Isaias 65 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 65:1-25

Silot kag Kaluwasan

1Nagsiling ang Ginoo, “Nagpakilala ako sa mga tawo nga wala nagpamangkot parte sa akon. Nakita nila ako bisan wala sila nagpangita sa akon. Ginpahayag ko ang akon kaugalingon bisan wala sila nagpanawag sa akon.

2“Sige ang akon paabot nga magbalik sa akon ang akon katawhan nga mga matig-a sing ulo, nga wala nagasunod sa maayo nga pagginawi, kundi ang ila lang hunahuna ang ila ginasunod. 3Ginapaakig nila ako; ginapakita gid nila sa akon atubangan ang ila wala untat nga pagsimba sa ila mga dios-dios paagi sa paghalad sa mga katamnan kag pagsunog sang insenso sa atop sang ila mga balay. 4Kon gab-i nagapungko sila sa mga lulubngan kag sa mga tago nga lugar agod magpakig-estorya sa mga kalag sang mga patay. Nagakaon pa sila sang karne sang baboy kag sang iban pa nga pagkaon nga ginadumilian sa ila nga kaunon. 5Nagasiling sila sa iban, ‘Indi ka magpalapit sa akon kay basi kon mahigkuan mo ako. Mas balaan ako sang sa imo!’ Ini nga mga tawo nagapaugot sa akon permi. Ang akon kaakig sa ila pareho sa kalayo nga nagadabadaba sa bilog nga adlaw.”

6-7Nagsiling pa ang Ginoo, “Pamati! Nasulat na ang akon sentensya kontra sa akon katawhan. Indi lang ako maghipos, kundi magtimalos ako. Balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga sala kag sa mga sala sang ila mga katigulangan. Kay nagsunog sila sang insenso kag nagpasipala sa akon sa mga bukid. Gani balusan ko gid sila sing nagakadapat sa ila mga ginhimo.” 8Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Wala ginapierdi ang pinungpong sang mga ubas nga may malain nga mga bunga kay ang maayo nga mga bunga mapuslan pa. Amo man sina ang himuon ko sa akon katawhan, indi ko sila paglaglagon tanan; luwason ko ang mga nagaalagad sa akon. 9May ibilin ako nga mga buhi sa mga kaliwat ni Jacob pati na sa tribo ni Juda, kag sila ang magapanubli sang akon duta nga may madamo nga mga bukid. Sila nga akon mga pinili kag mga alagad magaestar sa sini nga duta. 10Pakamaayuhon ko sila nga nagadangop sa akon. Ang kapatagan sang Sharon kag sang Acor mangin palahalban sang ila mga kasapatan.

11“Pero silutan ko kamo nga nagasikway sa akon kag wala nagasapak sa akon balaan nga bukid kundi nagahalad sa mga dios-dios nga ginapatihan ninyo nga nagahatag sa inyo sang suwerte kag maayo nga kapalaran. 12Ang inyo kapalaran amo ang kamatayon, kag magakalaubos kamo patay. Kay sang nagpanawag ako wala kamo nagsabat; sang naghambal ako wala kamo nagpamati. Naghimo kamo sang kalautan sa akon atubangan; kag kon ano ang indi ko nagustuhan, amo ang inyo ginahimo. 13Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ang akon mga alagad magakaon kag magainom, pero kamo iya gutumon kag uhawon. Magakalipay sila, pero kamo iya pakahuy-an. 14Magakanta sila sa kalipay, pero kamo iya magahibi sa kasubo kag kalain sang buot. 15Sila nga akon mga pinili magagamit sang inyo ngalan sa pagpakamalaot, kag ako, ang Ginoong Dios, magapatay sa inyo. Pero sila nga akon mga alagad pagahatagan ko sang bag-o nga ngalan. 16Ang bisan sin-o sa duta sang Israel nga magbendisyon ukon magsumpa, magahimo sini sa akon ngalan—ang Dios nga masaligan.65:16 Dios nga masaligan: ukon, Dios nga nagasugid sang matuod. Kay kalimtan ko na ang nagligad nga mga kalisod; dulaon ko na ini sa akon panulok.

17“Pamati! Mahimo ako sang bag-o nga langit kag bag-o nga duta. Ang daan nga langit kag duta malimtan na. 18Gani magkalipay kamo kag magkinasadya sa wala sing katapusan sa akon himuon. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipayan sang mga tawo, kag ang iya katawhan magahatag man sing kalipay. 19Magakalipay ako sa Jerusalem kag sa iya katawhan. Indi na mabatian ang mga paghinibi didto ukon ang pagpangayo sang bulig. 20Wala na didto sang mapatay nga lapsag pa ukon bataon pa. Ang mapatay nga 100 ka tuig ang iya edad kabigon nga bataon pa, kag ang mapatay nga wala makaabot sa 100 kabigon nga ginsilutan ko. 21Sa sina nga tion magapatindog ang akon katawhan sang ila balay kag estaran nila ini. Magatanom sila sang mga ubas kag kaunon nila ang mga bunga sini. 22Indi na ang ila mga kaaway ang makapulos sang ila mga balay kag mga tanom. Kay subong nga nagakabuhi sing malawig ang kahoy, magakabuhi man sing malawig ang akon katawhan, kag makapulos gid sila sa ila mga ginpangabudlayan. 23Indi sila magpangabudlay sa wala sing pulos, ukon magbata sang mga bata nga dimalason sa ulihi. Kay sila nga katawhan kag ang ila mga kaliwat ginpakamaayo ko. 24Sa wala pa sila makapangayo ukon samtang nagapangayo pa lang sila, sabton ko na sila. 25Magakaon ang mabangis nga mga ido65:25 mabangis nga mga ido: sa English, wolves. upod sa mga karnero. Ang mga leon magaharab sang dagami pareho sa mga baka. Kag ang mga man-og indi na magpangagat. Wala na sing may magpanghalit ukon magpangguba sa akon balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 65:1-25

