Isaias 65 – HLGN & NTLR

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 65:1-25

Silot kag Kaluwasan

1Nagsiling ang Ginoo, “Nagpakilala ako sa mga tawo nga wala nagpamangkot parte sa akon. Nakita nila ako bisan wala sila nagpangita sa akon. Ginpahayag ko ang akon kaugalingon bisan wala sila nagpanawag sa akon.

2“Sige ang akon paabot nga magbalik sa akon ang akon katawhan nga mga matig-a sing ulo, nga wala nagasunod sa maayo nga pagginawi, kundi ang ila lang hunahuna ang ila ginasunod. 3Ginapaakig nila ako; ginapakita gid nila sa akon atubangan ang ila wala untat nga pagsimba sa ila mga dios-dios paagi sa paghalad sa mga katamnan kag pagsunog sang insenso sa atop sang ila mga balay. 4Kon gab-i nagapungko sila sa mga lulubngan kag sa mga tago nga lugar agod magpakig-estorya sa mga kalag sang mga patay. Nagakaon pa sila sang karne sang baboy kag sang iban pa nga pagkaon nga ginadumilian sa ila nga kaunon. 5Nagasiling sila sa iban, ‘Indi ka magpalapit sa akon kay basi kon mahigkuan mo ako. Mas balaan ako sang sa imo!’ Ini nga mga tawo nagapaugot sa akon permi. Ang akon kaakig sa ila pareho sa kalayo nga nagadabadaba sa bilog nga adlaw.”

6-7Nagsiling pa ang Ginoo, “Pamati! Nasulat na ang akon sentensya kontra sa akon katawhan. Indi lang ako maghipos, kundi magtimalos ako. Balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga sala kag sa mga sala sang ila mga katigulangan. Kay nagsunog sila sang insenso kag nagpasipala sa akon sa mga bukid. Gani balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga ginhimo.” 8Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Wala ginapierdi ang pinungpong sang mga ubas nga may malain nga mga bunga kay ang maayo nga mga bunga mapuslan pa. Amo man sina ang himuon ko sa akon katawhan, indi ko sila paglaglagon tanan; luwason ko ang mga nagaalagad sa akon. 9May ibilin ako nga mga buhi sa mga kaliwat ni Jacob pati na sa tribo ni Juda, kag sila ang magapanubli sang akon duta nga may madamo nga mga bukid. Sila nga akon mga pinili kag mga alagad magaestar sa sini nga duta. 10Pakamaayuhon ko sila nga nagadangop sa akon. Ang kapatagan sang Sharon kag sang Acor mangin palahalban sang ila mga kasapatan.

11“Pero silutan ko kamo nga nagasikway sa akon kag wala nagasapak sa akon balaan nga bukid kundi nagahalad sa mga dios-dios nga ginapatihan ninyo nga nagahatag sa inyo sang suwerte kag maayo nga kapalaran. 12Ang inyo kapalaran amo ang kamatayon, kag magakalaubos kamo patay. Kay sang nagpanawag ako wala kamo nagsabat; sang naghambal ako wala kamo nagpamati. Naghimo kamo sang kalautan sa akon atubangan; kag kon ano ang indi ko nagustuhan, amo ang inyo ginahimo. 13Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ang akon mga alagad magakaon kag magainom, pero kamo iya gutumon kag uhawon. Magakalipay sila, pero kamo iya pakahuy-an. 14Magakanta sila sa kalipay, pero kamo iya magahibi sa kasubo kag kalain sang buot. 15Sila nga akon mga pinili magagamit sang inyo ngalan sa pagpakamalaot, kag ako, ang Ginoong Dios, magapatay sa inyo. Pero sila nga akon mga alagad pagahatagan ko sang bag-o nga ngalan. 16Ang bisan sin-o sa duta sang Israel nga magbendisyon ukon magsumpa, magahimo sini sa akon ngalan—ang Dios nga masaligan.65:16 Dios nga masaligan: ukon, Dios nga nagasugid sang matuod. Kay kalimtan ko na ang nagligad nga mga kalisod; dulaon ko na ini sa akon panulok.

