Isaias 57 – HLGN & NRT

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 57:1-21

Ginpakalain ang mga Dios-dios sang Israel

1Kon mapatay ang isa ka matarong nga tawo, wala kaayo sing may nagapamangkot kon ngaa. Wala kaayo sing may nakaintiendi nga ginakuha sang Dios ang mga diosnon nga mga tawo agod makalikaw sila sa mga malain. 2Kay kon mapatay ang isa ka matarong nga tawo, may kalinong kag kapahuwayan na siya.

3Pero kamo nga mga kaliwat sang mga babaylan, sang mga nagapanginbabayi, kag sang mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas, palapit kamo agod masentensyahan kamo. 4Ginayaguta ninyo ang mga matarong; ginapakiwian kag ginapadiwalan ninyo sila. Mga kaliwat kamo sang mga rebelde kag mga butigon. 5Ginasimba ninyo ang inyo mga dios-dios paagi sa pagpakighilawas sa idalom sang tagsa ka madabong nga kahoy. Ginahalad pa ninyo ang inyo mga bata sa mga ililigan sang tubig sa idalom sang mga banglid. 6Ang mahining nga mga bato sa mga ililigan sang tubig amo ang inyo mga dios. Ginasimba ninyo ini paagi sa paghalad sang mga halad nga ilimnon kag mga halad nga regalo. Malipay bala ako sa sining ginahimo ninyo? 7Nagataklad kamo sa mataas nga bukid kag maghalad sang inyo mga halad didto kag magpakighilawas. 8Ginabutang pa ninyo ang mga imahen sang inyo mga dios-dios sa puwertahan dampi sang inyo mga balay. Ginasikway ninyo ako; pareho kamo sa babayi nga nagapanginlalaki nga nagsaka sa malapad nga katre, nga nagapasugot nga maghulid sila sang iya kerido. Nanamian gid siya nga magpakighilawas sa iya lalaki; ginapagustuhan niya ang iya kailigbon.

9Nagkadto kamo sa inyo dios-dios nga si Molec nga may dala nga lana kag madamo nga mga pahamot. Nagpasugo pa kamo nga magpangita sang mga dios-dios sa malayo nga mga lugar agod inyo simbahon. Bisan ang lugar sang mga patay daw pakadtuan pa ninyo. 10Bisan ginakapuyan na kamo sa pagpangita sang mga dios-dios, wala gihapon kamo nagakadulaan sang paglaom. Ginapabaskog ninyo ang inyo kaugalingon, gani wala gid kamo nagaluya.

11Nagasiling ang Ginoo, “Sin-o bala ining mga dios-dios nga inyo ginakahadlukan nga nagbutig kamo sa akon? Ginkalimtan ninyo ako kag wala nagasapak sa akon. Ano bala ang rason kon ngaa wala na kamo nagatahod sa akon? Tungod bala nga daw sa naghipos lang ako sa sulod sang malawig nga tion? 12Nagahunahuna kamo nga matarong na gid ang inyo mga ginahimo, pero ipakita ko kon ano gid kamo nga klase sang tawo. Kag indi makabulig sa inyo ang inyo mga dios-dios. 13Huo, indi gid makabulig ang mga dios-dios kon magpangayo kamo sang bulig sa ila. Palidon sila tanan sang hangin; mapalid sila sa isa lang ka huyop. Pero ang mga nagasalig sa akon magapuyo sa duta57:13 duta: siguro ang buot silingon, duta sang Israel. kag magasimba sa akon sa balaan nga bukid. 14Magasiling ako, ‘Kay-uha ang dalan. Kuhaa ang mga nagasablag sa dalan nga pagaagyan sang akon katawhan.’ ”

