Isaias 63 – HLGN & NSP

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 63:1-19

Ang Pagtimalos sang Dios

1Sin-o bala ining nagaabot halin sa Bozra nga sakop sang Edom, nga ang iya matahom nga bayo may mga mantsa nga pula? Nagapadulong siya nga may puwerte nga gahom.

Siya amo ang Ginoo nga nagabantala nga maangkon na sang iya katawhan ang kadalag-an nga may pagkamatarong. May gahom siya sa pagluwas. 2Ngaa tama kapula ang iya bayo pareho sa bayo sang tawo nga nagalinas sang ubas? 3Nagsabat ang Ginoo, “Sa akon kaakig ginlinas ko ang mga nasyon nga daw sa mga ubas. Ako lang ang naglinas; wala sing may nag-upod sa akon. Ang ila dugo nag-agsik sa akon bayo; amo ina nga namantsahan ang akon bayo. 4Ginhimo ko ini kay nag-abot na ang adlaw nga balusan ko ang akon mga kaaway kag luwason ko ang akon katawhan. 5Natingala ako sang makita ko nga wala gid sing bisan isa nga nagbulig sa akon. Gani ako lang ang nagluwas sa akon katawhan paagi sa akon gahom. Ang akon kaakig amo ang nagtulod sa akon sa pagsilot sa akon mga kaaway. 6Sa akon kaakig, gintapak-tapak ko ang mga nasyon, kag ginpaduling-duling ko sila pareho sa hubog. Ginpaagay ko ang ila dugo sa duta.”

Ang Kaayo sang Dios

7Isugid ko ang gugma sang Ginoo. Dayawon ko siya sa tanan niya nga ginhimo sa aton. Madamo nga maayo nga mga butang ang iya ginhimo sa aton nga mga katawhan sang Israel tungod sa iya dako nga kaluoy kag gugma.

8Nagsiling ang Ginoo, “Matuod gid nga sila ang akon katawhan; mga anak ko sila nga indi magluib sa akon.” Gani ginluwas niya sila. 9Sa tanan nila nga mga pag-antos, nagaantos man siya, kag ginluwas niya sila paagi sa anghel nga nagpahayag sang iya presensya. Sa iya gugma kag kaluoy ginluwas niya sila; gin-atipan niya sila sa tanan nga adlaw sang una nga panahon. 10Pero nagrebelde sila kag ginpasubo nila ang iya Balaan nga Espiritu. Gani ginkontra sila sang Ginoo, kag nangin kaaway nila siya. 11Pero sang ulihi nadumduman nila ang mga nagligad nga panahon nga ginpaguwa ni Moises ang iya katawhan sa Egipto. Nagpamangkot sila, “Diin na bala ang Ginoo nga nagpatabok sa aton sa dagat upod sa aton pangulo nga si Moises nga pareho sang isa ka manugbantay sang mga karnero? Diin na bala ang Ginoo nga nagpadala sa aton63:11 sa aton: ukon, sa kay Moises. sang iya Balaan nga Espiritu? 12Diin na bala ang Ginoo nga naghatag sang gahom kay Moises, kag nagpihak sang dagat sa aton atubangan, agod mabantog siya sa wala sing katapusan. 13Diin na bala siya nga nagtuytoy sa aton sa pagtabok sa dagat? Wala gid kita masandad pareho sa mga kabayo nga nagaagi sa mahawan nga lugar. 14Ginhatagan kita sang Espiritu sang Ginoo sang kapahuwayan pareho sang mga baka nga nagadulhog sa palahalban sa patag.”

Ginoo, gintuytuyan mo kami nga imo katawhan, agod padunggan ka. 15Tan-awa kami halin sa langit, ang balaan kag dungganon mo nga puluy-an. Diin na bala ang imo pagkabalaka sa amon kag ang imo gahom nga ginpakita mo sadto sa amon? Diin na bala ang imo gugma kag kaluoy? 16Kay ikaw ang amon Amay bisan indi kami pagkilalahon ni Abraham kag ni Jacob63:16 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga ila mga kaliwat. Huo, ikaw, Ginoo, ang amon Amay. Ikaw ang amon Manluluwas halin pa sang una.

