Jeremias 20 – HLGN & TNCV

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 20:1-18

Si Jeremias kag si Pashur

1Ang pari nga si Pashur, nga anak ni Imer, amo sadto ang pinakamataas nga opisyal sa templo sang Ginoo. Sang mabatian niya ang mga ginpanghambal ni Jeremias, 2ginpahanot niya siya kag ginpapriso didto sa puwertahan sang templo sang Ginoo nga ginatawag Puwertahan ni Benjamin. 3Pagkaaga, ginpaguwa ni Pashur si Jeremias. Nagsiling si Jeremias sa iya, “Pashur, gin-ilisan na sang Ginoo ang imo ngalan. Tawgon ka na subong nga Magor Misabib.20:3 Magor Misabib: buot silingon sa Hebreo, napalibutan sang kahadlok. 4Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Kahadlukan mo ang imo kahimtangan kag ang kahimtangan sang tanan mo nga abyan. Makita mo mismo sila nga pamatyon sang ila mga kaaway sa inaway. Itugyan ko ang bug-os nga Juda sa hari sang Babilonia. Ang iban nga mga pumuluyo sini iya pamatyon kag ang iban pagabihagon. 5Ipaagaw ko sa mga kaaway ang tanan nga manggad sang sini nga siyudad sang Jerusalem—ang tanan nila nga pinangabudlayan, ang tanan nga malahalon nga mga butang pati ang tanan nga manggad sang mga hari sang Juda. Dal-on ini tanan sang mga kaaway sa Babilonia. 6Kag pati ikaw, Pashur, kag ang bug-os mo nga panimalay, pagadal-on sa Babilonia. Didto ka mapatay kag ilubong, pati ang tanan mo nga abyan nga imo gintagnaan sing butig.”

Nagreklamo si Jeremias sa Dios

7O Ginoo, gindayaan kag gindaog mo ako. Nangin kaladlawan ako sa mga tawo, kag wala sing untat ang ila pagyaguta sa akon. 8Kon maghambal ako ginasinggit ko gid ang mensahi parte sa pagpamintas kag pagpanglaglag. Kag ining imo mensahi amo ang naghimo sa akon nga kaladlawan kag talamayon permi. 9Kon kaisa nagasiling ako nga indi na ako maghambal parte sa imo ukon magsugid sang imo mga mensahi. Pero indi ko mapunggan, kay ang imo pulong daw sa kalayo nga nagadabdab sa akon tagipusuon kag mga tul-an. Ginakapoy na ako sa pagpugong sini. 10Nabatian ko ang mga pagyaguta sang mga tawo. Ginasunod-sunod nila ang akon mga ginahambal nga, “Makahaladlok ang nagapalibot sa aton!” Nagasiling pa sila, “Isugid ta siya sa iya nga pagtraidor.” Bisan ang tanan ko nga abyan nagahulat sang akon pagkapukan. Nagasiling sila, “Basi kon madayaan siya. Dayon madaog naton siya kag mabalusan.”

11Pero kaupod ko ikaw, Ginoo. Pareho ka sa maisog nga soldado, gani ang mga nagahingabot sa akon malaglag kag indi magdaog. Mahuy-an gid sila kag indi magmadinalag-on, kag indi gid malimtan ang ila kahuy-anan hasta san-o. 12O Ginoo nga Makagagahom, nahibaluan mo kon sin-o ang matarong. Nahibaluan mo ang tagipusuon kag hunahuna sang tawo. Ipakita sa akon ang imo pagtimalos sa ila, kay gintugyan ko sa imo ang akon kaso.

13Magkanta kita kag magdayaw sa Ginoo! Kay ginaluwas niya ang mga bululigan sa kamot sang malaot nga mga tawo.

14Ginapakamalaot ko ang adlaw nga natawo ako! Wala ko ginapakamaayo ang adlaw nga ginbata ako sang akon iloy! 15Ginapakamalaot ko ang tawo nga nagbalita sa akon amay nga, “Lalaki ang imo anak!” nga nakapalipay gid sa akon amay. 16Kabay pa nga ina nga tawo mangin pareho sang mga banwa nga ginlaglag sang Ginoo nga wala sing luoy-luoy. Kabay pa nga mabatian niya ang mga singgit kag pag-ugayong sang mga tawo sa inaway sa bilog nga adlaw. 17Kay wala niya ako pagpatya sang ara pa ako sa tiyan sang akon iloy. Kuntani ang tiyan sang akon iloy amo na lang ang akon lulubngan, ukon ginbusong na lang niya kuntani ako hasta san-o. 18Ngaa nga natawo pa ako? Agod lang bala makita ko ang kagamo kag kalisod, kag mapatay ako sa kahuya?

