Nagadala sang Kalaglagan ang Pagsimba sa mga Dios-dios
1Kamo nga katawhan sang Israel, pamatii ninyo ang ginasiling sang Ginoo. 2Nagasiling siya, “Indi ninyo pagsunda ang pagginawi sang iban nga mga nasyon. Ini sila nahadlok sa mga palatandaan sa langit. Pero kamo iya indi magkahadlok sa sini nga mga palatandaan. 3Wala gid sing pulos ang kinabatasan sang sina nga mga tawo. Nagatapas sila sang kahoy sa kagulangan kag ginapakortihan nila ini sa panday. 4Ginadekorasyunan dayon ini sang pilak kag bulawan, kag ginalansangan sing maayo agod indi matumba. 5Ini nga mga dios-dios pareho sang tawo-tawo sa tunga sang talamnan nga indi makahambal. Kinahanglan pa ini nga hakwaton kay indi ini makalakat. Indi kamo magkahadlok sa sini nga mga dios-dios kay indi ini makahalit. Indi man ini makahimo sing maayo.”
6O Ginoo, wala gid sing pareho sa imo. Gamhanan ka kag halangdon ang imo ngalan. 7Sin-o ang indi magtahod sa imo, O Hari sang mga nasyon? Kay takos ka gid nga tahuron. Wala gid sing pareho sa imo sa tanan nga maalamon sa nagkalain-lain nga mga nasyon, ukon sa tanan nila nga mga hari. 8Mga balingag sila tanan kag buang-buang. Ang mga pagpanudlo parte sa ila mga dios-dios nga kahoy wala sing pulos. 9Nagpahimo sila sa mga panday kag platero sang mga dios-dios nga ginhaklapan sang pilak nga halin sa Tarshish kag sang bulawan nga halin sa Ufaz. Dayon ginpabayuan nila ini sang asol kag granate10:9 granate: sa English, purple. nga mga panapton nga gintahi sang eksperto nga mga manugtahi. 10Pero ang Ginoo amo ang matuod nga Dios. Siya ang buhi nga Dios kag wala sing katapusan nga Hari. Kon maakig siya, nagatay-og ang kalibutan kag wala sing nasyon nga makaagwanta sang iya kaakig. 11Isiling ini sa mga nagasimba sa iban nga mga dios: “Ang inyo mga dios nga wala nagtuga sang kalibutan kag kalangitan madula sa kalibutan.”
12Pero ang Dios amo ang naghimo sang kalangitan kag kalibutan paagi sa iya gahom kag kaalam. 13Sa iya pagmando nagahagunos ang tubig sa langit. Siya ang nagapaguwa sang mga panganod halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan. Ginapakilat niya samtang nagaulan, kag nagapadala siya sang hangin halin sa talaguan sini. 14Ang mga nagasimba sa mga dios-dios mga balingag kag wala sing kaalam. Mahuy-an lang ang mga platero sang ila mga dios-dios, kay indi ini matuod. Wala ini sing kabuhi. 15Wala ini sing pulos kag talamayon. Magaabot ang tion nga malaglag sila tanan. 16Pero ang Dios ni Jacob10:16 Dios ni Jacob: sa literal, Bahin ni Jacob. indi pareho sina. Siya ang naghimo sang tanan nga butang, pati sang Israel, ang katawhan nga iya ginapanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iya ngalan.
Ang Palaabuton nga Kalaglagan
17Mga katawhan sang Jerusalem, himusa ninyo ang inyo mga gamit kag maghalin, kay malapit na nga kibunon ang inyo siyudad. 18Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Pamati! Pahalinon ko kamo sa sini nga duta. Paantuson ko kamo agod nga makita ninyo ang akon kaakig.”10:18 agod… kaakig: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
19Kaluluoy kita tungod sa sining aton kalaglagan. Indi na ini maumpawan. Pero kinahanglan nga batason naton ini. 20Guba na ang aton mga tolda; nagkalabugto na ang tanan nga higot sini. Wala na ang aton mga anak; wala na sing may nabilin nga magpatindog liwat sang aton mga tolda nga aton ginaestaran.
21Natabo ini sa aton kay mga balingag ang aton mga pangulo; wala sila nagadangop sa Ginoo. Gani wala sila nagauswag, kag ang tanan nila nga tinawo naglalapta. 22Pamatii ninyo ang puwerte nga ginahod sang mga soldado halin sa aminhan! Pagalaglagon nila ang mga banwa sang Juda, kag mangin puluy-an na lang ini sang talunon nga mga ido.10:22 talunon nga mga ido: sa English, jackals.
