Isaias 56 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 56:1-12

Ang Pagpakamaayo sa Tanan nga Nasyon

1Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ipakita ninyo ang hustisya kag maghimo kamo sing matarong, kay sa indi madugay luwason ko na kamo kag hatagan sang kadalag-an nga may pagkamatarong. 2Bulahan ang tawo nga nagahimo sini kag ang nagatuman sa ginapahimo ko sa Adlaw nga Inugpahuway. Kag bulahan man ang tawo nga wala nagahimo sang malain.”

3Ang mga indi Israelinhon nga nagtugyan sang ila kabuhi sa Ginoo indi dapat maghunahuna nga indi gid sila pag-isimpon sang Ginoo sa iya katawhan. Kag ang mga tawo nga ginkapon indi man dapat maghunahuna nga tungod indi sila makabata56:3 indi sila makabata: sa literal, pareho sila sa patay nga kahoy. indi sila puwede nga mangin bahin sang katawhan sang Dios. 4Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Pakamaayuhon ko ang mga tawo nga ginkapon nga nagatuman sa akon mga ginapahimo sa mga Adlaw nga Inugpahuway, kag nagahimo sang mga butang nga makapalipay sa akon kag nagatuman sang akon kasugtanan. 5Tugutan ko sila nga magsulod sa akon templo kag hatagan ko sila sang kadungganan nga labaw pa sa kadungganan nga mabaton nila kon may mga kabataan sila. Tugutan ko nga dumdumon sila sang mga tawo hasta san-o.

6Pakamaayuhon ko man ang mga indi Israelinhon nga nagtugyan sang ila kabuhi sa akon agod alagaron ako, higugmaon, kag simbahon, kag nagatuman sila sa akon mga ginapahimo sa Adlaw nga Inugpahuway kag nagatuman sang akon kasugtanan. 7Dal-on ko sila sa akon balaan nga bukid, kag lipayon ko sila didto sa akon balay nga palangamuyuan.56:7 balay nga palangamuyuan: buot silingon, ang templo. Batunon ko sa akon halaran ang ila mga halad nga ginasunog kag iban pa nga mga halad; kay ang akon balay tawgon nga balay nga palangamuyuan para sa tanan nga nasyon.” 8Nagsiling pa ang Ginoong Dios nga nagtipon sang mga ginbihag nga mga Israelinhon, “Tipunon ko pa gid ang iban, wala labot sadtong natipon ko na.”

Ang Akusasyon sang Dios Batok sa mga Pangulo sang Israel

9Palapit kamo, tanan kamo nga mga nasyon nga pareho sa mapintas nga mga sapat, kag laglaga ninyo ang katawhan sang Israel. 10Kay ang mga pangulo sang Israel nga manugbantay kuntani sang sini nga nasyon daw mga bulag kag wala sila sing may nahibaluan. Pareho sila sa mga bantay nga mga ido nga wala nagataghol. Gusto lang nila nga magligid, magtulog, kag magdamgo. 11Pareho sila sa mga ido nga dalok-dalok nga wala sing kabulusgan. Sila nga mga manug-atipan sang Israel wala sing pag-intiendi. Ang kada isa sa ila nagapagusto kon ano ang iya luyag himuon kag nagapangita sang iya kaugalingon nga kaayuhan. 12Nagasiling pa sila, “Dali, makuha kita sang ilimnon kag magpahubog! Mas madamo pa ini buwas sang sa subong.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 56:1-12

Salvación para los demás

1Así dice el Señor:

«Observad el derecho

y practicad la justicia,

porque mi salvación va a llegar;

mi justicia va a manifestarse.

2Dichoso el que así actúa,

y se mantiene firme en sus convicciones;

el que observa el sábado sin profanarlo,

y se cuida de hacer lo malo».

3El extranjero que por su propia voluntad

se ha unido al Señor no debe decir:

«El Señor me excluirá de su pueblo».

Tampoco debe decir el eunuco:

«No soy más que un árbol seco».

4Porque así dice el Señor:

«A los eunucos que observen mis sábados,

que elijan lo que me agrada

y sean fieles a mi pacto,

5les concederé ver grabado su nombre

dentro de mi templo y de mi ciudad;

¡eso les será mejor que tener hijos e hijas!

También les daré un nombre eterno

que jamás será borrado.

6Y a los extranjeros que se han unido al Señor

para servirle,

para amar el nombre del Señor

y adorarlo,

a todos los que observan el sábado sin profanarlo

y se mantienen firmes en mi pacto,

7los llevaré a mi monte santo;

¡los llenaré de alegría en mi casa de oración!

Aceptaré los holocaustos y sacrificios

que ofrezcan sobre mi altar,

porque mi casa será llamada

casa de oración para todos los pueblos».

8Así dice el Señor omnipotente,

el que reúne a los desterrados de Israel:

«Reuniré a mi pueblo con otros pueblos,

además de los que ya he reunido».

La acusación de Dios contra los malvados

9Animales del campo y fieras del bosque,

¡venid todos y devorad!

10Ciegos están todos los guardianes de Israel;

ninguno de ellos sabe nada.

Todos ellos son perros mudos,

que no pueden ladrar.

Se acuestan y desvarían;

les encanta dormitar.

11Son perros de voraz apetito;

nunca parecen saciarse.

Son pastores sin discernimiento;

cada uno anda por su propio camino.

Todos, sin excepción,

procuran su propia ganancia.

12«¡Venid, busquemos vino!

¡emborrachémonos con licor!

—gritan a una voz—.

¡Y mañana haremos lo mismo que hoy,

pero mucho mejor!»