Isaias 65 – HLGN & NAV

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 65:1-25

Silot kag Kaluwasan

1Nagsiling ang Ginoo, “Nagpakilala ako sa mga tawo nga wala nagpamangkot parte sa akon. Nakita nila ako bisan wala sila nagpangita sa akon. Ginpahayag ko ang akon kaugalingon bisan wala sila nagpanawag sa akon.

2“Sige ang akon paabot nga magbalik sa akon ang akon katawhan nga mga matig-a sing ulo, nga wala nagasunod sa maayo nga pagginawi, kundi ang ila lang hunahuna ang ila ginasunod. 3Ginapaakig nila ako; ginapakita gid nila sa akon atubangan ang ila wala untat nga pagsimba sa ila mga dios-dios paagi sa paghalad sa mga katamnan kag pagsunog sang insenso sa atop sang ila mga balay. 4Kon gab-i nagapungko sila sa mga lulubngan kag sa mga tago nga lugar agod magpakig-estorya sa mga kalag sang mga patay. Nagakaon pa sila sang karne sang baboy kag sang iban pa nga pagkaon nga ginadumilian sa ila nga kaunon. 5Nagasiling sila sa iban, ‘Indi ka magpalapit sa akon kay basi kon mahigkuan mo ako. Mas balaan ako sang sa imo!’ Ini nga mga tawo nagapaugot sa akon permi. Ang akon kaakig sa ila pareho sa kalayo nga nagadabadaba sa bilog nga adlaw.”

6-7Nagsiling pa ang Ginoo, “Pamati! Nasulat na ang akon sentensya kontra sa akon katawhan. Indi lang ako maghipos, kundi magtimalos ako. Balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga sala kag sa mga sala sang ila mga katigulangan. Kay nagsunog sila sang insenso kag nagpasipala sa akon sa mga bukid. Gani balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga ginhimo.” 8Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Wala ginapierdi ang pinungpong sang mga ubas nga may malain nga mga bunga kay ang maayo nga mga bunga mapuslan pa. Amo man sina ang himuon ko sa akon katawhan, indi ko sila paglaglagon tanan; luwason ko ang mga nagaalagad sa akon. 9May ibilin ako nga mga buhi sa mga kaliwat ni Jacob pati na sa tribo ni Juda, kag sila ang magapanubli sang akon duta nga may madamo nga mga bukid. Sila nga akon mga pinili kag mga alagad magaestar sa sini nga duta. 10Pakamaayuhon ko sila nga nagadangop sa akon. Ang kapatagan sang Sharon kag sang Acor mangin palahalban sang ila mga kasapatan.

11“Pero silutan ko kamo nga nagasikway sa akon kag wala nagasapak sa akon balaan nga bukid kundi nagahalad sa mga dios-dios nga ginapatihan ninyo nga nagahatag sa inyo sang suwerte kag maayo nga kapalaran. 12Ang inyo kapalaran amo ang kamatayon, kag magakalaubos kamo patay. Kay sang nagpanawag ako wala kamo nagsabat; sang naghambal ako wala kamo nagpamati. Naghimo kamo sang kalautan sa akon atubangan; kag kon ano ang indi ko nagustuhan, amo ang inyo ginahimo. 13Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ang akon mga alagad magakaon kag magainom, pero kamo iya gutumon kag uhawon. Magakalipay sila, pero kamo iya pakahuy-an. 14Magakanta sila sa kalipay, pero kamo iya magahibi sa kasubo kag kalain sang buot. 15Sila nga akon mga pinili magagamit sang inyo ngalan sa pagpakamalaot, kag ako, ang Ginoong Dios, magapatay sa inyo. Pero sila nga akon mga alagad pagahatagan ko sang bag-o nga ngalan. 16Ang bisan sin-o sa duta sang Israel nga magbendisyon ukon magsumpa, magahimo sini sa akon ngalan—ang Dios nga masaligan.65:16 Dios nga masaligan: ukon, Dios nga nagasugid sang matuod. Kay kalimtan ko na ang nagligad nga mga kalisod; dulaon ko na ini sa akon panulok.

17“Pamati! Mahimo ako sang bag-o nga langit kag bag-o nga duta. Ang daan nga langit kag duta malimtan na. 18Gani magkalipay kamo kag magkinasadya sa wala sing katapusan sa akon himuon. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipayan sang mga tawo, kag ang iya katawhan magahatag man sing kalipay. 19Magakalipay ako sa Jerusalem kag sa iya katawhan. Indi na mabatian ang mga paghinibi didto ukon ang pagpangayo sang bulig. 20Wala na didto sang mapatay nga lapsag pa ukon bataon pa. Ang mapatay nga 100 ka tuig ang iya edad kabigon nga bataon pa, kag ang mapatay nga wala makaabot sa 100 kabigon nga ginsilutan ko. 21Sa sina nga tion magapatindog ang akon katawhan sang ila balay kag estaran nila ini. Magatanom sila sang mga ubas kag kaunon nila ang mga bunga sini. 22Indi na ang ila mga kaaway ang makapulos sang ila mga balay kag mga tanom. Kay subong nga nagakabuhi sing malawig ang kahoy, magakabuhi man sing malawig ang akon katawhan, kag makapulos gid sila sa ila mga ginpangabudlayan. 23Indi sila magpangabudlay sa wala sing pulos, ukon magbata sang mga bata nga dimalason sa ulihi. Kay sila nga katawhan kag ang ila mga kaliwat ginpakamaayo ko. 24Sa wala pa sila makapangayo ukon samtang nagapangayo pa lang sila, sabton ko na sila. 25Magakaon ang mabangis nga mga ido65:25 mabangis nga mga ido: sa English, wolves. upod sa mga karnero. Ang mga leon magaharab sang dagami pareho sa mga baka. Kag ang mga man-og indi na magpangagat. Wala na sing may magpanghalit ukon magpangguba sa akon balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ketab El Hayat

