Isaias 49 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 49:1-26

Ang Buluhaton sang Alagad sang Ginoo

1Pamati kamo sa akon, kamo nga ara sa malayo nga mga lugar.49:1 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat. Sa wala pa ako matawo gintawag na ako sang Ginoo nga mag-alagad sa iya. 2Ginhimo niya ang akon mga pulong nga pareho katalom sang espada. Ginprotektaran niya ako sang iya gahom. Ginhimo niya ako nga pareho sa mahining nga pana nga handa na nga gamiton. 3Nagsiling siya sa akon, “Israel, ikaw ang akon alagad. Paagi sa imo, padunggan ako sang mga tawo.” 4Pero nagsiling ako, “Ang akon pagpangabudlay wala man lang sing pulos; gin-usikan ko ang akon kusog sa wala sing kapuslanan.” Pero ginatugyan ko lang ini sa Ginoo nga akon Dios; siya ang magabalos sa akon mga ginhimo.

5Ang Ginoo amo ang naghimo sa akon nga mangin iya alagad agod pabalikon kag tipunon ko ang mga Israelinhon sa iya. Ginpadunggan ako sang Ginoo kag siya nga akon Dios amo ang nagahatag sa akon sang kusog. 6Nagsiling siya, “Ikaw nga akon alagad, may dako pa ako nga buluhaton nga ipabuhat sa imo, luwas sa pagpabalik mo sa mga Israelinhon nga akon ginaprotektaran. Himuon ko pa ikaw49:6 Himuon ko pa ikaw: ukon, Ginhimo ko ikaw. nga pareho sa suga nga magapasanag sa mga nasyon, agod nga paagi sa imo maangkon sang mga tawo sa bug-os nga kalibutan49:6 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. ang akon kaluwasan.”

7Nagsiling ang Ginoo, ang Manluluwas kag Balaan nga Dios sang Israel, sa tawo nga ginatamay kag ginakangil-aran sang mga nasyon, kag alagad sang mga pangulo, “Makita sang mga hari kon sin-o ka gid kag magatindog sila sa pagtahod sa imo. Ang mga pangulo magasaludo sa pagpadungog sa imo. Matabo ini tungod sa akon, ang Ginoo nga matutom, ang Balaan nga Dios sang Israel. Ako ang nagpili sa imo.”

Patindugon Liwat ang Jerusalem

8Amo ini ang ginsiling sang Ginoo: “Sa husto nga tion49:8 Sa husto nga tion: ukon, Sa tion nga ipakita ko ang akon kaayo. nga luwason ko ikaw, sabton kag buligan ko ikaw. Protektaran ko ikaw kag paagi sa imo mahimo ako sang kasugtanan sa mga tawo. Tukuron mo liwat ang duta sang Israel nga naguba, kag ihatag mo ini liwat sa akon katawhan. 9Magasiling ka sa mga Israelinhon nga ginbihag kag ginpriso sa madulom nga lugar, ‘Guwa kamo! Hilway na kamo!’

“Mangin pareho sila sa mga karnero nga magahalab sa higad sang mga alagyan ukon sa mga bukid nga mahawan sadto. 10Indi na sila paggutumon ukon pag-uhawon. Indi sila maano sang init sang adlaw ukon sang mainit nga hangin sang desierto. Kay ako nga nagakabalaka sa ila magatuytoy sa ila sa mga tuburan. 11Himuon ko nga dalan nila ang tanan ko nga mga bukid. Ang mataas nga mga lugar mangin karsada. 12Magaabot ang akon katawhan halin sa malayo—ang iban halin sa aminhan, ang iban sa nakatundan, kag ang iban pa gid halin sa Sinim.”49:12 Sinim: sa iban nga mga kopya sang Hebreo, Aswan, nga isa ka lugar sa bagatnan sang Egipto.

13Magkanta ka sa kalipay, O kalangitan! Magkalipay ka O kalibutan! Magkanta kamo nga mga bukid! Kay kaluoyan kag lipayon sang Ginoo ang iya katawhan nga nagaantos. 14Pero nagsiling ang katawhan sang Jerusalem,49:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. “Ginsikway na kami sang Ginoo; ginkalimtan na niya kami.”

