Ang Pagtimalos sang Dios
1Sin-o bala ining nagaabot halin sa Bozra nga sakop sang Edom, nga ang iya matahom nga bayo may mga mantsa nga pula? Nagapadulong siya nga may puwerte nga gahom.
Siya amo ang Ginoo nga nagabantala nga maangkon na sang iya katawhan ang kadalag-an nga may pagkamatarong. May gahom siya sa pagluwas. 2Ngaa tama kapula ang iya bayo pareho sa bayo sang tawo nga nagalinas sang ubas? 3Nagsabat ang Ginoo, “Sa akon kaakig ginlinas ko ang mga nasyon nga daw sa mga ubas. Ako lang ang naglinas; wala sing may nag-upod sa akon. Ang ila dugo nag-agsik sa akon bayo; amo ina nga namantsahan ang akon bayo. 4Ginhimo ko ini kay nag-abot na ang adlaw nga balusan ko ang akon mga kaaway kag luwason ko ang akon katawhan. 5Natingala ako sang makita ko nga wala gid sing bisan isa nga nagbulig sa akon. Gani ako lang ang nagluwas sa akon katawhan paagi sa akon gahom. Ang akon kaakig amo ang nagtulod sa akon sa pagsilot sa akon mga kaaway. 6Sa akon kaakig, gintapak-tapak ko ang mga nasyon, kag ginpaduling-duling ko sila pareho sa hubog. Ginpaagay ko ang ila dugo sa duta.”
Ang Kaayo sang Dios
7Isugid ko ang gugma sang Ginoo. Dayawon ko siya sa tanan niya nga ginhimo sa aton. Madamo nga maayo nga mga butang ang iya ginhimo sa aton nga mga katawhan sang Israel tungod sa iya dako nga kaluoy kag gugma.
8Nagsiling ang Ginoo, “Matuod gid nga sila ang akon katawhan; mga anak ko sila nga indi magluib sa akon.” Gani ginluwas niya sila. 9Sa tanan nila nga mga pag-antos, nagaantos man siya, kag ginluwas niya sila paagi sa anghel nga nagpahayag sang iya presensya. Sa iya gugma kag kaluoy ginluwas niya sila; gin-atipan niya sila sa tanan nga adlaw sang una nga panahon. 10Pero nagrebelde sila kag ginpasubo nila ang iya Balaan nga Espiritu. Gani ginkontra sila sang Ginoo, kag nangin kaaway nila siya. 11Pero sang ulihi nadumduman nila ang mga nagligad nga panahon nga ginpaguwa ni Moises ang iya katawhan sa Egipto. Nagpamangkot sila, “Diin na bala ang Ginoo nga nagpatabok sa aton sa dagat upod sa aton pangulo nga si Moises nga pareho sang isa ka manugbantay sang mga karnero? Diin na bala ang Ginoo nga nagpadala sa aton63:11 sa aton: ukon, sa kay Moises. sang iya Balaan nga Espiritu? 12Diin na bala ang Ginoo nga naghatag sang gahom kay Moises, kag nagpihak sang dagat sa aton atubangan, agod mabantog siya sa wala sing katapusan. 13Diin na bala siya nga nagtuytoy sa aton sa pagtabok sa dagat? Wala gid kita masandad pareho sa mga kabayo nga nagaagi sa mahawan nga lugar. 14Ginhatagan kita sang Espiritu sang Ginoo sang kapahuwayan pareho sang mga baka nga nagadulhog sa palahalban sa patag.”
Ginoo, gintuytuyan mo kami nga imo katawhan, agod padunggan ka. 15Tan-awa kami halin sa langit, ang balaan kag dungganon mo nga puluy-an. Diin na bala ang imo pagkabalaka sa amon kag ang imo gahom nga ginpakita mo sadto sa amon? Diin na bala ang imo gugma kag kaluoy? 16Kay ikaw ang amon Amay bisan indi kami pagkilalahon ni Abraham kag ni Jacob63:16 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga ila mga kaliwat. Huo, ikaw, Ginoo, ang amon Amay. Ikaw ang amon Manluluwas halin pa sang una.