إشعياء 65:1-25

الدينونة والخلاص

1«قَدْ أَعْلَنْتُ ذَاتِي لِمَنْ لَمْ يَسْأَلُوا عَنِّي، وَوَجَدَنِي مَنْ لَمْ يَطْلُبْنِي، وَقُلْتُ: ’هَأَنَذَا‘ لأُمَّةٍ لَمْ تَدْعُ بِاسْمِي. 2بَسَطْتُ يَدَيَّ الْيَوْمَ كُلَّهُ إِلَى شَعْبٍ مُتَمَرِّدٍ يَسْلُكُ فِي طَرِيقٍ غَيْرِ صَالِحٍ، تَابِعِينَ أَهْوَاءَهُمْ، 3شَعْبٍ يُثَابِرُ عَلَى إِغَاظَتِي فِي وَجْهِي، إِذْ يُقَرِّبُ ذَبَائِحَ لأَصْنَامِهِ فِي الْحَدَائِقِ وَيُحْرِقُ بَخُوراً فَوْقَ مَذَابِحِ الطُّوبِ. 4يَجْلِسُ بَيْنَ الْمَقَابِرِ وَيَبِيتُ اللَّيْلَ فِي أَمَاكِنَ سِرِّيَّةٍ، وَيَأْكُلُ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ، وَفِي أَوَانِيهِ مَرَقُ لُحُومٍ نَجِسَةٍ. 5وَيَقُولُ أَحَدُهُمْ لِلآخَرِ: ’لَا تَقْتَرِبْ مِنِّي لِئَلَّا تُدَنِّسَنِي، لأَنِّي أَقْدَسُ مِنْكَ‘ (فَيُثِيرُونَ غَيْظِي) كَدُخَانٍ فِي أَنْفِي وَنَارٍ تَتَّقِدُ طُولَ النَّهَارِ. 6انْظُرُوا قَدْ كُتِبَ أَمَامِي: لَنْ أَصْمُتَ بَلْ أُجَازِي، وَأُلْقِي فِي أَحْضَانِهِمْ 7خَطَايَاهُمْ وَخَطَايَا آبَائِهِمْ مَعاً». يَقُولُ الرَّبُّ «لأَنَّهُمْ أَحْرَقُوا بَخُوراً عَلَى الْجِبَالِ، وَأَهَانُونِي عَلَى الآكَامِ، فَإِنِّي أَكِيلُ أَعْمَالَهُمُ الأُولَى وَأَطْرَحُهَا فِي أَحْضَانِهِمْ عِقَاباً لَهُمْ».

8وَلَكِنْ هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ: «كَمَا أَنَّ (الكَرَّامَ) لَا يَطْرَحُ العُنْقُودَ الفَاسِدَ إِذْ يُقَالُ لَهُ إِنَّ فِي عِنَبِهِ بَعْضَ الْخَمْرِ الطَيِّبِ، كَذَلِكَ لَنْ أَطْرَحَ مِنْ أَمَامِي كُلَّ إِسْرَائِيلَ لِئَلَّا أَقْضِيَ عَلَى خُدَّامِي جَمِيعاً. 9بَلْ أُخْرِجُ مِنْ صُلْبِ يَعْقُوبَ ذُرِّيَّةً، وَمِنْ يَهُوذَا وَارِثاً لِجِبَالِي، فَيَمْلِكُهَا مُخْتَارِيَّ، وَيُقِيمُ فِيهَا عَبِيدِي، 10وَتُصْبِحُ أَرْضُ شَارُونَ مَرْعىً لِلْقُطْعَانِ، وَوَادِي عَخُورَ مَرْبِضَ بَقَرٍ لِشَعْبِي الَّذِي طَلَبَنِي».

