Ang Pagtawag kay Isaias
1Sang tuig nga napatay si Haring Uzia, nakita ko ang Ginoo nga nagapungko sa mataas gid nga trono. Ang iya malaba nga bayo naglikop sa templo. 2May mga langitnon nga tinuga6:2 mga langitnon nga tinuga: sa Hebreo, serafim. sa iya uluhan. Ang kada isa sini may anom ka pakpak: ang duha ka pakpak nagatabon sa ila guya, ang duha nagatabon sa ila mga tiil, kag ang duha pa ginagamit nila sa paglupad. 3Nagasiling sila sa isa kag isa:
“Balaan, balaan, balaan ang Ginoo nga Makagagahom! Ang iya gamhanan nga presensya nagalikop sa bug-os nga kalibutan.”
4Sa ila nga tingog, nag-uyog ang mga pundasyon sang templo kag napuno sang aso ang templo. 5Nagsiling ako, “Kaluluoy ako! Sigurado gid nga laglagon ako, tungod kay malaot ang akon ginapanghambal kag nagapuyo ako kaupod sa mga tawo nga malaot man ang ila ginapanghambal. Kag karon, nakita ko gid ang Hari, ang Ginoo nga Makagagahom.”
6Dayon ang isa sa mga langitnon nga tinuga naglupad pakadto sa akon nga nagadala sang baga nga ginkimpit niya sa halaran. 7Ginpatandog niya ang baga sa akon baba kag nagsiling, “Gintandog sini ang imo bibig, kag wala ka na sing sala kay ginpatawad ka na.” 8Dayon nabatian ko ang tingog sang Ginoo nga nagasiling, “Sin-o bala ang akon ipadala? Sin-o bala ang malakat para sa amon?” Nagsabat ako, “Ari ako! Ako ang ipadala.”
9Nagsiling siya, “Lakat kag hambali ang katawhan sang Israel, ‘Sige lang kamo pamati, pero indi kamo makaintiendi. Sige lang kamo tulok, pero indi kamo makakita.’ ”
10Dayon nagsiling pa gid siya, “Patig-aha ang tagipusuon sang sini nga mga tawo. Pabungula sila kag bulaga, kay basi makakita sila kag makabati, kag makaintiendi sila kag magbalik sa akon, kag mag-ayo sila.”
11Nagpamangkot ako, “Ano kadugay, Ginoo?” Nagsabat siya, “Hasta magkalaguba ang mga banwa sang Israel kag wala na sing tawo. Hasta wala na sing may mag-estar sa mga balay, kag ang duta malaglag sing bug-os. 12Hasta nga palayason ko ang mga Israelinhon kag ang ila duta daw pinabay-an na. 13Bisan mabilin pa ang ikanapulo nga bahin sang mga Israelinhon sa duta sang Israel, laglagon gihapon sila. Pero may ginpili ako sa ila nga mabilin. Pareho sila sa tuod sang kahoy nga terebinto nga gintapas.”
1In the year that king Uzziah died I saw also the Lord sitting upon a throne, high and lifted up, and his train filled the temple.6.1 his…: or, the skirts thereof 2Above it stood the seraphims: each one had six wings; with twain he covered his face, and with twain he covered his feet, and with twain he did fly. 3And one cried unto another, and said, Holy, holy, holy, is the LORD of hosts: the whole earth is full of his glory.6.3 one…: Heb. this cried to this6.3 the whole…: Heb. his glory is the fulness of the whole earth 4And the posts of the door moved at the voice of him that cried, and the house was filled with smoke.6.4 door: Heb. thresholds
5¶ Then said I, Woe is me! for I am undone; because I am a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips: for mine eyes have seen the King, the LORD of hosts.6.5 undone: Heb. cut off 6Then flew one of the seraphims unto me, having a live coal in his hand, which he had taken with the tongs from off the altar:6.6 having…: Heb. and in his hand a live coal 7And he laid it upon my mouth, and said, Lo, this hath touched thy lips; and thine iniquity is taken away, and thy sin purged.6.7 laid…: Heb. caused it to touch 8Also I heard the voice of the Lord, saying, Whom shall I send, and who will go for us? Then said I, Here am I; send me.6.8 Here…: Heb. behold me
9¶ And he said, Go, and tell this people, Hear ye indeed, but understand not; and see ye indeed, but perceive not.6.9 indeed, but understand: or, without ceasing, etc: Heb. in hearing, etc 10Make the heart of this people fat, and make their ears heavy, and shut their eyes; lest they see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and convert, and be healed. 11Then said I, Lord, how long? And he answered, Until the cities be wasted without inhabitant, and the houses without man, and the land be utterly desolate,6.11 utterly…: Heb. desolate with desolation 12And the LORD have removed men far away, and there be a great forsaking in the midst of the land.
13¶ But yet in it shall be a tenth, and it shall return, and shall be eaten: as a teil tree, and as an oak, whose substance is in them, when they cast their leaves: so the holy seed shall be the substance thereof.6.13 and it…: or, when it is returned, and hath been broused6.13 substance: or, stock, or, stem
