukon magtipon ukon maglubong sa ila. Pabay-an lang sila pareho sang mga ipot sa palahalban.

34Kamo nga mga pangulo, maghibi kamo sing tudo kag magligid sa yab-ok sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Kay nag-abot na ang tion sa pagpatay sa inyo pareho sang pag-ihaw sang karnero. Malaglag kamo pareho sang espesyal nga kolon nga nabuka. 35Wala gid kamo sing lugar nga mapalagyuhan ukon madalaganan. 36Mabatian ang inyo mga paghibi kag pag-ugayong, kay ginlaglag sang Ginoo ang inyo katawhan. 37Ang mabuganaon nga palahalban mangin desierto tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo. 38Pareho siya sang leon nga nagguwa sa iya palanaguan sa pagpangita sang tulukbon. Mangin mamingaw ang inyo duta tungod sa pagsalakay sang kaaway, kag tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 25:1-38

Семьдесят лет плена

1Вот откровение обо всём народе Иудеи, которое было Иеремии в четвёртом году правления иудейского царя Иоакима, сына Иосии (в 605 г. до н. э.), это был первый год правления Навуходоносора, царя Вавилона. 2Пророк Иеремия пересказал его всему народу Иудеи и всем жителям Иерусалима:

3– Двадцать три года, начиная с тринадцатого года правления иудейского царя Иосии, сына Амона (с 627 г. до н. э.), и до сегодняшнего дня мне открывалось слово Вечного, и я говорил вам снова и снова, но вы не слушали. 4Вечный снова и снова посылал к вам Своих рабов пророков, но вы не слушали их и даже не обращали внимания. 5Они говорили: «Откажитесь каждый от своего злого пути и злых деяний и живите на земле, которую Вечный отдал вам и вашим предкам навеки. 6Не следуйте за чужими богами, не служите и не поклоняйтесь им; не вызывайте Мой гнев делами ваших рук, и Я не причиню вам зла».

7– Но вы не слушали Меня, – возвещает Вечный, – вы вызывали Мой гнев делами ваших рук и сами навели на себя беду.

8Поэтому так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– За то, что вы не слушали Моих слов, 9Я призову все северные народы и Моего раба Навуходоносора, царя Вавилона, – возвещает Вечный, – и нашлю их на эту страну и всех её обитателей и на все окрестные народы. Я уничтожу их полностью и сделаю их предметом ужаса и издевательств, и станут они руинами навеки. 10Я лишу их веселья и радости, утихнут там голоса жениха и невесты и звуки жерновов, и светильники погаснут. 11Вся страна будет опустошена и страшна, а эти народы будут семьдесят лет служить царю Вавилона. 12Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение. 13Я наведу на эту страну все невзгоды, которые Я предрёк ей, всё, что записано в этом свитке и возвещено устами Иеремии против всех народов. 14Ведь их самих поработят многочисленные народы и великие цари; Я воздам им по их поступкам и по делам их рук.

Чаша гнева Вечного

15Так сказал мне Вечный, Бог Исраила:

– Прими из Моей руки эту чашу, наполненную вином Моей ярости, и напои из неё все народы, к которым Я тебя посылаю. 16Выпьют они и зашатаются и потеряют рассудок, увидев меч, который Я пошлю на них.

17И я принял чашу из руки Вечного и напоил из неё все народы, к которым Он меня послал, – 18Иерусалим и города Иудеи, их царей и вельмож, чтобы погубить и сделать их предметом ужаса, издевательств и проклятий, как видно уже сегодня; 19фараона, царя Египта, его слуг, приближённых, и весь его народ, 20и всех чужеземцев, живущих у него; всех царей страны Уц; всех царей филистимских (из городов Ашкелона, Газы, Экрона и тех, кто уцелел в Ашдоде); 21страны Эдом, Моав и Аммон; 22всех царей Тира и Сидона; царей прибрежных земель за морем; 23страны Дедан, Тема, Буз и всех, кто стрижёт волосы на висках25:23 См. сноску на 9:26.; 24всех царей Аравии и всех царей различных племён, живущих в пустыне; 25всех царей стран Зимри, Елама и Мидии, 26и всех царей севера, и близких, и далёких, одного за другим – все царства, которые находятся на земле. А после всех будет пить и царь Вавилона25:26 Букв.: «Шешаха». Это криптограмма, обозначающая Вавилон..

27– Потом скажи им: Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила: «Пейте, опьянейте, и изблюйте, и падите, чтобы больше не встать от меча, который Я на вас посылаю». 28А если они откажутся принять чашу у тебя из руки и выпить, скажи им: Так говорит Вечный, Повелитель Сил: «Вы непременно выпьете! 29Я насылаю беду на Иерусалим, место Моего пребывания, и останетесь ли вы безнаказанными? Вы не останетесь безнаказанными, потому что Я призываю меч на всех жителей земли», – возвещает Вечный, Повелитель Сил.

30– Итак, пророчествуй им все эти слова. Скажи им:

«Вечный возгремит с высот,

возвысит голос из святого жилища,

страшно возгремит на Свою страну;

воскликнет, как топчущий виноград,

на всех, кто живёт на земле.

31Грохот пройдёт до края земли,

потому что у Вечного тяжба с народами;

Он будет судиться с каждым

и грешных предаст мечу», –

возвещает Вечный.

32Так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– Смотрите, идёт беда

от народа к народу;

поднимается страшная буря

от краёв земли.

33В то время сражённые Вечным будут лежать повсюду – от края и до края земли. Не будут они ни оплаканы, ни собраны, ни похоронены, а будут лежать на земле, как отбросы.

34Плачьте, пастухи, стенайте;

обваляйтесь в золе, вожди стада,

так как пробил час вашего заклания;

вы падёте и разобьётесь, как драгоценные сосуды.

35Не будет убежища пастухам

и спасения вождям стада.

36Слышен плач пастухов,

стенания вождей стада –

Вечный уничтожил их выгон.

37Гибнут мирные выпасы

из-за пылающего гнева Его.

38Он – как лев, покинувший своё логово,

и земля пришла в запустение

от меча25:38 Или: «гнева». гонителя

и от пылающего гнева Его.