Суд и спасение

1– Я открылся тем, кто не спрашивал Меня;

Я найден теми, кто не искал Меня.

Народу, не призывавшему Моё имя,

Я сказал: «Я здесь, Я здесь».

2Весь день Я простирал руки Мои

к этому упрямому народу,

что ходит путями недобрыми,

по собственным умыслам –

3к народу, что постоянно оскорбляет Меня прямо в лицо,

принося жертвы идолам в садах

и возжигая им благовония на кирпичных жертвенниках;

4что сидит в могильных пещерах

и ночи проводит в тайных местах,

вызывая мёртвых;

что ест свинину65:4 См. Лев. 11:7-8.

и держит в горшках похлёбку из нечистого мяса;

5что говорит: «Держись подальше, не приближайся ко мне;

я для тебя слишком свят».

Они – как дым для Моих ноздрей,

огонь, что горит весь день.

6Вот что написано предо Мной:

не смолчу, но воздам сполна,

сполна Я воздам им

7и за их грехи, и за грехи их отцов, –

говорит Вечный. –

Так как они возжигали благовония на горах

и оскорбляли Меня на холмах,

Я отмерю им наказание

за прежние их дела.

8Так говорит Вечный:

– Когда в виноградной грозди ещё остаётся сок,

говорят: «Не губи её;

в ней ещё есть польза!» –

так поступлю и Я ради Моих верных рабов:

всех Я не погублю.

9Я произведу новых потомков от Якуба,

и от Иуды – тех, кто будет владеть Моими горами:

унаследует их Мой избранный народ,

будут там жить Мои рабы.

10Шарон станет пастбищем для овец,

а долина Ахор – местом отдыха для волов;

они будут владениями Моего народа,

который Меня взыскал.

11Но вас, кто оставил Меня, Вечного,

забыл храм на Моей святой горе,

кто накрывает стол для Гада, божества удачи,

и наполняет приправленным вином чаши для Мени, божества судьбы, –

12вас обреку Я мечу;

все вы пойдёте на бойню,

потому что Я звал, а вы не отвечали,

Я говорил, а вы не слушали.

Вы творили зло у Меня на глазах

и предпочли то, что Мне неугодно.

13Поэтому так говорит Владыка Вечный:

– Рабы Мои будут есть,

а вы будете голодать;

рабы Мои будут пить,

а вы будете жаждать;

14рабы Мои будут радоваться,

а вы будете постыжены;

рабы Мои будут петь

от сердечной радости,

а вы будете кричать

от сердечных мук

и стенать от сокрушения духа.

15Имя своё вы оставите Моим избранным,

чтобы те использовали его как проклятие;

Владыка Вечный предаст вас смерти,

но рабам Своим даст Он другое имя.

16Всякий в стране, призывающий благословение на себя,

Богом истины будет благословляться;

всякий в стране, приносящий клятву,

Богом истины будет клясться.

Прежние горести позабудутся

и скроются с Моих глаз.

Новое небо и новая земля

17– Вот Я творю

новое небо и новую землю;

не пребудет в памяти прежнее

и на ум не придёт.

18Радуйтесь же и ликуйте вовеки о том,

что Я творю:

Я сделаю Иерусалим местом ликования,

а народ его наполню радостью!

19Сам Я возликую об Иерусалиме

и возрадуюсь о Моём народе.

Ни плача, ни вопля

не будет в нём больше слышно.

20Больше в нём не будут умирать младенцы,

и не будет старца, что не достиг бы полноты своих дней;

тот, кто умрёт столетним,

будет считаться юношей,

а кто не достигнет ста лет,

будет считаться проклятым65:20 Или: «а грешник, достигший ста лет, будет проклинаем»..

21Они будут строить дома и жить в них,

сажать виноградники и есть их плоды.

22Не будет такого больше, чтобы они строили дома,

а жил в них другой;

не будет такого, чтобы они сажали,

а плоды ел другой.

Люди Моего народа будут жить столь же долго, как и деревья;

избранные Мои будут наслаждаться плодами своего труда.

23Они не будут трудиться напрасно

и рожать детей на беду;

они будут народом, благословенным Вечным –

и они, и их потомки.

24Прежде чем воззовут они, Я отвечу;

пока ещё будут говорить, Я услышу.

25Волк и ягнёнок будут кормиться вместе,

и лев, как вол, будет есть сено,

а для змеи пыль будет пищей.

Не будут ни вредить, ни разрушать

на всей святой горе Моей, –

говорит Вечный.