11«أَمَّا أَنْتُمُ الَّذِينَ نَبَذْتُمُ الرَّبَّ وَنَسِيتُمْ جَبَلِي الْمُقَدَّسَ، وَهَيَّأْتُمْ مَذْبَحاً لإِلَهِ ’الْحَظِّ‘ وَمَلَأْتُمُ الْكُؤُوسَ خَمْراً مَمْزُوجَةً لإِلَهِ ’الْقَدَرِ‘، 12فَأجْعَلُ مَصِيرَكُمُ الْهَلاكَ بِالسَّيْفِ، وَتَسْجُدُونَ جَمِيعاً لِذَابِحِيكُمْ لأَنَّنِي دَعَوْتُ فَلَمْ تُجِيبُوا، تَكَلَّمْتُ فَلَمْ تَسْمَعُوا، وَارْتَكَبْتُمُ الشَّرَّ عَلَى مَرْأَى مِنِّي وَاخْتَرْتُمْ مَا أُبْغِضُهُ». 13لِذَلِكَ هَكَذَا يَقُولُ السَّيِّدُ الرَّبُّ: «هَا عَبِيدِي يَأْكُلُونَ وَأَنْتُمْ تَجُوعُونَ، وَيَشْرَبُونَ وَأَنْتُمْ تَظْمَأُونَ، وَيَفْرَحُونَ وَأَنْتُمْ تَخْزَوْنَ، 14وَيَتَرَنَّمُونَ فِي غِبْطَةِ الْقَلْبِ وَأَنْتُمْ تُعْوِلُونَ مِنْ أَسَى الْقَلْبِ، وَتُوَلْوِلُونَ مِنِ انْكِسَارِ الرُّوحِ، 15وَتُخْلِفُونَ اسْمَكُمْ لَعْنَةً عَلَى شِفَاهِ مُخْتَارِيَّ، وَيُمِيتُكُمُ الرَّبُّ وَيُطْلِقُ عَلَى عَبِيدِهِ اسْماً آخَرَ. 16فَيَكُونُ كُلُّ مَنْ يُبَارِكُ نَفْسَهُ فِي الأَرْضِ إِنَّمَا يُبَارِكُ نَفْسَهُ بِالإِلَهِ الْحَقِّ، وَمَنْ يُقْسِمُ فِي الأَرْضِ إِنَّمَا يُقْسِمُ بِالإِلَهِ الْحَقِّ، لأَنَّ الضِّيقَاتِ الأُولَى قَدْ نُسِيَتْ وَاحْتَجَبَتْ عَنْ عَيْنَيَّ.

سماوات جديدة وأرض جديدة

17لأَنَّنِي هَا أَنَا أَخْلُقُ سَمَاوَاتٍ جَدِيدَةً وَأَرْضاً جَدِيدَةً، تَمْحُو ذِكْرَ الأُولَى فَلا تَعُودُ تَخْطُرُ عَلَى بَالٍ 18إِنَّمَا افْرَحُوا وَابْتَهِجُوا إِلَى الأَبَدِ بِمَا أَنَا خَالِقُهُ، فَهَا أَنَا أَخْلُقُ أُورُشَلِيمَ بَهْجَةً، وَشَعْبَهَا فَرَحاً. 19وَأَبْتَهِجُ بِأُورُشَلِيمَ وَأَغْتَبِطُ بِشَعْبِي، وَلا يَعُودُ يُسْمَعُ فِيهَا صَوْتُ بُكَاءٍ أَوْ نَحِيبٍ، 20وَلا يَكُونُ فِيهَا بَعْدُ طِفْلٌ لَا يَعِيشُ سِوَى أَيَّامٍ قَلائِلَ، أَوْ شَيْخٌ لَا يَسْتَوْفِي أَيَّامَهُ. وَمَنْ يَمُوتُ ابْنَ مِئَةِ سَنَةٍ يُعْتَبَرُ فَتىً، وَمَنْ لَا يَبْلُغُهَا يَكُونُ مَلْعُوناً. 21يَغْرِسُ النَّاسُ كُرُومَهُمْ وَيَأْكُلُونَ ثِمَارَهَا، وَيَبْنُونَ بُيُوتَهُمْ وَيُقِيمُونَ فِيهَا، 22لَا يَبْنُونَ لِيَأْتِيَ آخَرُ فَيَسْكُنَ فِيهَا، وَلا يَغْرِسُونَ كُرُوماً لِيَجْنِيَهَا آخَرُ، لأَنَّ أَيَّامَ شَعْبِي تَكُونُ مَدِيدَةً كَأَيَّامِ الشَّجَرِ، وَيَتَمَتَّعُ مُخْتَارِيَّ بِعَمَلِ أَيْدِيهِمْ. 23فَهُمْ لَنْ يَتْعَبُوا بَاطِلاً وَلا تُنْجِبُ نِسَاؤُهُمْ أَوْلاداً لِلرُّعْبِ، لأَنَّهُمْ يَكُونُونَ ذُرِّيَّةَ مُبَارَكِي الرَّبِّ، وَيَتَبَارَكُ أَوْلادُهُمْ مَعَهُمْ. 24وَقَبْلَ أَنْ يَدْعُوا أَسْتَجِيبُ، وَفِيمَا هُمْ يَتَكَلَّمُونَ أُنْصِتُ إِلَيْهِمْ. 25وَيَرْعَى الذِّئْبُ وَالْحَمَلُ مَعاً، وَيَأْكُلُ الأَسَدُ التِّبْنَ كَالْبَقَرِ، وَتَأْكُلُ الْحَيَّةُ التُّرَابَ. لَا يُؤْذُونَ وَلا يُهْلِكُونَ فِي كُلِّ جَبَلِ قُدْسِي» يَقُولُ الرَّبُّ.