17Ginoo, ngaa bala ginatugot mo nga indi kami magsunod sa imo mga pamaagi? Ngaa ginapatig-a mo ang amon mga tagipusuon, nga tungod sini nadula ang amon pagtahod sa imo? Talupangda kami liwat, kay mga alagad mo kami kag imo kami ginapanag-iyahan. 18Malip-ot lang nga tion nga ginpanag-iyahan sang imo balaan nga katawhan63:18 imo balaan nga katawhan: ukon, katawhan nga ginseparar mo para sa imo. ang imo templo; kag karon gin-guba ini sang amon mga kaaway. 19Imo kami halin pa sang una. Pero ginakabig mo kami nga daw indi imo, nga daw wala mo ginadumalahan.

New Serbian Translation

Књига пророка Исаије 63:1-19

Гнев и погибија

1Ко је тај што из Едома долази,

из Восоре у огртачу јарком,

онај украшени у одећи својој,

који корача у пуној снази?

– „Ја сам који говори о правди,

велик кад спасава.“

2Зашто ти је одело црвено

и хаљине твоје као да си у муљари газио?

3– „Цедио сам, по каци газио,

од народа са мном ни човека,

и у гневу њих сам изгазио,

и у јари својој њих сам изгњечио.

А што је из њих шикљало мој огртач је попрскало,

те сам испрљао сву одећу своју.

4Јер је у мом срцу дан када се светим,

и дошла је година када откупљујем.

5И гледам, а нема ко да помогне;

збуњен бивам, а ослонца нема.

И спасла ме је десница моја,

и срџба моја ослонац ми била,

6те сатирем народе у гневу свом,

и срџбом својом сам их опио,

а оним што из њих шикља земљу сам натопио.“

Бог и његов народ

7Господње ћу милости помињати,

похвалу Господњу према свему

што нам је урадио Господ,

и добро умножено дому Израиљеву,

што нам га је урадио по самилости својој

по обиљу милости своје.

8И рекао је: „Доиста су мој народ,

синови који неће изневерити“,

па је њима Спаситељ постао.

9У свим невољама њиховим и он беше у невољи;

анђео што пред њим стоји их је спасао.

Својом љубављу их је спасао

и сам их својим милосрђем откупио

и дигао и носио у све дане од века.

10А они се сами одметнуше,

Светог Духа његовог жалостише.

И он им се преокрену у непријатеља;

он лично против њих зарати.

11Тад се давних присетише дана,

Мојсија, његовог народа.

Где је онај који им из мора извлачи

пастира за своје стадо?

Где је онај који ће у њега сместити

свога Духа Светога?

12Који је Мојсијевом десницом управљао

преко своје мишице славносне?

Који воду пред њима располути

да своје име вечним учини?

13Који њима управља по дну морскоме

као коњем по пустињи,

није било спотицања?

14Слично стоци што у долину силази,

Дух Господњи их је успокојио.

Ти си тако водио народ свој,

и преславно име стекао си себи.

15Погледај с небеса и види

из твога светог и преславног Пребивалишта.

Где је твоја ревност и твоја сила,

навала ожалошћености твоје

и милосрђа твојега?

Мени ли се ускраћују?

16Та, ти си Отац наш,

јер Аврахам нас спознао није,

и Израиљ нас препознао није,

ипак, Господе, ти си Отац наш,

Откупитељ наш, од вечности је име твоје.

17Зашто нас, Господе, одводиш од твојих путева,

тврдим чиниш срце наше спрам страха од тебе?

Врати се због својих слугу,

због племена̂ што су ти баштина.

18Њу је народ твој тек за кратко запосео,

али изгазише Светилиште твоје противници твоји.

19Већ одавна слични смо постали

онима над којима ти ниси,

над којима се твоје име не призива.