15Pero nagsabat ang Ginoo, “Malipat bala ang isa ka iloy sa iya anak? Indi niya bala pagkabalak-an ang iya ginbata? Bisan malipat siya, indi gid ako malipat sa inyo!

16“O Jerusalem indi ko gid ikaw malimtan. Ginsulat ko ang imo ngalan sa akon mga palad. Ginahunahuna ko permi nga mapatindog liwat ang imo mga pader. 17Madali na lang mag-abot ang magapatindog liwat sa imo,49:17 magapatindog liwat sa imo: Amo ini sa iban nga dumaan nga mga teksto. Sa Hebreo, ang imo mga anak (ukon kaliwat). kag ang mga naglaglag sa imo magahalin na sa imo. 18Tan-awa sa imo palibot, ang imo katawhan nagatipon na kag nagapalapit sa imo. Ako, ang Ginoo nga buhi, nagasumpa nga ipabugal mo sila pareho sang pagpabugal sang kalaslon nga babayi sa mga alahas nga iya ginasuksok. 19Nalaglag ka kag nangin mamingaw, pero karon puy-an ka na sang imo katawhan, kag halos indi sila makaigo sa imo. Kag atong mga naglaglag sa imo magapalayo. 20Ang imo katawhan nga natawo sang panahon sang imo pagpangasubo49:20 panahon sang imo pagpangasubo: Ang buot silingon, ang panahon sang pagkalaglag sang Jerusalem kag pagkabihag sang katawhan sini. magasiling sa imo, ‘Tama ini kagamay nga lugar para sa amon. Kinahanglan namon ang mas dako pa nga lugar.’ 21Dayon masiling ka sa imo kaugalingon, ‘Sin-o bala ang nagbata sini sa ila para sa akon? Nagkalamatay ang kadam-an sang akon katawhan,49:21 katawhan: sa literal, mga anak. Amo man sa bersikulo 22. kag tungod sini nagpangasubo ako. Ang iban sa ila ginbihag sa iban nga lugar, kag nag-isahanon na lang ako. Gani diin ini sila naghalalin? Sin-o ang nagsagod sa ila?’ ”

22Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasyon, kag ibalik nila sa imo ang imo katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.49:22 nga daw sa mga bata nga ginakugos tungod nga buligan sila sang mga taga-Persia sa ila nga pagpauli. 23Magaalagad sa imo ang mga hari kag mga rayna; sila ang magaatipan sa imo. Magaluhod sila sa imo bilang pagtahod, kag magapasakop gid sila sa imo.49:23 magapasakop gid sila sa imo: sa literal, dilapan nila ang yab-ok sa imo mga tiil. Dayon mahibaluan mo nga ako amo ang Ginoo, kag ang mga nagasalig sa akon indi gid mapaslawan.”

24Makuha mo bala ang mga ginpang-agaw sang mapintas49:24 mapintas: Amo ini sa Dead Sea Scrolls, Syriac, kag Latin Vulgate. Sa Masoretic Text, matarong. nga mga soldado? Maluwas mo bala ang mga ginpangbihag nila?

25Pero amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Huo, maluwas mo ang mga ginpangbihag sang mapintas nga mga soldado kag makuha mo ang mga ginpang-agaw nila. Kay magapakig-away ako sa mga nagapakig-away sa imo kag luwason ko ang imo katawhan.49:25 katawhan: sa literal, mga anak. 26Ipakaon ko sa mga nagapigos sa imo ang ila kaugalingon nga lawas, kag daw sa mahubog sila sa ila kaugalingon nga dugo. Dayon mahibaluan sang tanan nga tawo nga ako amo ang Ginoo, ang imo Manluluwas kag Manughilway, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.”

New International Version – UK

Isaiah 49:1-26

The servant of the Lord

1Listen to me, you islands;

hear this, you distant nations:

before I was born the Lord called me;

from my mother’s womb he has spoken my name.

