Jeremias 18 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 18:1-23

1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 2“Magkadto ka sa balay sang manughimo sang kolon, kag didto ko ihambal sa imo ang akon mensahi.” 3Gani nagkadto ako sa balay sang manughimo sang kolon kag nakita ko nga nagahimo siya sang kolon. 4Kon indi gani maayo ang korte sang kolon nga iya ginahimo, ginaliwat niya ini hasta nga maluyagan niya.

5Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 6“Kamo nga katawhan sang Israel, indi bala nga mahimo ko sa inyo ang pareho sa ginhimo sang manughimo sang kolon sa lunang? Subong nga ang lunang ara sa kamot sang manughimo sang kolon, kamo ara man sa akon mga kamot. 7Kon gindeklarar ko na nga ang isa ka nasyon ukon ginharian mapukan kag malaglag, 8kag ina nga nasyon ukon ginharian magbiya sa iya kalautan, indi ko na pagdayunon ang kalaglagan nga akon ginplano para sa iya. 9Kag kon gindeklarar ko na nga magabangon kag magatindog liwat ang isa ka nasyon ukon ginharian, 10kag ina nga nasyon ukon ginharian maghimo sang kalautan kag indi magtuman sa akon, indi ko na pagdayunon ang kaayuhan nga akon ginplano para sa iya.

11“Gani silinga ang katawhan sang Juda kag sang Jerusalem nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Pamati! May kalaglagan ako nga ginapreparar kag ginaplano kontra sa inyo. Gani magbiya na kamo sa inyo malaot nga pagginawi. Magbag-o na ang kada isa sa inyo sa iya mga pagginawi kag mga ginahimo.’ 12Pero magasabat18:12 magasabat: ukon, nagsabat. ang mga tawo, ‘Indi ina mahimo! Padayunon namon ang amon ginahimo; sundon namon ang katig-a sang amon malaot nga tagipusuon.’ ”

13Gani amo ini ang ginsiling sang Ginoo: “May ara bala sa iban nga mga nasyon nga nagsiling sang pareho sina? Ang Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi naghimo sang makangilil-ad nga butang. 14Nagakatunaw bala ang snow sa batuhon nga mga bukid sang Lebanon? Nagakahubsan bala ang iya sini matugnaw nga mga sapa? Wala! 15Pero ang akon katawhan nalipat na sa akon. Nagasunog sila sang insenso sa wala sing pulos nga mga dios-dios. Ginbayaan nila ang husto kag dugay na nga dalan kag naglakat sa indi maayo nga dalan nga sa diin nasandad sila. 16Mangin mamingaw ang ila duta kag talamayon hasta san-o. Ang tanan nga magaagi maurungan gid kag magalungo-lungo. 17Laptahon ko sila sa atubangan sang ila mga kaaway, pareho sang yab-ok nga ginapalid sang hangin nga halin sa sidlangan. Talikdan ko sila kag indi pagbuligan sa tion sang ila kalaglagan.”

18Dayon nagsiling ang mga tawo, “Dali, mangita kita sang paagi nga mapauntat si Jeremias! May mga pari man kita nga magtudlo sa aton sang kasuguan, kag may maalamon kita nga mga tawo nga maglaygay sa aton, kag may mga propeta man kita nga magpahayag sa aton sang mensahi sang Dios. Gani maghimo-himo kita sang estorya kontra sa iya kag indi na kita magpamati sa iya mga ginahambal.”