17“Pamati! Mahimo ako sang bag-o nga langit kag bag-o nga duta. Ang daan nga langit kag duta malimtan na. 18Gani magkalipay kamo kag magkinasadya sa wala sing katapusan sa akon himuon. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipayan sang mga tawo, kag ang iya katawhan magahatag man sing kalipay. 19Magakalipay ako sa Jerusalem kag sa iya katawhan. Indi na mabatian ang mga paghinibi didto ukon ang pagpangayo sang bulig. 20Wala na didto sang mapatay nga lapsag pa ukon bataon pa. Ang mapatay nga 100 ka tuig ang iya edad kabigon nga bataon pa, kag ang mapatay nga wala makaabot sa 100 kabigon nga ginsilutan ko. 21Sa sina nga tion magapatindog ang akon katawhan sang ila balay kag estaran nila ini. Magatanom sila sang mga ubas kag kaunon nila ang mga bunga sini. 22Indi na ang ila mga kaaway ang makapulos sang ila mga balay kag mga tanom. Kay subong nga nagakabuhi sing malawig ang kahoy, magakabuhi man sing malawig ang akon katawhan, kag makapulos gid sila sa ila mga ginpangabudlayan. 23Indi sila magpangabudlay sa wala sing pulos, ukon magbata sang mga bata nga dimalason sa ulihi. Kay sila nga katawhan kag ang ila mga kaliwat ginpakamaayo ko. 24Sa wala pa sila makapangayo ukon samtang nagapangayo pa lang sila, sabton ko na sila. 25Magakaon ang mabangis nga mga ido65:25 mabangis nga mga ido: sa English, wolves. upod sa mga karnero. Ang mga leon magaharab sang dagami pareho sa mga baka. Kag ang mga man-og indi na magpangagat. Wala na sing may magpanghalit ukon magpangguba sa akon balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Nouă Traducere În Limba Română

Isaia 65:1-25

Judecată și mântuire

1„M‑am lăsat căutat de către cei ce nu întrebau;

M‑am lăsat găsit de către cei ce nu Mă căutau.

Am zis: «Iată‑Mă, iată‑Mă!»

către un neam care nu chema Numele Meu.

2Mi‑am întins mâinile toată ziua

către un popor răzvrătit.

Ei umblă pe o cale care nu este bună,

după gândurile lor.

3Sunt un popor care Mă provoacă la mânie,

pe față, neîncetat,

aducând jertfe în grădini

și arzând tămâie pe altare din cărămidă.

4Ei locuiesc în morminte

și înnoptează în locuri tainice,

mâncând carne de porc

și având în vase zeamă din bucate necurate.

5Ei zic: «Stai deoparte!

Nu te apropia de mine,

căci sunt prea sfânt pentru tine!»

Aceste lucruri sunt un fum în nările Mele,

un foc care arde toată ziua.

6Iată, stă scris înaintea Mea:

«Nu voi tăcea, ci voi răsplăti pe deplin;

le voi răsplăti pe deplin în poala lor,

7atât pentru nelegiuirile voastre,

cât și pentru nelegiuirile părinților voștri»,

zice Domnul.

Pentru că au ars tămâie pe munți,

și M‑au sfidat pe dealuri,

voi măsura în poala lor

o răsplată deplină pentru faptele lor din trecut.“

8Așa vorbește Domnul:

„După cum se mai găsește must într‑un ciorchine,

iar cineva spune:

«Nu‑l distruge, căci încă se mai află o binecuvântare în el!»,

tot așa voi face și Eu de dragul robilor Mei:

nu‑i voi distruge pe toți.

9Voi face să iasă o sămânță9 Termenul ebraic pentru sămânță este un singular care se poate referi atât la un singur urmaș, cât și la toți descendenții din linia genealogică a unei persoane (colectiv). Este foarte probabil ca termenul să exprime, în cele mai multe cazuri, o ambiguitate intenționată. În traducerea de față a fost redat fie literal, fie cu urmaș sau urmași, în funcție de contextul literal și de cel teologic. din Iacov

și din Iuda un moștenitor al munților Mei!