2He made my mouth like a sharpened sword,

in the shadow of his hand he hid me;

he made me into a polished arrow

and concealed me in his quiver.

3He said to me, ‘You are my servant,

Israel, in whom I will display my splendour.’

4But I said, ‘I have laboured in vain;

I have spent my strength for nothing at all.

Yet what is due to me is in the Lord’s hand,

and my reward is with my God.’

5And now the Lord says –

he who formed me in the womb to be his servant

to bring Jacob back to him

and gather Israel to himself,

for I am49:5 Or him, / but Israel would not be gathered; / yet I will be honoured in the eyes of the Lord

and my God has been my strength –

6he says:

‘It is too small a thing for you to be my servant

to restore the tribes of Jacob

and bring back those of Israel I have kept.

I will also make you a light for the Gentiles,

that my salvation may reach to the ends of the earth.’

7This is what the Lord says –

the Redeemer and Holy One of Israel –

to him who was despised and abhorred by the nation,

to the servant of rulers:

‘Kings will see you and stand up,

princes will see and bow down,

because of the Lord, who is faithful,

the Holy One of Israel, who has chosen you.’

Restoration of Israel

8This is what the Lord says:

‘In the time of my favour I will answer you,

and in the day of salvation I will help you;

I will keep you and will make you

to be a covenant for the people,

to restore the land

and to reassign its desolate inheritances,

9to say to the captives, “Come out,”

and to those in darkness, “Be free!”

‘They will feed beside the roads

and find pasture on every barren hill.

10They will neither hunger nor thirst,

nor will the desert heat or the sun beat down on them.

He who has compassion on them will guide them

and lead them beside springs of water.

11I will turn all my mountains into roads,

and my highways will be raised up.

12See, they will come from afar –

some from the north, some from the west,

some from the region of Aswan.49:12 Dead Sea Scrolls; Masoretic Text Sinim

13Shout for joy, you heavens;

rejoice, you earth;

burst into song, you mountains!

For the Lord comforts his people

and will have compassion on his afflicted ones.

14But Zion said, ‘The Lord has forsaken me,

the Lord has forgotten me.’

15‘Can a mother forget the baby at her breast

and have no compassion on the child she has borne?

Though she may forget,

I will not forget you!

16See, I have engraved you on the palms of my hands;

your walls are ever before me.

17Your children hasten back,

and those who laid you waste depart from you.

18Lift up your eyes and look around;

all your children gather and come to you.

As surely as I live,’ declares the Lord,

‘you will wear them all as ornaments;

you will put them on, like a bride.

19‘Though you were ruined and made desolate

and your land laid waste,

now you will be too small for your people,

and those who devoured you will be far away.

20The children born during your bereavement

will yet say in your hearing,

“This place is too small for us;

give us more space to live in.”

21Then you will say in your heart,

“Who bore me these?

I was bereaved and barren;

I was exiled and rejected.

Who brought these up?

I was left all alone,

but these – where have they come from?” ’

22This is what the Sovereign Lord says:

‘See, I will beckon to the nations,

I will lift up my banner to the peoples;

they will bring your sons in their arms

and carry your daughters on their hips.

23Kings will be your foster fathers,

and their queens your nursing mothers.

They will bow down before you with their faces to the ground;

they will lick the dust at your feet.

Then you will know that I am the Lord;

those who hope in me will not be disappointed.’

24Can plunder be taken from warriors,

or captives be rescued from the fierce49:24 Dead Sea Scrolls, Vulgate and Syriac (see also Septuagint and verse 25); Masoretic Text righteous?

25But this is what the Lord says:

‘Yes, captives will be taken from warriors,

and plunder retrieved from the fierce;

I will contend with those who contend with you,

and your children I will save.

26I will make your oppressors eat their own flesh;

they will be drunk on their own blood, as with wine.

Then all mankind will know

that I, the Lord, am your Saviour,

your Redeemer, the Mighty One of Jacob.’