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 20:1-18

เยเรมีย์และปาชเฮอร์

1เมื่อปุโรหิตปาชเฮอร์บุตรอิมเมอร์ ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ดูแลพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า ได้ยินเรื่องที่เยเรมีย์กำลังเผยพระวจนะอยู่ 2ก็ให้คนทุบตีผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ และจับกุมตัวใส่ขื่อคาขังไว้ที่ประตูเบนยามินด้านบนของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 3เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อปาชเฮอร์มาปล่อยเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์กล่าวกับเขาว่า “ชื่อที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งให้ท่านไม่ใช่ปาชเฮอร์ แต่เป็นมาโกร์มิสสาบิบ20:3 แปลว่าความสยดสยองรอบด้าน 4เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่สยดสยองทั้งแก่ตัวเจ้าเองและแก่เพื่อนฝูงทั้งปวงของเจ้า ตาของเจ้าเองจะเห็นพวกเขาล้มตายด้วยคมดาบของเหล่าศัตรู เราจะมอบยูดาห์ไว้ในเงื้อมมือกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งจะกวาดต้อนพวกเขาไปยังบาบิโลนหรือฆ่าทิ้ง 5เราจะมอบทรัพย์สมบัติทั้งปวงของกรุงนี้แก่ศัตรูของพวกเขา ได้แก่ผลิตผลทั้งปวง ทรัพย์สินมีค่าและสมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ ศัตรูจะปล้นและริบไปยังบาบิโลน 6ส่วนเจ้า ปาชเฮอร์และทุกคนในครัวเรือนของเจ้าจะต้องไปเป็นเชลยที่บาบิโลน ตายและฝังที่นั่น ทั้งตัวเจ้าและเพื่อนๆที่เจ้าพยากรณ์เท็จให้ฟัง’ ”

เยเรมีย์คร่ำครวญ

7ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ

พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์

ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ

ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์

8เมื่อใดที่พูด ข้าพระองค์เป็นต้องป่าวร้อง

ประกาศความรุนแรงและความพินาศย่อยยับ

ฉะนั้นพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ทำให้ข้าพระองค์ถูกเย้ยหยันและถูกติเตียนวันยังค่ำ

9แต่หากข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพระองค์จะไม่พูดถึงพระองค์

หรือไม่พูดอะไรในพระนามของพระองค์อีกต่อไป”

พระดำรัสของพระองค์ในจิตใจของข้าพระองค์

ก็เป็นเหมือนไฟที่แผดเผาอยู่ในกระดูก

และข้าพระองค์หมดเรี่ยวหมดแรงที่จะทนเก็บไว้ได้

ข้าพระองค์เก็บไว้ไม่ได้จริงๆ

10ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบหนาหูว่า

“ความสยดสยองอยู่รอบด้าน!

ให้เรารายงานเรื่องเขา! รายงานเรื่องเขา!”

เพื่อนๆ ของข้าพระองค์

คอยให้ข้าพระองค์พลาดล้ม พวกเขาพูดว่า

“บางทีเขาอาจจะถูกหลอก

แล้วเราจะชนะเขา

และแก้แค้นเขาได้”

11แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เคียงข้างข้าพระองค์ประหนึ่งนักรบผู้เกรียงไกร

ฉะนั้นบรรดาผู้ข่มเหงข้าพระองค์จะล้มลงและไม่ชนะ

พวกเขาจะล้มเหลวและอัปยศอดสู

พวกเขาจะถูกตราหน้าและเสียเกียรติตลอดไป

12ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระองค์ทรงพิเคราะห์ผู้ชอบธรรม

ทรงพินิจดูความคิดจิตใจ

ขอโปรดให้ข้าพระองค์เห็นพระองค์ทรงแก้แค้นคนเหล่านี้

เพราะข้าพระองค์ได้มอบเรื่องราวของข้าพระองค์ไว้กับพระองค์แล้ว

13จงร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า!

จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า!

พระองค์ทรงกู้ชีวิตของผู้ขัดสน

จากเงื้อมมือของคนชั่ว

14ขอแช่งวันที่ข้าพเจ้าถือกำเนิดมา!

ขออย่าให้วันที่แม่คลอดข้าพเจ้าออกมานั้นได้รับพร!

15ขอแช่งคนที่นำข่าวไปบอกพ่อของข้าพเจ้า

คนที่ทำให้พ่อของข้าพเจ้าดีใจมาก

โดยบอกว่า “ท่านได้ลูกชายแล้ว!”

16ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ

ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร

ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า

เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน

17เนื่องจากเขาไม่ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่อยู่ในครรภ์

ให้ท้องของแม่เป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า

ให้ท้องของแม่โตอยู่อย่างนั้นตลอดไป

18ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่

ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ

และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?