Matig-a sing Ulo ang mga Israelinhon
1“Pamati kamo nga mga kaliwat ni Jacob, kamo nga ginatawag Israel, kag naghalin sa tribo ni Juda. Nagasumpa kamo sa ngalan sang Ginoo, kag nagatawag kamo sa Dios sang Israel. Pero indi ini sinsero, kay indi matarong ang inyo kabuhi. 2Ginatawag pa ninyo ang inyo kaugalingon nga mga pumuluyo sang balaan nga siyudad kag nagasiling kamo nga nagasalig kamo sa Dios sang Israel, nga ang iya ngalan Ginoo nga Makagagahom.” 3Nagasiling siya sa inyo, “Gintagna ko na sang una kon ano ang matabo sa palaabuton. Kag sa hinali lang gintuman ko ini. 4Nahibaluan ko kon ano katig-a sang inyo ulo. Ang inyo liog daw pareho katig-a sang salsalon kag ang inyo agtang daw pareho katig-a sa saway. 5Amo gani nga ginsugid ko na nga daan sa inyo ang akon himuon. Sa wala pa ini matabo ginpahibalo ko na ini sa inyo agod indi kamo makasiling nga ang inyo mga dios-dios nga hinimo halin sa kahoy kag metal amo ang nagtagna kag nagtuman sini. 6Nabatian ninyo ang akon mga gintagna kag nakita ninyo ang katumanan sini, pero indi ninyo pagbatunon nga ako ang naghimo sini. Sugod subong sugiran ko kamo sang bag-o nga mga butang nga wala ko pa ginpahayag sa inyo; wala pa ninyo mahibaluan. 7Karon ko pa lang ini ginahimo kag wala pa sang una, agod indi kamo makasiling nga nahibaluan na ninyo ini. 8Wala kamo makabati ukon makaintiendi sini nga mga butang kay halin pa sang una nagpabungol-bungol kamo. Nahibaluan ko kon ano kamo ka maluibon, kay halin pa sang inyo pagkatawo mga rebelde na kamo. 9Para sa akon kadungganan, punggan ko ang akon kaakig sa inyo, agod indi kamo malaglag. 10Pamati! Tinluan ko kamo, pero indi pareho sa ginahimo sa pilak, kay tinluan ko kamo paagi sa pag-antos. 11Himuon ko ini para sa akon kadungganan. Indi gid ako magtugot nga mahuy-an ako kag mapadunggan ang iban nga dios.
12“Pamati kamo sa akon, kamo nga taga-Israel nga akon ginpili. Ako ang Dios; ako ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. 13Ako mismo ang nagbutang sang pundasyon sang kalibutan kag naghumlad sang kalangitan. Kon magmando ako sa ila, ginatuman nila.
14“Magtipon kamo tanan kag magpamati: Sin-o bala sa mga dios-dios ang nagtagna nga salakayon sang akon abyan48:14 abyan: Siguro si Haring Cyrus. ang Babilonia sa pagtuman sang akon plano kontra sa sini nga nasyon? Wala gid! 15Ako mismo ang naghambal kag nagtawag sa iya. Suguon ko siya kag magmadinalag-on siya sa iya himuon. 16Magpalapit kamo sa akon kag pamatii ini: Halin sang ginsuguran wala ako naghambal sa tago, kag sang tion nga natabo ang akon mga ginhambal, ara ako.”
Kag karon ang Ginoong Dios kag ang iya Espiritu nagpadala sa akon sa pagsugid sini nga mensahi: 17“Nagasiling ang Ginoo nga inyo Manluluwas, ang Balaan nga Dios sang Israel: Ako ang Ginoo nga inyo Dios nga nagtudlo sa inyo kon ano ang maayo para sa inyo kag nagtuytoy sa inyo sa husto nga dalan. 18Kon nagpati lang kamo sa akon mga sugo, kuntani nag-ilig pareho sa suba ang mga kaayuhan sa inyo, kag nagsinunod-sunod lang kuntani ang inyo mga kadalag-an48:18 kadalag-an: ukon, pagkamatarong. pareho sa mga balod nga nagadapya sa higad. 19Ang inyo mga kaliwat mangin pareho kuntani kadamo sa balas nga indi maisip, kag indi gid sila malaglag sa akon atubangan.”