19Gani nagpangamuyo ako, O Ginoo, buligi ako! Pamatii kon ano ang ginaplano sang akon mga kaaway kontra sa akon. 20Maayo ang ginahimo ko sa ila, pero ginabalusan nila ako sing malain. Nagkutkot sila sang buho agod mahulog ako, bisan nagdangop ako sa imo kag nagpakitluoy para sa ila agod indi mo sila pagsilutan tungod sa imo kaakig sa ila. 21Pero karon, pabay-i nga magkalamatay ang ila kabataan sa gutom kag sa inaway. Pabay-i nga mabalo ang ila mga babayi kag madulaan sang kabataan. Pabay-i nga magkalamatay ang ila mga lalaki sa balatian kag ang ila mga pamatan-on sa inaway. 22Pasiyagita sila sa kahadlok kon ipasalakay mo gulpi sa mga kaaway ang ila mga balay. Kay nagkutkot sila sang buho agod mahulog ako, kag nagbutang sang siod agod masiod ako. 23Pero nahibaluan mo, O Ginoo, ang tanan nila nga plano sa pagpatay sa akon. Gani indi sila pagpatawara sa ila mga sala kag kalautan. Ipapierdi sila sa ila mga kaaway samtang nagatulok ka. Siluti sila tungod sa imo kaakig.

New International Reader’s Version

Jeremiah 18:1-23

The Lord Sends Jeremiah to the Potter’s House

1A message from the Lord came to me. He said, 2“Jeremiah, go down to the potter’s house. I will give you my message there.” 3So I went down to the potter’s house. I saw him working at his wheel. 4His hands were shaping a pot out of clay. But he saw that something was wrong with it. So he formed it into another pot. He shaped it in the way that seemed best to him.

5Then the Lord’s message came to me. 6“People of Israel, I can do with you just as this potter does,” announces the Lord. “The clay is in the potter’s hand. And you are in my hand, people of Israel. 7Suppose I announce that something will happen to a nation or kingdom. Suppose I announce that it will be pulled up by the roots. And I announce that it will be torn down and destroyed. 8But suppose the nation I warned turns away from its sins. Then I will not do what I said I would. I will not bring trouble on it as I had planned. 9But suppose I announce that a nation or kingdom is going to be built up and planted. 10And then it does what is evil in my eyes. It does not obey me. Then I will think again about the good things I had wanted to do for it.

11“So speak to the people of Judah and Jerusalem. Tell them, ‘The Lord says, “Look! I am making plans against you. I am going to bring trouble on you. So each one of you must turn from your evil ways. Change the way you live and act.” ’ 12But they will reply, ‘It’s no use. We will continue to do what we’ve already planned. All of us will do what our stubborn and evil hearts want us to do.’ ”

13So the Lord says,

“Ask the nations a question. Say to them,

‘Who has ever heard anything like this?

The people of Israel have done

a very horrible thing.

14Does the snow ever disappear

from Lebanon’s rocky slopes?

Do its cool waters ever stop

flowing from places far away?

15But my people have forgotten me.

They burn incense to worthless gods.

Their gods made them trip and fall

as they walked on the old paths.

They made them use side roads

instead of roads that were built up.

16So their land will become a horrible thing.

People will make fun of it again and again.

All those who pass by it will be shocked.

They will shake their heads.

17I will sweep over my people like a wind from the east.

I will use the Babylonians to scatter them.

I will show them my back and not my face.

I will desert them when their day of trouble comes.’ ”

18They said, “Come on. Let’s make plans against Jeremiah. We’ll still have priests to teach us the law. We’ll always have wise people to give us advice. We’ll have prophets to bring us messages from the Lord. So come on. Let’s speak out against Jeremiah. We shouldn’t pay any attention to what he says.”

19Lord, please listen to me!

Hear what my enemies are saying about me!

20Should the good things I’ve done be paid back with evil?

But my enemies have dug a pit for me.

Remember that I stood in front of you

and spoke up for them.

I tried to turn your anger away from them.

21So let their children die of hunger.

Let my enemies be killed in war.

Let their wives lose their children and husbands.

Let their men be put to death.

Let their young men be killed in battle.

22Bring their enemies against them without warning.

Let cries be heard from their houses.

They have dug a pit to capture me.

They have hidden traps for my feet.

23But Lord, you know

all about their plans to kill me.

Don’t forgive their crimes.

Don’t erase their sins from your sight.

Destroy my enemies.

Punish them when the time to show your anger comes.