17Ginoo, ngaa bala ginatugot mo nga indi kami magsunod sa imo mga pamaagi? Ngaa ginapatig-a mo ang amon mga tagipusuon, nga tungod sini nadula ang amon pagtahod sa imo? Talupangda kami liwat, kay mga alagad mo kami kag imo kami ginapanag-iyahan. 18Malip-ot lang nga tion nga ginpanag-iyahan sang imo balaan nga katawhan63:18 imo balaan nga katawhan: ukon, katawhan nga ginseparar mo para sa imo. ang imo templo; kag karon gin-guba ini sang amon mga kaaway. 19Imo kami halin pa sang una. Pero ginakabig mo kami nga daw indi imo, nga daw wala mo ginadumalahan.
63
神の復讐と救いの日
1エドムから来る、あの人はだれですか。
目にも鮮やかな深紅の衣を着て、
ボツラの町から来る、あの人はだれですか。
王の衣をまとい、威風堂々とやって来る、
あの人はだれですか。
「それは、あなたに救いを告げ知らせる主だ。
大きな力をもって救う主だ。」
2「どうしてお着物が、
ぶどうを踏みしぼったときのように真っ赤なのですか。」
3「わたしは、ひとりで酒ぶねを踏んだ。
手伝ってくれる者は一人もいなかった。
わたしは激しく怒り、
敵をぶどうのように踏みつぶした。
真っ赤になって怒り、敵を踏みにじった。
着物に染みついているのは、彼らの血だ。
4わたしの民のかたきを討ち、
虐げる者の手から救い出す時がついに来たのだ。
5わたしは辺りを見回したが、
彼らに手を貸す者は一人もいなかった。
わたしはあきれ返り、身のすくむ思いをした。
だから、だれの手も借りず、ひとりで復讐したのだ。
6わたしが怒って国々を踏みつけたので、
彼らはよろめき、倒れた。」
賛美と祈り
7私は神の恵みを人々に知らせます。
そのなさったすべてのことのゆえに神をたたえます。
私はまた、イスラエルに示された
神の深いあわれみを喜びます。
神は愛によって、あわれみを示したのです。
8「彼らはわたしのものだ。
彼らはもう二度と道を誤らない」
と、神は言いました。
こうして神は、彼らの救い主となったのです。
9彼らが苦しむとき、神はいつもいっしょに苦しみ、
彼らを救い出しました。
神は、ご自分の愛によって彼らを買い戻し、
彼らを高く掲げ、これまでずっと彼らを導きました。
10ところが、彼らは神に反抗し、
神の御霊を悲しませたのです。
それで神は、彼らの敵となり、彼らと戦ったのです。
11その時、彼らは神のしもべモーセが
イスラエルをエジプトから連れ出した時のことを
思い出し、叫びました。
「モーセを羊飼いに立てて、イスラエルの民を導き、
海を通らせた方は、どこにいますか。
ご自分の国の中に御霊を送られた神は、
どこにいますか。
12モーセが手をあげた時、
人々の見ている前で海を二つに分け、
ご自分の評判を永遠のものとした方は、
どこにいますか。
13人々に海の底を通らせたのは、どなたですか。
彼らは荒野を駆け巡る優秀な馬のように、
少しもつまずきませんでした。
14谷間で草を食べる家畜のように、
主の御霊は彼らに休息を与えました。」
こうして神は自ら、ご自分の名声を
不動のものとしたのです。
15ああ主よ、どうか天から見下ろして、
栄光に輝く聖なるお住まいから、
私たちに目を留めてください。
いつも示してくださった愛は、
どこへ行ったのですか。
神の力、あわれみ、同情は、
いったいどこにあるのですか。
16神が今でも私たちの父であることに、
変わりはありません。
たとえ、アブラハムとヤコブが私たちを見捨てても、
神は私たちの父であり、大昔からの救い主です。
17主よ、なぜ私たちを頑固にし、
罪を犯して神に背くようにされたのですか。
どうか、戻って来て、私たちを助けてください。
私たちは神のもの、どうしても神が必要です。
18エルサレムが私たちのものであった期間は、
なんと短かったことでしょう。
敵はこの都を破壊しました。
19ああ神よ、どうして私たちを、
主の名で呼ばれたことのない外国人のように
取り扱われるのですか。