20Maghalin kamo sa Babilonia! Ibantala ninyo sing malipayon sa bug-os nga kalibutan48:20 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. nga ginluwas sang Ginoo ang iya alagad, ang katawhan sang Israel.48:20 ang katawhan sang Israel: sa Hebreo, nga si Jacob. 21Wala sila pag-uhawa sang ginpangunahan sila sang Dios sa mga kamingawan, kay ginpatubod niya ang tubig sa bato para sa ila. Ginbuka niya ang bato kag nagsagawak ang tubig. 22Pero nagasiling siya nga ang mga malaot indi makaangkon sang maayo nga kahimtangan.
De trouweloosheid van de mens en de trouw van God
1-2 Mijn volk, luister naar Mij. U zweert trouw aan de Here, maar u meent er geen woord van. U hebt de mond vol van wonen in de Heilige Stad en van vertrouwen op de God van Israël, maar in uw hart verwerpt u Mij, de Here van de hemelse legers. 3Steeds weer heb Ik u verteld wat in de toekomst zou gebeuren. Ik had dat nog niet gezegd of Ik liet mijn woorden werkelijkheid worden. 4Ik wist hoe hard en opstandig u bent. Uw nek is onbuigzaam als ijzer en uw hoofd hard als koper. 5Daarom vertelde Ik u van tevoren wat Ik ging doen, zodat u nooit zou kunnen zeggen: ‘Mijn afgod deed dit, mijn beeld liet het gebeuren!’ 6U hebt mijn aankondigingen gehoord en gezien hoe zij werkelijkheid werden, maar u weigert het toe te geven. Nu zal Ik u nieuwe dingen vertellen waarover Ik nog niet eerder heb gesproken. Geheimen die u nog nooit hebt gehoord. 7Dan kunt u niet zeggen: ‘Dat wisten wij allang!’ 8Ja, Ik zal u geheel nieuwe dingen vertellen, want Ik weet wat voor trouwelozen u bent, opstandelingen vanaf uw vroegste jeugd, door en door trouweloos. 9Ter wille van Mijzelf en van de eer van mijn naam zal Ik mijn toorn bedwingen en u niet wegvagen. 10Ik zal u louteren, niet als zilver, maar in de smeltoven van de ellende zal ik u beproeven. 11In mijn eigen belang zal Ik u mijn toorn besparen en u niet vernietigen. Als Ik dat wel zou doen, zouden de heidenen zeggen dat hun goden Mij hebben overwonnen. Ik sta mijn eer aan niemand af. 12Luister naar Mij, mijn volk, mijn uitverkorenen! Ik alleen ben God, Ik ben de eerste, Ik ben de laatste. 13Mijn hand legde de fundamenten voor de aarde, de palm van mijn rechterhand strekte de hemelen boven u uit, Ik roep ze en ze komen tevoorschijn. 14Kom allemaal bijeen en luister! Welke van al uw afgoden heeft u ooit verteld: ‘De Here houdt van de man die Hij zal gebruiken om een eind te maken aan het Babylonische rijk. Hij zal de legers van de Chaldeeën onder de voet lopen.’ 15Maar Ik zeg het. Ik heb hem geroepen, Ik heb hem dit laten doen en zal hem daarbij helpen. 16Kom dichterbij en luister goed. Ik heb u altijd duidelijk verteld wat zou gaan gebeuren, zodat u het allemaal goed kon begrijpen. En nu heeft de Here God door zijn Geest mij deze boodschap voor u gegeven: 17de Here, uw verlosser, de Heilige van Israël, zegt: Ik ben de Here, uw God, die u leert wat goed voor u is en die u de paden wijst waarlangs u moet lopen. 18Och, had u toch maar naar mijn geboden geluisterd! Dan had u vrede gehad als een kalmstromende rivier en als golven van gerechtigheid. 19Dan was u even talrijk geworden als het zand langs de zeeën van de wereld, te veel om te tellen. Dan was uw vernietiging niet nodig geweest.
20Verlaat Babel zingend en roep de einden van de aarde toe dat de Here zijn dienaren, het volk van Jakob, heeft verlost. 21Zij hadden geen dorst toen Hij hen door de woestijnen leidde, Hij spleet de rots en het water gutste eruit, zodat zij konden drinken. 22Maar, zo zegt mijn God, voor de goddelozen is er geen vrede.