Ang Pangamuyo ni Jeremias
23O Ginoo, nahibaluan ko nga ang kabuhi sang tawo indi iya. Indi siya makabuot sang iya palaabuton. 24Disiplinaha kami,10:24 kami: sa Hebreo, ako. Nagahambal diri si Jeremias para sa iya mga kasimanwa. O Ginoo, pero ang ensakto lang. Himua ini indi tungod sa kaakig kay basi wala sing may mabilin sa amon. 25Ipaagom ang imo kaakig sa mga nasyon nga wala nagakilala sa imo, sa mga tawo nga wala nagadangop sa imo. Kay ginlaglag gid nila ang mga kaliwat ni Jacob kag ginpangguba ang ila mga puluy-an.
Deus e os Ídolos
1Ouçam o que o Senhor diz a vocês, ó comunidade de Israel! 2Assim diz o Senhor:
“Não aprendam as práticas das nações
nem se assustem com os sinais no céu,
embora as nações se assustem com eles.
3Os costumes religiosos das nações são inúteis:
corta-se uma árvore da floresta,
um artesão a modela com seu formão;
4enfeitam-na com prata e ouro,
prendendo tudo com martelo e pregos
para que não balance.
5Como um espantalho numa plantação de pepinos,
os ídolos são incapazes de falar
e têm que ser transportados
porque não conseguem andar.
Não tenham medo deles,
pois não podem fazer nem mal nem bem”.
6Não há absolutamente ninguém
comparável a ti, ó Senhor;
tu és grande, e grande é o poder do teu nome.
7Quem não te temerá, ó rei das nações?
Esse temor te é devido.
Entre todos os sábios das nações
e entre todos os seus reinos
não há absolutamente ninguém comparável a ti.
8São todos insensatos e tolos;
querem ser ensinados por ídolos inúteis.
Os deuses deles não passam de madeira.
9Prata batida é trazida de Társis,
e ouro, de Ufaz.
A obra do artesão e do ourives é vestida de azul e de púrpura;
tudo não passa de obra de hábeis artesãos.
10Mas o Senhor é o Deus verdadeiro;
ele é o Deus vivo; o rei eterno.
Quando ele se ira, a terra treme;
as nações não podem suportar o seu furor.
11“Digam-lhes isto: Estes deuses, que não fizeram nem os céus nem a terra, desaparecerão da terra e de debaixo dos céus”.10.11 Este versículo está em aramaico no texto original.
12Mas foi Deus quem fez a terra com o seu poder,
firmou o mundo com a sua sabedoria
e estendeu os céus com o seu entendimento.
13Ao som do seu trovão, as águas no céu rugem,
e formam-se nuvens desde os confins da terra.
Ele faz os relâmpagos para a chuva
e dos seus depósitos faz sair o vento.
14Esses homens todos são estúpidos e ignorantes;
cada ourives é envergonhado pela imagem que esculpiu.
Suas imagens esculpidas são uma fraude,
elas não têm fôlego de vida.
15São inúteis, são objetos de zombaria.
Quando vier o julgamento delas, perecerão.
16Aquele que é a porção de Jacó
nem se compara a essas imagens,
pois ele é quem forma todas as coisas,
e Israel é a tribo de sua propriedade,
Senhor dos Exércitos é o seu nome.
A Destruição Vindoura
17Ajunte os seus pertences para deixar a terra,
você que vive sitiada.
18Porque assim diz o Senhor:
“Desta vez lançarei fora os que vivem nesta terra.
Trarei aflição sobre eles,
e serão capturados”.
19Ai de mim! Estou ferido!
O meu ferimento é incurável!
Apesar disso eu dizia:
Esta é a minha enfermidade e tenho que suportá-la.
20A minha tenda foi destruída;
todas as cordas da minha tenda estão arrebentadas.
Os meus filhos me deixaram e já não existem;
não restou ninguém para armar a minha tenda
e montar o meu abrigo.
21Os líderes do povo são insensatos
e não consultam o Senhor;
por isso não prosperam
e todo o seu rebanho está disperso.
22Escutem! Estão chegando notícias:
uma grande agitação vem do norte!
As cidades de Judá serão arrasadas
e transformadas em morada de chacais.
A Oração de Jeremias
23Eu sei, Senhor, que não está nas mãos do homem o seu futuro;
não compete ao homem dirigir os seus passos.
24Corrige-me, Senhor, mas somente com justiça,
não com ira, para que não me reduzas a nada.
25Derrama a tua ira sobre as nações que não te conhecem,
sobre os povos que não invocam o teu nome;
pois eles devoraram Jacó,
devoraram-no completamente
e destruíram a sua terra.