Aleșii Mei îi vor moșteni

și robii Mei vor locui acolo.

10Șaronul va fi pășune pentru turme,

iar valea Acor10 Vezi Ios. 7:26. Acor înseamnă Tulburare, dar este și un joc de cuvinte între Acar, un alt nume al lui Acan (1 Cron. 2:7), și Acor. – un loc de odihnă pentru cirezi,

pentru poporul care Mă caută.

11Cât despre voi, care‑L părăsiți pe Domnul,

care uitați de muntele Meu cel sfânt,

care întindeți o masă «Norocului»11 Ebr.: Gad

și umpleți o cupă de vin amestecat în cinstea «Destinului»11 Ebr.: Meni,

12vă voi destina sabiei.

Toți vă veți pleca pentru înjunghiere,

pentru că, atunci când am chemat, nu ați răspuns,

când am vorbit, nu ați ascultat,

ci ați făcut ce este rău în ochii Mei

și ați ales ceea ce nu‑Mi era plăcut.“

13De aceea așa vorbește Stăpânul Domn:

„Iată, robii Mei vor mânca,

însă voi veți flămânzi.

Iată, robii Mei vor bea,

însă voi veți înseta.

Iată, robii Mei se vor bucura,

însă voi veți fi făcuți de rușine.

14Iată, robii Mei vor striga de bucurie dintr‑o inimă fericită,

însă voi veți striga dintr‑o inimă îndurerată

și veți geme dintr‑un duh zdrobit.

15Vă veți lăsa numele ca un blestem aleșilor Mei

și Stăpânul Domn vă va omorî,

iar robilor Săi le va pune un alt nume.

16Oricine va fi binecuvântat în țară,

va fi binecuvântat prin Dumnezeul adevărului,

și oricine va jura în țară,

va jura pe Dumnezeul adevărului,

pentru că necazurile de dinainte sunt uitate

și ascunse de ochii Mei.

Ceruri noi și un pământ nou

17Căci iată, creez ceruri noi

și un pământ nou!

Lucrurile de dinainte nu vor mai fi amintite

și nu vor mai reveni în mintea nimănui.

18Prin urmare, bucurați‑vă și veseliți‑vă pentru totdeauna

de ceea ce creez,

căci iată, creez Ierusalimul pentru a fi o veselie

și poporul lui, o bucurie.

19Mă voi bucura de Ierusalim

și Mă voi veseli de poporul Meu.

Nu se va mai auzi în el

nici plâns și nici strigăt.

20Nu va mai fi acolo

niciun sugar care să trăiască doar câteva zile

și niciun bătrân care să nu‑și împlinească zilele.

Cel care va muri la o sută de ani

va fi considerat tânăr20 Sau: Tânărul va muri la o sută de ani.

și cel care nu va ajunge20 Sau: și păcătosul care va ajunge. suta de ani

va fi considerat blestemat.

21Își vor construi case și vor locui în ele;

vor planta vii și vor mânca rodul lor.

22Ei nu vor mai zidi case ca alții să locuiască în ele,

nu vor mai planta ca alții să mănânce,

căci, precum zilele unui copac,

așa vor fi și zilele poporului Meu,

iar aleșii Mei se vor bucura pe deplin

de lucrul mâinilor lor.

23Ei nu vor trudi în zadar

și nu vor naște copii pentru teroare,

căci vor fi o sămânță binecuvântată de Domnul,

ei și urmașii lor.

24Înainte ca ei să Mă cheme, Eu le voi răspunde,

înainte să termine de vorbit, Eu îi voi auzi!

25Lupul și mielul vor paște împreună,

leul va mânca paie ca boul,

iar hrana șarpelui va fi țărâna!

Ei nu vor face rău și nu vor distruge nimic

pe tot muntele Meu cel sfânt,“ zice Domnul.