15Amo pa gid ini ang ginasiling sang Labing Mataas nga Dios, ang Balaan nga Dios nga nagakabuhi sa wala sing katapusan: “Nagapuyo ako sa mataas kag balaan nga lugar, pero nagapuyo man ako upod sa mga tawo nga mapainubuson kag mahinulsulon, agod mapabaskog ko sila. 16Sa pagkamatuod, indi ako magkontra ukon magkaakig hasta san-o, kay kon himuon ko ini, magkalamatay ang mga tawo nga akon ginhimo. 17Naakig ako tungod sa sala kag pagkadalok sang Israel, gani ginsilutan ko sila kag gintalikdan. Pero padayon gihapon sila sa pagpakasala. 18Nakita ko ang ila pagginawi, pero ayuhon ko sila. Tuytuyan ko sila, kag lipayon ko ang mga nagapangasubo sa ila. 19Kag dayon magadayaw sila sa akon. Hatagan ko sila sang maayo nga kahimtangan, bisan sa malayo sila ukon sa malapit. Ayuhon ko gid sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 20Pero ang mga malaot wala sing kalinong; pareho sila sa mabalod nga dagat nga nagadala sang mga sagbot kag higko sa higad. 21Indi gid makaangkon ang mga malaot sang maayo nga kahimtangan.” Amo ini ang ginasiling sang akon Dios.

New Russian Translation

Исаия 57:1-21

1Праведные гибнут,

и никто не принимает этого к сердцу;

благочестивые забираются,

и никто не понимает,

что праведные забираются

от грядущей беды.

2Те, кто ходит в правде,

вступают в покой;

в смерти они находят успокоение.

3– А вы – подойдите сюда, сыновья чародейки,

потомки развратника и блудницы!

4Над кем вы глумитесь?

Кому вы скалите зубы

и показываете язык?

Разве вы не дети отступничества,

не порождение лжи?

5Вы разжигаетесь похотью среди дубов

и под каждым тенистым деревом;

своих детей вы приносите в жертву при ручьях

и под нависающими утесами.

6Среди гладких камней из ручьев – твоя доля;

они, они – твой жребий.

Ты им возливала жертвенные возлияния

и приносила хлебные приношения.

Могу ли Я спокойно смотреть на все это?

7На высокой и величественной горе

ты ставишь свою постель

и восходишь туда приносить свои жертвы.

8За дверями своими, за их косяками,

ты поставила свои символы.

Оставляя Меня, ты открыла свою постель,

забралась на нее, расстелила ее широко,

заключила союз с теми, чьи постели ты любишь,

и глазела на их наготу57:8 Букв.: «руку»..

9Ты ходила к Молоху57:9 Или: «к царю». Молох – аммонитский бог, в жертвы которому приносились дети (см. ст. 5). По Закону за поклонение Молоху израильтянам грозила смертная казнь (см. Лев. 18:21; 20:2-5). с ароматным маслом

и умножала свои благовония.

Ты отправляла послов вдаль

и сама спускалась в мир мертвых!57:9 Евр.: «шеол».

10Ты уставала от долгого пути твоего,

но не говорила: «Это бессмысленно».

Ты находила новые силы

и не изнемогала.

11Кого ты так боялась и страшилась,

что лгала Мне,

не помнила обо Мне

и в сердце не размышляла?

Не оттого ли, что Я долго молчал,

ты не боишься Меня?

12Я разоблачу твою праведность и твои дела,

и они тебе не помогут.

13Когда ты будешь кричать о помощи,

пусть спасает тебя твое сборище идолов!

Ветер их унесет,

дуновение развеет.

Но сделавший Меня своим прибежищем,

унаследует землю

и будет владеть Моей святой горой.

Утешение для кающихся

14И будет сказано:

«Прокладывайте, прокладывайте, готовьте путь!

Убирайте препятствия с пути Моего народа!»

15Потому что так говорит Высокий и Превознесенный,

Живущий вечно, Чье имя – Святой:

– Я живу на святой высоте,

но также и с теми, кто сокрушен и смирен духом:

чтобы оживлять дух смиренных

и оживлять сердца сокрушенных.

16Не вовеки буду Я обвинять

и не всегда буду гневаться,

иначе изнемог бы предо Мною человеческий дух –

дыхание человеческое, созданное Мною.

17Я был разгневан их греховной корыстью,

Я наказывал их и в гневе скрывал Свое лицо,

но они снова возвращались на свой путь.

18Я видел их пути, но Я все равно исцелю их;

Я буду вести их и утешать,

19вкладывая хвалу в уста плакальщиков Израиля.

Мир, мир дальним и ближним, –

говорит Господь. – Я исцелю их.

20Но нечестивые подобны бурному морю,

которому нет покоя,

чьи волны выбрасывают ил и грязь.

21– Нет мира нечестивым, – говорит мой Бог.